Oleg Yankovsky

Alissa

Frankrijk 1998. Thriller van Didier Goldschmidt. Met o.a. Laurence Côte, Yvan Attal, Oleg Yankovsky, Elena Safonova en Vania Vilers.

Le flic de Moscou : Meurtre au monastère

USSR​/​​Frankrijk 1991. Misdaad van Stéphane Kurc. Met o.a. Gérard Klein, Margaret Mazzantini, Micheline Presle, Valentin Gaft en Oleg Yankovsky.

Kaminsky (Klein) wordt op een vreemde zaak gezet. Een oude monnik die gespecialiseerd is in het restaureren van oude iconen wordt vermoord. Vind voor zo`n misdaad maar eens een motief. Hij voert een avontuurlijk onderzoek uit in het gezelschap van de jonge Franse correspondente van een Frans blad in Moskou (het is immers een coproduktie). Kurc voert met veel vertoon een 'western' op in de straten van Moskou, die overigens niet onderdoen voor de straten van New York of Los Angeles. De film is vooral aardig door zijn cynische humor en door de beelden van een hoofdstad waar iedereen zoveel mogelijk sjachert naar het voorbeeld van moedertje Rusland. Een vrolijke zedenschets die op een bijzondere manier onderhoudend is. Handig en samenhangend acteerwerk. Laten we echter geen drama maken van wat ons onthuld wordt!

Ubit' Drakona

USSR​/​​Duitsland 1988. Fantasy van Mark Zakharov. Met o.a. Alexander Abdulov, Oleg Yankovsky, Eugeni Leonov, Vyacheslav Tichonov en Alexandra Zakharova.

Een bewerking van het satirische toneelstuk van Eugenij Schvartz, een vlijmscherpe hekelaar van de totale staat; het is een anti-fascistisch stuk, dat hij tijdens WO II schreef. Gebaseerd op de Ridders van de Ronde Tafel met de opstandige Lancelot (Abdulow), die een tiran overwint, maar dat leidt slechts tot de tirannie van de overwinnaars. Goed spel en een sfeervolle aanpak die zo kenmerkend zijn voor het werk van Zakharov.

Kreitzerova Sonata

USSR 1988. Drama van Mikhail Schweitzer en Sofia Milkina. Met o.a. Oleg Yankovsky, Aleksandr Trofimov, Irina Seleznyova en Dimitri Pokrovsky.

Naar de beroemde roman van Leo Tolstoj. In flashback vertelt een bedrogen echtgenoot (Yankovsky) aan een vreemde die hij in de trein ontmoet, hoe hij zijn vrouw heeft vermoord. Fraai gespeeld, maar door het trage tempo dwaalt de aandacht voortdurend af. De regisseurs zijn er niet in geslaagd een eigen beeldtaal te vinden die even interessant is als het proza van Tolstoj.