Les enfants de l'amour
Nathalie staat er na twee mislukte huwelijken weer alleen voor. Ze maakt zich op voor een vrijgezellenweekendje met haar vriendinnen en vindt zo een deel van haar jeugd terug, die ze te snel heeft moeten opgeven. De kinderen lijden echter zwaar onder de scheiding van hun ouders en begrijpen niet waarom ze voortdurend van thuis moeten veranderen. Beginnend regisseur Enthoven wilde oorspronkelijk een documentaire maken over de drama's die kinderen ondergaan bij echtscheidingen. Toen na veel research een van de 'onderwerpen' niet meer mee wilde werken, besloot Enthoven over te gaan op fictie met acteurs. Enthoven: 'Achteraf bekeken was een geacteerde documentaire het beste wat ik kon doen want als je echte situaties probeert uit te buiten [...] kom je eerder in het straatje van reality television in het genre van Big Brother en dat haat ik.' De bibberige digitale camera richtte zich dus uiteindelijk op de vrijheid eisende Nathalie (Stas), haar drie kinderen en twee exen. En de boodschap komt aan.
