Marie-Josèphe Yoyotte (1929-2017): montage.
Er zijn 23 films gevonden.

Je vous trouve très beau

2005 | Romantische komedie

Frankrijk 2005. Romantische komedie van Isabelle Mergault. Met o.a. Michel Blanc, Medeea Marinescu, Wladimir Yordanoff, Eva Darlan en Elisabeth Commelin.

Agrariër Aymé (de altijd fascinerende Michel Blanc) vindt na de dood van zijn echtgenote, het leven op de boerderij maar zwaar. Hij wil een nieuwe vrouw. Luchtig boer zoekt vrouw-drama voert de wat knorrige man via een kundige bemiddelaarster naar Roemenië, waar een serie economisch wanhopige, kortgerokte dames hem opwacht. Allen hebben goed geoefend op de introductiezin 'Je vous trouve très beau', maar kaplaarzen-types zijn het niet. Dan ontmoet hij Elena (Marinescu). Actrice Meurgault kreeg een César voor haar debuut als speelfilmregisseur.

Himalaya - l'enfance d'un chef

1999 | Drama, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Zwitserland​/​​Nepal 1999. Drama van Eric Valli. Met o.a. Thilen Lhondup, Gurgon Kyap, Lhakpa Tsamchoe, Karma Tensing en Karma Wangel.

De gerenommeerde Franse fotograaf Eric Valli geldt als een kenner van de Himalaya. Daar situeerde hij zijn eerste speelfilm. De oude Tinle leidde voorheen de yak karavaan die zout naar zijn bergdorp en vervolgens voor handel naar de dichtstbijzijnde markt vervoert. Wanneer hij hoort dat zijn zoon, die deze taak zou overnemen, dood is, komt Tinle in een lastig parket: hij wil het werk binnen de familie houden. Valli heeft duidelijk evenveel belangstelling voor het schitterende woeste landschap als voor de mensen: in alle kalmte brengt hij ze in beeld en geeft al doende een onsentimentele kijk op een voor westerlingen onvoorstelbaar universum.

Microcosmos

1996 | Documentaire

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1996. Documentaire van Marie Pérennou en Claude Nuridsany.

Een lieveheersbeestje dat een hapje verschalkt, een parade van rupsen, een spin die een slachtoffer in kleverige draden wikkelt, parende slakken, ontelbare ijverige mieren die samen een hoop creëren... Zet een camera op een grasveld en je blijft kijken naar al die kleine beestjes die we doorgaans negeren of maar lastig vinden. De Franse makers van Microcosmos hadden jaren nodig om de juiste apparatuur te ontwikkelen waarmee ze de wondere wereld van insecten van heel dichtbij konden observeren. Het resultaat, zonder tekst maar wel met geluidseffecten en muziek, is verbluffend en adembenemend.

Tous les matins du monde

1991 | Biografie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1991. Biografie van Alain Corneau. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Anne Brochet, Guillaume Depardieu en Caroline Silhol.

Drama naar de gelijknamige roman van Pascal Quignard, met in de hoofdrol Gérard Depardieu als basse de viole Marin Marais, die aan het hof van Lodewijk XIV als hofmuzikant op Versailles werkt. In flashbacks vertelt een vergrijsde Depardieu over zijn jeugdjaren en zijn rivaliteiten. De jonge Marais wordt gespeeld door Depardieu's zoon Guillaume. Dit juweeltje over barokke muziek is indrukwekkend in beeld gebracht met een spel van licht en schaduw in de stijl van de toenmalige schilder Georges de la Tour. De beeldvoering, de taal en de muziek zorgen voor een meeslepend melancholische sfeer. Genomineerd voor maar liefst elf Césars, waarvan er drie werden verzilverd (Beste Film, Beste Regisseur en Beste Acteur). 

L'été en pente douce

1987 | Komedie, Drama

Frankrijk 1987. Komedie van Gérard Krawczyk. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Jacques Villeret, Pauline Lafont, Guy Marchand en Jean Bouise.

Stuurloze Stéphane 'Fane' Leheurt trekt met zwoele paramour Lilas naar de Haute-Garonne in het huis van zijn zojuist overleden moeder. Daar ontfermt hij zich over broer Mo, die een hersenbeschadiging heeft. Mooie kleine acteursfilm naar de roman van genreliteratuurcoryfee Pierre Pelot toont een verlaat zelfreddende nieuwkomer in een vijandige dorpsgemeenschap. Bacri oefent hier voor zijn latere Bromsnor-persona. Schoonheid Lafont (1963-1988) verdween tijdens een impromptu Cevennen-wandeling en werd drie maanden later in een ravijn gevonden: een val was haar fataal geworden.

Je hais les acteurs

1986 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Krawczyk. Met o.a. Jean Poiret, Michel Blanc, Bernard Blier, Patrick Floersheim en Michel Galabru.

Ben Hecht, een van Hollywoods meest gerespecteerde scenarioschrijvers (His Girl Friday, Notorious) schreef in 1944 het boek I Hate Actors!, een komisch Hollywood-achter-de-schermen verhaal over een agent die stapelgek wordt van de lastige, nuffige, onzekere, ijdele acteurs in zijn kaartenbakje. In deze Franse bewerking speelt Poiret de agent, Orlando Higgins, die ook nog eens wordt verdacht nadat op de set van een van zijn klanten een moord is gepleegd. Amusante whodunit-komedie waarin het zoeken is naar bekende Franse gezichten. Let op onder meer Gérard Depardieu en regisseurs Bernard Blier en Claude Chabrol.

La septième cible

1984 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1984. Misdaad van Claude Pinoteau. Met o.a. Lino Ventura, Lea Massari, Jean Poiret, Elisabeth Bourgine en Roger Planchon.

Op een dag wordt Bastien Grimaldi (Ventura) vlak bij zijn huis in Parijs door twee onbekenden mishandeld. Even later staat zijn auto in de fik. Bastien wil weten wie het op hem gemunt heeft, zijn zoektocht brengt hem naar Berlijn. Misdaadthriller met een prima hoofdrol van Ventura en veel eigenaardige wendingen houdt misschien niet de hele tijd de spanning vast, maar heeft een aangenaam nuchtere sfeer. De Italiaans-Franse Ventura (La bonne année), die in 1987 zou overlijden, maakte vier films met regisseur Pinoteau.

Tout feu tout flamme

1982 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Yves Montand, Isabelle Adjani, Lauren Hutton, Alain Souchon en Jean-Luc Bideau.

Vroeger was hij ook al vaker weg dan thuis. Nu duikt vader Victor op om zijn gezin geld te ontfutselen voor schimmige gokzaakjes. Zijn dochter Pauline, die met een keurige carrière op het ministerie van Financiën de familie onderhoudt, heeft alle reden om zijn plannen te dwarsbomen. Totdat ze merkt dat senior door gangsters achterna wordt gezeten. Lichtvoetig drama met zanger-acteur Montand als losbandige zestiger en Adjani in een luchtiger rol dan ze doorgaans speelt. Scenarist-regisseur Rappeneau kennen we van ondermeer Cyrano de Bergerac (1990).

Diva

1981 | Misdaad, Mysterie, Romantiek, Muziek, Thriller

Frankrijk 1981. Misdaad van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Wilhelmenia Fernandez, Frédéric Andréi, Richard Bohringer, Thuy An Luu en Jacques Fabbri.

De jonge brommerkoerier Jules (Andréi) heeft een passie voor opera. Hij slaagt erin een clandestiene opname te maken van een optreden van de Amerikaanse diva Cynthia Hawkins (Fernandez). Al snel zijn criminelen op jacht naar de bijzondere tape. Het is niet het enige bandje waar men naar op zoek is: op een andere cassette doet een vermoorde prostituee onthullingen over een politiecommissaris. Visueel verbluffend speelfilmdebuut van Beineix (37°2 le matin), die het vak leerde als assistent van Claude Berri, René Clément, Claude Zidi en Jerry Lewis. Vier Césars, waaronder eentje voor de prachtige muziek.

La boum

1980 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Sophie Marceau, Claude Brasseur, Brigitte Fossey, Denise Grey en Bernard Giraudeau.

Ongeacht de puike thrillers die hij in zijn carrière draaide, blijft laatbloeier Pinoteau in Frankrijk voor eeuwig de regisseur-van-La-boum-met-Sophie-Marceau. Daarop is de immer goedgehumeurde vakman terecht fier. Want deze in tandem met Gérard Oury's dochter Danièle Thompson geschreven film is de Franse tienerklassieker tout court. De tijdloze plot draait rond de veertienjarige Vic en haar holderdebolder door opgroei- en kalverliefdesland, en openbaart het tomeloze talent van de ontwapenende ingénue Marceau. Brasseur en Fossey zijn sterk als ouders en in nevenrollen duiken bekende gezichten op. De lichtvoetige Vladimir Cosma-soundtrack is even aanstekelijk als de filmaffiche. Hartverwarmend.

Les petits calins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Josiane Balasko, Caroline Cartier en Dominique Laffin.

Ongeacht de puike thrillers die hij in zijn carrière draaide, blijft laatbloeier Pinoteau in Frankrijk voor eeuwig de regisseur-van-La-boum-met-Sophie-Marceau. Daarop is de immer goedgehumeurde vakman terecht fier. Want deze in tandem met Gérard Oury's dochter Danièle Thompson geschreven film is de Franse tienerklassieker tout court. De tijdloze plot draait rond de veertienjarige Vic en haar holderdebolder door opgroei- en kalverliefdesland, en openbaart het tomeloze talent van de ontwapenende ingénue Marceau. Brasseur en Fossey zijn sterk als ouders en in nevenrollen duiken bekende gezichten op. De lichtvoetige Vladimir Cosma-soundtrack is even aanstekelijk als de filmaffiche. Hartverwarmend.

Les Petits câlins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Dominique Laffin, Caroline Cartier, Josiane Balasko, Roger Mirmont en Claire Maurier.

Terwijl haar flatgenotes hun brood verdienen op de vlooienmarkt, leeft Sophie op kosten van haar ouders en brengt haar tijd door met het versieren van jongemannen voor één nacht. Sommigen schrikken terug omdat het initiatief hun ontnomen wordt, maar één van hen weigert zich als wegwerpartikel te laten gebruiken en zet koppig door tot een wat permanentere relatie. Deze aardige omkering van de conventionele man-vrouw omgangsvormen wordt topzwaar gemaakt met onnodige, flauwe grappen. Laffin is een ontdekking, maar de regie laat haar aan haar lot over zodat haar ontwapenende glimlach gaat irriteren.

Police Python 357

1976 | Misdaad, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1976. Misdaad van Alain Corneau. Met o.a. Yves Montand, Simone Signoret, François Périer, Stefania Sandrelli en Mathieu Carrière.

Op de premièrewoensdag van Police Python 357 belde gevierd misdaadfilmregisseur Jacques Deray (Borsalino) zijn jongere vakbroeder Corneau op: 'Zo, kleine schurk, ga je ons het gras voor de voeten wegmaaien?' Een amicaal compliment voor de uitmuntende, in Orléans opgenomen policier die Corneaus nog prille carrière daadwerkelijk vleugels gaf. Montand speelt een zwijgzame rechercheur die zich verstrikt in het onderzoek naar de dood van zijn vriendin, een Italiaanse fotografe (Stefania Sandrelli). IJzersterke karakterrollen en sfeerecho's van Corneaus regieheld Don Siegel geven in het doortimmerde scenario de noir-toon aan. De titel verwijst naar de Colt Python 357, Montands forse revolver.

Le sauvage

1975 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1975. Drama van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, Yves Montand, Tony Roberts, Luigi Vannucchi en Dana Wynter.

Nelly (Deneuve) wil af van haar verloofde, gangster Vittorio. Ze ontmoet Martin (Montand), een Fransman van middelbare leeftijd. Die helpt haar om te ontsnappen en keert dan terug naar zijn fijne, eenzame leven op een tropisch eiland. Daar duikt, tot zijn stomme verbazing, Nelly opnieuw op, en pogingen om haar te laten vertrekken mislukken keer op keer. Deneuve speelde nu eens niet een ijzige schoonheid, maar een drukke en temperamentvolle schoonheid. Aardige komedie van Rappeneau, die later met Gérard Depardieu een erg leuke versie van Cyrano de Bergerac maakte.

La gifle

1974 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1974. Komedie van Claude Pinoteau. Met o.a. Lino Ventura, Annie Girardot, Isabelle Adjani, Nicole Courcel en Francis Perrin.

Gescheiden aardrijkskundeleraar Jean (Ventura) en zijn opgroeiende dochter Isabelle (Adjani) hebben dezelfde opvliegende aard. Een stevige ruzie eindigt met een klap, waarop Isabelle naar haar moeder Hélène (Girardot) in Engeland vertrekt. Jean, die ook nog ruzie met zijn vriendin heeft, besluit Isabelle achterna te reizen. Ventura en Girardot zijn goed in deze aardige, tikje melancholieke komedie over moeizame familierelaties, maar de belangrijkste trekpleister van de film is Adjani, destijds pas achttien jaar, die een geweldige temperamentvolle meid neerzet en met deze film doorbrak.

Le silencieux

1973 | Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1973. Thriller van Claude Pinoteau. Met o.a. Leo Genn, Lino Ventura, Suzanne Flon, Lea Massari en Robert Hardy.

Lino Ventura is goed op dreef als de Sovjetrussische natuurkundige Haliakov die tijdens een wetenschappelijk uitstapje in Londen wordt gekidnapt door de Britse geheime dienst MI5. Of hij maar even wat namen wil noemen van Britse spionnen; als dat geregeld is, is hij weer vrij man. Maar Haliakov heeft een geschiedenis. Eigenlijk heet hij Clément Tibère; hij is Fransman van geboorte en werd ooit door de Sovjets ontvoerd en in een natuurkundig laboratorium te werk gesteld. Als de MI5 hem vrijlaat, is de KGB vast nog niet met hem klaar. Le silencieux is de debuutfilm van toenmalig regie-assistent Claude Pinoteau die vaker samenwerkte met Ventura, onder andere in films als La septième cible en La gifle.

Le distrait

1970 | Komedie

Frankrijk 1970. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Maria Pacôme, Paul Préboist en Catherine Samie.

De onhandige Pierre Malaquet weet dankzij zijn moeder een baantje te krijgen bij een reclamebureau. Hij is behoorlijk creatief, maar opnames van zijn reclamespots lopen steevast in het honderd, met verontwaardigde reacties van het publiek als resultaat. Op een dag ontmoet hij de dochter van een belangrijke cliënt. Geestige komedie, regiedebuut van hoofdrolspeler Richard (Le Grand Blond avec une chaussure noire, 1972). Leuk mengsel van fysieke humor en absurdisme op z’n Frans. Bernard Blier is de amoureuze baas van het reclamebureau.

La guerre des boutons

1962 | Komedie, Drama

Frankrijk 1962. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Jacques Dufilho, Yvette Etiévant, Michel Galabru en Jean Richard.

Ieder schooljaar beknokken de knapen van de dorpen Velrans en Longeverne elkaar. De rivaliteit belandt in een nieuwe fase wanneer bij een overwinning de knopen van de verliezers als oorlogsbuit gaan gelden. Prachtige, met de Prix Jean Vigo bekroonde Louis Pergaud-adaptatie uit 1962 is weemoedig stemmende zwart-witpost uit een voorgoed verloren Frankrijk. Herverfilmingen ontberen de frisheid van Roberts origineel. Van de piepjonge amateurspelers gingen de meesten niet door in de cinema. Slechts François Lartigue ('Grand Gibus') maakte, na een carrière als vrije fotograaf, naam als cameraman.

Léon Morin, prêtre

1961 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1961. Oorlogsfilm van Jean-Pierre Melville. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Emmanuelle Riva, Nicole Mirel, Irène Tunc en Gisèle Grimm.

WO II, een Frans Alpendorp. Barny, de atheïstische weduwe van een gesneuvelde joodse communist en moeder van een dochtertje, gaat uit machteloze rebellie een existentieel twistgesprek aan met de onorthodoxe priester Léon. Gaandeweg krijgt hun gedachtespel een andere lading. Ten diepste roerende adaptatie van Béatrix Becks roman is, naast de noirklassiekers Le samouraï en Le cercle rouge, Melvilles meesterstuk. Op een prachtpartituur van filosofisch-literaire dialogen intens gespeeld, door de maître op de millimeter en de seconde exact geënsceneerd. Riva is een betovering en de slotscène van een verscheurende onafwendbaarheid.

La pyramide humaine

1961 | Documentaire

Frankrijk 1961. Documentaire van Jean Rouch.

WO II, een Frans Alpendorp. Barny, de atheïstische weduwe van een gesneuvelde joodse communist en moeder van een dochtertje, gaat uit machteloze rebellie een existentieel twistgesprek aan met de onorthodoxe priester Léon. Gaandeweg krijgt hun gedachtespel een andere lading. Ten diepste roerende adaptatie van Béatrix Becks roman is, naast de noirklassiekers Le samouraï en Le cercle rouge, Melvilles meesterstuk. Op een prachtpartituur van filosofisch-literaire dialogen intens gespeeld, door de maître op de millimeter en de seconde exact geënsceneerd. Riva is een betovering en de slotscène van een verscheurende onafwendbaarheid.

Le testament d' Orphée, ou ne me demandez pas pourquoi!

1960 | Drama, Komedie

Frankrijk 1960. Drama van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Cocteau, María Casares, François Périer, Edouard Dermithe en Yul Brynner.

De bejaarde Cocteau maakt voor zichzelf de balans op van symboliek en mythes die in zijn literaire en filmische oeuvre en beeldende kunst steeds terugkeerden. Personages uit zijn film ORPHEE leggen hem de `straf te leven` op en ook als de godin Minerva hem doorspiest heeft, herrijst hij weer: de kunstenaar is onsterfelijk. Verrassende visuele vondsten en zelfironie (niet zonder ijdelheid) maken dit letterlijk en artistiek familiealbum zeer onderhoudend, al is de onderliggende filosofie weinig origineel of diepgravend. Bekendheid met de eerdere Cocteaufilm is geen voorwaarde, maar helpt wel.

Les quatre cents coups

1959 | Drama, Experimenteel, Biografie

Frankrijk 1959. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claire Maurier, Albert Rémy, Guy Decomble en Patrick Auffray.

De overspelige moeder en kortzichtige stiefvader van puber Antoine Doinel (Léaud) ergeren zich aan zijn 'onuitstaanbare gedrag' en sturen hem dus maar naar een opvoedingsgesticht. Dat zal hem leren. 'Puur autobiografisch is het verhaal niet,' zei Truffaut in een gesprek met kunstbroeder Rivette, 'als dertienjarige wilde ik alle misdaden van de wereld plegen, zonder ervoor te worden gestraft, maar míjn ouders waren aardige mensen.' Met Truffaut kwam het nog helemaal goed, met hulp van beroemd criticus André Bazin (aan wie de film is opgedragen) ontwikkelde hij zich tot een van de grondleggers van de Nouvelle Vague.

Moi un noir

1958 | Biografie

Ivoorkust​/​​Frankrijk 1958. Biografie van Jean Rouch. Met o.a. Oumarou Ganda, Petit Touré, Alassane Maiga, Amadou Demba en Seydou Guedé.

Het dagelijks leven van Ganda, bijgenaamd Lemmie Caution, en zijn kennissen in de sloppenwijk van Abidjan. Rouch levert maatschappijkritiek door de Afrikanen te laten vertellen over de ellende om hen heen, hun dromen, hun hoop en hun eisen. De film is opmerkelijk door de spontaniteit en het realisme. Een bijzondere film, een van de eerste waarin Afrikanen de kans kregen zich te uiten.