Lino Toffolo: cast.
Er zijn 15 films gevonden.

Scherzi da prete

1978 |

Italië 1978. Pier Francesco Pingitore. Met o.a. Pippo Franco, Lino Toffolo, Laura Troschel, Oresto Lionello en Gianfranco D'Angelo.

Deze religieuze en politieke satire begint in het oude stadje Ciociara, zestig kilometer van Vaticaanstad. De plaatselijke bakker, een fervent communist, is er burgemeester. De pastoor van het gehucht (Franco) is een fel en grofgebekt criticus van de goud-op-snee zelfgenoegzaamheid van het Vaticaan, de onmachtige regering en de alomtegenwoordige corruptie. Een vrouw van stand weet de argeloze pastoor voor haar karretje te spannen: ze krijgt hem zover dat hij een nieuwe politieke partij opricht, de CD, wat staat voor Ciociara Democraten. Maar de arme priester krijgt het hoog in zijn bol. Hij wordt arrogant en zo verliest hij zijn achterban.

Messalina, Messalina

1977 | Avonturenfilm, Historische film, Komedie, Erotiek

Italië 1977. Avonturenfilm van Bruno Corbucci. Met o.a. Anneka di Lorenzo, Tomas Milian, Vittorio Caprioli, Giancarlo Prete en Lino Toffolo.

De echtgenote van de zwakke keizer Claudius laat de centurion dagelijks een reeks superpotente minnaars op straat rekruteren, tot haar jaloerse schoonzuster haar in de armen manoeuvreert van een fraaie, maar hoogst morele senator die alleen binnen het huwelijk 'wil'. Uit liefde laat ze zich scheiden en Agrippina neemt haar plaats in als keizerin en als mannenverslindster. Een platvloerse kluchtversie van de Romeinse historie - in de slechte stijl van de vele SATYRICON- en DECAMERONE-aftreksels - die na het succes van CALIGULA opnieuw werd uitgebracht met een aantal porno-inlassen die de film er nauwelijks aantrekkelijker op maken. Voor wie geduld heeft is er aan het slot een slachtpartij die door de burleske overdrijving wèl zeer komisch werkt.

L'inquilina del piano di sopra

1977 | Komedie

Italië 1977. Komedie van Ferdinando Baldi. Met o.a. Pippo Franco, Lino Toffolo en Silvia Dionisio.

Steeds als een jonge vrouw haar vriend thuis ontvangt, veroorzaakt ze grote opschudding. Ze stoort de andere huurders in het gebouw zodanig dat ze woedend worden. Het nerveuze spel van de acteurs en het flauwe verhaal maken het moeilijk deze komedie uit te zitten.

Sturmtruppen

1976 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1976. Komedie van Salvatore Samperi. Met o.a. Renato Pozzetto, Lino Toffolo, Cochi Ponzoni, Teo Teocoli en Felice Andeaci.

Een verfilmde komische strip - van cartoonist Bonvi - die een militaire klucht wordt over een SS-legerkamp achter het front onder leiding van Himmler. Niet iedereen zal bereid zijn te lachen over het tragisch oorlogsverleden, maar Samperi is beter op dreef in deze ongeremde vaudeville dan in de erotisch-politieke drama's waarmee hij naam maakte. Het collectief van theaterkomieken dat meewerkt krijgt meer kans om de nationale reputatie waar te maken dan in hun gebruikelijke, platvloerse produkties. De speelse vormgeving past zich aan bij de slap-stick en cabareteske humor. In 1981 op video uitgebracht; die versie is 7m langer en 1984 werd er op video nog een vervolg van deze als spaghetti-M.A.S.H. bedoelde serie films uitgebracht, getiteld STURMTRUPPEN 2.

Culastrice, nobile Veneziano

1976 | Komedie, Mysterie

Italië 1976. Komedie van Flavio Mogherini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Claudia Mori, Lino Toffolo, Adriano Celentano en Anna Miserocchi.

Een aristocratische weduwnaar verbeeldt zich dat zijn vrouw nog in leven is en krijgt daardoor last met zijn buren, die hem uit zijn huis willen laten zetten. Een bevriende muzikant helpt hem van zijn waandenkbeeld af door een prostitu[KA1]ee voor de overleden echtgenote te laten spelen, maar deze neemt haar rol al te serieus en wordt een dominerende lastpost. Het wazige scenario maakt de toch al sporadische grappen wezenloos en geeft de acteurs geen kansen. Dit is de enige film waarin Carabella, als de tante van de weduwnaar, samen met haar man (Mastroianni) speelt.

I Telefoni bianchi

1975 |

Italië 1975. Dino Risi. Met o.a. Agostina Belli, Vittorio Gassman, Ugo Tognazzi, Renato Pozzetto en Cochi Ponzoni.

Een kamermeisje weet door gebruik van fysieke charmes filmster te worden en na een liaison met Mussolini de diva van de fascistische cinema. Na de oorlog is ze uit de gratie, maar weet er op dezelfde manier weer bovenop te komen. Harde satire is de rode draad tussen een reeks van situaties en personages van wie Gassman als een ijdele maar laffe acteur een absolute uitschieter is. Scenario van Ruggero Maccari, Bernardino Zapponi en de regisseur. Camerawerk van Claudio Cirillo.

Yuppi du

1974 | Drama, Komedie

Italië 1974. Drama van Adriano Celentano. Met o.a. Adriano Celentano, Charlotte Rampling, Claudia Mori, Lino Toffolo en Gino Sanercole.

De leider van een welgemoed groepje vagebonden in Venetië ontdekt dat hij twee vrouwen heeft, als zijn eerste echtgenote terugkeert van een slippertje, terwijl ze had voorgewend zelfmoord te hebben gepleegd. Zanger-acteur Celentano waant zich in een combinatie van Chaplin, Jerry Lewis en Elvis Presley. Hoewel hij in alle richtingen bepaalde talenten heeft, is zelfkritiek er niet bij, zodat de film ijdel is en vol onnodige zwakke scènes zit. Dode plekken en flauwiteiten wisselen elkaar af met rake vondsten en grappen. De niet- toeristische kijk op Venetië is een pluspunt evenals de oorspronkelijke typeringen. Rampling weet geen raad met haar als sprookjesfiguur gepresenteerde eerste vrouw, maar draagt picturaal veel bij aan de locaties.

Peccato veniale

1973 | Komedie, Erotiek

Italië 1973. Komedie van Salvatore Samperi. Met o.a. Laura Antonelli, Alessandro Momo, Tino Carraro, Orazio Orlando en Lilla Brignone.

Tijdens een familievakantie deponeert de oudste zoon zijn nieuwe, mooie echtgenote in een zomerhuis en moet zelf weer aan het werk. Schertsend geeft hij zijn puber-broer opdracht op haar te letten en zegt ook dat hij 'man moet worden'. De jongen neemt het letterlijk èn in combinatie. Deze opvolger van MALIZIA is bijna identiek in scenario en rolbezetting. Antonelli is onverminderd mooi en de jonge Momo een verrassend acteurtje, maar de toch al niet originele formule wordt sleets.

L'emigrante

1972 | Komedie, Misdaad

Duitsland​/​​Spanje​/​​Italië 1972. Komedie van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Adriano Celentano, Claudia Mori, Lino Toffolo, Sybil Danning en Pepe Calvo.

Een nog dienstplichtige jongeman gaat als verstekeling naar New York om zijn geëmigreerde vader te bezoeken, die vermoord blijkt te zijn door de mafia. De dader blijkt dezelfde man die hem tijdens de overtocht uit de nood heeft geholpen, van welke situatie de vijanden van de dader gebruik maken om hem te doden en de verdenking op de Italiaan te laden die immers wrokgevoelens moet hebben. Deze te lang uitgesponnen satirische komedie haalt te veel verchillende elementen overhoop om ze aannemelijk of in overzichtelijke onderlinge relatie te maken. Celentano voldoet in zijn rol overigens beter dan in zijn latere, te uitbundige kluchtsuccessen. Het scenario is van de regisseur en vervolgens Castellano & Pipolo, Massimo Franciosa, Luisa Montagna, Sabatino Ciuffini. Door de camera keek Gastone Di Giovanni en Juan Gelpi Puig.

Causa di divorzio

1972 | Komedie, Drama

Duitsland​/​​Italië 1972. Komedie van Marcello Fondato. Met o.a. Senta Berger, Catherine Spaak, Gastone Moschin, Enrico Montesano en Mario Banfi.

Een plattelandsplaats raakt na de installatie van een grote fabriek in snel tempo beheerst door de wetten van de consumptiemaatschappij. Een jongeman die niet op de fabriek werkt, verdeelt zijn aandacht tussen twee vrouwen, waarvan de één haar natuurlijke spontaniteit heeft bewaard en de ander zich geheel richt op het produktieproces. Als hij de tweede verlaat voor de eerste, dwingt het huishoudbudget haar dezelfde kant op. De regie verwaarloost de maatschappelijke satire voor partnerruil en liefdescomplicaties, die door de actrices aantrekkelijk worden ingevuld, maar verder dan de buitenkant komt de film niet.

Un'anguilla da trecento milioni

1971 | Drama

Italië 1971. Drama van Salvatore Samperi. Met o.a. Ottavia Piccolo, Lino Toffolo, Mario Adorf, Rodolfo Baldini en Gabriele Ferzetti.

Bissa wordt ingehuurd door een oude oorlogskameraad om op diens dochter te passen. De verwende Tina liegt echter alles bij elkaar en kan Bissa overtuigen dat hij haar moet helpen met haar ontvoering in een poging veel geld bij haar vader af te troggelen.

La Betìa

1971 | Komedie, Historische film

Joegoslavië​/​​Italië 1971. Komedie van Giangfranco de Bosio. Met o.a. Nino Manfredi, Rosanna Schiaffino, Smoki Samardi, Mario Carotenuto en Eva Ras.

Een op de mooie dochter van een dorpsnotabele verliefde boer roept, om haar te veroveren, de hulp in van een praatjesmaker, die daartoe echter aanspraak maakt op de helft van diens huwelijksleven. Zijn eigen echtgenote eist mogelijkheden voor zichzelf. Een befaamd theaterregisseur oogstte op de planken een groot succes met de voorstelling van Ruzantes 16e-eeuwse komedie, maar in deze filmbewerking is de poëzie van de dialogen geschrapt en ontneemt de taalbarrière en de nasynchronisatie van de co-produktie met Joegoslavië alle spontaniteit aan het spel. De stijlvolle aankleding, uitbundigheid en gezonde vulgariteit maken het toch tot een boeiende, hoewel al te lange kostuumklucht.

Il merlo maschino

1971 | Erotiek

Italië 1971. Erotiek van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Lando Buzzanca, Laura Antonelli, Lino Toffolo en Gianrico Tedeschi.

Een gefrustreerde, nerveuze, zeer talentloze cellist hangt zijn strijkinstrument aan de wilgen en merkt dat iemand zijn vrouw - als zij naakt is - begluurt, die hij op zijn buurt weer bespiedt. Hij ontdekt zijn vrouw die zich nergens van bewust is, als lustobject en komt op steeds idiotere gedachten. Een pittige sekssatire in Italiaanse stijl. Het scenario is van de regisseur naar een verhaal van Luciano Biancardi. Silvano Ippoliti gluurde door de camera.

Quando le donne avevano la coda

1970 | Erotiek, Actiefilm, Fantasy

Italië 1970. Erotiek van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Giuliano Gemma, Senta Berger, Lando Buzzanca, Frank Wolff en Lino Toffolo.

In het stenen tijdperk komt een geïsoleerd levende mannengemeenschap voor het eerst in aanraking met een vrouw, die hen bliksemsnel inwijdt in de seksuele geneugten. Een uiterst curieuze komedie, die alleen in het begin even aardig wil worden om dan in een niet aflatende reeks herhalingen te vallen. Lina Wertmuller schreef mee aan het scenario; Gemma staat op de titelrol als Montgomery Wood.

Brancaleone alle crociate

1970 | Avonturenfilm, Historische film

Italië 1970. Avonturenfilm van Mario Monicelli. Met o.a. Vittorio Gassman, Stefania Sandrelli, Adolfo Celi, Beba Loncar en Luigi Proitetti.

Kruistochten zijn voor middeleeuwse ridders een welkome aanleiding om leuk oorlogje te kunnen spelen. Zo ook voor Brancaleone, die voor de bevrijdingsactie van Christus' graf een legertje ongeregeld om zich heen verzamelt onder wie een aantrekkelijke heks, een masochist en een baby die kroonprins is. Deze uitbundige satire op een middeleeuws gegeven voegt aan L'ARMATA BRANCALEONE weinig nieuws toe en neemt ook fiks de tijd, maar de fantasierijke aankleding en het potsierlijk acteren zijn onverminderd amusant. Scenario van Furio Scarpelli, Agenore Incrocci en regisseur Monicelli.