Anna Gaylor (1932): cast.
Er zijn 32 films gevonden.

Oui, mais...

2001 | Komedie, Drama

Frankrijk 2001. Komedie van Yves Lavandier. Met o.a. Émilie Duquenne, Gérard Jugnot, Cyrille Thouvenin, Alix de Konopka en Vanessa Jarry.

Meilleur espoir féminin

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Bérénice Béjo, Antoine Duléry, Sabine Haudepin en Mohamed Hicham.

Julie Lescaut : L'affaire Darzac

1998 | Misdaad

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouff, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

De gré ou de force

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. Julien Boisselier, Philippe Duclos, Laurent Arnal, Marie Desgranges en Philippe Faure.

Qui mange qui ?

1997 | Romantiek

Frankrijk 1997. Romantiek van Dominique Tabuteau. Met o.a. Catherine Jacob, Roger Mirmont, Julien Guiomar, Ludwig Stanislas Loison-Robert en Anna Gaylor.

L'amour à vif

1997 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Sophie Aubry, Samuel Le Bihan, Josy Bernard, François Caron en Nadine Alari.

Sur un air de mambo

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Jean-Louis Bertucelli en Sabine Ullmann. Met o.a. Catherine Jacob, Jean-Paul Muel, Bernard Alane, Betty Bomonde en Jean-Jacques Moreau.

Cœur à prendre

1994 | Romantiek, Komedie

Canada​/​​Frankrijk 1994. Romantiek van Christian Faure. Met o.a. Christine Boisson, Pierre Curzi, Jennifer Lauret, Christophe Aquilon en Robert Liensol.

De veertien-jarige scholiere Lauret verzorgt Aquilon, een jonge zwarte die in elkaar is geslagen door een groepje tuig dat hij geld schuldig was. Ze worden verliefd, maar hun liefde moet geheim blijven. Lauret's ouders, welgestelde burgers, zullen immers nooit accepteren dat zij omgaat met een Afrikaan, die bovendien samen met zijn vader clandestien in het land verblijft. Tot overmaat van ramp blijkt dan nog dat het meisje een zware operatie moet ondergaan. Schaamteloze variatie op het LOVE STORY- thema, met een scheutje rassenconflict en illegalen-problematiek erbij, wat het lekker actueel maakt. Het is allemaal zo doorzichtig dat het niet leuk meer is. Geschreven door Sylvie Dervin en Guy Fournier en in beeld gebracht door Paul Bonis.

Les clés du paradis

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Gérard Jugnot, Pierre Arditi, Philippine Leroy-Beaulieu, Fanny Cottençon en François Perrot.

Bekend schrijver Arditi zit zonder inspiratie en vrouwen. Hij moet daarentegen hoge alimentaties betalen. Van arren moede gaat hij zijn sullige broer Cavaillac in Bretagne bezoeken. Die is leraar Frans en woont in een huis dat aan Arditi toebehoort. Al jarenlang belazert Arditi zijn broer door met diens kort gekapte kindvrouwtje tussen de lakens de duiken. De uitgebluste auteur stelt zijn broer voor om radicaal van plaats te wisselen: beroep, vrouw(en), huis etc. Zo gezegd zo gedaan en het te verwachten resultaat blijft zeker niet uit: Cavaillac krijgt groot succes als literator en Arditi's problemen worden steeds groter. Een muffe film, waaraan alleen de zeelucht van de Bretonse kust verfrissend is. Kijkbuisvoer, waarbij je niet naar de logica moet zoeken. Alexandre Jardin schreef het scenario, waarvoor regisseur Philippe De Broca ook op de credits vermeld staat en Jean-Marie Le Menier, deed de fotografie, waarschijnlijk het enige pluspunt van de film.

On ne meurt que deux fois

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Philippe Monnier. Met o.a. Hubert Deschamps, Robert Dalban en Anna Gaylor.

Marcel (Deschamps), de exploitant van een dansgelegenheid aan de Marne moet tegen zijn zin op zijn trouwdag een landloper verbergen en u kunt wel raden wat daar de gevolgen van zijn. Zowel uit het scenario als uit de clichematige regie van de (nogal slechte) ex-filmregisseur blijkt duidelijk dat de film met een gebrek aan originaliteit te kampen heeft. Alleen het overtuigende acteerwerk redt de zaak nog een beetje. Bovendien is de titel verwarrend omdat er een film van Jacques Deray (1985) met dezelfde naam bestaat!

Joëlle Mazart

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Jean-Claude Charnay. Met o.a. Véronique Jannot, Alain Courivaud, Mireille Delcroix, Victor Garrivier en Anna Gaylor.

Waarin de verschillende avonturen van een jonge lerares op een middelbare school in de Parijse banlieue, bezocht door jongeren uit gedeeltelijk achtergestelde milieus. Ze maakt er het allerleukst denkbare maar ook het allerergste mee. Enkele treffende momenten, vooral dank zij de spontaniteit van de jeugdige medespelers. Zij kunnen echter een tot een serie uitgerekt verhaal en een lukrake regie niet goedmaken.

La traverse

1989 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1989. Komedie van Charles Bitsch. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Vincent de Bouard, Anna Gaylor en Annick Alane.

Naar de roman van Georges Coulonges. [KL]La Traverse[KLE] is de bijnaam die de vrienden van Cl[KA1]ement (de Bouard), veertien jaar, hem geven. Zijn leven van dag tot dag en zijn niet altijd even goed aflopende heldendaden, zoals wanneer hij over een stuk glas op tien meter hoogte wil lopen om te bewijzen dat hij geen lafaard is, met alle bekende gevolgen vandien. Soms amusant maar ook vrij vlak geregisseerd. Er wordt geprobeerd origineel te zijn maar de geschapen situaties doen bijna gemakzuchtig aan.

Pause café, pause tendresse 6 : Betty, 15 ans

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Laura Manzsky, Olivia Brunaux en Stéphane Derossis.

De vijftienjarige Betty (Manzsky) wordt wegens verregaand wangedrag van het lyceum weggestuurd. Jo[KA3]elle Calvet (Jannot) vangt haar op. Het meisje stelt zich agressief en bijzonder cynisch op. Ondanks haar erg realistische kijk op het leven is Betty zeer gehecht aan haar zuster Diane (Brunaux) die op het punt staat te bevallen. Joëlle moet al beginnen met de oorzaak vast te stellen van het provocerende karakter van het meisje en staat weerom voor een uiterst moeilijke taak. Spijtig genoeg begint de kwaliteit van de scenario's die Georges Coulonges haalt uit zijn roman er zienderogen op achteruit te gaan. Waarom moet hij het hebben van de stroperige sentimentaliteit die in de eerste afleveringen handig omzeild werd. Jean-Paul Schwartz stond ook nu weer achter de camera.

Pause café, pause tendresse 5 : Les verres cassés

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Charles Bitsch. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Alexis Nitzer, Laura Favalli en Gregory Graziani.

Marie (Favali) is de oudste van een gezin met drie kinderen. Haar vader drinkt omdat hij de verantwoordelijkheid voor de dood van zijn vrouw wil vergeten. Het meisje draagt moedig de last van het gezin op haar schouders. Jo[KA3]elle Calvet (Jannot) die hen moet volgen beseft maar al te best dat Marie haar jeugd vergooit. Moet ze maatregelen treffen? De gesel van een verscheurd gezin en de vloek van de alcohol. Heel wat problemen voor onze moedige sociale werkster die het zich tot taak stelt om deze adolescente te redden. Het kon niet uitblijven. De makers van deze reeks moesten toch eens de over-sentimentele toer opgaan. Geen zakdoek blijft droog bij dit verscheurende drama, dat je pakt of dat je kompleet koud laat. Georges Coulonger putte weer inspiratie voor het scenario uit zijn roman, terwijl Jean-Paul Schwartz het fotografeerde.

Pause café, pause tendresse 4 : La traverse

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Charles Bitsch. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Christine Pascal, Vincent De Bouard en Anna Gaylor.

Zoals elke ochtend begeeft maatschappelijk werkster Jo[KA3]elle Calvet (Jannot) zich naar haar kantoor. Daar krijgt ze het bezoek van Josiane Vernon (Pascal). Deze maakt zich erg ongerust over haar vijftienjarige zoon Cl[KA1]ement (De Bouard). De directeur van diens school meldt haar per brief dat Clément meermaals ongewettigd afwezig is. De vrouw weet niet wat haar zoon bezielt, maar Joëlle vreest dat de jongen zich in de nesten gewerkt heeft. Ze maakt zo vlug mogelijk een afspraak met de directeur. Joëlle dient vooral uit te zoeken wat er schuil gaat achter wat niet gezegd wordt om een puber in moeilijkheden te helpen. De reeks kabbelt rustig voort zonder hoogtepunten, maar evenmin zonder teleurstellingen. Georges Coulonges tekende weer voor het scenario, gebaseerd op zijn eigen roman en Jean-Paul Schwartz was nogmaals verantwoordelijk voor de fotografie.

Pause café, pause tendresse 2 : Une fleur pour ma mère

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Faye Gatteau, Frédéric Valade en Anna Gaylor.

Op een dag krijgt Jo[KA3]elle (Jannot) een telefoontje van F[KA1]elicit[KA1]e (Wouassi), een jonge Afrikaanse. Haar vriend Lo[KA3]ic (Valade) werd aangehouden. Er rusten zware verdenkingen op hem. De jongen, die al jarenlang niets meer van zijn moeder vernomen heeft, kan het leven in de gevangenis niet aan. Samen met Quentin (Marcellin), een opvoeder, tracht ze hem uit de gevangenis te krijgen. Op een ochtend krijgt ze bericht dat de jongen getracht heeft zelfmoord te plegen en dat hij zich in het hospitaal bevindt. Nieuwe uitdagingen voor maatschappelijke werkster Joëlle Calvet, die zich ditmaal moet verzetten tegen het logge gerechtelijke apparaat waar alle menselijkheid vreemd is. Maar ook familiale omstandigheden kunnen jongeren op de verkeerde weg helpen. Niets nieuws onder de zon, maar onderhoudend verteld. Georges Coulonges baseerde het scenario op zijn eigen roman. Fotografie van Jean-Paul Schwartz.

En toute innocence

1988 | Drama, Film noir, Thriller

Frankrijk 1988. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Michel Serrault, Nathalie Baye, François Dunoyer, Suzanne Flon en Philippe Caroit.

Deze bewerking van de roman [KL]Suicide [KA2]a l`aimable[KLE] van Andr[KA1]e Lay verschaft de satiricus en moralist Jessua de gelegenheid een milieuschildering te maken van een familie uit de bourgeoisie. Het gaat om echt addergebroed, dat doet denken aan Chabrol`s DOCTEUR POPAUL. Serrault past niet in zijn rol en het scenario (van Dominique Roulet, Luc Beraud en Jessua) stagneert langdurig voordat er weer eens wat schot in komt; onherstelbare zwakke plekken in een dergelijk Hitchcock-thema.

A vos souhaits

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Claude Sainval. Met o.a. Jean Michaud, Madeleine Barbulée, Jacques Fabbri, Anna Gaylor en Antoinette Moya.

De erfgenamen van een succesvolle en immens rijke schrijver krijgen ruzie over de verdeling van zijn bezit. Gebaseerd op het stuk van Pierre Chesnot. Het lijkt een boulevardstuk, maar het is in feite een harde en wrede satire over hebzucht. Weinig filmische kwaliteit, maar genietbaar dankzij de opmerkelijk goede acteurs.

Frankenstein 90

1984 | Horror, Komedie

Frankrijk 1984. Horror van Alain Jessua. Met o.a. Jean Rochefort, Eddy Mitchell, Fiona Gélin, Herma Vos en Ged Marlon.

De zoveelste bewerking van de Frankenstein-mythe, een van de weinige Franse griezelfilms; de Franse filmindustrie heeft daar geen oren naar. Alain Jessua, die altijd films maakt waar dood en verderf in wordt gezaaid, probeert hier serieus werk te leveren maar vervalt jammer genoeg in het (onwillekeurige) komische, in tegenstelling tot Mel Brooks' geslaagde komische poging YOUNG FRANKENSTEIN. Het geheel is zwaar en moeilijk te geloven en haalt het niet bij de roman van Mary Shelley, laat staan de films van Robert Hammer. Jammer, want voor het zelfde geld had het zo aardig kunnen zijn.

Une chambre en ville

1982 | Drama, Musical

Frankrijk​/​​Italië 1982. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Dominique Sanda, Danielle Darrieux, Richard Berry, Michel Piccoli en Fabienne Guyon.

In het Nantes van 1955 wordt stakende arbeider François halsoverkop verliefd op Edith, een zich in louter een bontmantel prostituerende aristocratendochter. De amour fou zet een meervoudige tragedie in gang. Dit geheel gezongen drama is het verlate, donkere contrastuk tot de kleurige sprookjes waarmee Franse bioscoopbezoekers Demy tot dan toe associeerden. Terwijl de film flopte, ontstond een verhitte discussie over de kloof tussen verondersteld elitaire cinema en de zogenaamde 'publieksfilm'. Demy verwerkte heel wat jeugdherinneringen en cinefiele knipogen in zijn verhaal. Tevens met Michel Piccoli. Met Nederlandse ondertiteling.

Les enfants d échirés

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Laure Duthilleul, Camille Brichard en Catherine Rich.

Laure interesseert zich in hevige mate voor de problemen van kinderen van gescheiden ouders. Te meer daar haar echtgenoot, moe van het delen van zijn vrouw met allerlei sociale gevallen, haar heeft verlaten. Een gevoelige en ontroerende film met een realistische inslag. Het thema wordt nooit aangedikt zonder in het tegenovergestelde uiterste te vervallen, dat wil zeggen het naturalisme. Bovendien kan Serge Leroy, die ook films (ATTENTION, LES ENFANTS REGARDENT) heeft geregisseerd, zijn jonge acteurs heel goed begeleiden.

On a volé la cuisse de Jupiter

1979 | Komedie, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1979. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Annie Girardot, Philippe Noiret, Francis Perrin, Catherine Alric en Roger Carel.

De politiecommissaris en de geschiedenisleraar uit TENDRE POULET zijn getrouwd en brengen hun huwelijksreis door in Griekenland. Ze ontmoeten een jonge archeoloog die een gedeelte van een antiek beeld heeft gevonden, dat echter gestolen wordt. Deze achtervolgingskomedie speelt zich af tegen fraaie landschappen, maar blijft binnen al te bekende formules. Op de laconieke Noiret na putten de andere acteurs zich uit in vermoeiende uitbundigheid.

Les chiens

1978 | Thriller, Drama

Frankrijk 1978. Thriller van Alain Jessua. Met o.a. Gérard Depardieu, Victor Lanoux, Nicole Calfan, Pierre Vernier en Gérard Séty.

De eigenaar van een kennel traint bloeddorstige, agressieve honden die hij verkoopt aan mensen die bang zijn voor gewelddelicten. De terreur van de honden wordt erger dan het te bestrijden euvel, zodat een nieuw geïnstalleerde huisarts geleidelijk aan steeds meer in verzet tegen de trainer komt. De film begint als sociale thriller, maar wordt dan een symbolische griezelfilm met steeds onduidelijker strekking. Ondanks individueel sterke scènes en rollen is de totaal-indruk onbevredigend en niet overtuigend. Scenario van André Ruellan naar een idee van regisseur Jessua. Camerawerk van Etienne Becker.

Comme la lune

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Sophie Daumier, Dominique Lavanant, Anna Gaylor en Marco Perrin.

Een man verlaat zijn vrouw en gezin voor een vrouwelijke slager, die hij op zijn beurt verliest aan een vriend van vroeger. Hij trouwt met het vroegere meisje van die vriend, maar zij bedriegt hem met jongere mannen. De bravoure-rol van Marielle als de zelfingenomen seksist met oogkleppen op maakt de anti-held bijna aandoenlijk, omdat hij zich van geen kwaad bewust is. Hij krijgt vitaal tegenspel, vooral van Daumier als de vrouwelijke slager. De rollen tillen de film boven het anekdotische scenario uit zonder er een doeltreffende satire van te maken.

Julie pot de colle

1976 | Komedie, Drama

Frankrijk 1976. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Marlène Jobert, Jean-Claude Brialy, Alexandra Stewart, Christian Alers en Anna Gaylor.

Een jonge zakenman, voor een transactie in Marokko, wordt onverwachts geconfronteerd met een vrouw die haar man vermoord zegt te hebben. Hij helpt haar het lijk te verbergen en neemt haar mee naar Parijs waar zijn hele georganiseerde bestaan omver wordt gegooid. Deze poging tot een komedie in vooroorlogse Hollywood-stijl mist verrassingen en een lichte stijl van acteren. Het tempo is meer gehaast dan vlot.

Traitement de choc

1972 | Thriller, Horror, Misdaad, Drama, Mysterie, Sciencefiction

Frankrijk​/​​Italië 1972. Thriller van Alain Jessua. Met o.a. Alain Delon, Annie Girardot, Michel Duchaussoy, Robert Hirsch en Jean-François Calvé.

Na liefdespech neemt de gedeprimeerde succesonderneemster Hélène Masson haar intrek in de thalassotherapiekliniek van de specialist Devilers te Belle Île en Mer. Op het Bretonse eiland lijken haar gemoed en fysiek bij te komen, maar gaandeweg vallen Hélène ongerijmdheden op in het zeekuuroord van de charismatische wonderdokter. Originele vertelling van de onclassificeerbare Jessua laveert tussen horrorthriller, drama, sociale satire en speculatieve fictie zonder daarbij de kern uit het oog te verliezen: het wankele geestelijk equilibrium van de protagoniste. Goed spel van Girardot, amusant rare rol van Delon.

Jeu de massacre

1967 | Komedie, Avonturenfilm, Misdaad

Frankrijk 1967. Komedie van Alain Jessua. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Claudine Auger, Michel Duchaussoy, Anna Gaylor en Eléonore Hirt.

Het striptekenende en -schrijvende echtpaar Pierre (Cassel) en Jacqueline Meyrand (Auger) heeft weinig succes, maar vindt een fan in wereldvreemde rijkeluiszoon Bob Neuman (Duchaussoy) die zich met hun held identificeert. Ze gaan bij hem inwonen, maar de vereenzelviging van de gastheer met hun verzinsels leidt bijna tot echte misdaden. Deze vernuftige film haakte met stripverbeeldingen in op de toenmalige pop-art-rage, die nu doorzichtig modieus is en de humor met leedvermaak is even vaak doeltreffend als hoogst irritant. De Comédie Française acteur Duchaussoy maakt een sterk filmdebuut als de stripfan. Het scenario is van regisseur Jessua, die daarvoor in Cannes werd gelauwerd. Het camerawerk is van Jacques Robin. Eastmancolor, Mono.

La vie à l'envers

1964 | Drama

Frankrijk 1964. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Charles Denner, Anna Gaylor, Guy Saint-Jean, Nicole Gueden en Jean Yanne.

Jacques Valin (Denner), een dertiger met een ongecompliceerd privé- en beroepsleven ontdekt een diepe bevrediging in feitelijk en psychisch isolement waarin hij voorwerpen net zo lang observeert totdat hij ze niet meer ziet. Hij vervreemdt van zijn omgeving en verliest het tijdsbesef met een fataal gevolg voor zijn beroep en huwelijk. Een kamer in een psychiatrische inrichting waar hij alleen is met een bandrecorder maakt hem volmaakt gelukkig. De film verplaatst zich in de visie van de hoofdpersoon zonder hem als 'geval' te benoemen of te analyseren. De meditatiemode sindsdien maakt het verhaal minder opmerkelijk dan destijds, maar de suggestiviteit van de beelden en verinnerlijkt en ietwat ironisch spel van Denner houden de aandacht vast. De film bwerd bekroond op het festival van Venetië met een aanmoedigingsprijs voor debutanten. Het scenario is van regisseur Jessua. Het camerawerk is van Jacques Robin. Mono.

Nor the Moon By Night

1959 | Romantiek

Verenigd Koninkrijk 1959. Romantiek van Ken Annakin. Met o.a. Belinda Lee, Michael Craig, Patrick McGoohan, Anna Gaylor en Eric Pohlmann.

Een eenzame jonge vrouw reist na de dood van haar moeder naar Afrika om haar pen-vriend te ontmoeten, een man die in een wildpark werkt. Deze heeft het echter veel te druk met het achterna zitten van stropers en de bescherming van olifanten. Ze raakt overgeleverd aan zijn norse broer. Een film over een driehoeksverhouding en avontuur in de jungle, gedraaid op locatie.

Les Collégiennes

1957 | Drama

Frankrijk 1957. Drama van André Hunebelle. Met o.a. Gaby Morlay, Paul Guers, Henri Guisol, Marie-Hélène Arnaud en Estella Blain.

Een welgesteld meisje wordt wees en moet naar een kostschool. Om haar welstand en aantrekkelijkheid wordt ze het slachtoffer van de jaloezie van haar medeleerlingen; bovendien moet ze de hitsige stiefvader van haar vriendin op een afstand houden. Dit clich[KA1]ematige internaatsdrama moest een reeks jonge actrices lanceren (wat alleen lukte met de kleinste rol, die van de nog onherkenbare debutante Catherine Deneuve). Gaby Morlay als de strenge maar rechtvaardige rectrix is de enige die kwaliteit toont.

Beasts of Marseilles

1957 | Oorlogsfilm

Verenigd Koninkrijk 1957. Oorlogsfilm van Hugo Fregonese. Met o.a. Stephen Boyd en Anna Gaylor.

Engelse soldaten verbergen zich voor de Nazi's in bezet Frankrijk. Goede regie en mooie rollen.

Mannequins de Paris

1956 | Komedie, Drama

Frankrijk 1956. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Madeleine Robinson, Yvan Desny, Ghislaine Arsac, Max Revol en Jacqueline Pierreux.

Een met een couturier getrouwde directrice van een modehuis verwaarloost haar huwelijk voor het zaken doen. Dat resulteert in een slippertje tijdens een tournee met de collectie, maar mannequins spannen samen om de baas en bazin te herenigen. Het simpele verhaaltje mist de beoogde humor en in plaats van een mogelijk interessant kijkje in de couturekeuken blijft het bij een (tamelijk voorzichtig) gluren in de kleedkamers. Als mannequins een reeks actrices die later bekender zouden worden.