Didier Mahieu

Le Horsain

Frankrijk 1997. Drama van Philippe Venault. Met o.a. Emmanuel Salinger, Pierre Meyrand, Catherine Sola, Vincent Winterhalter en Stéphane Boucher.

Le c[KA21]ur qui tape

Frankrijk 1995. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Maxime Leroux, Isabelle Gélinas, Thierry Magnier, Jacques Gallo en Maximilien Régiani.

De beloftevolle jonge atleet Gadjo (Magnier) richt zich voor zijn training tot F[KA1]elix (Leroux), een verbitterde ex- topsporter. Onder diens leiding maakt Gadjo duidelijk vooruitgang en als klap op de vuurpijl wint hij zijn eerste triatlon. Hun vriendschap wordt echter brutaal verstoord wanneer Gadjo ontdekt dat Félix zijn vriendinnetje wil stelen. Niet bepaald opwindende cocktail van sport en romantische verwikkelingen. De acteurs zetten zich duidelijk niet erg in om hun personages geloofwaardig te laten overkomen en de actie verzinkt dan tot overmaat van ramp in overdadige dialogen. Michel Delgado schreef het zwakke scenario en Yves Dahan stond in voor de fotografie.

Le Dernier jour d'un condamné

Frankrijk 1985. Historische film van Jean-Michel Mongrédien. Met o.a. Francois-Xavier Vassard, Amélie Péronne, Jean-François Guémy, Didier Mahieu en Françis Facon.

Een zeer sobere verfilming van het pleidooi tegen de doodstraf geschreven door Victor Hugo (1892-1832) waarvan Mongrédien zowel regisseur, scenario- als dialogenschrijver is. Met het oog op de lengte van de film en, vooral op de beperkte financiële middelen, moest hij alles schrappen wat met het gevangenismilieu te maken heeft. Toch zijn er uiteindelijk maar weinig zwakke plekken en de film legt het accent op de verbazende actualiteit van de tekst. Opmerkelijk is ook de laatste scène warin de veroordeelde in 1820 in een auto staptdie hem naar de plaats van executie brengt terwijl over het scherm de tekst rolt van de franse wet van 9 oktober 1981, de afschaffing van de doodstraf.