Gary Morton: cast en productie.
Er zijn 2 films gevonden.

Lucy

1976 | Biografie, Komedie

Verenigde Staten 1976. Biografie van Sheldon Keller. Met o.a. Desi Arnaz, John Wayne, Vivian Vance, Danny Kaye en Gale Gordon.

Een hulde aan een van Amerika`s populairste vrouwelijke humoristen, die over de hele wereld in de jaren 1950-60 succes oogstte met haar tv-reeksen [KL]I Love Lucy[KLE], [KL]The Lucy Show[KLE] en [KL]Here`s Lucy[KLE]. Het is een aaneenschakeling van een reeks van haar bekendste gags, w.o. het onvergetelijke `vitameataveganin`-nummer, een filmopname met John Wayne, een restaurantontmoeting met William Holden, een etentje in een Japans restaurant met Danny Kaye, een onhandig dansnummertje met Danny Thomas, een spiegel-imitatie met Harpo Marx, een Chaplin en Dietrich parodie en optredens met o.a. Red Skelton, John Bubbles, Dan Dailey, Richard Burton en Jack Benny. Een uitstekende introductie tot de gekke wereld van Lucille Ball (1910-1989) voor wie haar niet kent en een herontdekking van enkele van haar beste momenten voor haar onvoorwaardelijke fans. Over haar filmcarrière wordt niet gesproken. De fragmenten worden ingeleid door een aantal bekende acteurs. Keller schreef het scenario. Een cameraman werd niet gecrediteerd. Oorspronkelijk uitgebracht als CBS SALUTES LUCY.

Lenny

1974 | Biografie, Drama

Verenigde Staten 1974. Biografie van Bob Fosse. Met o.a. Dustin Hoffman, Valerie Perrine, Jan Miner, Stanley Beck en Gary Morton.

Meesterlijke biografie van de tragische Amerikaanse stand-up comedian Lenny Bruce, subliem vertolkt door Hoffman. De film begint in 1951 wanneer Bruce zijn toekomstige echtgenote, Perrine, leert kennen, een strip-tease danseres. Op zijn verzoek stopt ze met zich publiekelijk uit te kleden en ze werken aan een eigen, gezamenlijk nummer. Al gauw wordt zijn talent algemeen erkend, waarna hij zijn one-man-show start, waarmee hij alle taboes doorbreekt. Door te veel stress raakt hij echter aan de drugs. Een film die een grote indruk bij de toeschouwer achterlaat. Het scenario van Julian Barry, naar zijn eigen toneelstuk, is bijzonder realistisch en de tragiek die Fosse in zijn regie legt maakt van Bruce een slachtoffer van zijn eigen genie. De zwartwit-fotografie van Bruce Surtees doet de film nog realistischer overkomen.