Sid Ali Mazif: regie.
Er zijn 5 films gevonden.

Leila et les autres

1978 | Drama, Komedie

Algerije 1978. Drama van Sid Ali Mazif. Met o.a. Nadia Samir, Aida en Chafia Boudra.

Een middelbare-scholiere en een jonge werkende vrouw zetten zich af tegen de vooroordelen die de emancipatie van de vrouw in de islamitische wereld belemmeren. De eerste weigert een traditioneel gearrangeerd huwelijk omdat ze niet wil worden opgescheept met een man die ze helemaal niet kent. De tweede trotseert met haar collega's het optreden van een neerbuigende chef en het paternalisme van haar mannelijke kameraden. Na een staking komen ze uiteindelijk als winnaars uit de strijd. De parallelle montage is te systematisch en vermoeit op den duur. Bovendien had dit in de Arabische cultuur steeds terugkerende thema baat gehad bij genuanceerdere personages en een subtielere aanpak. Desondanks een aantal geslaagde passages, zoals de massale stakingsscènes en de komisch-karikaturale scènes.

Les Nomades

1975 | Drama

Algerije 1975. Drama van Sid Ali Mazif. Met o.a. Hassan El Hassani, Mohamed Choikh Chouikh en Zohra Bedrani.

Een nomadenfamilie uit het zuiden van Algerije wordt geconfronteerd met de dood van de patriarch. Vanaf dat moment ontstaat er verdeeldheid onder de drie zonen: de eerste verkoopt zijn deel van de kudde en voegt zich bij het leger werklozen dat aan de rand van de grote steden vegeteert; de tweede sluit zich aan bij een veeteeltcoöperatie en de derde besluit de patriarch op te volgen. Met andere woorden, de eerste loopt met zijn kop tegen de muur, de tweede leert de moderne wereld kennen door zijn nomadenbestaan op te geven en de derde houdt zich zo goed en zo kwaad als het gaat staande. De regie is een beetje aan de vlijtige kant, alsof de regisseur zijn huiswerk goed wilde maken. Ook valt er een zekere invloed van de sovjetfilm te bespeuren, hoewel het geheel niet demonstratief of breedsprakig is. Juist de niet-verbale elementen zijn het meest suggestief en het meest betekenisvol. Bovendien geven de drie acteurs de indruk dat ze hun eigen rol in het leven spelen! Maakt een zeer realistische indruk.

Sueur noire

1972 | Drama

Algerije 1972. Drama van Sid Ali Mazif en Abdallah Hamid. Met o.a. Ziani en Hosni Kitouni.

Uitbuiting van Algerijnse mijnwerkers in een dorpje in de Ouenza in 1954, dus nog tijdens het Franse koloniale bestuur. Adolescent die om vage redenen van school is gestuurd, moet in de mijnen gaan werken. Hij wordt zich bewust van de uitbuiting. Met een kameraad organiseert hij buiten de corrupte vakbond om een totale staking, die op meedogenloze wijze wordt onderdrukt. Vanaf dat moment kiest hij voor de politiek. Gedateerde film met realistische beschrijving van het werk in de mijnen. Jammer dat de film in zwart-wit is. Ongenuanceerde benadering en personages, onbekende acteurs. Een saaie film met goede massa-scènes en een stalinistisch tintje. Sommige bronnen vermelden Hamid slechts als mede-scenarioschrijver en -bewerker.

L'enfer à dix ans

1969 | Oorlogsfilm, Drama, Familiefilm

Algerije 1969. Oorlogsfilm van Ghaouti Bendeddouch en Sid Ali Mazif. Met o.a. Abderrahmane Bouguermouh, Amar Laskri en Youcef Akika.

Deze produktie bestaat uit vijf verschillende verhalen, die elkaar in de hierboven voor de regisseurs vermelde volgorde opvolgen: LA MER - LA RENCONTRE - LA GRIVE - HIER DES TÉMOINS en QUAND JEANETTE. Alle verhalen gaan over de manier waarop de oorlog door kinderen beleefd wordt die, vanaf hun prille jeugd, de verantwoordelijkheden en de beslissingen van volwassenen op zich moeten nemen. Ze zijn ongetwijfeld gebaseerd op gereconstrueerde waar gebeurde feiten en de regisseurs hebben, behalve in het geval van het laatste verhaal, ook zelf hun scenario geschreven. Als het om de kwaliteit gaat is het geheel natuurlijk wisselvallig, maar de jonge en onbekende acteurs maken een zeer natuurlijke indruk. LA GRIVE valt op door de originaliteit van het scenario, LA RENCONTRE door de sfeer en QUAND JEANETTE door het dramatisch realisme.

Histoire de la Révolution

1969 | Oorlogsfilm

Algerije 1969. Oorlogsfilm van Rabah Laradji, Sid Ali Mazif en Ahmed Bedjaoui.

Drie verhalen over de onafhankelijkheidsoorlog in de volgorde van de regisseurs. LA BOMBE: een jongen wordt vermoord door het Franse geheime leger. Bij wijze van represaille laat zijn zus een bom achter in een bar die bezocht wordt door Fransen. LE MESSAGER: beschrijft de eerste dagen van de revolutie in een klein dorpje. LES FEDAYIN: hoe een commando zich voor een Franse patrouille uitgeeft om een officierenclub aan te kunnen vallen. Het eerste verhaal valt op door de droge realiteit van de stijl, het tweede bestaat uit een oplettende psychologische analyse van de genoemde plattelandsbevolking in de vorm van een pointillistische kroniek en het laatste verhaal brengt op een nauwelijks verdedigbare manier de verschrikkingen en de dwaasheid van de menselijke aard in beeld.