Alain Cavalier (1931): regie, cast, scenario, camera, geluid en montage.
Er zijn 19 films gevonden.

Pater

2011 | Drama

Frankrijk 2011. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Vincent Lindon, Alain Cavalier en Bernard Bureau.

Gedurende een jaar ontmoeten regisseur Alain Cavalier (Thérèse) en acteur Vincent Lindon (Welcome) elkaar en leggen het vast op camera. Ze besluiten een rollenspel te spelen: Cavalier doet zich voor als de Franse president, Lindon als de aankomend premier. Hun discussies gaan onder meer over de haalbaarheid van een maximum loon en extreme straffen voor corrupte politici. Spel, satire en werkelijkheid lopen daarbij voortdurend door elkaar heen. Een interessant vormexperiment, maar uiteindelijk vooral voer voor francofielen. Genomineerd voor een César in de categorie Beste Film.

Le filmeur

2005 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 2005. Documentaire van Alain Cavalier.

Na Ce répondeur ne prend pas de messages (1979) en La rencontre (1996) deel drie van een reeks autobiografische egodocumenten van veteraan Cavalier. Zelfs liefhebbers van Le combat dans l’île en Thérèse - pieken in het enigszins hermetische oeuvre van Cavalier - zullen moeten doorbijten bij bezichtiging van dit wellicht al te particuliere dagboek in freestyle. Aftakelende lichamen, stervende ouders, ziekte, de dood van vriend en collega Claude Sautet: alles in het digitaal geschoten Le filmeur ademt de onvermijdelijke winter van een mensenleven. Lichtpunt: steroptreden van een stel eekhoorntjes.

Vies

2000 |

Frankrijk 2000. Alain Cavalier.

Na Ce répondeur ne prend pas de messages (1979) en La rencontre (1996) deel drie van een reeks autobiografische egodocumenten van veteraan Cavalier. Zelfs liefhebbers van Le combat dans l’île en Thérèse - pieken in het enigszins hermetische oeuvre van Cavalier - zullen moeten doorbijten bij bezichtiging van dit wellicht al te particuliere dagboek in freestyle. Aftakelende lichamen, stervende ouders, ziekte, de dood van vriend en collega Claude Sautet: alles in het digitaal geschoten Le filmeur ademt de onvermijdelijke winter van een mensenleven. Lichtpunt: steroptreden van een stel eekhoorntjes.

Georges de la Tour

1998 |

Frankrijk 1998. Alain Cavalier.

Na Ce répondeur ne prend pas de messages (1979) en La rencontre (1996) deel drie van een reeks autobiografische egodocumenten van veteraan Cavalier. Zelfs liefhebbers van Le combat dans l’île en Thérèse - pieken in het enigszins hermetische oeuvre van Cavalier - zullen moeten doorbijten bij bezichtiging van dit wellicht al te particuliere dagboek in freestyle. Aftakelende lichamen, stervende ouders, ziekte, de dood van vriend en collega Claude Sautet: alles in het digitaal geschoten Le filmeur ademt de onvermijdelijke winter van een mensenleven. Lichtpunt: steroptreden van een stel eekhoorntjes.

La rencontre

1996 |

Frankrijk 1996. Alain Cavalier.

Na Ce répondeur ne prend pas de messages (1979) en La rencontre (1996) deel drie van een reeks autobiografische egodocumenten van veteraan Cavalier. Zelfs liefhebbers van Le combat dans l’île en Thérèse - pieken in het enigszins hermetische oeuvre van Cavalier - zullen moeten doorbijten bij bezichtiging van dit wellicht al te particuliere dagboek in freestyle. Aftakelende lichamen, stervende ouders, ziekte, de dood van vriend en collega Claude Sautet: alles in het digitaal geschoten Le filmeur ademt de onvermijdelijke winter van een mensenleven. Lichtpunt: steroptreden van een stel eekhoorntjes.

Alain Cavalier - 7 chapitres, 5 jours, 2 pièces-cuisine

1995 | Documentaire

Frankrijk 1995. Documentaire van Jean-Pierre Limosin.

Gedurende vijf dagen filmde Limosin de eigenzinnige Franse cineast Alain Cavalier (geboren als Alain Fraiss[KA1]e in 1931) in zijn woning, temidden van foto`s, dozen celluloid en zeldzame boeken. De cineast, die bezeten is van de fotografie, licht zijn persoonlijke visie op film toe. Zo zijn we getuige van hoe een aantal van zijn bekendste sc[KA2]enes ontstaan zijn. Zelfs het opsteken van een sigaret of het openen van een venster zijn voor hem belangrijke rituelen die tot in de details bestudeerd worden. Hij is zeker geen veelfilmer. Tussen zijn debuutfilm, LE COMBAT DANS L`[KA4]ILE (1962), en de verwezenlijking van deze documentaire ligt 33 jaar en in die periode draaide hij welgeteld elf films. Deze documentaire is zeker niet geschikt voor de gemiddelde filmliefhebber. Het is een puur didactisch document dat vooral technisch gevormde filmstudenten zal aanspreken. Limosin schreef zelf het scenario. Voor de montage werd beroep gedaan op Danielle Anezin en Thierry Demay. Fotografie is van Jean-Marc Fabre.

Libera me

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Annick Concha, Pierre Concha, Thierry Labelle, Christophe Turrier en Philippe Tardif.

Op een niet nader bepaald tijdstip ligt een niet genoemd land onder het juk van een fascistische regering. Terwijl de soldaten naar willekeur mensen aanhouden en weerspannigen of vluchtelingen genadeloos neerschieten, groeit de weerstand van de burgers. Het speciale aan deze film is dat er geen woord in gesproken wordt en er evenmin gebruik gemaakt wordt van muziek of decors. Enkel mensen en geluiden, met close-ups van gezichten, handen, voorwerpen. Maar wat een sfeer! Als toeschouwer ga je je benauwd voelen. De beelden komen als mokerslagen aan. Cavalier weet de stilte in zijn voordeel aan te wenden. Je wordt honderd procent in de handeling betrokken, zonder dat je de kans krijgt je te laten afleiden. Voor de rolverdeling deed hij enkel beroep op werkloze acteurs. Hij schreef zelf het scenario in samenwerking met Andrée Fresco. Fotografie van Patrick Blossier. Geen eenvoudige film, wel een bijzonder persoonlijk meesterwerk dat met geen enkele andere film te vergelijken is.

Vingt-quatre portraits

1990 |

Frankrijk 1990. Alain Cavalier.

Op een niet nader bepaald tijdstip ligt een niet genoemd land onder het juk van een fascistische regering. Terwijl de soldaten naar willekeur mensen aanhouden en weerspannigen of vluchtelingen genadeloos neerschieten, groeit de weerstand van de burgers. Het speciale aan deze film is dat er geen woord in gesproken wordt en er evenmin gebruik gemaakt wordt van muziek of decors. Enkel mensen en geluiden, met close-ups van gezichten, handen, voorwerpen. Maar wat een sfeer! Als toeschouwer ga je je benauwd voelen. De beelden komen als mokerslagen aan. Cavalier weet de stilte in zijn voordeel aan te wenden. Je wordt honderd procent in de handeling betrokken, zonder dat je de kans krijgt je te laten afleiden. Voor de rolverdeling deed hij enkel beroep op werkloze acteurs. Hij schreef zelf het scenario in samenwerking met Andrée Fresco. Fotografie van Patrick Blossier. Geen eenvoudige film, wel een bijzonder persoonlijk meesterwerk dat met geen enkele andere film te vergelijken is.

Thérèse

1986 | Biografie

Frankrijk 1986. Biografie van Alain Cavalier. Met o.a. Catherine Mouchet, Aurore Prieto, Sylvie Habault, Ghislaine Mona en Hélène Alexandridis.

De eerste film van Cavalier sinds 1980 is een reconstructie van het leven van Th[KA1]er[KA2]ese van Lisieux (1873-1897). Op vijftien-jarige leeftijd wilde Th[KA1]er[KA2]ese Martin (Mouchet) net zoals haar zusters toetreden tot de orde der Karmelieten, wat haar geweigerd werd. Pas na tussenkomst van de paus werd zij toegelaten. De realiteit van het kloosterleven werd in velerlei opzichten een onaangename ontnuchtering voor de idealistische jonge vrouw. Zij kreeg tuberculose en stierf daaraan. In 1925 werd zij door Pius XI heilig verklaard. De film was een uiterst moeilijke opgave om zowel de latent masochistisch, lesbische sfeer die in een klooster overheerst als het verlangen naar de naakte gekruisigde man in beelden te beschrijven. Het is geen godslastering geworden omdat niemand zich als vroom voordoet. Thérèse is alert, joviaal en wil als een heilige beschouwd worden. Een film die sterk afsteekt bij het werk van Bresson en andere minimalistische filmers. Een onverwacht succes in de Franse bioscopen en bekroond op het filmfestival van Cannes. Scenario van Louis Becker, Florence Malraux en Camille De Casabianca. Camerawerk van Philippe Rousselot.

Lettre d'Alain Cavalier

1982 |

Frankrijk 1982. Alain Cavalier.

De eerste film van Cavalier sinds 1980 is een reconstructie van het leven van Th[KA1]er[KA2]ese van Lisieux (1873-1897). Op vijftien-jarige leeftijd wilde Th[KA1]er[KA2]ese Martin (Mouchet) net zoals haar zusters toetreden tot de orde der Karmelieten, wat haar geweigerd werd. Pas na tussenkomst van de paus werd zij toegelaten. De realiteit van het kloosterleven werd in velerlei opzichten een onaangename ontnuchtering voor de idealistische jonge vrouw. Zij kreeg tuberculose en stierf daaraan. In 1925 werd zij door Pius XI heilig verklaard. De film was een uiterst moeilijke opgave om zowel de latent masochistisch, lesbische sfeer die in een klooster overheerst als het verlangen naar de naakte gekruisigde man in beelden te beschrijven. Het is geen godslastering geworden omdat niemand zich als vroom voordoet. Thérèse is alert, joviaal en wil als een heilige beschouwd worden. Een film die sterk afsteekt bij het werk van Bresson en andere minimalistische filmers. Een onverwacht succes in de Franse bioscopen en bekroond op het filmfestival van Cannes. Scenario van Louis Becker, Florence Malraux en Camille De Casabianca. Camerawerk van Philippe Rousselot.

Un Etrange voyage

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Jean Rochefort, Camille de Casabianca, Arlette Bonnard, Dominique Besnehard en Patrick Depeyrrat.

Moeder van schilder van middelbare leeftijd verschijnt niet op een logeerafspraak maar blijkt toch uit huis vertrokken te zijn. Politie vindt geen spoor, dus gaat hij haar zelf zoeken, samen met zijn studerende, politiek geëgageerde dochter. Ze volgen te voet het treintraject. De tocht wordt een wederzijdse verkenning tussen vader en dochter, waarbij de verloren gegane communicatie wordt hersteld, maar ook hun mentaliteitskloof duidelijk wordt. Boeiende en door Rochefort en dochter van de regisseur perfect gespeelde psychologische film heeft te beperkte opzet, waardoor het geheel minder indruk achterlaat dan de afzonderlijke scènes.

Ce répondeur ne prend pas de message

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Alain Cavalier en Xavier Saint-Macary.

Film met niet veel meer dan één personage: de regisseur zelf. Een man sluit zich op in zijn appartement. Hij schildert eerst alles zwart, met inbegrip van de ramen. Vervolgens duikt hij met behulp van voorwerpen en foto's in zijn verleden. Aangezien zijn toekomst hem zeer vaag lijkt, verbrandt hij al zijn meubels... Na een persoonlijk drama bewaarde Cavalier zeven jaar het stilzwijgen. Daarna maakte hij vier bijzondere films, waaronder deze. Geen sterren, beperkte budgetten en nauwelijks commerciële onderwerpen. Alles draait om zuiverheid van stijl en van gevoelens. Harde, ingetogen regie. Deze film, die een grote innerlijke wanhoop uitdrukt, werd natuurlijk een flop, hoe betoverend hij eigenlijk ook is.

Martin et Léa

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Isabelle Ho, Xavier Saint-Macary, Richard Bohringer, Cécille le Bailly en Louis Navarre.

Een fabrieksarbeider die operazanger wil worden, is verliefd op de maintenee van een souteneur. Ze ronselt voor hem meisjes. Ze wil tegenover zijn moralisme haar zelfstandigheid bewaren, tot een zelfmoord van een prostituée haar op andere ideeën brengt. Verrassend spontaan spel en een vormgeving die daar zeer attent op inspeelt, geven een bijzondere toon aan de film; het geheel komt daarom boven het melodramatische verhaaltje uit, dat desondanks ook nogal wat losse draden houdt. Het scenario werd overigens door de hoofdrollen zelf ontwikkeld. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Ce répondeur ne prend pas de messages

1978 |

Frankrijk 1978. Alain Cavalier.

Een fabrieksarbeider die operazanger wil worden, is verliefd op de maintenee van een souteneur. Ze ronselt voor hem meisjes. Ze wil tegenover zijn moralisme haar zelfstandigheid bewaren, tot een zelfmoord van een prostituée haar op andere ideeën brengt. Verrassend spontaan spel en een vormgeving die daar zeer attent op inspeelt, geven een bijzondere toon aan de film; het geheel komt daarom boven het melodramatische verhaaltje uit, dat desondanks ook nogal wat losse draden houdt. Het scenario werd overigens door de hoofdrollen zelf ontwikkeld. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Le Plein de super

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Alain Cavalier. Met o.a. Patrick Bouchitey, Etienne Chicot, Bernard Crommbey, Xavier Saint-Macary en Nathalie Baye.

Autoverkoper moet tijdens een vrij weekend een dure Amerikaanse wagen van Lille naar een klant in Cannes brengen en neemt vrienden plus een lifter mee. Na een reeks van avonturen - waarbij één van hen het zoontje bij zijn ex-vrouw ontvoert - komt de auto zwaarbeschadigd op de bestemming aan, maar is de vriendschap solieder dan ooit tevoren. De drie anderen zullen bij de vrouw van de steriele held een kind maken. Opzet tot vrijere filmaanpak, waarbij de vier hoofdrollen zelf het scenario schreven, levert boeiende en spontane momenten op, maar het uiteindelijk resultaat is niet meer dan de optelsom daarvan, zodat de film na afloop onmiddellijk weer vergeten is.

La Chamade

1968 | Drama, Komedie

Frankrijk 1968. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Catherine Deneuve, Michel Piccoli, Roger Van Hool, Irène Tunc en Jacques Sereys.

Jonge vrouw heeft oudere, vaderlijke en vooral rijke minnaar, als ze verliefd wordt op leeftijdgenoot. Een seksueel bevredigender relatie gaat echter samen met conflictsituaties en materiële problemen. Als ze zwanger blijkt vraagt ze ex-geliefde geld voor abortus en kiest opnieuw voor geruststellend comfort aan zijn zijde. Vermoedelijk beste verfilming van Françoise Sagan weet elegantie en ironie van haar proza in beelden te vertalen, maar de inhoud blijft voorspelbaar, zoals de acteurs ideaal, maar zonder enige verrassing zijn gecast.

Mise à sac

1967 | Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1967. Misdaad van Alain Cavalier. Met o.a. Michel Constantin, Franco Interlenghi, Daniel Ivernel, Irène Tunc en Paul Le Person.

Vier beroepsinbrekers laten zich door een amateur strikken die een ingenieus plan heeft voor een grootse kraak in Lyon waartoe eerst de elektriciteit moet worden uitgeschakeld. De ongebruikelijke misdaadplot - uit een roman van Richard Stark - heeft meer inhoud en karaktertekening dan gewoonlijk en is efficiënt gefilmd.

L'insoumis

1964 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1964. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Alain Delon, Lea Massari, Georges Géret, Maurice Garrel en Robert Castel.

Eindtwintiger Alain Delon speelt Thomas Vlassenroot, een Luxemburgse imker die deserteert uit het Vreemdelingenlegioen tijdens de Algerijnse oorlog in 1961. Zijn onrust vindt nieuwe afleiding als hij via een voormalig wapenbroeder wordt geronseld om een pro-revolutie advocaat (Massari) te ontvoeren. De tweede helft van Cavaliers gelaagde klassieker toont beiden (Delon en Massari) op de vlucht in Frankrijk, nadat een mentaal zwalkende Delon haar heeft bevrijd. Delon is adembenemend in zijn gloriedagen, en leverde met L'insoumis een van de meest gedenkwaardige finales van de Franse nouvelle vague cinema.

Le combat dans l'île

1962 | Drama

Frankrijk 1962. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Romy Schneider, Henri Serre, Diane Lepvrier en Robert Bousquet.

Frankrijk begin jaren zestig. Luimige, van nature jaloerse rijkeluiszoon Clément laat zich in met een cel rechtsextremisten die een politicus op hun dodenlijst heeft. Wanneer de moordaanslag door verraad in de soep loopt, duikt Clément met wederhelft Anne onder bij oude vriend en pacifist Paul. Tussen de laatste twee bloeit, in Cléments absentie, iets moois en gevaarlijks. Noodlotsdrama, liefdesverhaal, film noir, tijdsbeeld - Cavaliers regiedebuut, van een sombere schoonheid, is het allemaal. Pierre Lhommes zwart-witfotografie van contrasterende locaties streelt, evenals Schneider, het oog.