Josiane Stoléru

Soleil

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Oorlogsfilm van Roger Hanin. Met o.a. Sophia Loren, Philippe Noiret, Roger Hanin, Marianne Sägebrecht en Nicolas Olczyk.

Pas très catholique

Frankrijk 1994. Komedie van Tonie Marshall. Met o.a. Michel Roux, Anémone, Roland Bertin, Denis Podalydès en Michel Didym.

Actrice en Frans links geweten Anémone (1950-2019) is Maxime, een kettingrokende wildebras met een rijk liefdesleven. Haar wisselende contacten met mannen en vrouwen, en haar baan als privédetective leiden met de nodige omwegen richting een middelbare school. En daarmee naar de zoon die ze al jaren niet meer heeft gezien. Ziedaar, de botsing tussen het gevierde Franse hedonisme en de vermaledijde bourgeoisie. Geestig vanwege de pretentieloos dik aangezette schets van een moreel inklinkend personage. Losjes gebaseerd op flarden van het leven van de regisseur en scenarist Tonie Marshall (1951-2020).

Madame le proviseur : Fantasio

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, Alexis Derlon, Aurelia Alcais, Renaud Menager en Daniel Gélin.

Valentine Rougon (Delorme), directrice van de scholengemeenschap `Belgrand` maakt zich zorgen over een leerling (Derlon) bijgenaamd de 'dichter'. Hij is een grensgeval en heeft anarchistische neigingen, maar dat is slechts een imago. In werkelijkheid is hij een nihilist, die zich achter een masker verschuilt en gaat van kwaad tot erger. Hij laat zich niet meer zien in de klas, hangt rond op de beroemde Parijse begraafplaats Père Lachaise en verkeert in het gezelschap van het ruigste uitschot van Les Halles. Schoolhoofd Rougon wil er iets aan doen. Gevoelig portret van een jongen die tegen het dagelijkse leven niet is opgewassen met een mooie rol van Derlon. Het scenario van Hervé Hamon en Chantal De Rudder is geïnspireerd op de romans Madame le proviseur en La cause des élèves van Marguerite Gentzbittel. Het camerawerk is van Jacques Guérin. Stereo.

Madame le proviseur : Boycott

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, Alice Béat, Maxime Mansion, Barbara Schulz en Daniel Gélin.

Madame Valentine Rougon (Delorme) heeft de leiding over het chique lyceum Eug[KA2]ene Belgrand. Meester Lepape (Bénichou) is hier een strenge leraar, die toch erg geliefd is bij de laatstejaars. Hun slagingskansen voor de eindexamens zijn voor een belangrijk deel van hem afhankelijk. Bij het begin van het schooljaar wordt echter slechts een van de twee eindejaarsklassen aan Lepape toevertrouwd, terwijl de andere klas een nieuwe, jonge lerares krijgt. Directrice Rougon beseft niet dat die beslissing in de loop van het schooljaar voor ernstige moeilijkheden zal zorgen. Knap gespeeld schooldrama dat niet erg veel om het lijf heeft. In een school waar financiëel winstbejag boven opvoeding gesteld wordt loopt het verkeerd af, maar gelukkig is er nog de intelligente directrice die uiteindelijk alles toch nog in goede banen zal leiden. Stofferig scenario van Hervé Hamon en Chantal De Rudder naar de romans Madame le proviseur en La cause des élèves van Marguerite Guentzbittel. Inspiratieloze fotografie van Jacques Guerin.

Le visiteur

Frankrijk 1994. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Robert Rimbaud, Thierry Fortineau, Josiane Stoleru en Joël Barbouth.

Aan de vooravond van WO II (1939-45) woont de oude Professor Freud (Rimbaud) nog met zijn dochter Anna (Stoleru) in Wenen waar hij zich als jood steeds meer bedreigd voelt door het sterk vertegenwoordigde nazisme. Op een avond krijgen ze bezoek van een SS-officier (Barbouth), die schaamteloos op zoek gaat naar anti- nazistische geschriften. Anna verzet zich en wordt meegenomen. De radeloze man is tot alles bereid om zijn dochter te redden. Dan verschijnt er eensklaps vanuit het niets een onbekende (Fortineau). Wie is hij? Een Goddelijke boodschapper? Een gezant van de duivel? Of enkel een gedreven mythomaan? Voor de atheïst Freud is het moeilijk uit te maken. Ondanks het feit dat de hele film zich in één kamer afspeelt ontpoppen de dialogen tussen Freud en zijn bezoeker zich tot boeiende psychologische gesprekken waarin heel wat zware thema's aan bod komen. De regisseur deed weinig moeite om de theater-oorsprong van het stuk te verdoezelen, maar hij kon rekenen op vier uiterst sterke acteurs, die de rollen die ze op de planken creëerden herhaalden. Eric-Emmanuel Schmitt bewerkte zelf zijn meermaals bekroond toneelstuk. Geen gemakkelijke ontspanning maar zeker de moeite waard voor toneelliefhebbers. Voor de fotografie tekende André Diot.

Le feu follet

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Gérard Vergez. Met o.a. Laurent Malet, Christine Boisson, Thierry Fortineau, Josiane Stoleru en Valérie Stroh.

Wanneer Malet door zijn dokter genezen verklaard wordt van zijn drugverslaving, zou voor hem een nieuw leven moeten beginnen. Maar hij is niet veel enthousiaster dan daarvoor. Zijn vrouw wil hem niet terug en zijn vrienden zijn veranderd en zeker niet meer op zijn gezelschap gesteld. Er blijft slechts [KA1]e[KA1]en uitweg over: zelfmoord plegen. Het is natuurlijk ondankbaar om een remake te moeten maken van een meesterwerk van Louis Malle (uit 1963), maar ondanks zijn grote budget, slaagt Vergez er niet in de innerlijke spanning van het hoofdpersonage weer te geven. En voor Malet bleek het onmogelijk om Ronet naar de achtergrond te spelen. Ook nu werd de roman van Pierre Drieu la Rochelle naar het heden verplaatst in een scenario van Vergez en Eric-Emmanuel Schmitt.

Cadavres exquis: L'amateur de frissons

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1991. Thriller van Roger Andrieux. Met o.a. Jean-Pierre Bisson, Josiane Stoleru, Lucie Airs, Charlotte de Turckheim en Katrine Boorman.

Andr[KA1]e (Bisson) is getrouwd en vader van een dochter van veertien jaar. Hij brengt zijn leven door met het eindeloos corrigeren van encyclopediën. Zijn vrouw heeft een minnaar en zijn dochter beschouwt hem als een mislukkeling tot de dag waarop een geheimzinnige, onbekende vrouw een afspraak met hem maakt en hij in een ongewoon avontuur betrokken raakt: een avontuur dat zijn hele leven verandert. Toegewijde en zorgvuldige uitvoering van een ex-cineast. Bovendien is de vertolking overtuigend. Bewerking van de roman The Thrill Seeker van Patricia Highsmith.

Un coeur de marbre

Frankrijk 1986. Komedie van Stéphane Kurc. Met o.a. Jenny Arasse, Patrick Chesnais, Fanny Cottençon, Judith Magre en Olivier Hemon.

S[KA1]ebastien (Chesnais) is diepgeschokt en ontroostbaar na de dood van zijn vrouw, die bij een stompzinnig ongeluk omkwam. Zij was ook zijn belangrijkste medewerkster aan het hoofd van hun kleine begrafenisonderneming. Maar uitendelijk pakt hij de draad van zijn leven toch weer op. Een persoonlijk verhaal, dat een gevoelige en aandachtige beschrijving van de provinciale zeden en gewoonten koppelt aan wezenlijke karakters met diepgang.