Jacques Roman: cast en muziek.
Er zijn 6 films gevonden.

1 chance sur 2

1998 | Avonturenfilm, Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1998. Avonturenfilm van Patrice Leconte. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Alain Delon, Vanessa Paradis, Eric Defosse en Michel Aumont.

De twintigjarige Alice, vrij na acht maanden brommen voor luxeautodiefstal, weet niet wie haar vader is. Via een cassettebandje vertelt haar overleden moeder dat het Léo of Julien kan zijn. Dus gaat Alice dat uitvissen. En omdat je 27 jaar na Borsalino het legendarische duo Belmondo/Delon niet herenigt voor een theekransje, komt de Russische maffia stoorzenderen. Zondagmiddagscript doet de hoofdrolspelers tekort, al knalt de actie en parodiëren de veteranen jolig hun houwdegenimago. Leconte en dialoogschrijver Serge Frydman revancheerden zich met het prachtige La fille sur le pont, waarin Paradis sprankelt.

Le roi de Paris

1995 |

Frankrijk 1995. Dominique Maillet. Met o.a. Philippe Noiret, Veronika Varga, Jacques Roman, Gaëtan Wenders en Manuel Blanc.

In de jaren dertig is acteur Victor Derval de koning van de Parijse theaterbühne. Wanneer hij bewonderaarster Lisa Lanska ontmoet, komt zijn cocon echter in gevaar: de jonge Hongaarse brengt niet alleen zijn hoofd op hol. Ook zoon Paul, stik jaloers acteur, en dramaturg Romain Coste vallen voor de ingénue. Mooi classicistisch drama, op scenario van regiedebutant Maillet en de immer fijnzinnige Jacques Fieschi, heeft sfeerbeeld van Bernard Lutic en kan ook nog eens bogen op Noiret. Enige vraagteken: Varga, wier fysiek noch charisma vermogen te suggereren dat de mannen bij bosjes voor haar vallen.

Le Roi de Paris

1995 | Drama

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1995. Drama van Dominique Maillet. Met o.a. Philippe Noiret, Jacques Roman, Manuel Blanc, Michel Aumont en Paulette Dubost.

Deze film is zoiets als turkish-delight voor toneelliefhebbers en hoofdrol Noiret krijgt de kans te laten zien dat hij voordat hij bij de film terecht kwam, een uitstekend toneelspeler was. Victor Derval (Noiret) is de hoofdrol in het theaterstuk uit de titel dat rond 1930 een hit in Parijs is. Hij is een onmogelijke vent, die lak heeft aan de teksten van zijn auteur Romain Coste (Roman) en constant het dialoog aanpast op zijn stemmingen. Op de laatste avond nadat het stuk voor de laatste keer heeft gedraaid, ontmoet hij na de voorstelling in de mist een jonge Hongaarse, Lisa Lanska, die hij een rolletje bezorgt bij een (vroege) geluidsfilm, waarin hij zelf zit. Kort daarop vraagt hij Lisa zijn priv[KA1]esecretaresse te worden en bij hem in te trekken. Zijn opstandige zoon en would-be schrijver Paul (Blanc) is gelijk weg van haar en zo vergaat het iedereen behalve de verbitterde Coste. Lisa keert ook echter het tij, terwijl Paul verscheurd wordt door een tweestrijd of hij zijn vader zal vermoorden of hem zal toejuichen, en zijn liefde voor de literatuur. Het scenario is van Jacques Fieschi, Jerôme Tonnerre, Bernard Minoret en regisseur Maillet. Het camerawerk is van Bernard Lutic. Voor voornoemde liefhebbers, een heerlijke film.

A la recherche du lieu de ma naissance

1991 |

Zwitserland 1991. Boris Lehman. Met o.a. Hélène La Piouler, Jacques Roman en Boris Lehman.

De Belgische maker van deze film keert terug naar Lausanne, waar hij op 3 maart 1944 geboren is en waar hij maar een jaar gewoond heeft. Nadat ze uit Polen gevlucht waren vestigden zijn ouders zich in Belgi[KA3]e, maar daar waren ze gezien hun joodse afkomst ook al niet meer veilig toen de nazis het land bezetten. Ze reisden in `t geheim door Frankrijk en kwamen uiteindelijk in Lausanne terecht. De auteur herinnert zich daar niets meer van: zijn ouders zijn dood en alle getuigen zijn verdwenen. Hij dwaalt door de stad op zoek naar zijn wortels, maar Lausanne zwijgt en sluit zich af voor de regisseur, die een aantal mensen ontmoet en verder zo veel mogelijk droomt op het meer van Gen[KA2]eve, dat `op [KA1]e[KA1]en letter na zijn naam draagt`. Dit mooie onderwerp wordt hopeloos de prullebak in geholpen door de kampioen van het narcisme die, zoals gebruikelijk, maar naar zijn navel blijft staren. Zijn film wordt dan ook gekenmerkt door een pretentieuze onbeduidendheid en alleen het uitstekende camerateam (Patrice Cologne, Aldo Mugnier en Jacques Roman) levert een vermeldenswaardige prestatie.

Canevas la Ville

1984 | Documentaire

Frankrijk 1984. Documentaire van Marie-Claude Deviègue, Armand Chagot en Jean Alibert. Met o.a. Dominique Moullin, Ariane Deviègue, Charles Dubois, Alain Bert en Jeanne Carré.

Een groep rondreizende komedianten bereidt een voorstelling voor in een gesloten fabriek in een buitenwijk van Lyon. Ze wonen bij een gastgezin en komen bij iedereen over de vloer. Tegenover de angst voor de toekomst van de ene groep (de door werkloosheid getroffen arbeiders) staat de angst van de andere groep (de komedianten), over hun vak en hun relatie met andere mensen. Vrij sterk als het over de mensen uit Lyon gaat maar de komedianten met hun post-'68 gedrag zijn niet interessant en laten ons koud.

Le Grand soir

1975 | Drama

Italië​/​​Zwitserland 1975. Drama van Francis Reusser. Met o.a. Niels Arestrup, Jacqueline Parent, Arnold Walter, Marina Bücher en François Berthet.

Jonge werkloze in Lausanne komt door verliefdheid op meisje in contact met een leninistische activistengroep en hoewel hij zich buiten hun ideologische discussies houdt, is hij de enige die tot de daad overgaat en uit een wapenhandel negen revolvers steelt. De groep noemt hem terrorist, mogelijk zelfs politie-infiltrant, en keert zich van hem af. Hij wordt gearresteerd en veroordeeld. De film heeft met andere Zwitserse films het gevoel van onmacht tot sociale veranderingen gemeen, maar behoudt de verbetenheid, alsof het nog steeds 1968 is. Arestrup vult zijn buitenstaandersrol ironisch in, maar wordt daarin niet gevolgd door de regisseur die gortdroge en humorloze film maakte, waardoor de uitzichtloosheid meer van buitenaf opgelegd lijkt dan voortkomend uit de situatie.