Cécile Bois: cast.
Er zijn 13 films gevonden.

Envers et contre tous

2015 |

Frankrijk 2015. Thierry Binisti. Met o.a. Romane Portail, Frédéric van den Driessche, Isabelle Renauld, Loup-Denis Elion en Cécile Bois.

Le roi danse

2000 | Historische film, Drama, Muziek, Romantiek

België​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 2000. Historische film van Gérard Corbiau. Met o.a. Benoît Magimel, Boris Terral, Tchéky Karyo, Colette Emmanuelle en Cécile Bois.

Intrigerend portret van het hofleven ten tijde van zonnekoning Lodewijk XIV, bezien vanuit het gezichtspunt van huiscomponist Lully. Die speelde een belangrijke rol in Versailles, componeerde de sarabandes en marsen waar de koning op leefde, danste en vrijde. Het hof is een slangenkuil van kuiperijen en machinaties, ook Lully was in z'n machtsstrijdjes gewikkeld. Regisseur Corbiau maakte eerder een film over castraatzanger Farinelli, hoofdrolspeler Magimel is onder andere bekend als de student van Isabelle Huppert in Hanekes La pianiste.

La maison d'Alexina

1999 | Komedie, Familiefilm, Drama

Frankrijk 1999. Komedie van Mehdi Charef. Met o.a. Cécile Bois, Philippe Clay, Fadh Acloque, Stéphane Caillard en Anthony Decadi.

Intrigerend portret van het hofleven ten tijde van zonnekoning Lodewijk XIV, bezien vanuit het gezichtspunt van huiscomponist Lully. Die speelde een belangrijke rol in Versailles, componeerde de sarabandes en marsen waar de koning op leefde, danste en vrijde. Het hof is een slangenkuil van kuiperijen en machinaties, ook Lully was in z'n machtsstrijdjes gewikkeld. Regisseur Corbiau maakte eerder een film over castraatzanger Farinelli, hoofdrolspeler Magimel is onder andere bekend als de student van Isabelle Huppert in Hanekes La pianiste.

Ça n'empêche pas les sentiments

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Jean-Pierre Jackson. Met o.a. Philippe Chevallier, Régis Laspalès, Cécile Bois, Jackie Berroyer en Luis Rego.

Intrigerend portret van het hofleven ten tijde van zonnekoning Lodewijk XIV, bezien vanuit het gezichtspunt van huiscomponist Lully. Die speelde een belangrijke rol in Versailles, componeerde de sarabandes en marsen waar de koning op leefde, danste en vrijde. Het hof is een slangenkuil van kuiperijen en machinaties, ook Lully was in z'n machtsstrijdjes gewikkeld. Regisseur Corbiau maakte eerder een film over castraatzanger Farinelli, hoofdrolspeler Magimel is onder andere bekend als de student van Isabelle Huppert in Hanekes La pianiste.

Les monos : La meute

1998 | Komedie, Familiefilm

België​/​​Frankrijk 1998. Komedie van José Pinheiro. Met o.a. Christian Rauth, Daniel Rialet, Eric Franquelin, Cécile Bois en Gianni Giardinelli.

Manu (Rauth) en JP (Rialet) hebben een organisatie opgericht die vakanties organiseert met probleemtieners. Door hen ongewone activiteiten te laten uitvoeren hopen ze dat ze de jongeren kunnen laten inzien dat hun houding verkeerd is. Als ze hen kunnen bewijzen dat ook zij in iets kunnen slagen willen ze een soort schok bij hen teweegbrengen. Ze weten waarover ze praten, want zelf zorgden ze ook voor heel wat problemen in hun tijd. Tijdens de kerstvakantie trekken ze met een groepje adolescenten naar de Jura voor een tocht met sledehonden. De pilootfilm voor een eigen reeks van Rauth en Rialet, de twee populaire assistenten van Commissaris Navarro. Hiermee willen ze hulde brengen aan de vele vrijwilligers die zich inzetten om jonge mensen in moeilijkheden te helpen, zodat deze een plaats kunnen vinden in de maatschappij. Het is een goede poging, maar de sentimentaliteit haalt uiteindelijk de overhand en de oplossing is een beetje te naïef. Rauth en Rialet bedachten de personages en schreven het scenario. Pascal Caubère stond achter de camera.

La femme de l'Italien

1998 | Romantiek

Frankrijk 1998. Romantiek van Michaël Perrotta. Met o.a. Cécile Bois, Claudine Baschet, Beppo Clerici, Christian Moro en Olivier Sitruk.

Manu (Rauth) en JP (Rialet) hebben een organisatie opgericht die vakanties organiseert met probleemtieners. Door hen ongewone activiteiten te laten uitvoeren hopen ze dat ze de jongeren kunnen laten inzien dat hun houding verkeerd is. Als ze hen kunnen bewijzen dat ook zij in iets kunnen slagen willen ze een soort schok bij hen teweegbrengen. Ze weten waarover ze praten, want zelf zorgden ze ook voor heel wat problemen in hun tijd. Tijdens de kerstvakantie trekken ze met een groepje adolescenten naar de Jura voor een tocht met sledehonden. De pilootfilm voor een eigen reeks van Rauth en Rialet, de twee populaire assistenten van Commissaris Navarro. Hiermee willen ze hulde brengen aan de vele vrijwilligers die zich inzetten om jonge mensen in moeilijkheden te helpen, zodat deze een plaats kunnen vinden in de maatschappij. Het is een goede poging, maar de sentimentaliteit haalt uiteindelijk de overhand en de oplossing is een beetje te naïef. Rauth en Rialet bedachten de personages en schreven het scenario. Pascal Caubère stond achter de camera.

La soupe aux herbes sauvages

1997 | Biografie, Drama

Frankrijk 1997. Biografie van Alain Bonnot. Met o.a. Annie Girardot, Catherine Samie, Rufus, Amélie Pick en Bernard Fresson.

Manu (Rauth) en JP (Rialet) hebben een organisatie opgericht die vakanties organiseert met probleemtieners. Door hen ongewone activiteiten te laten uitvoeren hopen ze dat ze de jongeren kunnen laten inzien dat hun houding verkeerd is. Als ze hen kunnen bewijzen dat ook zij in iets kunnen slagen willen ze een soort schok bij hen teweegbrengen. Ze weten waarover ze praten, want zelf zorgden ze ook voor heel wat problemen in hun tijd. Tijdens de kerstvakantie trekken ze met een groepje adolescenten naar de Jura voor een tocht met sledehonden. De pilootfilm voor een eigen reeks van Rauth en Rialet, de twee populaire assistenten van Commissaris Navarro. Hiermee willen ze hulde brengen aan de vele vrijwilligers die zich inzetten om jonge mensen in moeilijkheden te helpen, zodat deze een plaats kunnen vinden in de maatschappij. Het is een goede poging, maar de sentimentaliteit haalt uiteindelijk de overhand en de oplossing is een beetje te naïef. Rauth en Rialet bedachten de personages en schreven het scenario. Pascal Caubère stond achter de camera.

Dakan

1997 | Komedie, Drama

Guyana​/​​Guinee 1997. Komedie van Mohamed Camara en Mohamed Camara. Met o.a. Aboubacar Touré, Mamady, Cécile Bois, Koumba Diakite en Kade Seck.

De titel betekent noodlot. Als kinderen waren Manga (Tour[KA1]e) en Sory (Diakite) op elkaar gesteld. Nu ze twintig zijn weten ze dat ze van elkaar houden, maar ze stuiten op een wereld van onbegrip: ze zijn mannen en homo`s bestaan niet in hun land. Als Manga het nieuws aan zijn moeder vertelt, die weduwe is, wil ze het eenvoudig niet geloven. Sory`s vader, een welvarende reder die zijn zoon als opvolger ziet, is verontwaardigd. Manga`s moeder stuurt hem naar een medicijnman om hem van zijn kuren te genezen. Als stel kunnen de jongens dus niet verder. Ze gaan uit elkaar en in de bus ontmoet Manga Oumu (Bois), een pittige blanke meid die door een zwarte moeder werd grootgebracht. Als ze het proberen, wordt het niks. Een eenvoudig verhaaltje, waarover de meer gecultiveerde westerse kijker wellicht zijn schouders optrekt, maar in Afrika is een dergelijke film met een enkele kus tussen de jongens en een heteroseksscène tussen blank en zwart, een grote taboebreker. Het scenario is van debuterend regisseur Camara. Het camerawerk is van Gilberto Azevedo. Geschikt als discussiefilm op middelbare scholen over homoseksualiteit.

Les Alsaciens ou les deux Mathilde

1995 | Historische film

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Historische film van Michel Favart. Met o.a. Cécile Bois, Aurore Clément, Jean-Pierre Miquel, Sebastian Koch en Julien Lambroschini.

Vierdelige Frans-Duitse familiekroniek over de geschiedenis van een geslacht in de Elzas. In het eerste deel (1870-1894) huwt Mathilde (Bois), de enige dochter van baron Eug[KA2]ene-Victor Kempf (Miquel), graaf Charles du Tour (Coltelloni). Hun geluk is van korte duur want de Frans-Duitse oorlog breekt uit en de graaf sneuvelt op `het veld van eer`. De Elzas maakt voortaan deel uit van het Duitse keizerrijk, maar Mathilde houdt koppig vast aan haar Franse nationaliteit. Tot haar grote ergernis worden Straatsburg en de rest van de Elzas daarop steeds meer in de Duitse invloedssfeer getrokken. Twintig jaar later wordt de zoon van Mathilde, Louis de La Tour (Lambroschini), die rechten studeert in `klein Berlijn` (Straatsburg) verliefd op Frederike (Wanka), de dochter van een Pruisische generaal. Mathilde is de wanhoop nabij. In het tweede deel (1904-1919) trouwt Louis toch met de Duitse Frederike en gaat over naar het Duitse kamp. Zijn twee kinderen worden echter een schoolvoorbeeld van de gemengde gevoelens in de regio: de ene, Edouard (Tavel), studeert technische wetenschappen en kiest resoluut voor de Franse nationaliteit; de andere, Karl (Paul), studeert rechten in Heidelberg en wordt Duitser. Dan breekt WO I uit en staan Frankrijk en Duitsland tegenover elkaar. In 1918 triomfeert Mathilde want Frankrijk heeft gewonnen. Karl is gesneuveld en Mathilde verzoent zich met de vader van Frederike. In het derde deel (1927-1940) huwt Edouard met de mooie Alexandra Rheinhardt (Aymerie) en neemt de leiding van de zaak over. De Elzassers zijn niet te spreken over de tegen Duitsland gerichte maatregelen die Frankrijk neemt. Een beschermeling van Mathilde, Albert Laugel (Rossigneux) geeft de aanzet tot de oprichting van de Heimatbund, maar spoedig infiltreren pro-Duitse elementen in de organisatie, die spoedig daarop wordt opgeheven. Onderwijl bereidt het nazisme de machtsovername in Duitsland voor. In de vierde en slotaflevering (1943-1953) woedt WO II in alle hevigheid. Laugel is commandant in het verzet geworden. Zijn ex-vrouw Katel (Resca) blijkt een gezante van De Gaulle te zijn. De oorlog verdeelt de Elzas weer in twee kampen en de tragische gebeurtenissen volgen elkaar in snel tempo op. Families en familieleden staan weer tegenover elkaar. Gigantische miniserie, geschreven door Henri de Turenne en Michel Deutsch (met 124 acteurs en 2.500 figuranten, gedraaid in 107 dagen) schetst, soms wat te snel, een eeuw van de geschiedenis van de Elzas, een gebied waarvan de inwoners voor dilemma's kwamen te staan omdat het vier keer van nationaliteit veranderde. Passies, liefde, vaderlandsliefde, politiek en familiale drama's wisselen elkaar af. Gefotografeerd door Michaël Epp. Formaat 16/9.

Le montreur de boxe

1994 | Drama, Komedie

Frankrijk 1994. Drama van Dominique Ladoge. Met o.a. Richard Bohringer, Karl Makinen, Riccardo Cucciolla, Peter McEnery en Cécile Bois.

Frankrijk rond 1900. Bokspromotor Abel Ginoux (Bohringer) recruteert door een toeval een jonge houthakker om beruchte boksers uit te dagen. De jongeman komt terecht in een knokwereldje wat voor sport moet doorgaan. Wat later de professionele bokssport zal worden, is op dat moment nog een grote janboel, waarvan de invloed veel verder reikte dan de ring. Deze film is het debuut van de jonge Ladoge die duidelijk wat in zijn mars heeft, maar hij weet nog niet goed hoe hij dat het beste in beelden kan vertellen. Bohringer is een grote steun, maar is niet in staat alle hiaten in het scenario van Ladoge en Robin Katz op te vullen. Wel geeft de film een aardig portret van een haast totaal vergeten aspect van het bokswereldje. Fotografie van Etienne Fauduet.

Fils de flic

1994 | Misdaad

Frankrijk 1994. Misdaad van Igaal Niddam. Met o.a. Bernard Verley, Sébastien Roch, Marie-Christine Adam, Cécile Bois en Bernard Yerlès.

Terwijl een Italiaanse toerist zijn gezellin filmt op video, vindt een overval plaats op een juwelier. De camera neemt nog steeds op en de hele hold-up wordt vereeuwigd. De gangsters kunnen ontsnappen, maar politie-inspecteur Verley bestudeert de film en herkent tot zijn ontsteltenis zijn eigen zoon, Roch, als chauffeur van de wagen van de dieven. Typische politiefilm die weinig nieuws te bieden heeft, met uitzondering van het einde. Er werden twee verschillende slotsequenties gefilmd en de kijkers mogen beslissen welk slot hun het best bevalt. Als we het dan toch voor het kiezen hebben, hadden ze de film beter niet kunnen maken. Claude- Michel Rome schreef het alles behalve opwindende, voorspelbare scenario, waarin geen enkel cliché ontbreekt.

Le chasseur de la nuit

1993 | Familiefilm, Avonturenfilm

Frankrijk 1993. Familiefilm van Jacques Renard. Met o.a. Cécile Bois, Annie Noël, François Chattot, Maryvonne Schiltz en Marie Desgrange.

Frans plattelandsdrama, gesitueerd rond het bergmassief van Auvergne in 1918. Twee adolescenten, Bois en Carré De Malberg, hoeden er hun schapen. Sinds hun kinderjaren zijn ze onafscheidelijk. Ze worden overvallen door een verschrikkelijk onweer en schuilen in de oude boerderij van de Chasseur de la nuit, de nachtjager. Volgens de overlevering moet dat leiden tot onheil. Herderinnetje Bois maakt zich erna terecht zorgen over hun toekomst. Haar vriendje moet weldra naar de grote stad om een vak te leren. Dan is er ook Chattot, de vader van het meisje, die helemaal niet van plan is de straatarme Carré De Malberg als toekomstige schoonzoon te accepteren. Indrukwekkende verfilming van de gelijknamige roman van Henri Pourrat, bekroond met de Prix 1994 van het Comité International pour la diffusion des arts et lettres au cinéma. Scenario van Jacques Santamaria. Camerawerk van Romain Winding.

Promenades d'été

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van René Féret. Met o.a. Valérie Stroh, Michel Varton, José-Maria Flotats, Marie Guillard en Jean-Yves Berteloot.

Komedie die behoorlijk vastloopt in de kronkelige verwikkelingen ondanks het vlotte tempo, de goede rol van Stroh en de prachtige fotografie van Pierre Lhomme. Het gaat over een groep amateurtoneelspelers die voor een zomerfestival naar een plaatsje in de Dordogne trekken. Hoofdrol Varton lonkt naar de wat oudere Stroh, die zich in de steek gelaten voelt door echtgenoot en decorbouwer Bertheloot, hoewel ze met beiden de liefde bedrijft, sterretje in spe Dupont wil opvallen bij regisseur Flotats, terwijl de tegenspeelster van de hoofdrol, Guillard, uitsluitend ogen voor Varton heeft, die door deze ervaringen volwassen wordt... begrijpt u wel. Regisseur Ferét schreef zijn eigen scenario.