Alain Cuny

Alain Cuny: regie en cast.
Er zijn 43 films gevonden.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1993	L'annonce faite à Marie
1993	L'annonce faite a Marie

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1994	Caro Antonioni...
1994	Autour du corsaire
1993	L'annonce faite à Marie
1993	L'annonce faite a Marie
1991	Uova di garafano
1989	La nuit de l'éclusier
1989	Deuil en 24 heures
1988	Camille Claudel
1987	La Piovra 3
1987	Cronaca di una morte annunciata
1986	Lucky Ravi
1985	Détective
1984	Il corsaro
1982	Il Quartetto Basileus
1982	Basileus Quartet
1981	Colomba
1979	Le journal
1978	Viva el presidente!
1978	Roberte
1978	La Chanson de Roland
1978	I Vecchi e i giovani
1978	Cristo si è fermato a Eboli
1976	Cadaveri eccellenti
1975	Irene Irene
1974	Touche pas à la femme blanche
1974	Emmanuelle
1972	Majstor i Margarita
1971	L' Udienza
1970	Uomini contro
1969	Satyricon
1968	La Voie Lactée
1966	La Corruzione
1963	Peau de banane
1960	La dolce vita
1960	La Croix des vivants
1958	Les amants
1956	Notre Dame de Paris
1953	La signora senza camelie
1950	Il Cristo proibito
1946	Solita de Cordoue
1943	Le Baron fantôme
1942	Les visiteurs du soir
1941	Madame Sans-Gêne

Caro Antonioni...
Gianni Massironi, 1994

Autour du corsaire
Bruno Esquirol, 1994

Uova di garafano
Silvano Agosti, 1991

La nuit de l'éclusier
Franz Rickenbach, 1989

Deuil en 24 heures
Frank Cassenti, 1989

La Piovra 3
Luigi Perelli, 1987

Lucky Ravi
Vincet Lombard, 1986

Il corsaro
Franco Giraldi, 1984

Colomba
Giacomo Battiato, 1981

Le journal
Philippe Lefebvre, 1979

I Vecchi e i giovani
Marco Leto, 1978

Cadaveri eccellenti
Francesco Rosi, 1976

Irene Irene
Peter Del Monte, 1975

La Corruzione
Mauro Bolognini, 1966

La Croix des vivants
Yvan Govar, 1960

Solita de Cordoue
Willy Rozier, 1946

Madame Sans-Gêne
Roger Richebé, 1941

Caro Antonioni...

1994 | Documentaire, Biografie

Verenigd Koninkrijk/Italië 1994. Documentaire van Gianni Massironi. Met o.a. Michelangelo Antonioni, Tonino Guerra, Alain Cuny, Alain Robbe-Grillet en Monica Vitti.

Een uitgebreid portret van Antonioni, die algemeen beschouwd wordt als een van de belangrijkste Europese cineasten van zijn generatie. Binnen het tijdsbestek van een uur worden fragmenten getoond uit al zijn films, vanaf GENTE DEL PO (1948) tot en met INDIFICAZIONE DI UNA DONNA (1982). Commentaar wordt vooral gegeven door zijn vriend en medewerker Tonino Guerra, maar tevens door een internationale selectie van acteurs, actrices, schrijvers, fotografen en producenten die ooit met hem hebben samengewerkt. Antonioni zelf wordt aan het woord gelaten via vroeger opgenomen interviews. Zijn eeuwig thema: de onmogelijkheid van mensen om met elkaar te communiceren, wordt via zijn verschillende films geanalyseerd. Een boeiend document, geschreven door Massironi en gemonteerd door Massimiliano Feresia en Massironi. Nieuw materiaal werd geschoten door Emilio Bestetti.

Autour du corsaire

1994 | Documentaire

Frankrijk 1994. Documentaire van Bruno Esquirol en Marc Allégret. Met o.a. Louis Jourdain, Michèle Alfa, Charles Boyer, Jacques Dufilho en Alain Cuny.

Op 18 augustus 1939 startte Allégret in Nice de opnamen voor zijn 23e film, LE CORSAIRE, met in de hoofdrollen Boyer, Alfa en debutant Jourdan. Het was een groots prestige-project, dat op voorhand al was verkocht voor distributie in Amerika. Eigenlijk een film in de film - net zo iets als THE FRENCH LIEUTENANT'S WOMAN - Jourdain speelt een gevestigd acteur en Alfa een jonge actrice zonder ervaring. Ze krijgen de hoofdrol in een avonturenfilm: Jourdain is officier bij de marine, die in opdracht van de Franse koning Engelse handelsschepen aanvalt; daar ontmoet hij Alfa de dochter van een rijke Engelse bankier. De film speelde dus op twee niveau's: in het heden met de hoofdrollen als gewone mensen en in het verleden, met de hoofdrollen in hun resp. rollen. Met het oog op de gespannen situatie in Europa besloot Boyer af te wachten, zodat begonnen werd met de opnamen waarbij hij niet nodig was. De droom eindigde met de oorlogsverklaring van Duitsland aan Frankrijk, op 2 september. De film werd stopgezet, en de opnamen werden verloren gewaand tot Esquirol ze in 1993 in handen kreeg. Hij reconstrueerde de film door het materiaal te monteren tot een redelijk sluitend geheel, dat een idee geeft van wat Allégret in gedachten had. Het originele scenario was van Marcel Achard, Jean Lustig en Allégret, en Curt Courant stond in voor de fotografie. Commentaar werd geschreven door Dominique Golfier en ingesproken door Jean-Louis Trintignant. Zo werd toch nog een deel gered van wat wel eens een van de meesterwerken van de Franse film had kunnen worden. Van grote importantie voor Allégret-vorsers en filmhistorici.

L'annonce faite à Marie

1993 | Drama

Canada/Frankrijk 1993. Drama van Alain Cuny. Met o.a. Roberto Benavente, Christelle Challas, Alain Cuny, Ulrika Jonsson en Jean des Ligneris.

Jonsson, oudste dochter van hereboer Cuny, geeft kathedraalbouwer Benavente, die haar begeert, een afscheidskus. De man is echter lepralijder en hij heeft haar besmet, zodat het huwelijk waartoe haar vader haar dwingt niet doorgaat. Omdat ze nu dus wél ziek is, trekt het meisje zich terug. Jarenlang leeft ze in armoede, en in een isolement dat enkel wordt gebroken wanneer haar jongere zus haar bezoekt met in haar armen haar gestorven baby. Ze smeekt haar het kind tot leven te wekken. Voor de toen 82-jarige acteur Cuny, die hiermee zijn regiedebuut maakte, was de verfilming van het mysteriespel van Paul Claudel een jarenlang gekoesterde droom. Het resultaat is erg gekunsteld, mede door de steeds terugkerende verwijzingen naar de moderne tijd, maar toch werd de film een boeiend werkstuk, dat dankzij de symboliek diverse malen kan worden bekeken. Cuny bewerkte het stuk zelf. Voor de fotografie deed hij een beroep op Caroline Champetier de Ribes, Denis Clerval, Serge Dalmas, Julien Hirsch en Paul Hurteau. Gefilmd in 1991. Met de stemmen van: Annie Berthier, Corinne, Daniel, Marie Lasalle, Renée Lasalle, Eugène Le Kerven en Chantal Kirchner.

L'annonce faite a Marie

1993 |

Frankrijk 1993. Alain Cuny. Met o.a. Ulrika Jonsson, Alain Cuny, Christelle Challas en Roberto Benavente.

L´annonce faite a marie is de verfilming van het gelijknamige toneelstuk dat de katholieke Franse lyricus Paul Claudel in 1912 voltooide. Het stuk gaat over het tragische lot van een jonge vrouw die met lepra wordt besmet en zich in afzondering met dat lot moet verzoenen, en is geschreven in een stijl die het midden houdt tussen proza en poëzie. Cuny bleef met zijn verfilming trouw aan het verhaal en de inzet van Claudel

Uova di garafano

1991 | Experimenteel

Italië 1991. Experimenteel van Silvano Agosti. Met o.a. Lou Castel, Alain Cuny, Federico Zanola en Elisa Murolo.

De nadagen van Mussolini en het fascistische regiem, gezien door de ogen van een zes jaar oud jongetje. Herinneringen aan de daarop volgende tijd van de grote reformatie: Italië werd omgebakken tot democratie en de Italianen, fascisten inbegrepen, gingen in de snelkookpan en kwamen tevoorschijn als democraten. Een levensecht beeld, gedrenkt in suggesties. Meer een experimentele film voor een beperkt publiek dan een speelfilm voor in de bioscoop.

La nuit de l'éclusier

1989 | Komedie

Zwitserland 1989. Komedie van Franz Rickenbach. Met o.a. Michel Robin, Magali Noël, Alain Cuny, Edith Winkler en J. Schlegel.

Een komedie die zich afspeelt in Biel, waarin het kleine wereldje van gemeenteambtenaren het mikpunt is. De film is opgebouwd rond de acteur Robin (LES PETITES FUGUES, L'INVITATION), een grote persoonlijkheid, die de volslagen idioot uithangt in een stroom van grappige, voor het meerendeel dubbelzinnige vondsten. Een film zonder pretenties maar tevens een klein succes, vooral binnen de Zwitserse film, die zelden uitblinkt door grote vindingrijkheid.

Deuil en 24 heures

1989 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Frank Cassenti. Met o.a. Alain Cuny, Richard Bohringer, Laure Duthilleul en Pierre Clémenti.

Een bewerking van de roman van Vladimir Pozner over de nederlaag van het Franse leger in 1940. Cassenti maakt er helaas, vergeleken met zijn bioscoop films, een veel minder persoonlijk werk van. Het verhaal wordt daarbij van zeer ongelijkmatig spel voorzien (Cuny en Clementi komen nauwelijks geloofwaardig over). Daarentegen wordt de sfeer van destijds op talentvolle wijze opnieuw tot leven geroepen en weet de regisseur het scenario aardig te benutten.

Camille Claudel

1988 | Biografie, Drama

Frankrijk 1988. Biografie van Bruno Nuytten. Met o.a. Isabelle Adjani, Gérard Depardieu, Danièle Lebrun, Laurent Grévill en Alain Cuny.

Ergens tussen haar hoofdrollen in Possession en La reine Margot in beweegt zich de bezeten vertolking van co-producente Adjani als beeldhouwster Camille Claudel (1864-1943). Camilles grote malheur is niet haar ijzeren wil om in een mannentijd als vrouw zelfstandig te zijn. Nee, de ontmoeting op 18-jarige leeftijd met mentor Auguste Rodin, wiens artistieke talenten gelijk opgaan met zijn egomaniakale karakter, zal haar geest breken. Voormalige stercameraman Nuytten ensceneerde classicistisch een uitmuntend staaltje Frans-biografische filmkunst met prachtige fotografie van Pierre Lhomme en dito decors van Bernard Vézat. Zeven Césars, waaronder eentje voor Adjani, haar derde.

La Piovra 3

1987 | Misdaad

Italië 1987. Misdaad van Luigi Perelli. Met o.a. Michele Placido, Giuliana de Sio, Alain Cuny, Francisco Rabal en Marie Laforêt.

Deze tv-film gaat over de strijd van commissaris Cattani met de georganiseerde misdaad in Milaan. De thema's zijn in dit derde deel wapensmokkel en witte- boordencriminaliteit. Goed spel en snelle actie maken de film de moeite van het zien waard. Engelse titel: THE OCTOPUS 3.

Cronaca di una morte annunciata

1987 | Drama

Frankrijk/Italië 1987. Drama van Francesco Rosi. Met o.a. Rupert Everett, Ornella Muti, Gian Maria Volonté, Irene Papas en Lucia Bosè.

Deze film volgt het boek van Gabriel Garcia Marquez over het geweld en de strikte tradities in een Zuidamerikaanse gemeenschap in een slaperig stadje aan een Colombiaanse rivier in de jaren 1950-60. De film begint in het heden en springt heen en weer in de tijd om een verhaal van liefde, ontmaagding en wraak te ontvouwen. Spel en techniek zijn topklasse, alleen Everett past niet in het geheel. Het scenario is van regisseur Rosi en Tonino Guerra. Het camerawerk is van Pasqualino de Santis. Engelse titel: CHRONICLE OF A DEATH FORETOLD.

Lucky Ravi

1986 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1986. Familiefilm van Vincet Lombard. Met o.a. Michel Didym, Assumpta Serna, Alain Cuny, Rüdiger Vogler en Jean-Pierre Bisson.

Een eerste speelfilm waarin alles om een onschuldige dorpeling, Ravi, draait. De maker wilde de volgende thema`s behandelen: de gehechtheid aan de grond, de komst van projectontwikkelaars in onroerend goed, de vlucht in de bergen van een groep jongeren, de opstand tegen de vader, de liefde tussen Ravi en een miss C[KA4]ote d`Azur(!). Het resultaat is een verwarde en oppervlakkige hutspot waarin de acteurs, behalve Cuny, zonder overtuigingskracht spelen. Deze onverteerbare rotzooi speelt zich af in een schitterend landschap, maar dat is niet genoeg voor het maken van een film!

Détective

1985 | Mysterie, Thriller

Frankrijk/Zwitserland 1985. Mysterie van Jean-Luc Godard. Met o.a. Nathalie Baye, Johnny Hallyday, Claude Brasseur, Laurent Terzieff en Jean-Pierre Léaud.

Vermakelijk staaltje plotloze anti-genrecinema van Jean-Luc Godard (À bout de souffle, Pierrot le fou). Terwijl in het Parijse Hôtel Concorde Saint Lazare een moordzaak speelt, kruisen de slingerpaden van een dozijn figuren elkander. En ook weer niet. Godards idee van een grotepublieksfilm, een door drie cameramensen briljant gefotografeerd cinefielenfeestje, bruist en ontregelt. De hoofdrollen worden gespeeld door onder meer Nathalie Baye en Johnny Hallyday, een piepjonge Julie Delpy speelt een bijrol. Voor liefhebbers van onnavolgbare Franse cinema.

Il corsaro

1984 | Avonturenfilm

Italië 1984. Avonturenfilm van Franco Giraldi. Met o.a. Philippe Leroy, Ingrid Thulin en Alain Cuny.

Gebaseerd op een novelle van Joseph Conrad. Speelt zich af aan het einde van 1799. Een oude zeerover is op zoek naar een plek waar hij vredig kan sterven. De acteerprestatie en de beelden van de mooie locatie zijn zeer indrukwekkend.

Il Quartetto Basileus

1982 | Drama

Italië 1982. Drama van Fabio Carpi. Met o.a. Héctor Alterio, Omero Antonutti, Michel Vitold, Pierre Malet en François Simon.

Een Zwitsers strijkkwartet speelt al 30 jaar met internationaal succes in dezelfde samenstelling, als de eerste violist overlijdt. Zijn vervanging door een begaafde maar nog zeer jeugdige musicus leidt over de muzikale verstandhouding heen tot generatieconflicten en doet de leden beseffen dat het leven buiten de concertzalen aan hen voorbij is gegaan. Eén van hen moet eindelijk zijn jarenlang onderdrukte homoseksualiteit onder ogen zien. Het boeiende onderwerp kreeg een stijlvolle, bedachtzame vormgeving van de schrijver-regisseur, die zijn multinationale rolbezetting tot homogeen en genuanceerd acteren heeft geïnspireerd.

Basileus Quartet

1982 |

1982. Fabio Carpi. Met o.a. Alain Cuny, Michel Vitold, Omero Antonutti, Henctor Alterio en Pierre Malet.

Colomba

1981 | Drama, Historische film, Romantiek

Frankrijk/Italië 1981. Drama van Giacomo Battiato. Met o.a. Anne Canovas, Jean Boissery, Elisabetta Pozzi, Alain Cuny en Umberto Orsini.

Een Corsicaanse kolonel wordt gedood, waarna zijn dochter zich wil wreken op de familie. Daarmee bestaat namelijk een eeuwenoude vete, hoewel er geen bewijs voor hun schuld is. Ondanks de verzoeningspogingen van de lokale prefect en de weigering van Colomba's broer om bloed te vergieten, lokt zij incidenten uit waardoor hij de wapens wel ter hand móét nemen. In deze zorgvuldig gemaakte tv-bewerking in drie delen van Prosper Merimée's wraakroman tijdens Napoleons regime wordt met een bij het onderwerp passende pathos geacteerd. De titelrol wordt verrassend goed gespeeld door de jonge Canovas.

Le journal

1979 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1979. Misdaad van Philippe Lefebvre. Met o.a. Philippe Léotard, Alain Cuny, Béatrice Agentin en François Cluzet.

Een spannend verhaal over de kidnapping van een vrouw in Parijs, en de gebeurtenissen die daarop volgen. Het thema is minder van belang dan de aanpak. Ofwel de pechvogel Lefebvre (LE JUGE) heeft tenminste een deel van zijn kwaliteiten naar de beeldbuis meegenomen. Geloofwaardige suspense, scherpzinnige beschrijving van doorgestoken kaart en allerlei onderling gekonkel bij de politie. Raadselachtige personages.

Viva el presidente!

1978 | Drama, Avonturenfilm

Cuba/Frankrijk/Mexico 1978. Drama van Miguel Littin. Met o.a. Nelson Villagra, Kathy Jurado, Alain Cuny, Salvador Sanchez en Ernesto Gómez Cruz.

Een door Costa-Gavras geproduceerde Frans-Mexicaans-Cubaanse politieke spektakelfilm gebaseerd op het boek van Alejo Carpentier. Villagra speelt een Zuidamerikaanse dictator die de onrust in zijn land met geweld probeert te smoren. Hij wordt gesteund door de Amerikaanse regering, maar als het verzet hardnekkiger wordt en de aandacht van de internationale pers zich op Nueva Cordoba gaat richten, komt zijn positie in het gedrang. Een te lange film die echter flamboyant geregiseerd werd door Littin. Ook de vertolking is uitstekend in deze thematisch interessante film. Er bestaat ook een versie van 190m. Franse titel: LE RECOURS DE LA METHODE.

Roberte

1978 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1978. Drama van Pierre Zucca. Met o.a. Denise Morin-Sinclaire, Pierre Klossowski, Martinb Loeb, Barbet Schroeder en Juliet Berto.

Experimentele ongein over een gefrusteerde huisvrouw met le tout Paris in bijrolletjes. Schroeder, Berto en Schmid zijn zelf regisseurs van dit soort draken en Frédéric Mitterand is het zenuwachtige zoontje van président de la République François, en presentator van een filmprogramma op de Franse staatszender TFI. Alain Cuny is alleen te hóren als de stem van de Heilige Geest.

La Chanson de Roland

1978 | Historische film, Experimenteel, Drama

Frankrijk 1978. Historische film van Frank Cassenti. Met o.a. Klaus Kinski, Dominique Sanda, Alain Cuny, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Pelgrims in de zevende eeuw worden op hun barre tocht begeleid door een groep komedianten, die voor hen het heldendicht van Roland opvoeren, dat veel parallellen vertoont met hun eigen ervaringen; directe identificatie hiermee zou echter inzicht in en verzet tegen hun onderdrukking kunnen verhinderen. Visueel imponerende film stelt net als L`AFFICHE ROUGE de (on- )mogelijkheid van representatie van de historie betrekkelijk. Jammer genoeg maakt de lastige herkenbaarheid van tegenover elkaar geplaatste periodes de contrastwerking soms ondoorzichtig. Niettemin vaak meeslepende film die ideologie niet tot droge didactiek maakt. Het scenario is van regisseur Cassenti, Michèle A. Mercier en Thierry Joly. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

I Vecchi e i giovani

1978 | Drama

Italië 1978. Drama van Marco Leto. Met o.a. Stephanie Beacham, Alain Cuny, Solveig d'Assunta, Bekim Fehmiu en Gabriele Ferzetti.

De verkiezingscampagne op Sicilië 1893 vergroot de geschillen tussen de heersende klasse en de arbeiders en tussen kerkelijke autoriteiten en overheidsmachtdragers. Het komt tot een bloedige repressie van de eerste socialistische bewegingen. Deze maatschappelijke achtergrond werkt sterk door in de generatiekloof en ideële conflicten in een familie van rijke aristocraten. De sociaal-historische roman van Pirandello kreeg een bijna geheel op dialogen steunende scenariobewerking, waarin alle standpunten bedachtzaam worden verwoord, maar niet tot leven komen. Veel lange wandelingen in stijlvolle interieurs, waardoor het opstandige buitengebeuren in dubbel opzicht als een verademing werkt en vooral ook een esthetisch prentenboek blijft.

Cristo si è fermato a Eboli

1978 | Drama

Frankrijk/Italië 1978. Drama van Francesco Rosi. Met o.a. Gian Maria Volonté, Paolo Bonacelli, Alain Cuny, Lea Massari en Irene Papas.

Een arts wordt in 1935 wegens anti-fascistische activiteiten uit Turijn verbannen en gedeporteerd naar een dorpje in Zuidelijk Italië, waar hij als intellectueel door de notabelen als één van hen wordt beschouwd. Van observator van het voor hem vreemde plattelandsbestaan met scherpe sociale tegenstellingen, wordt hij deelnemer door als opvolger van de dorpsarts diens praktijk te gaan voortzetten. Verfilming - samengesteld uit de langere tv-serie - van de memoires van Carlo Levi die zijn ambivalente houding noteerde als Noordelijke intellectueel tegenover het hem vreemde Zuiden, waar zelfs de christelijke beschaving nauwelijks is doorgedrongen, geeft beide uitersten een gelijke overtuigingskracht door indringende landschapsfotografie en door de autochtonen in al hun primitieve ontbering toch het trotse besef van eigenwaarde te geven. Het scenario is van Rosi, Tonino Guerra en Raffaela La Capria. Het camerawerk is van Pasqualino de Santis.

Cadaveri eccellenti

1976 | Thriller

Italië/Frankrijk 1976. Thriller van Francesco Rosi. Met o.a. Lino Ventura, Charles Vanel, Max von Sydow, Fernando Rey en Alain Cuny.

Een politie-inspecteur wordt belast met het onderzoek naar de moorden op een reeks vooraanstaande rechters. Hij verdenkt eerst de maffia, dan een onschuldig veroordeelde, maar komt dan op het spoor van een extremistisch complot dat moorden pleegt om de schuld op linkse activisten te kunnen schuiven en zo bij de bevolking en de autoriteiten de wens tot harde tegenmaatregelen te doen ontstaan. Ook de communisten wensen een verdere polarisatie. Ze zullen zich na de zogenaamde zelfmoord van een politieman niet tegen de officiële lezing verzetten. Deze meesterlijke politieke thriller werkt pas geleidelijk aan met suggestief opgebouwde spanning naar de onthulling toe en laat de aandacht geen moment verslappen. De naamgeving en internationale rolbezetting situeren de film niet specifiek in Italië, waardoor Rosi ongecensureerd zeer directe politieke toespelingen kan maken. Scenario van Rosi, Tonino Guerra, Lino Januzzi naar een roman van Leonardo Sciascia. Camerawerk van Pasquale De Santis.

Irene Irene

1975 | Drama

Italië 1975. Drama van Peter Del Monte. Met o.a. Alain Cuny, Olympia Carlisi, Maria Michi, Vania Villers en Sybilla Sedat.

Een notabel wordt na dertig jaar verlaten door zijn vrouw, die korte tijd later sterft. Hij probeert vergeefs te begrijpen wat hij in het verleden fout heeft gedaan, maar beïnvloedt ongemerkt het emancipatieproces van zijn schoondochter. Deze debuutfilm heeft kwaliteiten in scenario en vormgeving, maar de ontoereikende spelregie maakt het personage van Cuny zo onuitstaanbaar dat interesse voor zijn problemen onmogelijk wordt.

Touche pas à la femme blanche

1974 | Western

Italië/Frankrijk 1974. Western van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Philippe Noiret en Bertrand Tavernier.

Ferreri liet in een bouwput van de gesloopte Hallen de slag bij Little Big Horn naspelen met Mastroianni als Generaal Custer. Een bijtend commentaar op Amerikaans imperialisme komt door de cartoonachtige benadering niet geheel over, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun absurde rollen. Scenario van Ferreri en Rafaël Azcona. Camerawerk van Etienne Becker.

Emmanuelle

1974 | Erotiek, Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Erotiek van Just Jaeckin. Met o.a. Sylvia Kristel, Alain Cuny, Marika Green, Daniel Sarky en Jeanne Colletin.

Een jonge diplomatenvrouw voegt zich bij haar man in Bangkok, waar de Europese kolonie de ledigheid verdrijft met libertijnse seks, die filosofisch wordt gemotiveerd door een bejaarde intellectueel. Deze initieert haar in een orgie met inboorlingen in een opiumkit, waarna ze exclusieve paarvorming definitief afzweert. Het record-succes - tien jaar prolongatie in Parijs - blijft nog steeds een raadsel, omdat de film nauwelijks gewaagder en met prentbriefkaarten-erotiek zeker niet beter gemaakt is dan veel andere. Dus toch de ster-kwaliteit van Kristel die alles ondergaat met een combinatie van gelatenheid en bijna verongelijkte verbazing, waardoor ze ook een gewoon en aardig mens blijft.

Majstor i Margarita

1972 | Mysterie

Italië/Joegoslavië 1972. Mysterie van Aleksandar Petrovic. Met o.a. Ugo Tognazzi, Mimsy Farmer, Alain Cuny, Bata Živojinovi[KA1]c en Pavle Vujisi[KA1]c.

Een Russische schrijver komt in het Moskou van 1925 in conflict met de censuur op zijn toneelstuk over Pontius Pilatus. Hij krijgt steun van een mysterieuze geleerde (de duivel) die al zijn tegenstanders uitschakelt. De uiteindelijke opvoering wordt met zwarte magie tot een provocerend schandaal gemaakt waarna de auteur wordt opgeborgen in een inrichting en sterft. De filmversie versimpelt door de meer realistische aanpak Mikhael Houlgakovs beroemde en jarenlang verboden roman. De diverse elementen afzonderlijk zijn zó zwaar aangezet dat de eenheid van stijl en daarmee de strekking goeddeels verloren gaan. De geïmporteerde hoofdrollen zijn zwak geregisseerd in eentonige mineur, maar de visuele reconstructie van plaats en tijdperk zijn opmerkelijk geslaagd. Scenario van Barbera Alberti, Amadeo Pagani en regisseu Petrovi[KA1]c. Roberto Gerardi stond achter de camera.

L' Udienza

1971 | Komedie

Italië 1971. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Enzo Janacci, Claudia Cardinale, Vittorio Gassman, Michel Piccoli en Ugo Tognazzi.

Een brave burgerman wil om niet-onthulde redenen een audiëntie bij de paus, maar loopt stuk op de bureaucratie en de verdenkingen van het Vaticaan. Een prostituée met connecties onder de hooggeplaatsten probeert zijn voorspraak te zijn, maar iedereen houdt hem voor een gevaarlijke gek. Na weken vergeefse inspanning sterft hij voor de deuren van de Sint Pieterskerk. Deze Kafkaiaanse satire op een verstikkend systeem mist de kracht van Ferreri's andere films omdat de hoofdpersoon niet interessant wordt. Rake karikaturen van beroemde bijrolspelers als conservatieve en kwasi-progressieve prelaten. Het scenario is van regisseur Ferreri en D. Matelli. Het camerawerk is van Mario Vulpiani.

Uomini contro

1970 | Drama, Oorlogsfilm

Italië/Joegoslavië/Tsjechië 1970. Drama van Francesco Rosi. Met o.a. Mark Frechette, Alain Cuny, Franco Graziosi, Pier Paolo Capponi en Giampieri Albertini.

Het Italiaanse leger heeft in 1916 in de oorlog met Oostenrijk drieduizend manschappen verloren in de slag om Monte Fiore. De generaal beveelt echter het voortzetten van de strijd waarbij twee secties door vijandelijke artillerie worden afgeslacht. Groeiend verzet bij de soldaten en officieren wordt voor het executiepeloton gesmoord. Dit vooral visueel nachtmerrieachtig pleidooi tegen de waanzin van de oorlog kreeg een beklemmende overtuigingskracht (hoewel de wrede slotscènes in een aantal landen gecoupeerd werden in commerciële poging om de film toch een heldenavontuur te laten lijken). Scenario van regisseur Rosi, Tonino Guerra en Raffaele La Capria naar het boek van Emilio Lussu Un anno sull'Altipiano. Achter de camera stond Pasqualino de Santis.

Satyricon

1969 | Historische film, Drama, Experimenteel, Avonturenfilm

Italië 1969. Historische film van Federico Fellini. Met o.a. Martin Potter, Hiram Keller, Max Born, Capucine en Alain Cuny.

Twee studenten in het oude Rome betwisten elkaar de gunst van een jonge slaaf. Samen beleven ze een reeks van avonturen waarbij gladiatoren en de minotaurus worden bestreden waarbij de een het leven en de ander zijn potentie verliest. De zeer vrije interpretatie van Fellini van geschriften van Petronius Arbiter geeft alle gelegenheid tot het opvoeren van zijn 'rariteitenkabinet' dat even verbluffend als op den duur afmattend is, bovendien de hoofdpersonen te vaak overwoekert. Niettemin een reeks treffende scènes tussen alle visuele rumoerigheid in, met een bevrijdende visie op een niet door een christelijke beschaving ingesnoerde seksualiteit. Scenario van regisseur Fellini, Bernardino Zapponi en Brunello Rondi. Camerawerk van Giuseppe Rotunno.

La Voie Lactée

1968 | Experimenteel, Fantasy, Drama

Italië/Frankrijk 1968. Experimenteel van Luis Buñuel. Met o.a. Laurent Terzieff, Paul Frankeur, Claudio Brook, Pierre Clémenti en Alain Cuny.

Een pelgrimstocht van twee zwervers voert hen langs alle excessen en vormen van ketterij die sinds het ontstaan van het christendom hebben bestaan. Deze surrealistische reeks episoden, visioenen, ontmoetingen en dromen is in briljante stijl gemaakt, maar religie als uitsluitend doelwit voor harde satire maakt deze Buñuel-film minder algemeen toegankelijk dan zijn verwante werk. Het scenario is van Buñuel en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van Christian Matras. Ook bekend als THE MILKY WAY.

La Corruzione

1966 | Drama

Frankrijk/Italië 1966. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Rosanna Schiaffino, Jacques Perrin, Alain Cuny, Isa Miranda en Filippo Scelzo.

Romantische jongeling is in verzet tegen milieu en weigert bij uitgeverij van vader te gaan werken. Deze schakelt opportunistische jonge vrouw in die tijdens gezamenlijke bootvakantie van zijn zoon 'een man moet maken'. Hoewel de psychologie van de film te voor de hand ligt, weet regisseur sensuele spanning tijdens boottocht suggestief waar te maken.

Peau de banane

1963 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1963. Komedie van Marcel Ophüls. Met o.a. Jeanne Moreau, Jean-Paul Belmondo, Gert Froebe, Alain Cuny en Jean-Pierre Marielle.

Een vrouw die financieel benadeeld is door oplichters verzint een wraakactie en schakelt haar ex-echtgenoot in om haar fortuin terug te krijgen. Deze misdaadkomedie mist oorspronkelijkheid, maar had een - voor 1963 - verrassende combinatie van Moreau en Belmondo in humoristische rollen.

La dolce vita

1960 | Drama, Romantiek

Italië/Frankrijk 1960. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Anita Ekberg, Anouk Aimée, Lex Barker en Yvonne Furneaux.

Journalist Marcello Rubini (Mastroianni) holt van de ene primeur naar het volgende schandaal, slaapt in een bordeel, bezoekt een intellectueel, alles te midden van de jetset van Rome. Hij weet zijn cynische afstandelijkheid te bewaren, maar hij ontdekt te laat dat hij van zichzelf en van het 'echte leven' is vervreemd. Een van de beste en in elk geval meest toegankelijke films uit Fellini's oeuvre, met spectaculaire, aangrijpende en vermakelijke episodes, waaronder de beroemde scène van Mastroianni en Ekberg in de Trevifontein. Gouden Palm in Cannes.

La Croix des vivants

1960 | Drama

Frankrijk 1960. Drama van Yvan Govar. Met o.a. Pascale Petit, Karlheinz Böhm, Madeleine Robinson, Alain Cuny en Roger Dumas.

Een buitenstaander wordt door een Belgische dorpsgemeenschap met wantrouwen bejegend. Hij wordt verliefd op een Italiaanse dienstbode, de verloofde van zijn enige vriend. Als het meisje verongelukt wordt hij verantwoordelijk gesteld en dreigt hij bij volksgericht gedood te worden. De pastoor komt echter tussenbeide. In dit zwaar aangezette plattelandsdrama weerklinkt een ver filmverleden en dit zou interessant kunnen zijn, als de debuterende regisseur enig vakmanschap had getoond. De prominente rolbezetting krijgt geen kans.

Les amants

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Louis Malle. Met o.a. Jeanne Moreau, Jean-Marc Bory, Alain Cuny, Judith Magre en Michèle Girardon.

Jeanne Moreau speelt de getrouwde vrouw en moeder Jeanne Tournier die vreemd gaat en daar niet voor wordt gestraft. Zo'n gegeven bleek eind jaren vijftig goed voor veel morele verontwaardiging, misschien nog meer dan het suggestief gefilmde liefdesspel van Jeanne en minnaar Bernard (Bory). Hun verliefdheid vormt het centrale deel van de film, goed voor een sfeervol hees voiceovercommentaar van Moreau: 'Liefde kan zomaar opeens ontstaan, en op dat moment is er geen plaats meer voor schaamte of terughoudendheid.' Malle bouwt Les amants, zijn tweede film met Jeanne Moreau, elegant op met fraaie, lange scènes waarin Moreau voluit kan schitteren. Op de geluidsband muziek van Brahms.

Notre Dame de Paris

1956 | Drama, Romantiek

Frankrijk/Italië 1956. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Gina Lollobrigida, Anthony Quinn, Jean Danet, Alain Cuny en Robert Hirsch.

Nooit eerder werd regisseur Delannoy door zoveel vrienden gevraagd of ze op de set langs mochten komen als tijdens de opnamen voor deze CinemaScope-versie van de Victor Hugo-klassieker. Had dat wellicht iets met La Lollo te maken? Enfin, de Franse classicist bij uitstek maakte van het romantische melodrama over de gebochelde klokkenluider Quasimodo (Quinn) en de sensuele zigeunerin Esméralda (Lollobrigida) een meeslepend, kleurrijk spektakel. In de Boulogne-Billancourt-studio bouwde Delannoys vaste decorateur René Renoux voor een fortuin de Notre-Dame-kathedraalinterieurs gedeeltelijk na. Voor adaptatie en dialogen tekenden taalvirtuozen Jean Aurenche en Jacques Prévert. 'Qualité française' met een kapitale Q.

La signora senza camelie

1953 | Drama, Experimenteel

Italië/Frankrijk 1953. Drama van Michelangelo Antonioni. Met o.a. Lucia Bosé, Gino Cervi, Andrea Checchi, Alain Cuny en Yvan Desny.

Een verkoopster wordt na een bijrolletje als ster gelanceerd in een reeks flutfilms, en tot een rijk huwelijk overgehaald door producenten en haar ouders, die zich door beloftes en de glitterwereld laten inpakken. De actrice krijgt genoeg van haar lege bestaan en eist een rol waarin ze zich echt kan bewijzen. Deze vroege Antonioni-film werd geïnspireerd op de lancering van Lollobrigida (die de hoofdrol weigerde) maar loopt qua vormgeving vooruit op later werk, met het portret van een vrouw die zich in een mannenwereld niet thuisvoelt. Hoewel het begin van de carrière van Bosé ook vrijwel parallel liep aan die van haar rol, bewijst ze in haar spel méér waard te zijn. Op zich was dit nog geen echt meesterschap van regie. Scenario van regisseur Antonioni, Suso Cecchi D'Amico, Francesco Masello en P.M. Pasinetti. Camerawerk van Enzo Serafin.

Il Cristo proibito

1950 | Drama

Italië/Frankrijk 1950. Drama van Curzio Malaparte. Met o.a. Raf Vallone, Elena Varzi, Gino Cervi, Alain Cuny en Anna-Maria Ferrero.

Krijgsgevangene komt na de oorlog terug in geboortedorp om zijn aan de Duitsers verraden broer te wreken. Mysticus met crimineel verleden noemt zich schuldig en laat zich doden. Als held daarna identiteit van de ware dader ontdekt, kan hij hem vergeven. Enige en curieuze film van schrijver Malaparte heeft opmerkelijke fotografie, sterke spelprestaties en bijna dichterlijke spankracht, maar bevlogen en literaire dialogen zijn onnodig pretentieus en bovendien weinig waarschijnlijk uit mond van deze personages.

Solita de Cordoue

1946 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1946. Avonturenfilm van Willy Rozier. Met o.a. Carmen Torrès, Blanchette Brunoy, Alain Cuny, Édouard Delmont en Roger Bontemps.

Pierre verlaat zijn vrouw om er met een mooie zigeunerin vandoor te gaan. Zijn vrouw probeert zelfmoord te plegen, wordt gered en Pierre komt terug om met haar onder de hemel van Les Landes te leven. Dit doet denken aan de Franse nationalistische stijl van René Bazin om maar niet te spreken van een zekere Maréchal Pétain maar de film komt een beetje laat. En weinig origineel scenario maar deze film met weinig personen is goed gespeeld in mooie landschappen. Volledig afgekraakt door de critici, verdient de van origine Belg Rozier beter dan zo'n reputatie.

Le Baron fantôme

1943 | Mysterie, Romantiek

Frankrijk 1943. Mysterie van Serge de Poligny. Met o.a. Odette Joyeux, Jany Holt, Alain Cuny, André Lefaur en Marguerite Pierry.

Een gravin bezoekt met haar dochter en haar vriendin het kasteel van haar oom die echter overleden blijkt te zijn. Er wonen alleen nog een kreupele knecht en een jonge dichter - een geestelijk erfgenaam van de baron - en de mysterieuze sfeer maakt de meisjes van hun gevoelens en inspiraties bewust, los van de prozaïsche realiteit en hun sociale status. Deze door Cocteau geschreven film, waarin hij zèlf de kluizenaar-baron speelt, is historisch interessant vanwege de vooruitwijzingen naar zijn latere eigen films. Ook de voor de bezettingstijd uitdagende triomf van poëzie over politiek is boeiend, maar de zwaar aangezette expressionistische stijl resulteert ondanks de opmerkelijke beelden niet in een film. De stills zijn suggestiever dan de scènes zelf.

Les visiteurs du soir

1942 | Fantasy, Romantiek, Drama

Frankrijk 1942. Fantasy van Marcel Carné. Met o.a. Arletty, Alain Cuny, Fernand Ledoux, Marie Déa en Jules Berry.

Eind vijftiende eeuw reizen twee minstrelen (Arletty en Cuny) rond met als opdracht zieltjes te winnen voor de duivel. Tijdens een bezoek aan baron Hugues loopt het allemaal anders: de reizigers en de kasteelbewoners raken verliefd op elkaar. Poëtisch-realistisch regisseur Carné maakte dit middeleeuwse sprookje na Quai des brumes en Le jour se lève, en voor zijn meesterwerk Les enfants du paradis. Vaste scenarist Jacques Prévert situeerde het verhaal in het verre verleden, maar de goede verstaander zag er destijds natuurlijk een allegorie in voor de oorlogssituatie: liefde is het enige antwoord op het kwaad.

Madame Sans-Gêne

1941 | Komedie, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1941. Komedie van Roger Richebé. Met o.a. Arletty, Albert Dieudonné, Henri Nassiet, Aimé Clariond en Maurice Escande.

Een wasmeisje heeft de jonge militair Napoleon Bonaparte gekend. Ze trouwt met een maarschalk die door keizer Bonaparte in de adelstand zal worden verheven. Het ijzeren toneelsucces van Victorien Sardou vol overbekende situaties en grappen staat of valt bij de vertolking van de titelrol. Hoewel de filmversie zonder enige eigen inventiviteit is, laat zich geen idealer hoofdrolspeelster bedenken dan Arletty. Dieudonné - vijftien jaar eerder de Napoleon van Abel Gance - is op herhalingsoefening. In 1962 opnieuw gefilmd.

imdb: Zoek Alain Cuny op IMDB

name

email

mijn instellingen