J.S. Bach

Saraband

Zweden 2003. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Erland Josephson, Liv Ullmann, Börje Ahlstedt, Julia Dufvenius en Gunnel Fred.

Het negende uur

Nederland 2001. Drama van Gerrard Verhage. Met o.a. Carla Hardy, Bart Klever, Has Drijver, Henri Garcin en Caro Lenssen.

De EO liet een christelijke thriller verfilmen door niet-christelijke filmmakers. 'Christelijke ouders sturen hun kinderen niet naar de filmacademie of de toneelschool,' zegt Natasja Visser, hoofd drama van de EO in een interview. 'En dus zijn we als EO genoodzaakt om met niet-christenen te werken.' Laat dit paradoxale probleem nou net een hoofdthema zijn van de film zelf: Zanger Schneider (Klever) heeft de Christusrol in een prestigieuze Mattheüs Passion-uitvoering, maar is zelf atheïst, en dat werkt niet goed. Ondanks het gebrek aan christelijke uitvoerders is Het negende uur prima Nederlands drama, met mooi camerawerk en redelijke acteerprestaties.

Witman fiúk

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen​/​​Hongarije 1997. Drama van János Szász. Met o.a. Maia Morgenstern, Alpár Fogarasi, Szabolcs Gergely, Péter Andorai en Lajos Kovacs.

De EO liet een christelijke thriller verfilmen door niet-christelijke filmmakers. 'Christelijke ouders sturen hun kinderen niet naar de filmacademie of de toneelschool,' zegt Natasja Visser, hoofd drama van de EO in een interview. 'En dus zijn we als EO genoodzaakt om met niet-christenen te werken.' Laat dit paradoxale probleem nou net een hoofdthema zijn van de film zelf: Zanger Schneider (Klever) heeft de Christusrol in een prestigieuze Mattheüs Passion-uitvoering, maar is zelf atheïst, en dat werkt niet goed. Ondanks het gebrek aan christelijke uitvoerders is Het negende uur prima Nederlands drama, met mooi camerawerk en redelijke acteerprestaties.

Witman fiuk

Duitsland​/​​Polen​/​​Frankrijk​/​​Hongarije 1997. Drama van János Szász. Met o.a. Dominika Ostalowska, Lajos Kov cs, Péter Andorai, Maia Morgenstern en Szabolcs Gergely.

Twee jonge broers, Erno en Denes, worden verwaarloosd door hun moeder in het Hongarije van rond de eeuw-wisseling. Ze verliezen de greep op de realiteit en raken steeds dieper in een psychose. Won een zilveren Hugo-award voor Best Cinematography op het Chicago International Film Festival en won een zilveren St.George-award voor beste regiesseur op het Moscow International Film Festival .

Kladboekscenes

Nederland 1994. Biografie van Frans van de Staak. Met o.a. Michiel Nooter, Marlies Heuer en Rik van Uffelen.

Twee jonge broers, Erno en Denes, worden verwaarloosd door hun moeder in het Hongarije van rond de eeuw-wisseling. Ze verliezen de greep op de realiteit en raken steeds dieper in een psychose. Won een zilveren Hugo-award voor Best Cinematography op het Chicago International Film Festival en won een zilveren St.George-award voor beste regiesseur op het Moscow International Film Festival .

71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls

Oostenrijk​/​​Duitsland 1994. Mysterie van Michael Haneke. Met o.a. Lukas Miko, Otto Grünmandl, Anne Bennent, Udo Samel en Gabriel Cosmin Urdes.

Psychologische studie naar de onthutsende daden van een Roemeense student van negentien jaar (Miko) te Wenen. Hij gaat naar Hongarije. Zijn belevenissen, die vlak voor Kerstmis uitlopen op een reeks bloedige misdaden, worden aan een nauwkeurige analyse onderworpen. De personen die hij om het leven brengt kent hij niet. Elke misdaad komt in het tv-journaal en elke moord leidt naar plaatsen waar de student ooit verbleef, in het bijzonder weeshuizen in Boedapest en Wenen, waar het leed hem voor altijd heeft getekend. Het mikado-spel wordt gebruikt als beeld voor de aaneenschakeling van handelingen in een leven. Deze gecompliceerde, moeilijke analyse van gevoelens laat uiteindelijk verschillende interpretatiemogelijkheden open. Fotografie van Christian Berger.

Hélas pour moi

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Gérard Depardieu, Laurence Masliah, Bernard Verley, Jean-Louis Loca en François Germond.

Godard brengt een fabel waarin hij zich laat kennen als gelegenheidstheoloog. Hij baseert zich op een tekst van Giacomo Leopardi waarin de Schepper zijn bezorgdheid uit voor het onheil dat de mensen aanrichten (o.a. oorlog). Plus een legende die door zowel Plato als Molière, Kleist en Giraudoux zijn omgewerkt tot een toneelstuk waarin God de wens uitdrukt de menselijke emoties aan den lijve te ondervinden. Het verhaal navertellen is onmogelijk. Godard voelt zich als 'genie' veel te ver gevorderd om zich nog bezig te houden met zoiets banaals als een storyline. De film richt zich dan ook uitsluitend tot de liefhebbers en kenners van deze cineast, daar anderen onmogelijk zullen doordringen in dit intellectualistische universum, dat in beeld gebracht werd door Caroline Champetier, muzikaal omlijst door werk van o.a. Bach en Darling.

Holozän

Zwitserland 1992. Drama van Heinz Bütler en Manfred Eicher.

Beide regisseurs bewerkten het korte verhaal [KL]Der Mensch erscheint im Holoz[KA3]an[KLE] van Max Frisch tot scenario. Deze bekroonde film gaat over een man (Josephson), die zijn einde ziet naderen, terwijl zware regenval het hooggelegen bergdal waarin hij woont, van de buitenwereld heeft afgesneden. Hij registreert het natuurgeweld aan de hand van kennis die hij vergaart uit encyclopedieën en het dagboek van Zuidpoolreiziger Scott. Hij plakt zijn aantekeningen en relevante artikelen te samen met zijn eigen herinneringen aan de wand en probeert op die manier zijn leven te reconstrueren. Iedere beweging of geluid doen zijn hoop op een verlossing opgloeien. Maar hij is er zich van bewust dat een mens, die een ramp heeft overleefd, weet wat een katastrofe betekent, terwijl de natuur kan nemen wat zij ooit gaf. Zijn noodlot is daarom onafwendbaar. Zware kost en deze statische film is zeker niet ieders idee over een avondje ontspanning. Mooie opnamen van Yorgos Arvannitis.

Deutschfieber

Duitsland 1992. Komedie van Niklaus Schilling. Met o.a. Tilo Prückner, Christiane Paul, Heike Schroeter, Christian von Richthofen en Dorothea Moritz.

Vervolg op het legendarische WILLI-BUSCH-REPORT van Schilling uit 1979. In het ingeslapen Friedheim staat het leven op z'n kop na de val van de Muur: een vloedgolf van westerlingen overspoelt het stadje. Willi Busch, de sensatie-journalist van vroeger, die eigenlijk met pensioen wilde gaan, staat weer midden in het wereldgebeuren. Er duikt ook nog een meisje op, die zijn natuurlijke dochter blijkt te zijn. De vileine klucht die Schilling voor ogen stond is helaas ten onder gegaan aan rommeligheid. Het is een film geworden waarbij je je afvraagt wat nou eigenlijk de bedoeling was. Scenario van regisseur Schilling en Oskar Roehler. Camerawerk van Frank Grunert.

Canti

Frankrijk 1992. Drama van Manuel Pradal. Met o.a. Sébastien Nuzzo, Simon Reggiani, Agnès Jaoui, Irma Castera en Rosario Audras.

Cecco (Nuzzo) verblijft met zijn moeder (Marini) in een Italiaans kuststadje. Hij is een stille, zwijgzame, in zichzelf gekeerde jongeman die moeilijk contacten legt. Hij doet van alles om de verveling te verdrijven. Zijn moeder bezorgt hem een baan op een autokerkhof, maar ook daar houdt hij het niet lang uit. In het stadje loopt tevens de nietsnut Fulvio (Reggiani) rond in het gezelschap van twee zware jongens en Diamante (Jaoui) en Luna (Castera), twee meiden van lichte zeden die voor het levensonderhoud van het vijftal zorgen. Dan ontmoeten Cecco en Fulvio elkaar. Meer een opeenvolging van losse fragmenten over mensen die niets om handen hebben en hun tijd in ledigheid doorbrengen dan een afgerond verhaal. Waar de makers in slagen is de verveling te doen overslaan op de toeschouwer die geen moeite meer doet om het ingewikkeld zootje, barstensvol symboliek, te ontrafelen. Regisseur Pradal schreef zelf het scenario. Het enige levendige aan de film is de zwart-wit fotografie van Matthieu Poirot-Delpech, die geen gebruik maakt van een statief.

La messe en si mineur

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Louis Guillermou. Met o.a. Margaux Hemingway, Denis Charvet, Pierre Amoyal, Annabelle Mouloudji en Stéphane Audran.

Laurent, concertsolist, wordt verliefd op een mooie Amerikaanse maar haar stiefmoeder steunt de verhouding niet en Laurent veroorzaakt opzettelijk een auto-ongeluk, waarbij hij de dood vindt. Een stompzinnig scenario en een film die weinig voorstelt, zodat de vraag rijst waarom zoiets wordt gemaakt. Alleen de charme van de jonge spelers maakt hem nog een heel klein beetje de moeite waard.

Abrahams Gold

Duitsland 1990. Drama van Jörg Graser. Met o.a. Hanna Schygulla, Günther Maria Halmer, Daniela Schötz, Robert Dietl en Maria Singer.

Hunzinger, die een kroeg heeft in een klein dorpje in Beieren is een oud-nazi. Als het duidelijk wordt dat de jonge Lechner van joodse afkomst is, ontstaat een verbitterde vijandschap tussen de twee mannen, die tot een catastrofe leidt.

Med döden inde pa livet

Denemarken 1989. Documentaire van Dola Bonfils.

Rustige maar aangrijpende dokumentaire over patiënten, verplegend personeel en dokters in het beruchte Aidsziekenhuis Hvidovre in Kopenhagen, waar gemiddeld vijf patiënten per dag sterven. Diskrete blikken achter de schermen.

Trois pommes à côté du sommeil

Frankrijk​/​​Canada 1988. Misdaad van Jacques Leduc. Met o.a. Normand Chouinard, Paule Baillargeon, Paule Marier, Hubert Reeves en Josée Chaboillez.

Er gebeurt niets in deze film, waarin feitelijk maar twee personages voorkomen. De hoofdpersoon houdt zich van 's morgens tot 's avonds bezig met zijn dagelijkse beslommeringen, maar nu hij veertig is, komt zijn verleden weer bovendrijven en met zijn vriend praat hij dan over allerlei dingen. De regisseur gaat te werk op basis van gedachten- en gevoelsassociaties om liefde, eenzaamheid, hartstocht, kennis, en het mysterie van leven en dood aanschouwelijk te maken. Onder de ogenschijnlijk simpele buitenkant gaat een intens verwarrende en zeer vernuftig opgezette film schuil. De vriendschap tussen de twee mannen is schitterend in beeld gebracht door Pierre Letarte. Deze film werd in 1990 tijdens de Achtste Ontmoetingsdagen in Montréal bekroond met de prijs van de vereniging van filmcritici uit Quebec.

La noche oscura

Frankrijk​/​​Spanje 1988. Biografie van Carlos Saura. Met o.a. Juan Diego, Julie Delpy, Fernando Guillén, Manuel de Blas en Fermi Reixach.

Saura,die zelf het senario schreef, schept een beeld hoe in de verschrikkelijke winter van 1577 de Karmelieten San Juan de la Cruz halfnaakt op de rug van een muilezel naar Toledo brengen om hem daar voor een kerkelijk tribunaal te slepen. Immers, in de tijd van scheuringen en inquisitie grensde het kiezen voor een leven als een arme, ongeschoeide kloosterling in vertrouwelijke dialoog met God aan ketterij, zo niet erger. Een mystieke en morbide sfeer, gehuld in weinig licht. Nacht en dood zijn als een obsessie voortdurend aanwezig in deze reis op de grenzen van de waanzin. Saura kon dit thema niet efficiënt ontwikkelen; daarnaast is er nog het slechte spel van de hoofdrolspeler. Een nieuwe mislukking van de regisseur na EL DORADO, maar met indrukwekkende beelden van Téo Escamilla.

En toute innocence

Frankrijk 1988. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Michel Serrault, Nathalie Baye, François Dunoyer, Suzanne Flon en Philippe Caroit.

Deze bewerking van de roman [KL]Suicide [KA2]a l`aimable[KLE] van Andr[KA1]e Lay verschaft de satiricus en moralist Jessua de gelegenheid een milieuschildering te maken van een familie uit de bourgeoisie. Het gaat om echt addergebroed, dat doet denken aan Chabrol`s DOCTEUR POPAUL. Serrault past niet in zijn rol en het scenario (van Dominique Roulet, Luc Beraud en Jessua) stagneert langdurig voordat er weer eens wat schot in komt; onherstelbare zwakke plekken in een dergelijk Hitchcock-thema.

Flammenzeichen

Duitsland 1985. Biografie van Franz Seitz. Met o.a. Dietrich Mattausch, Hans Reinhard Müller, Toni Berger, Martin Umbach en Wilfried Klaus.

Een film over het leven van de jezuïetenpater Rupert Mayer, die zich vanaf het begin fel tegen het fascisme in Duitsland heeft verzet. Een half jaar na het eind van WOII stierf hij, verzwakt door gevangenisstraffen en verbanning.

L'argent

Zwitserland​/​​Frankrijk 1983. Misdaad van Robert Bresson. Met o.a. Christian Patey, Sylvie Van den Elsen, Caroline Lang, Michel Briquet en Vincent Risterucci.

Een uit balorigheid door een jonge bourgeois in omloop gebracht vals bankbiljet van vijfhonderd Francs resulteert in de werkloosheid van een onschuldige jonge arbeider. Deze wordt na een mislukte bankroof gevangen genomen, verliest vrouw en kind, en uiteindelijk leeft hij zijn frustraties uit in de moord op het gezin van een vriendelijke vrouw die hem onderdak verleent. Een novelle van Tolstoy vormde de aanleiding voor Bresson`s meest pessimistische film tot nu toe, waaraan zelfs ieder louteringselement ontbreekt. De sobere vorm en emotieloze regie van de amateurspelers sluiten de betrokkenheid van de toeschouwers uit. Het compacte scenario Bresson is echter een meesterstuk van dramaturgie. Bresson werd gelauwerd op het filmfestival van Cannes voor de Beste Regie (Jury's zijn onafhankelijk en hadden een andere mening dan uw criticus). Het camerawerk van Pasqualino De Santis en Emmanuel Machuel. Eastmancolor, Mono.

L'arbre de Guernica

Italië​/​​Frankrijk 1975. Experimenteel van Fernando Arrabal. Met o.a. Mariangela Melato, Ron Faber, Jean-François Delacour, Marie Pillet en Cosimo Cinieri.

De derde film van deze toneelschrijver van Spaanse afkomst is net zo onverfilmbaar als al zijn andere werk. Het bombardement op Guernica (26 januari 1937) inspireerde de schrijver tot een explosie van droombeelden, die beurtelings lyrisch, fantastisch, erotisch maar met ondertoon van rouw, metafysisch en poëtisch zijn of lijken op een nachtmerrie in de stijl van Goya. Een bezwerende film, die nog versterkt wordt door de krachtige geluids- en beeldvondsten. De tot nu toe meest volmaakte film van Arrabal, die hier even geïnspireerd is door zijn onderwerp als Picasso dat destijds was.

Slaughterhouse Five

Verenigde Staten 1972. Sciencefiction van George Roy Hill. Met o.a. Michael Sacks, Ron Leibman, Eugene Roche, Sharon Gans en Valerie Perrine.

Naar de korte roman van Kurt Vonnegut [KL]Slaughterhouse-Five or The Children`s Crusade[KLE].Het speelt gedeeltelijk op een planeet (Trafalmadore) ergens in de ruimte, waar de hoofdpersoon Billy Pilgrim (Sacks) gevangen wordt door kleine groene aliens die hem (naakt) in een kooi in de dierentuin opsluiten. Anderzijds reist hij door de tijd en is hij de krijgsgevangene, die in 'Schlachthof V' tijdens het verschrikkelijke bombardement van Dresden in WO II gevangen zit.