Bernardino Zapponi (1927-2000): scenario.
Er zijn 11 films gevonden.

Il Marchese del Grillo

1981 | Komedie, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1981. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Alberto Sordi, Caroline Berg, Paolo Stoppa, Flavio Bucci en Marc Porel.

Begin 1800 vult de libertijnse markies Onofrio Del Grillo (Sordi) in Rome vult zijn dagen met practical jokes, waarvan paus Pius VII (Stoppa) het voornaamste mikpunt is. Collaboratie met de Franse bezetters biedt hem daartoe extra kansen, maar na het vertrek van Napoleon slaat Pius terug en laat de markies vervangen door een dubbelganger. Deze uitbundige Italiaanse komedie geeft een vitale vanzelfsprekendheid aan de wrede humor en aan de poep-en-piesgrappen, terwijl Sordi in zijn dubbelrol - Onofrio en Gasperino - zowel de ijdeltuiterij als (in een ander historisch jasje) het laf opportunisme kan uitspelen. Het scenario is van Bernardino Zapponi, Leonardo Benvenuti, Tullio Pinelli, Piero De Bernardi en regisseur Monicelli. Het camerawerk is van Sergio D'Offizi. Eastmancolor, Mono.

La città delle donne

1980 | Drama, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1980. Drama van Federico Fellini. Met o.a. Marcello Mastroianni, Bernice Stegers, Ettore Manni, Donatella Damiani en Anna Prucnal.

Een vijftiger (Mastroianni) laat zich in de trein meelokken door een aantrekkelijke medereizigster en komt terecht op een bizar feministisch congres. Daar ontmoet hij verschillende vrouwelijke archetypen: van agressor, verleidster, moeder, hoer en slachtoffer tot onbereikbaar ideaal om tenslotte weer in de trein te ontwaken. Zeker niet de beste van Fellini, ondanks de sterke hoofdrol van Mastroianni, maar wel leuk als inkijkje op de regisseurs visie op de andere sekse: 'de hoofdpersoon begrijpt niets van vrouwen, daarom projecteert hij zijn fantasieën op ze'.

Caro papà

1979 | Drama

Frankrijk​/​​Canada​/​​Italië 1979. Drama van Dino Risi. Met o.a. Vittorio Gassman, Aurore Clément, Stefano Madia, Julien Guiomar en Andrée Lachapelle.

Een groot industrieel ontdekt dat zijn zoon bij de stadsguerrilla is aangesloten en kennelijk een moordaanslag voorbereidt op 'P'. Zonder zijn zoon aan te geven, probeert hij alle hem bekende 'P's te waarschuwen. Risi geeft een scherp satirisch beeld van zelfingenomenheid en opportunisme van de heersende klasse in de consumptiemaatschappij, maar houdt zich angstvallig aan de buitenkant bij de tekening van de revolterende jongeren. De fatale, woordeloze liefde tussen vader en zoon is indringend en bijna over-gevoelig. Madia werd op het filmfestival van Cannes gelauwerd voor de Beste Bijrol. Het scenario is van Bernardino Zapponi, Marco Risi en regisseur Risi. Het camerawerk Tonino Delli Colli. Technospes, Stereo.

Telefoni bianchi

1976 | Komedie

Italië 1976. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Vittorio Gassman, Ugo Tognazzi, Agostina Belli en William Berger.

Een groot industrieel ontdekt dat zijn zoon bij de stadsguerrilla is aangesloten en kennelijk een moordaanslag voorbereidt op 'P'. Zonder zijn zoon aan te geven, probeert hij alle hem bekende 'P's te waarschuwen. Risi geeft een scherp satirisch beeld van zelfingenomenheid en opportunisme van de heersende klasse in de consumptiemaatschappij, maar houdt zich angstvallig aan de buitenkant bij de tekening van de revolterende jongeren. De fatale, woordeloze liefde tussen vader en zoon is indringend en bijna over-gevoelig. Madia werd op het filmfestival van Cannes gelauwerd voor de Beste Bijrol. Het scenario is van Bernardino Zapponi, Marco Risi en regisseur Risi. Het camerawerk Tonino Delli Colli. Technospes, Stereo.

Il Casanova di Federico Fellini

1976 | Biografie, Drama

Italië​/​​Verenigde Staten 1976. Biografie van Federico Fellini. Met o.a. Donald Sutherland, Tina Aumont, Cicely Browne en Carmen Scarpitta.

Een al wat oudere Casanova trekt door Europa van de ene amoureuze verovering naar de andere, en zoekt vergeefs erkenning voor zijn talenten als schrijver en filosoof. Fellini zei wat lichtvaardig tegen de producent een film over Casanova te willen maken, maar verdiepte zich pas in diens memoires ná het tekenen van de contracten. Hij maakt zijn weerzin tegen het personage tot onderwerp van de film, maar kenmerkt hem in de allereerste scène al zó compleet als zielloze neukmachine, dat hij er in het lange vervolg niets aan toe kon voegen. Opmerkelijke visuele vondsten kunnen de verveling onvoldoende compenseren.

Profondo rosso

1975 | Thriller, Horror, Misdaad, Mysterie

Italië 1975. Thriller van Dario Argento. Met o.a. David Hemmings, Daria Nicolodi, Gabriele Lavia, Macha Méril en Clara Calamai.

Legendarische horrorcineast Dario Argento (1940) brak in 1975 door tot de hoogste regionen van het drukbevolkte murder/horror-mystery giallo-genre met deze Deep Red. Multitalent Hemmings, later regisseur van The A-Team en Airwolf, speelt de opgejaagde pianist die tegen wil en dank wordt geconfronteerd met allerhande akelige hak- en steekmoorden. Actrice Daria Nicolodi is de reddende engel, ook buiten de set want zij zou een jaar later Argento's dochter Asia Argento op de wereld zetten. Beroemd vanwege de minutieus uitgewerkte moordscènes.

Roma

1972 | Documentaire, Experimenteel, Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1972. Documentaire van Federico Fellini. Met o.a. Britta Barnes, Peter Gonzales Falcon, Fiona Florence, Pia de Doses en Marne Maitland.

Gereconstrueerde documentaire met impressies van Rome, van Fellini's eerste bezoek als provinciale jongeling tot en met zijn tegenwoordige tijd. De losse scènes zonder onderlinge structurering zijn spectaculair, fantasierijk en virtuoos gefilmd, en ook verrassend, niet door hun gelijkenis met de momenten en beelden uit eerdere Fellini-films. Bovendien wordt geen moment de indruk weggenomen dat het échte Rome mooier, paradoxaler, gekker, chaotischer is dan wat de regisseur in de studio heeft laten nabouwen en -spelen. De hoogst vermoeiende film krijgt dan ook een gepaste afsluiting met Magnani die tegen de camera zegt: Federico, ga asjeblieft slapen. Scenario van regisseur Fellini en Bernardino Zapponi. Camerawerk van Giuseppe Rotunno.

I Clowns

1970 | Komedie, Documentaire, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1970. Komedie van Federico Fellini. Met o.a. Pierre Étaix, Annie Fratellini, Gustave Fratellini, Victoria Chaplin en Jean-Baptiste Thierrée.

Fellini zag in 1925 voor het eerst circusclowns en die traumatische ervaring (hij vond ze angstaanjagend) inspireerde hem tot deze documentaire in een periode dat het voortbestaan van het circus bedreigd wordt. Hij vraagt oude clowns of clowns uit oude families naar hun herinneringen en ervaringen. Bijna volledig nagespeelde reportage geeft Fellini de gelegenheid om zijn beeldfantasie de vrije loop te laten zonder dat hij ook nog een verhaal met pretenties hoeft te vertellen. De slotscène is verwant aan en bijna even meeslepend als de beroemde finale van OTTO E MEZZO.

Satyricon

1969 | Historische film, Drama, Experimenteel, Avonturenfilm

Italië 1969. Historische film van Federico Fellini. Met o.a. Martin Potter, Hiram Keller, Max Born, Capucine en Alain Cuny.

Twee studenten in het oude Rome betwisten elkaar de gunst van een jonge slaaf. Samen beleven ze een reeks van avonturen waarbij gladiatoren en de minotaurus worden bestreden waarbij de een het leven en de ander zijn potentie verliest. De zeer vrije interpretatie van Fellini van geschriften van Petronius Arbiter geeft alle gelegenheid tot het opvoeren van zijn 'rariteitenkabinet' dat even verbluffend als op den duur afmattend is, bovendien de hoofdpersonen te vaak overwoekert. Niettemin een reeks treffende scènes tussen alle visuele rumoerigheid in, met een bevrijdende visie op een niet door een christelijke beschaving ingesnoerde seksualiteit. Scenario van regisseur Fellini, Bernardino Zapponi en Brunello Rondi. Camerawerk van Giuseppe Rotunno.

Histoires extraordinaires

1968 | Horror, Fantasy, Mysterie

Frankrijk​/​​Italië 1968. Horror van Roger Vadim, Louis Malle en Federico Fellini. Met o.a. Jane Fonda, Peter Fonda, Alain Delon, Brigitte Bardot en Katia Christine.

E.A. Poe-verfilmingen. Metzengerstein: een machtige en wulpse slotvrouwe wordt geobsedeerd door het paard van de ridder die ze niet in bed heeft weten te lokken. De lamlendige kitsch-verfilming moest een prikkel krijgen door de casting van Fonda's broer Peter als object van haar begeerte, zonder resultaat. William Wilson: een ijdele en wrede officier heeft een vriendelijke dubbelganger die hij doodt, waarna hij zelfmoord pleegt. Malles sketch treft de toon van het oorspronkelijke verhaal en heeft een spannende confrontatie Delon-Bardot. Toby Dammit: een geflipte steracteur komt naar Rome voor een film en wordt achtervolgd door de duivel in de gedaante van een klein meisje met bal. Fellini's sketch heeft met Poe niets te maken, maar is in kort bestek wel de beste van zijn latere films, vol verrassende en beklemmende visuele vondsten en een aangrijpend portret van zelfdestructie door Stamp.

Le streghe

1967 | Komedie, Experimenteel, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1967. Komedie van Luchino Visconti, Mauro Bolognini, Pier Paolo Pasolini, Franco Rossi en Vittorio De Sica. Met o.a. Silvana Mangano, Clint Eastwood, Annie Girardot, Francisco Rabal en Massimo Girotti.

Rode draden in deze intrigerende, zij het erg wisselvallige collectie korte films van Italiaanse regisseurs zijn producent Dino De Laurentiis, zijn vrouw Silvana Mangano, die in alle vijf episodes een rol speelt, en het thema 'heksen'. Geen van de regisseurs lijkt écht z'n best te hebben gedaan, maar elke bijdrage bevat wel een goede vondst of fijne, meestal absurdistische toon. Hoogtepunten zijn de surrealistische bijdrage van Pasolini en de onkarakteristieke rol van Eastwood in Una serata come le altre van De Sica. Eastwood kreeg er van De Laurentiis een Ferrari voor.
Het vijfluik bestaat uit:
1. La strega bruciata viva (The Witch Burned Alive) van Luchino Visconti.
2. Senso civico (Civic Sense) van Mauro Bolognini.
3. La terra vista dalla Luna (The Earth As Seen From The Moon) van Pier Paolo Pasolini.
4. La siciliana (The Girl From Sicily) van Franco Rossi.
5. Una serata come le altre (A Night Like Any Other) van Vittorio De Sica.