Hélène de Saint-Père

Bébés volés

Frankrijk 2015. Drama van Alain Berliner. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Hélène de Saint-Père, Philippe Lelièvre, Amélie Remacle en Erik Stouvenaker.

Vendredi soir

Frankrijk 2002. Drama van Claire Denis. Met o.a. Valérie Lemercier, Vincent Lindon, Hélène Fillières, Florence Loiret Caille en Grégoire Colin.

Claire Denis is als weinig andere Franse cineasten in staat om lyriek te 'mengen' met moderne, harde realiteit. Zie Vendredi soir, waarin Laure (Lemercier), die op weg is naar een etentje, vast komt te zitten in een forse Parijse file. Als een voetganger (Lindon) haar vraagt of hij naast haar mag komen zitten, begint de lyriek. Met mooie onderbelichte close-ups van zijn kraag, van sigarettenrook, van lome blikken; op de achtergrond stadse dramatafereeltjes die vanuit de comfortabele autozetel te volgen zijn. De kijker wordt meegenomen in deze grote mijmering. Er wordt wel gesproken, maar niet veel. De camera heerst, de sfeer vertelt.

Un meurtre de première classe

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1999. Thriller van Christian de Chalonge. Met o.a. Bruno Cremer, Alexandre Brasseur, François-Régis Marchasson, Veronika Varga en Hélène de Saint-Père.

Op het kleine station van Jeumont op de grens van België en Frankrijk blijven twee treinwagons staan; de eerste klas en de restauratiewagen. De jonge inspecteur Paul Lachenal is erop afgestuurd omdat er een moord is gepleegd in de eerste klas. De inspecteur roept de hulp in van zijn oom Maigret.

Le monde d'Angelo

Frankrijk 1998. Drama van Pascal Kané. Met o.a. Georges Du Fresne, Hélène de Saint-Père, Nils Tavernier, Luis Rego en Leslie Lipkins.

Op het kleine station van Jeumont op de grens van België en Frankrijk blijven twee treinwagons staan; de eerste klas en de restauratiewagen. De jonge inspecteur Paul Lachenal is erop afgestuurd omdat er een moord is gepleegd in de eerste klas. De inspecteur roept de hulp in van zijn oom Maigret.

La vie comme un dimanche

Frankrijk 1997. Komedie van Roger Guillot. Met o.a. Hélène de Saint-Père, Philippe Uchan, Christophe Carollo, Christopher Gil en Ginette Garcin.

Op het kleine station van Jeumont op de grens van België en Frankrijk blijven twee treinwagons staan; de eerste klas en de restauratiewagen. De jonge inspecteur Paul Lachenal is erop afgestuurd omdat er een moord is gepleegd in de eerste klas. De inspecteur roept de hulp in van zijn oom Maigret.

Autre chose à foutre qu'aimer

Frankrijk 1997. Romantiek van Carole Giacobbi. Met o.a. Hélène de Saint-Père, Michèle Moretti, Luca Vellani, Frédéric Quiring en Samy Naceri.

Op het kleine station van Jeumont op de grens van België en Frankrijk blijven twee treinwagons staan; de eerste klas en de restauratiewagen. De jonge inspecteur Paul Lachenal is erop afgestuurd omdat er een moord is gepleegd in de eerste klas. De inspecteur roept de hulp in van zijn oom Maigret.

Cauchemar d'une mère

Frankrijk 1994. Drama van Eric Woreth. Met o.a. Hélène de Saint-Père, Jean-Claude Adelin, Diane Laske, Sandrine Caron en Marianne Groves.

Gescheiden kassi[KA2]ere Natalie Servin (De Saint-P[KA2]ere) zorgt alleen voor haar negen-jarige dochtertje Olivia (Laske). Hoewel de omstandigheden bescheiden zijn, leven moeder en dochter in goede harmonie en weten zij zich heel behoorlijk te redden. Nadat Natalie heel lang niets meer had gehoord van Olivia`s vader Guy Renau (Adelin), meldt hij zich onverwacht en eist de voogdij over Olivia op. Guy is een gewiekste schurk, die zijn zaken financiert met het geld van zijn bedrogen ex-echtgenotes. Natalie komt in verzet en weigert Guy zelfs het bezoekrecht, waarop hij een advocaat (Guillo) in de arm neemt, de sociale dienst (Andr[KA1]eoni) inschakelt en de zaak voor de kinderrechter (Le Masne) brengt. Het verslag van de zoveelste dramatische dwaling van de op hol geslagen mallemolen van ambtelijke instanties en justitie, die in de beginjaren 1990 Frankrijk in opschudding bracht. Helaas worden de gebeurtenissen met een overdosis aan sentiment opgelepeld. Het scenario is van Laurent Dussaux, Michel Martens en regisseur Woreth. Het camerawerk is van Manuel Teran.

Le don

Frankrijk 1993. Drama van David Delrieux. Met o.a. Macha Méril, Sandrine Dumas, Dominique Guillo, Hélène de Saint-Père en Georges Ser.

Deze tv-film balanceert heel erg op het randje van goedkoop sentiment en het serieus behandelen van een onderwerp als (te?) ver gaande moederliefde. Een veelbelovende fotograaf (debuterend acteur Guillo in de rol van Marc) verliest door een naar (chemisch) ongeluk in de donkere kamer zijn gezichtsvermogen. Zijn hoornvlies is beschadigd en transplantatie kan hem redden, maar er zijn geen donors te vinden. Zijn moeder wil zich letterlijk voor hem opofferen. Het scenario is van Marie Sauvenat, en professor Pouliquen van het vermaarde ziekenhuis Hôtel-Dieu uit Parijs gaf adviezen waardoor details een authentiek karakter hebben gekregen. Deze film moet je zien om het te geloven.

Winter In Lisbon

1990. Jose Antonio Zorilla. Met o.a. Hélène de Saint-Père, Eusebio Poncela, Christian Vadim en Dizzy Gillespie.

Deze tv-film balanceert heel erg op het randje van goedkoop sentiment en het serieus behandelen van een onderwerp als (te?) ver gaande moederliefde. Een veelbelovende fotograaf (debuterend acteur Guillo in de rol van Marc) verliest door een naar (chemisch) ongeluk in de donkere kamer zijn gezichtsvermogen. Zijn hoornvlies is beschadigd en transplantatie kan hem redden, maar er zijn geen donors te vinden. Zijn moeder wil zich letterlijk voor hem opofferen. Het scenario is van Marie Sauvenat, en professor Pouliquen van het vermaarde ziekenhuis Hôtel-Dieu uit Parijs gaf adviezen waardoor details een authentiek karakter hebben gekregen. Deze film moet je zien om het te geloven.

Miss Missouri

Frankrijk 1990. Drama van Elie Chouraqui. Met o.a. Richard Anconina, Hélène de Saint-Père, Wandy Visser, Margret Mazon Oquendo en Allen Hamilton.

Het scenario is een vrije bewerking van de roman [KL]Amours Americaines[KLE] van Michel Boujut (zelf filmcriticus). In feite staat het (afgezaagde) thema van de omzwerving en de dwaaltocht van een Fransman door de V.S. centraal. Hij zoekt een Amerikaanse met wie hij in Parijs een liefdesavontuur beleefde. Het ontbreken van een scenario maakt een even gestructureerde (en geïnspireerde) film als DEUX HOMMES DANS MANHATTAN van Jean- Pierre Melville noodzakelijk. Helaas moet de kijker zich tevreden stellen met een hele rits cliché's, gekoppeld aan een huis- tuin en keuken filosofie van het soort van 'morgen is er weer een dag'. Wervelend camerawerk in de stijl van Claude Lelouch op wiens werk deze film een persiflage lijkt.

Le bal du gouverneur

Frankrijk 1990. Drama van Marie-France Pisier. Met o.a. Kristin Scott Thomas, Vanessa Wagner, Didier Flamand, Jacques Sereys en Edwige Navarro.

Filmactrice Marie-France Pisier koos ervoor zelf haar roman te bewerken en dat bewijst slechts e[KA1]e[KA1]n ding: zij had de regie aan een beroepsfilmer moeten overlaten. Het (voortreffelijke) werk komt er zwakker, minder waardevol en inhoudsloos uit tevoorschijn. Ervoor in de plaats komt een onduidelijke film die zich afspeelt in de stad Nouméa in 1957, toen Nieuw Caledonië van kolonie overzeesgebiedsdeel werd. Scott Thomas, de jonge dochter van de vice-gouverneur en paardengek, moet juist in die tijd haar eigen weg naar de volwassenheid zoeken, terwijl de verhouding tussen ouders verslechtert. Een slappe regie en een halfslachtige begeleiding van totaal onbekende acteurs, waarmee de mislukking compleet is. De fotografie is van Denis Lenoir.

El invierno en Lisboa

Frankrijk​/​​Portugal​/​​Spanje 1990. José A. Zorrilla. Met o.a. Hélène de Saint-Père, Eusebio Poncela en Christian Vadim.

Filmactrice Marie-France Pisier koos ervoor zelf haar roman te bewerken en dat bewijst slechts e[KA1]e[KA1]n ding: zij had de regie aan een beroepsfilmer moeten overlaten. Het (voortreffelijke) werk komt er zwakker, minder waardevol en inhoudsloos uit tevoorschijn. Ervoor in de plaats komt een onduidelijke film die zich afspeelt in de stad Nouméa in 1957, toen Nieuw Caledonië van kolonie overzeesgebiedsdeel werd. Scott Thomas, de jonge dochter van de vice-gouverneur en paardengek, moet juist in die tijd haar eigen weg naar de volwassenheid zoeken, terwijl de verhouding tussen ouders verslechtert. Een slappe regie en een halfslachtige begeleiding van totaal onbekende acteurs, waarmee de mislukking compleet is. De fotografie is van Denis Lenoir.