Sébastien Japrisot: regie, scenario en schrijver.
Er zijn 7 films gevonden.

Un long dimanche de fiançailles

2004 | Drama, Oorlogsfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 2004. Drama van Jean-Pierre Jeunet. Met o.a. Audrey Tautou, Gaspard Ulliel, Jean-Pierre Becker, Dominique Bettenfeld en Jodie Foster.

Na het enorme succes van Le fabuleux destin d’Amélie Poulain maakte Jean-Pierre Jeunet met hoofdrolspeelster Audrey Tautou een totaal andere film. De Eerste Wereldoorlog is in volle gang. Mathilde (Tautou) hoort dat haar verloofde Manech (Ulliel), is gesneuveld aan het front. Ze gaat op onderzoek naar de omstandigheden van zijn dood. Jeunet schakelt met overrompelende beelden heen en weer tussen het idyllische Franse platteland en de hel van de loopgravenoorlog. De film naar de roman van Sébastien Japrisot kreeg een Oscarnominatie voor het camerawerk en de art-direction.

Un crime au Paradis

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Josiane Balasko, André Dussollier, Suzanne Flon en Daniel Prévost.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

Les enfants du marais

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Jean Becker. Met o.a. Jacques Villeret, Jacques Gamblin, André Dussollier, Michel Serrault en Isabelle Carré.

In een interview zei scriptschrijver-regisseur Becker (Les enfants du marais) dat hij nogmaals wilde aantonen dat Jacques Villeret - met wie hij vaker werkte - een van de beste (komische) acteurs van Frankrijk is. Dat lukte met Un crime au Paradis, en op het nippertje, want Villeret stierf enkele films later. De zwarte komedie is gebaseerd op La poison (1951), maar de hoofdpersoon is minder cynisch, en dat beviel Villeret volgens eigen zeggen zeer. Jojo woont op de aftandse boerderij 'Paradis', met zijn helse vrouw Lulu, die hij haat. Een slim gestructureerd gesprek met een topadvocaat (Dussollier) licht Jojo in over moord zonder zware consequenties.

Juillet en Septembre

1988 | Familiefilm, Film noir

Frankrijk 1988. Familiefilm van Sébastien Japrisot. Met o.a. Laetitia Gabrielli, Daniel Desmars, Anne Parillaud, Eric Damain en Giselle Pascal.

Japrisot, romanschrijver maar vooral een succesvol scenario- en dialoogschrijver heeft van alles en nog wat gedaan op het terrein van de thriller. Twaalf jaar na LES MAL-PARTIS heeft hij nu weer eens zo'n film gemaakt. Een warrige en gecompliceerde geschiedenis langs twee lijnen die op kunstmatige wijze samenkomen in Cap-des-Pins in de gedaante van een jonge vrouw die op zoek is naar haar identiteit en een kermiskoopman, psychopaat en moordenaar, die de aanblik van het geluk van anderen niet kan verdragen. Waarom een zo gemaakt, onnatuurlijk en pijnlijk figuur opgevoerd in deze geschiedenis, terwijl de film zo goed begon? Het loopt natuurlijk slecht af maar de geloofwaardigheid van de personages is halverwege verloren gegaan. Jammer.

L'été meurtrier

1983 | Film noir, Thriller

Frankrijk 1983. Film noir van Jean Becker. Met o.a. Isabelle Adjani, Alain Souchon, Maria Machado, Michel Galabru en Suzanne Flon.

In deze broeierige noir-tragedie, geschreven door cultauteur/co-scenarist Sébastien Japrisot (alias Jean-Baptiste Rossi; 1931-2003), is Adjani vrijgeviger met haar fysiek dan ooit. Ze excelleert als de verleidster Eliane, bijgenaamd 'Elle', die met haar Duitse moeder en invalide stiefvader in de lente van 1976 verhuist naar een dorp in de Franse Alpen. Dat met de jonge schone een zeer getroebleerde wraakengel is gearriveerd, vermoedt geen dorpeling. Ook niet de beminnelijke garagehouder-brandweerman Florimond, alias Pin Pon (chansonnier Souchon), op wie 'Elle' duidelijk haar zinnen heeft gezet. Met de compositie van het complexe, provocerende personage oogstte Adjani na Possession haar tweede César.

Adieu l'ami

1968 | Thriller

Frankrijk 1968. Thriller van Jean Herman. Met o.a. Alain Delon, Charles Bronson, Brigitte Fossey, Olga Georges-Picot en Bernard Fresson.

Een veteraan uit de Algerijnse oorlog laat zich door de vriendin van zijn gesneuvelde makker strikken om gestolen waardepapieren terug te brengen in een bankkluis. Een andere krijgsmakker heeft de indruk gekregen dat hij roof gaat plegen en volgt hem in ondergrondse riolen om hem voor een misstap te behoeden. Onwaarschijnlijk en onduidelijk complot en weinig pakkende regie worden ietwat gecompenseerd door een aantal beklemmende rioolscènes en de explosieve combinatie Delon- Bronson. Eén van de eerste films die van Hollywood- bijrolspeler Bronson een Europees idool maakten. Scenario van Sébastien Japrisot.

Compartiment-tueurs

1965 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1965. Thriller van Costa-Gavras. Met o.a. Yves Montand, Michel Piccoli, Simone Signoret, Catherine Allégret en Jacques Perrin.

Bij aankomst van de slaaptrein van Marseille naar Parijs blijkt een van de passagiers vermoord. In de wagon waren slechts vijf andere passagiers, voor de permanent verkouden inspecteur Grazziani (Montand) moet het dus een peulenschil zijn de zaak op te lossen. Maar dan wordt een van de vijf verdachten ook vermoord. En daarna nog een. Dit debuut van Costa-Gavras is een behoorlijk spannende thriller met een absolute topcast, maar haalt het niet bij zijn latere politiek geladen films als Z (1969), État de siège (1972) en Missing (1982). Naar het boek van Sébastien Japrisot.