Claude Egger

Un cadeau : la vie

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Drama van Jacob Berger. Met o.a. Carole Richert, Laurent Bateau, Bernard Verley, Edgard Givry en Noémie Kocher.

Rideau de feu

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Corinne Touzet, Mathieu Carrière, Romain Legrand, Aurélien Recoing en Paul Crauchet.

L'ami de mon fils

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Romantiek van Marion Serraut. Met o.a. Mireille Darc, Alain Doutey, Robert Plagnol, Grégori Baquet en Nathalie Nerval.

Louise (Darc) is weduwe en woont alleen met haar zoon Martin (Baquet). Ze is lerares letterkunde in het lyceum. Tijdens een etentje met familie maakt ze kennis met Stanislas (Plagnol), een vriend van haar zoon. Deze heeft onlangs met zijn moeder de voormalige Soviet Unie verlaten en volgt nu in Frankrijk een opleiding in plastische kunsten. Louise voelt zich wel aangetrokken tot deze jonge en knappe kunstenaar die dan ook weinig moeite heeft om haar te verleiden. In zijn armen voelt ze zich herleven, maar zal hun liefde de tegenwerking van de omgeving kunnen weerstaan? Een erg kunstmatig romantisch drama over de verhouding tussen een jonge man en een vrouw van middelbare leeftijd, een gegeven stukken beter uitgewerkt werd in WHITE PALACE. Je kan geen ogenblik geloven in de romance tussen Darc en Plagnol. Sylvie Bailly, Catherine Borgella en Jean-Luc Seigle overgoten hun scenario bovendien nog met een sausje goedkope sentimentaliteit. Enkel geschikt voor overjaarse bakvisjes. Fotografie van Claude Egger. Stereo.

Passé sous silence

Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Marie-Sophie L. Berthier, Marie Matheron, Carlo Brandt, Aurore Clément en Jean-Claude Dreyfus.

C[KA1]ecile Arnoux (L. Berthier) wordt opgeroepen om zitting te nemen in een jury. Ze zal moeten oordelen over een vrouw die ervan verdacht wordt haar minnaar te hebben vermoord. De eerste confrontatie zorgt voor een schok. De verdachte was haar boezemvriendin toen ze allebei dertien waren. De vriendin doet niet de minste moeite zich te verdedigen, dus gaat ex-Madame Lelouch zelf op zoek naar haar motieven, zeer tot ongenoegen van echtgenoot S[KA1]ebastien Arnoux (Brandt). Alledaags drama over vriendschap en plichtsbesef, waarbij de moordzaak slechts een neventhema is. De acteurs leveren oppervlakkig werk. Het niet bepaald originele scenario is van de hand van Christian Biegalski, Bénédicte Popper, Joëlle Goron en Niddam. Claude Egger stond achter de camera.

Nestor Burma dans l'île

Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Jean-Paul Mudry. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Géraldine Cotte, Féodor Atkine en Bernard Alane.

Commissaris Tornade woont als laureaat in Zwitserland een festival van kamermuziek bij. Hij is helemaal weg van Loring, de directrice van het festival, en hij is dan ook zeer van slag wanneer zij sterft. Voor hem is het duidelijk: de vrouw is vermoord. Omdat hij in Zwitserland geen bevoegdheid heeft, doet hij een beroep op Nestor Burma (Marchand). Burma heeft al zijn intuïtie nodig om de dader te ontmaskeren. Verdachten zijn er genoeg, o.a. de Russische pianiste Atkine, die na tien jaar stilzwijgen haar comeback maakt, de persattaché Wilkening, die duidelijk iets verzwijgt, en de jonge erfgenaam Bernard, die alle voordeel haalt uit de dood van het slachtoffer. Routinefilm in de reeks, die voldoende valse aanwijzingen rondstrooit om de identiteit van de dader tot het einde te bewaren. Goed spel en knappe locaties vormen de aantrekkelijke punten van de film. Middelmatig scenario van Sylvie Coquart en Pascal Bancou, naar de roman van Léo Malet. De camera was in handen van Claude Egger.

Nestor Burma : Casse-pipe à la Nation

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1992. Mysterie van Claude Grinberg. Met o.a. Guy Marchand, Natacha Lindinger, Pierre Tornade, Michel Fortin en Patrick Guillemin.

Voor het Parijse station Gare de Lyon wordt een jong meisje aangerand. Nestor Burma (Marchand) snelt haar ter hulp, maar vooraleer hij de overvaller kan overmeesteren is het meisje spoorloos verdwenen. Wat later wordt ze vermoord teruggevonden. Burma ontdekt dat haar minnaar Eric Montholieu (De Jonge) was en deze is dan ook de belangrijkste verdachte. De man is echter politiek actief op nationaal niveau. Voorzichtigheid is dus geboden, temeer omdat Burma lang niet zo zeker is van diens schuld. Een vlot gemaakte routine-policier rond detective Nestor Burma, zoals steeds enthousiast vertolkt door Marchand. Originaliteit hoef je niet te verwachten maar verveling al evenmin. David Lang bewerkte de roman van Léo Malet. Achter de camera stond Claude Egger. Aflevering van het seizoen, nummer van 40.

2 bis, Rue de la Combine

Zwitserland​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Clémentine Célarié, Yves Afonso, Jean-Pierre Bisson, Michel Ceémadès en Pierre Julien.

In een huis in Montpellier woont een bonte internationale gemeenschap, die een ding gemeen hebben: weinig geld. Er heerst een grote solidariteit en wanneer de huisbaas aankondigt dat hij het gebouw wil verkopen, bedenkt de werkloze Afonso een plan om vlug aan geld te komen. De speelgoedmarkt is in volle expansie en biedt onvermoede mogelijkheden. Hij schakelt zijn vrouw Célarié in en later ook hun twee kinderen en tenslotte de ganse buurt. Ze werken in het zwart aan plastieke dinosaurussen. Een leuke komedie met sociale ondertoon die naar het einde toe wel wat ongeloofwaardig wordt. Sylvie Chauvet en Niddam baseerden hun scenario op een verhaal van Jean-Louis Bertuccelli en Chauvet. Fotografie van Claude Egger.

La vierge noire

Zwitserland 1990. Drama van Jean-Jacques Lagrange. Met o.a. Pierre Banderet, Micheline Lecuyer, Félicité Wouassi, Ronny Coutteure en Jérôme Anger.

In een kleine plattelandsgemeente is gebrek aan huwbare vrouwen. De plaatselijke slager lost dat op door een mooie zwarte vrouw uit Afrika te halen en hij is daar dolgelukkig mee. Een landbouwer vindt dat ook een goed idee, maar hij verwart een vrouw met een betrouwbare werkkracht en hij wordt na enige tijd door zijn import-vrouw in de steek gelaten, als die naar de slager vlucht. Een pittige satirische film over kleingeestigheid en racisme. Scenario van Michel Viala. Camerawerk van Claude Egger en Jacques Mahrer.