Franco Branciaroli: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

L'uomo che guarda

1994 |

Italië 1994. Tinto Brass. Met o.a. Cristina Garavaglia, Raffaella Offidani, Francesco Casale, Franco Branciaroli en Katerina Vasilissa.

Gebaseerd op het gelijknamige boek van Moravia over een professor aan de universiteit die Dodo (Casale) heet. Hij kan het niet verkroppen dat zijn vrouw Silvia (Vasilissa) weggegaan is. Om de emotionele belasting te verdrijven, heeft Dodo innige verhoudingen met twee vrouwen, Fausta (Garavaglia) en Pascasie (Offidani). Zoals gewoonlijk biedt regisseur Brass veel naakt- en liefdesscènes die grenzen aan harde porno. Brass schrikt niet terug voor close-ups van vrouwelijke delen en billen. De vrouwelijke cast is aantrekkelijk maar de acteerprestaties stellen weinig voor. Aan degenen die Brass' eerdere erotische films kennen, biedt deze hetzelfde recept.

Faccia di lepre

1992 | Drama, Thriller

Italië 1992. Drama van Liliana Ginanneschi. Met o.a. Annie Girardot, Amy Werba, Felice Andreasi en Franco Branciaroli.

Elena (Werba) is directrice van een firma, intelligent en schijnbaar zelfverzekerd. Alles wat zij heeft bereikt, is in haar ogen echter zinloos, en ze probeert niet te denken aan het feit dat ze de veertig nadert. Alleen, radeloos en trots als ze is, moet ze de realiteit de baas zien te blijven. Ze denkt wel eens aan een minder rationeel bestaan, maar aan die gedachten wil ze niet toegeven. Op een dag rijdt ze een zwerfster aan (Girardot). Ze brengt de vrouw, die ze Marlene Dietrich noemt, naar het ziekenhuis, maar durft haar eigen naam niet achter te laten. De excentrieke Marlene is zo gek als een deur, maar niet gespeend van wijsheid en levenservaring. Elena kan haar niet loslaten en haalt haar ten slotte in huis. Ginanneschi heeft een prachtig portret getekend van twee vrouwen rond 1990.

Così fan tutte

1992 | Erotiek

Italië 1992. Erotiek van Tinto Brass. Met o.a. Claudia Koll, Paolo Lanza, Ornella Marcucci, Franco Branciaroli en Isabella Deiana.

Regisseur Brass is geobsedeerd door vrouwenbillen, en zijn films neigen steeds meer naar pornografie. Zijn laatste werkje wil ons laten geloven dat trouw iets onnatuurlijks is. Hoofdrol speelt een vrouw (Koll) die veel van haar man houdt. Al is ze nog zo ontrouw, ze zal hem nooit verlaten. Ze werkt in een boetiek voor chique lingerie. Van een tante erft ze een appartement in Venetië. Ze ontdekt dat tantelief er wel pap van lustte en de gewoonte had haar erotische activiteiten op film vast te leggen. Ook Koll doet het met vele heren. Het windt haar man bijzonder op als zij vertelt over haar erotische escapades. Er wordt gelikt, gepijpt, gebeft, gewipt en gevingerd dat het een lieve lust is. Op de grens tussen zachte en harde porno.

Miranda

1985 | Erotiek

Italië 1985. Erotiek van Tinto Brass. Met o.a. Serena Grandi, Andrea Occhipinti, Franco Interlenghi, Andy J. Forest en Franco Branciaroli.

Een voortreffelijk gemaakte erotische film over een weduwe, die in de periode ná WO II een herberg bezit in Noord- Italië, en over haar seksuele activiteiten met de mannelijke inwoners van het provinciestadje, onder wie een Amerikaan. Goed camerawerk en de verleidelijke, getalenteerde Serena Grandi dragen ertoe bij dat de film verheven wordt van het niveau van 'zomaar' een semi-hardporno film naar een klasse apart.

Il Mistero di Oberwald

1979 | Drama, Romantiek

Italië 1979. Drama van Michelangelo Antonioni. Met o.a. Monica Vitti, Franco Branciaroli, Paolo Bonacelli, Luigi Di en Poggi.

Een revolutionair complot stuurt een dubbelganger van de jong overleden vorst naar de rouwende koningin-weduwe, waarna de wederzijdse liefde beiden noodlottig wordt. Deze tv-opdracht naar Cocteaus toneelstuk en film l'aigle à deux tètes gaf Antonioni gelegenheid tot kleurexperimenten met videotechniek. De resultaten (met technische gebreken) zijn soms foeilelijk en vrijwel nooit functioneel voor deze romantische tragedie, die de regisseur qua inhoud duidelijk niet inspireerde; de mooie rol van Vitti blijkt dan ook verspilde moeite. Het formalisme is interessant voor filmstudenten, maar daarom niet minder mislukt.

Vizi privati, pubbliche virtú

1974 | Drama, Historische film, Erotiek

Joegoslavië​/​​Italië 1974. Drama van Miklos Jancsó. Met o.a. Lajos Balazsovitz, Pamela Villoresi, Theresa Ann Savoy, Laura Betti en Franco Branciaroli.

De kroonprins van een uitgehold keizerrijk heeft zich aan het vaderlijk en politiek gezag onttrokken en leidt een losbandig leven in de vrije natuur met vrienden en vriendinnen, waar zelfs de verplichting van een politiek huwelijk met een hermafrodiet geen domper op de blijheid zet. De vrolijke rebellie wordt gebroken met moord, vermomd als zelfmoord en liefdesdrama. Deze variant op de tragedie van 'Mayerling' wil jeugdige vitaliteit plaatsen tegenover dodelijk gezag, maar het onophoudelijk gehuppel van weliswaar mooie mensen in mooie beelden werkt allesbehalve aanstekelijk en ook de impact van de erotische scènes gaat verloren in alle geschater. Jancsó's meeslepende stijl in de Hongaarse films wordt altijd hol en wezenloos zodra hij over de grenzen werkt. Achter de camera stond Tom Hunter.