Gilbert Bécaud

And Now... Ladies and Gentlemen

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 2002. Mysterie van Claude Lelouch. Met o.a. Jeremy Irons, Patricia Kaas, Thierry Lhermitte, Alessandra Martines en Jean-Marie Bigard.

Navarro : Fort Navarro

Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Jacques Martial, Christian Rauth, Daniel Rialet en Jean-Claude Caron.

Commissaris Navarro (Hanin) is het nieuwe jaar goed begonnen. Met hulp van ex-collega slaagt hij erin beruchte oplichter Sarkis (gespeeld door bekende Franse chansonnier Gilbert B[KA1]ecaud, onherkenbaar gemaakt) te arresteren. Maar Sarkis` zonen zinnen op wraak en maken plannen om hun vader uit zijn cel te bevrijden. Borelli (Caron), aan de drank verslaafde ex-smeris en vriend van Navarro, doet geslaagde entree in door Tito, Frédérique en Sandra Topin geschreven episode, die opvalt door vrij gewelddadige beelden. Bécaud weet te overtuigen als peetvader der peetvaders die terugkeert uit zijn verbanning in Uruguay. Tito Topin bedacht het personage van Navarro. Aflevering van het seizoen, nummer van 104.

Gilbert Bécaud

België 1990. Biografie van Christian Mesnil.

Biografie, portret en zelfportret van de beroemde zanger, geboren in 1937 in Toulon. Na zijn bescheiden start als pianist van Jacques Pills, verwerft hij bekendheid met teksten van met name Amade en Delanoë en in 1954 is hij dé Franse ster op het gebied van de chanson. Hij was de eerste Fransman voor wie het jonge publiek zich enthousiast aan het vernielen van de zittingen zette en zijn bijnamen waren de 'Pianobreker', de 'Electrische clown' en 'Meneer 100.000 volt'. Dit alles passeert in deze film opnieuw de revue. De regie is uiteraard zonder filmische kwaliteiten, maar de aanwezigheid van Bécaud op zich is al voldoende.

Dalida Follies

Frankrijk 1990. Biografie van André Frédérick. Met o.a. Dalida, Mireille Mathieu, Annie Cordy, Petula Clark en Thierry Le Luron.

De Franse zangeres Dalida heeft op 3 mei 1987 zelfmoord gepleegd en deze televisiefilm is een hommage, waarin de verschillende meewerkende zangers en acteurs haar nagedachtenis levend proberen te houden. Een montage van archiefmateriaal waarin natuurlijk talrijke van hun liedjes een rol spelen, vermengd met allerlei herinneringen. Soms goed en soms minder goed, zoals zo vaak met dit soort projecten het geval is.

Le Bal

Italië​/​​Frankrijk 1983. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Etienne Guichard, Regis Bouquet, Francesco Le Rosa, Arnault Le Carpentier en Liliane Delval.

Door eenzaamheid of/en nieuwsgierigheid gedreven bezoekers van een danslokaal geven een beeld van de maatschappelijke ontwikkelingen en veranderende (muzikale) modes tussen 1936 en 1983, hoewel er in de samenstelling van het publiek nauwelijks iets verandert. De terecht beroemde voorstelling-zonder-dialoog van het Théatre du Campagnol kreeg voor de kenners ietwat teleurstellende filmversie, omdat nu de camera de hoofdrollen per episode selecteert inplaats van de keus aan de toeschouwers te laten. Cinefiele grapjes van Scola zijn in deze context misplaatst aandachttrekkend, maar de oorspronkelijke opzet en virtuoos transformatievermogen van het acteursensemble komen toch sterk en verrassend goed over. Het scenario is van Ruggero Maccari, Jean-Claude Penchenat, Furio Scarpelli en regisseur Scola. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich. Fujicolor, Mono.

Il falco e la colomba

Italië 1981. Drama van Fabrizio Lori. Met o.a. Danilo Mattei, Simonetta Stefanelli, Ugo Bologna, Mico Galdieri en Riccardo Peroni.

Een jonge politicus overleeft een aanslag op zijn leven op straat dankzij de snelle hulp van een onbekende jonge vrouw. Als hij haar wil bedanken is ze allang verdwenen, maar hij spoort haar op. Ze worden verliefd op elkaar en hij verlaat zijn vrouw. Zijn redster blijkt echter een verslaafde, maar hij helpt haar van haar heroïnezucht af door haar te laten behandelen in een peperdure kliniek. De schoonvader van de politicus vindt deze toestand onaanvaardbaar en zint op wraak. Een waar melodrama op zijn Italiaans, vol aangename clichés en prettige, voorspelbare zwart-wit situaties met het gehalte van een drie- stuiversroman.

Toute une vie

Frankrijk​/​​Italië 1974. Historische film van Claude Lelouch. Met o.a. Marthe Keller, André Dussollier, Charles Denner, Carla Gravina en Charles Gérard.

De voor elkaar bestemde joodse erfgename en een filmregisseur ontmoeten elkaar pas aan het eind van de film die in 1914 bij hun grootouders is begonnen. Dit overzicht van deze eeuw in bijpassende filmstijlen (zwijgend, zwartwit, kleur) werd een ambitieuze mislukking door al te simpele verbindingen tussen privé-verwikkelingen en het wereldgebeuren. Het lef van Lelouch dwingt op zijn minst bewondering af. De ingekorte versie was overigens een succes in Amerika.

Un Homme libre

Frankrijk 1973. Drama van Roberto Muller. Met o.a. Gilbert Bécaud, Olga Georges-Picot, Pamela Huntington, Christiane Minazolli en Clotilde Joano.

Een succesvolle architect verwaarloost zijn vrouw, met als resultaat een echtscheiding, met gedeelde voogdij over hun dochtertje. Het kind verzet zich tegen zijn nieuwe vriendin en doet vergeefse pogingen haar ouders weer te verzoenen. De door Claude Lelouch geproduceerde film verzamelt alle clichés van het simpele gegeven - het beslissende vader-dochter gesprek vindt plaats op kerstavond - maar krijgt enige overtuigingskracht door het verrassend bezielde acteren van Bécaud.

La maison sous les arbres

Frankrijk 1971. Thriller van René Clément. Met o.a. Faye Dunaway, Frank Langella, Barbara Parkins, Karen Blanguernon en Raymond Gérôme.

Een Amerikaan heeft zich met zijn neurotische echtgenote en twee kinderen in Parijs geïnstalleerd waar pressie op hem wordt uitgeoefend om bedrijfsspionage te plegen. Hij weigert en zijn kinderen worden ontvoerd. Het tegenstrijdig gedrag van de vrouw doet de politie vermoeden dat het een wanhoopspoging van haarzelf is. Het scenario is zeer weinig plausibel, maar het spel van Langella en Dunaway geeft er overtuigingskracht aan, terwijl Clément zich opnieuw een opmerkelijk regisseur van kinderen betoont, hetgeen de scènes in hun gijzelingssituatie beklemmend maakt.

Les petits matins

Frankrijk 1962. Komedie van Jacqueline Audry. Met o.a. Agathe Aëms, Fernand Gravey, Pierre Mondy, Bernard Blier en Lino Ventura.

De achttienjarige Agathe lift van België naar de Côte d'Azur en ontmoet onderweg uiteenlopende mannen. Lichtvoetige roadmovie van Audry, in naoorlogs Frankrijk als regisseuse een rariteit, die consequent vrouwelijke thema's belichtte (ze maakte in 1951 het lesbisch getinte Olivia). Vanuit Agathe's perspectief zien we hoe verschillend de mannen op de avontuurlijke reizigster reageren. De bonte cast omvat onder meer Lino Ventura, een jonge Claude Rich, en Arletty (Les enfants du Paradis) in een van haar laatste rollen. Hoofdrolspeelster Aëms maakte uitsluitend deze film: ze prefereerde een carrière als model.

Babette s'en va-t-en guerre

Frankrijk 1959. Komedie van Christian-Jaque. Met o.a. Hannes Messemer, Ronald Howard, Yves Vincent, Jacques Hilling en Mona Goya.

Naïef boerenmeisje belandt min of meer per ongeluk bij uitbreken van WO II in Engeland en wordt werkster op Frans hoofdkwartier aldaar. Hoofd van geheime dienst constateert opvallende gelijkenis met ex-geliefde van Duitse generaal en stuurt haar als spionne terug naar Frankrijk. Wens van Bardot om film zonder sex resulteerde in vermakelijke, hoewel lang uitgesponnen spionage-komedie die gestolen wordt door ironisch flegma van Messemer als generaal en karikaturale Schmiere van Blanche als andere nazi-officier.

Casino de Paris

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1957. Musical van André Hunebelle. Met o.a. Caterina Valente, Gilbert Bécaud, Grégoire Aslain, Rudolf Vogel en Grethe Weiser.

Een oudere theaterproducent nodigt een revuester uit om bij hem te logeren met amoureuze bijbedoelingen, die worden doorkruist, omdat ze haar familie meebrengt. Een muzikaal begaafde secretaris heeft meer succes. Een voor de late jaren van 1950-1960 typerende poging om een musical naar Hollywood- voorbeeld te maken, die mislukt door de achterhaalde opbouw van een simpel komedie-verhaaltje dat af en toe onderbroken wordt door meer of minder geslaagde (maar fantasieloos in beeld gebrachte) revuescènes. Hoewel verzorgder dan haar Duitse vehikels, verdiende de veelzijdigheid van Valente een betere film.

Le Pays d'où je viens

Frankrijk 1956. Fantasy van Marcel Carné. Met o.a. Françoise Arnoul, Gilbert Bécaud, Madeleine Lebeau, André Gabriello en Gaby Basset.

Een jongeman komt op kerstavond in een dorpje aan waar hij ontdekt een uiterst verlegen dubbelganger te hebben die zich niet durft uit te spreken tegenover het meisje van wie hij houdt. In diens plaats maakt hij verkleed als kerstman bij haar zijn opwachting en wint haar (en haar broertje en zusje) met cadeaus, grappen en liedjes waarmee hij het terrein effent voor zijn dubbel. Dit simpele sprookje is een verrassend lichtgewicht voor Carné, maar niet zonder charme. Het beperkt acteertalent van Bécaud wordt met de dubbelrol te zwaar getaxeerd, maar hij brengt zes eigen chansons.