John N. Smith: regie, scenario en productie.
Er zijn 10 films gevonden.

A Cool, Dry Place

1998 | Drama

Verenigde Staten 1998. Drama van John N. Smith. Met o.a. Vince Vaughn, Joey Lauren Adams, Bobby Moat, Monica Potter en Devon Sawa.

Nadat zijn vrouw hem plotsklaps in de steek heeft gelaten moet jurist Russell in z'n eentje voor zijn vijfjarige zoontje zorgen. Lastig! Maar hij krijgt zijn leven weer wat op orde, krijgt een fijne band met zijn zoontje, begint een voorzichtige nieuwe relatie. En dan staat zijn echtgenote weer voor de deur. Ze wil haar man en kind terug. Bovendien krijgt hij ook nog een uitstekende baan in het verre Texas aangeboden. Vaughn doet het aardig in een van zijn vroege, serieuze rollen, maar A Cool, Dry Place is uiteindelijk nogal aan de saaie kant. De film flopte aan de kassa.

Sugartime

1995 | Drama, Thriller

Verenigde Staten 1995. Drama van John N. Smith. Met o.a. John Turturro, Mary-Louise Parker, Maury Chaykin, Elias Koteas en Deborah Duchene.

Deze film gaat over de romantische relatie van de gangster Sam Giancana met Phyllis McGuire, een der zingende McGuire zusjes. De rolprent is gebaseerd op het boek Roemer: Man Against the Mob, dat geschreven werd FBI-agent William F. Roemer jr, die Giancana schaduwde om hem aan het kruis te nagelen. Het is een onwaarschijnlijke relatie tussen een top-misdadiger en een zangeres.

Dangerous Minds

1995 | Drama, Biografie

Verenigde Staten 1995. Drama van John N. Smith. Met o.a. Michelle Pfeiffer, George Dzundza, Courtney B. Vance, Robin Bartlett en Beatrice Winde.

Een idealistische, spierwitte lerares (Pfeiffer) probeert op een middelbare school haar onhandelbare leerlingen uit etnische minderheden voor zich te winnen met haar karate-vaardigheden (ze is ex-marinier) én met de songteksten van Bob Dylan. Het hoofd van de school houdt meer van conventionele lesmethoden. Niet bijzonder origineel, deze film, maar wel op ware gebeurtenissen gebaseerd. Lerares LouAnne Johnson, de echte lerares, vond het eindresultaat aardig kloppen met de werkelijkheid 'al hadden ze eigenlijk een wat knappere actrice voor mijn personage moeten casten'.

The boys of St. Vincent - 15 years later

1993 | Drama

Canada 1993. Drama van John N. Smith. Met o.a. Sebastian Spence, Johnny Morina en Henry Czerny.

Een idealistische, spierwitte lerares (Pfeiffer) probeert op een middelbare school haar onhandelbare leerlingen uit etnische minderheden voor zich te winnen met haar karate-vaardigheden (ze is ex-marinier) én met de songteksten van Bob Dylan. Het hoofd van de school houdt meer van conventionele lesmethoden. Niet bijzonder origineel, deze film, maar wel op ware gebeurtenissen gebaseerd. Lerares LouAnne Johnson, de echte lerares, vond het eindresultaat aardig kloppen met de werkelijkheid 'al hadden ze eigenlijk een wat knappere actrice voor mijn personage moeten casten'.

The Boys of St. Vincent

1993 | Drama

Canada 1993. Drama van John N. Smith. Met o.a. Henry Czerny, Johnny Morina, Sebastian Spence, Brian Dodd en David Hewlett.

De jongens uit de titel zijn wezen van rond de tien, die verblijven in een Rooms-katholiek internaat dat met ferme hand gerund wordt door pater Czerny, die zich met zijn confraters aan de kinderen vergrijpt. De eerste helft van de film is gesitueerd rond 1975 en de tweede helft speelt vijftien jaar later, als Pater Czerny reeds lange tijd de broederschap is uitgetreden en getrouwd. Hij woont met zijn vrouw en twee zoons in Montreal. Hij wordt gearresteerd en moet zich verantwoorden voor zijn onzedelijke (en misdadige) handelingen. Zeer sterk gespeeld door de jonge acteurs en een glansrol van autoritaire en makkelijk prikkelbare broeder Czerny. Gedraaid in 16mm, maar opgeblazen tot 35mm voor de bioscooppremière in Noord-Amerika. Naar een waargebeurd en pijnlijk voorval van Mount Cashel, in St John, New Foundland. Hoewel de film iedere vergelijking met ware en levende personen uitsluit, heeft de kerk toch geprobeerd de tv-uitzending in Canada tegen te houden. Scenario van Des Walsh, regisseur Smith en coproducent Sam Grana. Camerawerk van Pierre Letarte. Bekroond op het tv-festival van Branff.

Xtro II: The Second Encounter

1991 | Sciencefiction, Horror

Canada 1991. Sciencefiction van Harry Bromley Davenport. Met o.a. Jan Michael Vincent, Paul Koslo, Tara Buckman, Jano Frandsen en Nicholas Lea.

In een ondergronds laboratorium in Texas worden voor defensie ultra-geheime experimenten uitgevoerd tussen de verschillende dimensies met een machine, die door de sympathieke Dr. Ron Shepherd (Vincent) werd bedacht, onder leiding van de gedreven Dr. Alex Summerfield (Koslo) en de knappe Dr. Julie Casserly (Buckman). Als een team, dat werd uitgezonden naar een andere dimensie, niet terugkeert, ontstaan er spanningen tussen Summerfield en Julie. Summerfield wil er huursoldaten naar toe sturen, maar Julie denkt dat het verstandiger is om de hulp van Shepherd in te roepen hoewel hij door een explosie in een laboratorium in ongenade was gevallen. Dan keert er onverwacht een vrouwelijk expeditielid terug, maar in haar groeit een afzichtelijk wezen. Dit late vervolg op de cultfilm XTRO (1983), ook van Bromley-Davenport, lijkt meer op de genreklassieker ALIEN (1979) van Ridley Scott dan op zijn illustere voorganger. Het verhaal, de belegering door een monster in een afgesloten ruimte, werd geplagieerd van overeenkomstige genrefilms. De acteurs lopen als zombies door de set en de climax is een hele ontgoocheling. Koslo is de clich[KA1]e mad scientist, Vincent de ongeloofwaardige held en Buckman de potige maagd in nood. Sommige films zijn beter af zonder sequel. Toch kwam er in 1995 nog een soort vervolg: XTRO 3: WATCH THE SKIES, ook weer van Bromley- Davenport die het kennelijk niet kon laten. Het monster werd ontworpen door Charlie Grant en Wayne Dang. Het scenario (vol idiote dialogen en zonder de minste humor) is van producent John A. Curtis, Steven Lister, Robert Smith en Edward Kovach. Het camerawerk is van Nathaniel Massey. Stereo.

Welcome to Canada

1990 | Drama

Canada 1990. Drama van John N. Smith. Met o.a. Noreen Power, Brendan Foley, Madonna Hawkins, Kasivisanathan Karthigasoo en Kumaraseivy Karthigasoo.

Een satirisch verslag over hoe de lokale bevolking zich warm opstelt tegenover een bootje met gestrande Aziatische vluchtelingen voor de kust van Canada en de strijd aanbindt met de autoriteiten, die geen oog hebben voor de slachtoffers van een bende, die zich bezighoudt met illegale emigratie.

Train of Dreams

1987 | Drama

Canada 1987. Drama van John N. Smith. Met o.a. Jason St. Amour, Marcella Santa Maria, Christopher Neil, Fred Ward en David Linetsky.

De zeventien-jarige skinhead Tony (St. Amour) uit Montreal in Canada is al heel wat keertjes in aanraking gekomen met de justitie. Tenslotte wordt hij in een inrichting geplaatst. Zijn begeleiders stellen alles in het werk om hem op het rechte pad te krijgen. Realistisch gemaakte film over de ontspoorde jeugd in semi-documentaire stijl met lekenspelers in de rollen. Voor opvoedkundigen, overheidsdienaren, politici e.d. belangwekkende kost. Menige ouder zal de haren uit de kop trekken bij het zien van deze film. Scenario van Sally Bochner, Sam Grana en de regisseur. Camerawerk van David de Volpi.

A côté de ses pompes

1986 | Komedie, Drama

Canada 1986. Komedie van John N. Smith. Met o.a. Pat Dillon, Fabien Gibbs, Sylvie Clarke en Debbie Grant.

Het onderwerp van deze film is uiterst dun: een meisje van achttien jaar komt erachter dat ze zwanger is, waarna de verwekker vol goede wil de rol van aanstaande vader op zich probeert te nemen. De regie heeft niets te betekenen, wat een zekere mate van filmische armoede verklaart, maar gelukkig spelen de acteurs met veel overtuiging. Bovendien is deze film vanuit documentair oogpunt interessant voor de Europese kijker, omdat hij een beeld geeft van het dagelijks leven van de zwarte gemeenschap in Montreal. Scenario van de regisseur en David Wilson. Camerawerk van Andreas Poulsson.

Gala

1982 | Muziek

Canada 1982. Muziek van John N. Smith en Michael McKennirey. Met o.a. Toronto Dance Theatre, The Royal Winnipeg Ballet, La groupe de la Place Royale, Anna Wyman Dance Theatre en Les grands ballets Canadiens.

Registratie van een groots opgezet balletgala in Canada waaraan de acht grootste Canadese gezelschappen hun medewerking verleenden. Oorspronkelijk zou het gala door de televisie worden uitgezonden maar drie dagen voor de show boycotte de vakbond de rechtstreekse uitzending. De Canadese National Film Board besloot toen inderhaast het gala te filmen en slaagde daar meer dan behoorlijk in, zeker als men er rekening mee houdt dat er geen tijd was voor een camerarepetitie.