Jean Prodromidès

Autopsie d'un genre... Le polar français

Frankrijk 1999. Documentaire van Fred Demont. Met o.a. François Guérif, Bertrand Tavernier, Jean-Pierre Mocky, Alain Corneau en Pierre Granier-Deferre.

Danton

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen​/​​Portugal 1982. Biografie van Andrzej Wajda. Met o.a. Gérard Depardieu, Wojciecj Pszoniak, Roger Planchon, Jacques Villeret en Angela Winkler.

De revolutionair Danton (Depardieu) keert in 1793 naar Parijs terug. Hij merkt dat zijn vroegere medestander Robespierre (Pszoniak) ten eigen bate een schrikbewind uitoefent met massale executies, tot Robespierre zelf met zijn volgelingen door het tribunaal wordt gevonnist. De gebeurtenissen rond de Poolse vakbond Solidariteit die zich in 1981 verzette tegen het communistische regime, vertroebelt in deze film de historische tragedie over het teloorgaan van de revolutionaire idealen - al dateert Wajda`s project van lang daarvoor en regisseerde hij ook al het Poolse toneelstuk van Sprawa Dantona (die in werkelijkheid Stanislawa Przybyszewska heet) waaraan het scenario ontleend is. Zonder die associatie (met Solidarno[KA5]s) is het een nogal teleurstellende film, die niet meer is dan een fraai gefotografeerd prentenboek en waarvan de belabberde nasynchronisatie de Poolse acteurs (allemaal Robespierristen) tot ongenuanceerde schurken maakt. Zeer goed spel van hoofdrol Depardieu, Chereau als Desmoulins en Planchon als Fouquier- Tinville. De film werd (niettemin) meervoudig bekroond. Het scenario is van Jean-Claude Carrière, Agnieszka Holland, Boleslaw Michalek, Jacek Gasiorowski en regisseur Wajda. Het camerawerk is van Igor Luther. Mono.

Histoires extraordinaires

Frankrijk​/​​Italië 1968. Horror van Roger Vadim, Louis Malle en Federico Fellini. Met o.a. Jane Fonda, Peter Fonda, Alain Delon, Brigitte Bardot en Katia Christine.

E.A. Poe-verfilmingen. Metzengerstein: een machtige en wulpse slotvrouwe wordt geobsedeerd door het paard van de ridder die ze niet in bed heeft weten te lokken. De lamlendige kitsch-verfilming moest een prikkel krijgen door de casting van Fonda's broer Peter als object van haar begeerte, zonder resultaat. William Wilson: een ijdele en wrede officier heeft een vriendelijke dubbelganger die hij doodt, waarna hij zelfmoord pleegt. Malles sketch treft de toon van het oorspronkelijke verhaal en heeft een spannende confrontatie Delon-Bardot. Toby Dammit: een geflipte steracteur komt naar Rome voor een film en wordt achtervolgd door de duivel in de gedaante van een klein meisje met bal. Fellini's sketch heeft met Poe niets te maken, maar is in kort bestek wel de beste van zijn latere films, vol verrassende en beklemmende visuele vondsten en een aangrijpend portret van zelfdestructie door Stamp.

Les Amitiés particulières

Frankrijk 1964. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michel Bouquet, Didier Haudepin, Francis Lacombrade, François Leccia en Lucien Nat.

Roman van Roger Peyrefitte over verliefde vriendschap tussen tweelingen op Jezuïeten-internaat die door inmenging van de priesters resulteert in zelfmoord van de oudste jongen, kreeg serieuze en degelijke verfilming met bijna emotieloos resultaat. Mooi spel van Bouquet als de priester die zijns ondanks disciplinair moet zijn.

Le Bâteau d'Emile

Frankrijk 1961. Komedie van Denys de La Patellière. Met o.a. Lino Ventura, Annie Girardot, Pierre Brasseur, Michel Simon en Edith Scob.

Een visser is de bastaardzoon van een rijke zakenman die, om zijn broer te dwarsbomen vanwege een oude vete, zijn deel van het familiekapitaal aan hem overmaakt. De oom probeert de erfgenaam in te palmen door hem een compagnonschap en de hand van zijn dochter aan te bieden, hoewel de visser samenleeft met een ex- zangeres. De roman van Simenon kreeg een oppervlakkige schilderachtige milieutekening die de sterke acteurs overigens dankbare rollen biedt. Scenario van regisseur de La Patellière en Albert Valentin.

Voyage en ballon

Frankrijk 1960. Komedie van Albert Lamorisse.

Een oude geleerde heeft een uitzonderlijk lichte en bestuurbare ballon uitgevonden en maakt zijn eerste proefvlucht over Frankrijk met zijn kleinzoon als verstekeling, terwijl op de aarde een assistent hen per auto tracht te volgen. Lamorisse ontwikkelde patent op stabiele fotografie uit de lucht die hij gebruikte voor een verrassende en imponerende landschapsdocumentaire. Het ingebouwde verhaal en de humor zijn uiterst mager, maar leiden de aandacht niet storend af.

Le baron de l'écluse

Frankrijk​/​​Italië 1960. Komedie van Jean Delannoy. Met o.a. Jean Gabin, Micheline Presle, Jean Desailly, Jacques Castelot en Blanchette Brunoy.

De berooide baron Jérôme Antoine (Gabin) probeert zijn luxueuze leventje van weleer voort te zetten met leningen en winsten aan de goktafels. Op een dag wint hij 11 miljoen francs en krijgt als aanbetaling een jacht, waarmee hij samen met zijn vroegere geliefde Perle (Presle) naar Monte Carlo vaart. In de buurt van een sluis krijgen ze pech. Perle leert intussen de rijke Maurice (Desailly) kennen en wil wel trouwen. Baron Jérôme staat er alleen voor en zit voorlopig nog zonder geld. Pittig geschreven komedie dankt meer aan de acteurs dan aan de regie die zich beperkt tot vlakke registratie.

Maigret et l'affaire Saint-Fiacre

Frankrijk 1959. Mysterie van Jean Delannoy. Met o.a. Jean Gabin, Valentine Tessier, Michel Auclair, Robert Hirsch en Michel Vitold.

De oude comtesse de Saint-Fiacre (Tessier) roept de hulp in van commissaris Maigret (Gabin) omdat ze schriftelijk met de dood bedreigd is. Ze krijgt een fatale hartaanval na een vals bericht over de zelfmoord van haar zoon, Maurice (Auclair). Deze combinatie van politiefilm en familiedrama maakt dit een van de sterkere Maigret-verfilmingen (naar een van de betere Simenon- romans) door uitstekende acteursprestaties, vooral van Auclair en Hirsch als mogelijke verdachten. Scenario van de regisseur, R.M. Arlaud en Michel Audiard. Camerawerk van Louis Page.

Archimède le clochard

Frankrijk 1959. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Jean Gabin, Bernard Blier, Darry Cowl, Julien Carette en Dora Doll.

Een clochard met een reuze hekel aan geluidsoverlast heeft een woning in aanbouw als onderdak gekozen omdat bouwvakkers zich daar zelden laten zien, tot de aanleg van het gas en de waterleiding zijn rust rumoerig verstoort. De gevangenis lijkt hem een ideaal, stil onderkomen, maar pogingen om zich te laten arresteren doen slechts een van zijn makkers achter de tralies belanden. Kleurrijke, maar door de regie onvoldoende afgeremde rol van Gabin die zelf het verhaal voor de film schreef. De scenario-uitwerking laat nogal wat kansen liggen (de regisseur, Michel Audiard en Albert Valentin). Henri Tiquet deed het camerawerk.