The Dangerous Lives of Altar Boys
Jodie Foster, producer en actrice van deze onderschatte film, illustreert de gemoedstoestand van de hoofdpersonages in haar film als volgt: 'Je bent rond de veertien, weet niet waar je doorheen gaat en alles voelt als het moeilijkste, zwaarste, pijnlijkste en ook vrolijkste proces.' Foster beschrijft de puberale tegenstrijdigheden goed, zoals ze waren opgetekend in de cult-roman van Chris Fuhrman en hier verfilmd door debuterend regisseur Care. Onlusten rond de burgerrechtenbeweging en grove kindermishandeling zijn weggelaten, maar de essentie van groot worden in de jaren zeventig is prachtig bewaard. De puberale woeligheid wordt plastisch verbeeld met spetterende animatie-intermezzo's. Die slaan op de onderdrukte artistieke drang van Francis Doyle en zijn koorknaap-vrienden. Zij tekenen een stripboek over superhelden die vechten tegen Nunzilla - een demonische karikatuur van hun lerares, de non Assumpta. De jeugdig bombastische animaties zijn evenwijdig geplaatst aan de zieleroerselen van Francis. De jongen is verliefd op een suïcidaal meisje en heeft te maken met een overmoedige vriend en een woedende zuster Assumpta die het stripboek in handen heeft gekregen.
