Russell Dykstra: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Hey Hey It's Esther Blueburger

2008 | Jeugdfilm

Australië 2008. Jeugdfilm van Cathy Randall. Met o.a. Danielle Catanzariti, Keisha Castle-Hughes, Toni Collette, Russell Dykstra en Christian Byers.

Esther Blueburger, een wereldvreemd meisje met twee lange staarten en een bril, houdt een eendje als huisdier. Op haar ultraconformistische privéschool voor meisjes wordt ze gepest omdat ze niet cool is; haar lunchpauzes brengt ze door op het toilet, waar ze met God praat door de wc-pot. Geslaagde kruising tussen highschool-komedie en een coming of age film, met schitterend gechoreografeerde scènes. Castle-Hughes (Whale Rider) overtuigt als de stoere Sunni, maar allergrootste troef is Catanzariti in de titelrol: de opstandige, onzekere en ontroerende Esther Blueburger.

Romulus, My Father

2007 | Biografie, Drama

Australië 2007. Biografie van Richard Roxburgh. Met o.a. Eric Bana, Franka Potente, Marton Csokas, Paula Mae Schwartz en Russell Dykstra.

Er valt weinig aan te merken op deze vakkundige verfilming van de memoires van de Australische schrijver Raimond Gaita, hoewel ie zich ook weinig onderscheidt van soortgelijke coming of age drama's. Bana (The Hulk) speelt de vader van de verteller, een Joegoslavische immigrant die in de steek wordt gelaten door zijn labiele vrouw. Hij probeert zijn depressie en woede de baas te blijven en de zoon zo goed mogelijk op te voeden. Verhaal ontwikkelt zich hier en daar nogal traag en ontaardt in melodrama. Regiedebuut van de Australische acteur Richard Roxburgh.

BlackJack

2003 | Mysterie, Misdaad, Thriller, Drama

Australië 2003. Mysterie van Peter Andrikidis. Met o.a. Colin Friels, Kate Beahan, David Field, Victoria Longley en Russell Dykstra.

Na het verlinken van een corrupte collega wordt de eigenzinnige agent Jack Kempson overgeplaatst naar de kelder, om zich nog eens over oude zaken te buigen. Dat is het niet al te originele uitgangspunt van een zevendelige reeks televisiefilms, waarin de held elke keer een schijnbaar onoplosbaar mysterie voor de kiezen krijgt. In deze pilot gaat het om een dertig jaar oude kidnapzaak. Dat de film ondanks de clichés weet te boeien, is te danken aan de prima prestaties van de acteurs en schrijvers. Coscenarist Gary McCaffrie is het brein achter vele succesvolle Australische comedyseries.

Garage Days

2002 | Komedie, Muziek, Drama

Australië 2002. Komedie van Alex Proyas. Met o.a. Kick Gurry, Maya Stange, Pia Miranda, Russell Dykstra en Chris Sadrinna.

Drie jongens en een meisje spelen in een band in Sydney. Ze zijn nog niet beroemd maar willen dat graag worden. Aan hun manager hebben ze niet veel en geld voor een professionele demo hebben ze niet. De vriendin van een van de bandleden is verliefd op de zanger, de drummer strooit rijkelijk met exotische drugs, kortom: het standaardbestaan van een rock 'n roll bandje. Regisseur Proyas (The Crow, Dark City) maakte een minder zwartgallige film dan we van hem gewend zijn; Garage days is vrolijk, speels en bij vlagen passend psychedelisch.

Soft Fruit

1999 | Komedie, Drama

Australië​/​​Verenigde Staten 1999. Komedie van Christina Andreef. Met o.a. Jeanie Drynan, Linal Haft, Geneviève Lemon, Sacha Horler en Alicia Talbot.

Australische filmmakers lijken er een punt van te maken vooral geen Hollywoodse stereotyperingen te gebruiken. In Soft Fruit komen de vier kinderen van een vrouw (Drynan) met kanker voor het eerst in vele jaren samen onder één dak. Niemand van de familie is een beetje aangepast. Zo is zoon Bo een junk vers uit de bak, schiet pa Vic appels uit de boom en steelt dochter Vera sperma uit het ziekenhuis waar ze werkt. De kijkers krijgen niet de bekende familiestrubbelingen gevolgd door verzoening te zien, maar echte ruzies, masturbatie, het schoonmaken van nagels en het vouwen van de was. In de ogen van debuterend scenariste-regisseuse Andreef (leerlinge van de beroemde Australische Jane Campion) is de mens afstotelijk, dom en gemeen. En dat mag getoond worden. Maar soms zijn haar personages gekwetst, aandoenlijk en mooi en ook dat laat Andreef zien: Vera wil zo graag een kindje, Vic gaat zijn vrouw missen en ma ziet voor het eerst haar kinderen als onafhankelijke volwassenen. Geen mens in Soft Fruit heeft een soapig uiterlijk, maar Andreef laat met gevoel voor humor de kijker achter façades naar binnen kijken en toont hiermee - beter dan makers van veel gelikte films - de essentie van menselijkheid. De cynisch-Australisch toon, gecombineerd met een excellerende cast en een mooie soundtrack, maken van Soft Fruit een gevoelige, enerverende maar ook grappige film. Of zoals Andreef zegt: 'Een film waarin je een emotionele reis maakt, en voelt wat het is om mens te zijn.'

Paperback Hero

1999 | Romantiek, Komedie

Australië 1999. Romantiek van Antony J. Bowman. Met o.a. Claudia Karvan, Hugh Jackman, Andrew S. Gilbert, Jeanie Drynan en Bruce Venables.

Australische filmmakers lijken er een punt van te maken vooral geen Hollywoodse stereotyperingen te gebruiken. In Soft Fruit komen de vier kinderen van een vrouw (Drynan) met kanker voor het eerst in vele jaren samen onder één dak. Niemand van de familie is een beetje aangepast. Zo is zoon Bo een junk vers uit de bak, schiet pa Vic appels uit de boom en steelt dochter Vera sperma uit het ziekenhuis waar ze werkt. De kijkers krijgen niet de bekende familiestrubbelingen gevolgd door verzoening te zien, maar echte ruzies, masturbatie, het schoonmaken van nagels en het vouwen van de was. In de ogen van debuterend scenariste-regisseuse Andreef (leerlinge van de beroemde Australische Jane Campion) is de mens afstotelijk, dom en gemeen. En dat mag getoond worden. Maar soms zijn haar personages gekwetst, aandoenlijk en mooi en ook dat laat Andreef zien: Vera wil zo graag een kindje, Vic gaat zijn vrouw missen en ma ziet voor het eerst haar kinderen als onafhankelijke volwassenen. Geen mens in Soft Fruit heeft een soapig uiterlijk, maar Andreef laat met gevoel voor humor de kijker achter façades naar binnen kijken en toont hiermee - beter dan makers van veel gelikte films - de essentie van menselijkheid. De cynisch-Australisch toon, gecombineerd met een excellerende cast en een mooie soundtrack, maken van Soft Fruit een gevoelige, enerverende maar ook grappige film. Of zoals Andreef zegt: 'Een film waarin je een emotionele reis maakt, en voelt wat het is om mens te zijn.'