Roland Amstutz

Roland Amstutz: cast.
Er zijn 39 films gevonden.

Dobermann

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Jan Kounen. Met o.a. Vincent Cassel, Monica Bellucci, Antoine Basler, Dominique Bettenfeld en Chick Ortega.

In het begin van de jaren 1980 waren de als pocket verschenen [KL]Dobermann[KLE]-verhalen over een misdadigersbende van Joel Houssin heel populair in Frankrijk. Houssin schreef voor deze film het scenario naar een nieuw verhaal in de serie. Het is snel verteld. De bende die aangevoerd wordt door Dobermann (Cassel), beraamt een overval op een bank in een Parijse voorstad. Om de politie af te leiden en bezig te houden zijn er allerlei incidenten zoals nepinbraken door de gehele Lichtstad. De list slaagt en de bende trekt zich terug met een vette buit ergens in een ontoegankelijk autokerkhof buiten de Franse hoofdstad. Er is een politieman, die in de kieren heeft wie achter de overval zat: inspecteur Christini (Karyo); hij is nog veel gemener dan al het schorem, waarop hij jaagt. In zijn uppie gaat hij er tegen aan. Het debuut van de 33-jarige Frans-Nederlandse regisseur Kounen is een uiterst gewelddadige film die de kijker geen enkel moment rust gunt. Het dialoog bestaat grotendeels uit schuttingtaal, het ultieme doel is drugs en de teneur is seksistisch. Bij liefhebbers van rauwe films een absolute voltreffer, die de status van cultfilm heeft verkregen. Net een stripverhaal van Heiki Bilal met Peckinpah-geweld in een computeromlijsting van de jaren 1990. Het camerawerk is van Michel Amathieu.

Alors voilà

1997 | Komedie

Duitsland/Frankrijk 1997. Komedie van Michel Piccoli. Met o.a. Maurice Garrel, Roland Amstutz, Audrey Guillaume, Dominique Blanc en Arno.

Regiedebuut uit 1997 van toen 72-jarige Piccoli is een bij vlagen hilarische vertelling over een neurotische familie die uit picknicken gaat. Typische acteursfilm waarin veel gepraat, gevloekt en gedronken wordt - oftewel een kwaadaardige komedie à la manière Piccoli.

Pêcheur d'Islande

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Anthony Delon, Mathilde Seigner, Stéphane Freiss, Annick Alane en Roland Amstutz.

Les arnaqueuses

1996 | Misdaad

Frankrijk 1996. Misdaad van Thierry Binisti. Met o.a. Elise Tielrooy, Tania Da Costa, Jean-Marie Winling, François Dunoyer en David Lowe.

Ricky

1995 | Komedie

Zwitserland/Frankrijk 1995. Komedie van Philippe Setbon. Met o.a. Guillaume Depardieu, Jean-François Stévenin, Lola Gans, Elisabeth Vitali en Roland Amstutz.

De vijfenveertigjarige Stévenin durft niet naar huis gaan daar hij ontslagen werd en zijn vrouw dit nieuws niet al te best zal opnemen. Na een nachtje doorzakken in een truckerscafé ontmoet hij Depardieu, die eruitziet als een schooier met een grote bek. Al liftend tracht deze een geheime bestemming te bereiken. Stévenin stelt hem voor met hem mee te rijden, wat de ander schoorvoetend aanvaardt. De jongen vertelt dat hij zijn moeder verloren is en dat hij nu van plan is om zijn vader, die hij voor haar dood aansprakelijk houdt, te vermoorden. Het tedere relaas van de vrienschap tussen een jonge en een oudere man, die geen van beiden de realiteit aankunnen. Zowel Depardieu als Stévenin leven zich uitstekend in hun rol in. Regisseur Setbon is verantwoordelijk voor het met humor doorspekte dramatische scenario en Jean-Pierre Plichon bediende de camera. Formaat 16/9.

Le fils de Paul

1995 | Komedie, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Bernard Yerlès, Anaïs Jeanneret, Jean-Pierre Cassel, Enzo Beule en Thierry Gibault.

Het gezin van dertigjarige Cl[KA1]ement (Yerles) bestaat uit zijn vrouw Alexandra (Jeanneret), hun zoontje Petit Bonheur (Beule) en... zijn vader Paul (Cassel). Vader en zoon hebben een sterke emotionele band, wat af en toe irritatie en jaloezie opwekt bij Alexandra. Na een hevige woordenwisseling met Petit Bonheur als inzet, verdwijnt Paul. Clément gaat op zoek naar zijn vader. Tedere, te melodramatische komedie op het thema van verhoudingen vader-zoon, geschreven door Clément Julien.

Julie Lescaut : Rumeurs

1995 | Misdaad

Frankrijk/Duitsland 1995. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Jennifer Lauret en Joséphine Serre.

In de stad doet het gerucht de ronde dat een maniak drie slachtoffers gemaakt heeft. Een achttien-jarige halfbloed wordt aangewezen als de dader. Commissaris Julie Lescaut (Genest) tracht de gemoederen tot bedaren te brengen door het publiek ervan te overtuigen dat alles slechts op geruchten gebaseerd is. De volgende dag echter wordt het lijk van een verminkt meisje gevonden in het gemeentezwembad. Julie Lescaut heeft ditmaal een ongewone tegenstander: geruchten die de ronde doen bij de bevolking. Dit gegeven werd boeiend uitgewerkt door in het scenario van Thomas Saez, die van deze 'vermoedens' een sterke vijand maakt. Het spel staat op redelijk peil. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering 2 van het vierde seizoen, nummer 12 van 72. Stereo.

Julie Lescaut : Recours en grâce

1995 | Misdaad

Frankrijk/Zwitserland 1995. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Twee voorvallen zorgen voor opschudding in Clairi[KA2]eres, waar Julie Lescaut (Genest) fungeert als politiecommissaris. In de eerste plaats ontsnapt een gevaarlijke geestesgestoorde uit de psychiatrische instelling waar hij opgesloten zat voor de moord op een meisje. Het feit dat hij ontoerekenbaarheid pleitte redde hem van een gevangenisstraf. Dezelfde nacht heeft Paul (Mathouret), de ex van Julie, een auto-ongeval. Hij ligt in coma en vecht voor zijn leven. Weer heel wat werk aan de winkel voor onze pientere politievrouw. Dat het allemaal wat overtrokken werd en niet erg geloofwaardig overkomt moet je er maar bij nemen. Het niet erg boeiende scenario van Eric Kristy hangt aaneen van de toevalligheden. De niet erg strakke regie helpt niet veel. Fotografie van Jean-Pierre Aliphat. Stereo. Aflevering van het seizoen, nummer van 72. Stereo.

Julie Lescaut : La fiancée assassinée

1995 | Misdaad

Zwitserland/Duitsland/Frankrijk 1995. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Roland Amstutz.

Op de avond dat Lescaut (Genest) een hartig woordje wil spreken met de administrateur van het commissariaat, haar dochter naar haar eerste baby-sit gaat en haar assistenten Tr[KA1]emois (Anger), N`Guma (Diouf) en Motta (Desseaux) proberen om een mysterieuze telefoondief te grijpen, ontdekt een wandelaar langs de Seine het lijk van een jonge vrouw, die is gewurgd. Dit is de derde gelijksoortige moord in minder dan een jaar. Lescaut is vastbesloten deze seriemoordenaar te pakken. Doordeweekse politiesuspense met alle bekende ingrediënten, eigen aan het genre en een rolverdeling die ieder hun eigen nummertje opvoeren. Het scenario is van Alexis Lecaye en bevat geen verrassingen. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering nummer 31 van 68. Stereo.

Jeunesse sans dieu

1995 | Komedie, Historische film

Frankrijk/België/Zwitserland 1995. Komedie van Catherine Corsini. Met o.a. Marc Barbé, Roland Amstutz, Samuel Dupuy, Martin Amic en Josse De Pauw.

1938, een dorpje in het Ruhrgebied. De liberaal gezinde Pabst (Barbé) is een jonge, idealistische leraar aan het lyceum, die hoopt zijn gedachten van vrijheid op de jongeren over te brengen. Tijdens een gesprek in de klas over kleurlingen merkt hij dat de leerlingen zeer racistisch reageren. Met mooie woorden kan hij niets bereiken want heel zijn omgeving is reeds in de ban van het nationaal socialisme. Pabst vervreemd van de studenten. Een reis naar een vakantiekamp kan de gemoederen niet ontspannen. Sterke sfeerfilm over de opkomst van het nazisme en de wijze waarop de verantwoordelijken hun gif spuien bij jonge mensen. De acteurs kwijten zich goed van hun taak. Alain Le Henry baseerde zijn scenario op de roman Jugend ohne Gott van Ödön von Horvath. Gedeeltelijk gefilmd te Antwerpen door Agnes Godard. Formaat 16/9.

Nestor Burma dans l'île

1994 | Misdaad

Zwitserland/Frankrijk 1994. Misdaad van Jean-Paul Mudry. Met o.a. Guy Marchand, Pierre Tornade, Géraldine Cotte, Féodor Atkine en Bernard Alane.

Commissaris Tornade woont als laureaat in Zwitserland een festival van kamermuziek bij. Hij is helemaal weg van Loring, de directrice van het festival, en hij is dan ook zeer van slag wanneer zij sterft. Voor hem is het duidelijk: de vrouw is vermoord. Omdat hij in Zwitserland geen bevoegdheid heeft, doet hij een beroep op Nestor Burma (Marchand). Burma heeft al zijn intuïtie nodig om de dader te ontmaskeren. Verdachten zijn er genoeg, o.a. de Russische pianiste Atkine, die na tien jaar stilzwijgen haar comeback maakt, de persattaché Wilkening, die duidelijk iets verzwijgt, en de jonge erfgenaam Bernard, die alle voordeel haalt uit de dood van het slachtoffer. Routinefilm in de reeks, die voldoende valse aanwijzingen rondstrooit om de identiteit van de dader tot het einde te bewaren. Goed spel en knappe locaties vormen de aantrekkelijke punten van de film. Middelmatig scenario van Sylvie Coquart en Pascal Bancou, naar de roman van Léo Malet. De camera was in handen van Claude Egger.

Les cinq dernières minutes : Meurtre à l'université

1994 | Misdaad

Frankrijk 1994. Misdaad van Jean-Marc Seban. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Féodor Atkine, Isabelle Carré en Marianne Epin.

Een bekende etnologe, het hoofd van de researchafdeling van de universiteit van Parijs VIII, maakt een dodelijke val van vijftien meter. Moord of zelfmoord? Commissaris Massard (Santini) twijfelt sterk aan een ongeval en de autopsie stelt hem in het gelijk. In het lichaam van het slachtoffer worden sporen aangetroffen van een zeldzaam verdovend middel, dat slechts in een paar Afrikaanse gebieden voorkomt. Massard en zijn assistent (Hoden) staan weer eens voor een moeilijk geval. Diverse onverwachte wendingen zorgen voor een spannende aflevering van de in Frankrijk zeer populaire serie. Het scenario is van Martin Djidou en Pierre Pauquet. Voor regisseur Seban, van huis uit maker van documentaires, was dit zijn speelfilmdebuut met een avondvullende tv-film, opgenomen op locatie in de universiteit met studenten als figuranten. Het camerawerk is van Luc Hervé. Aflevering nummer 73 van 81. Mono.

Julie Lescaut : Week-End

1994 | Misdaad

Duitsland/Zwitserland/Frankrijk 1994. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Mathouret.

Met halsbrekende toeren slaagt Julie Lescaut (Genest) erin om een oplichter-goochelaar in te rekenen. Ze hoopt op een welverdiend rustig weekend. Op vrijdagavond al blijkt deze hoop vervlogen. Dit is de schuld van een videotheekhouder. Hij bewees haar de ondienst zich te laten vermoorden. Julie`s baas Leturc (Amstutz) dringt er onder druk van zijn superieuren in Parijs erop aan, dat zij met haar trouwe ploeg de misdaad vlug oplost. Ondertussen stelt de officier van justitie de zo moeizaam ingerekende goochelaar weer op vrije voeten. Julie Lescaut krijgt fikse problemen om haar taak als moeder en haar werk als vrouwelijke speurder gescheiden te houden in een routine-scenario van Frédéric Krivine over een drugscircuit. Naar de personages van van Alexis Lecaye. Camerawerk van Jean-Pierre Aliphat.

Julie Lescaut : Police des viols

1993 | Misdaad

Duitsland/Zwitserland/Frankrijk 1993. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy en Alexis Desseaux.

De verkrachter-met-het-zwarte-masker slaat voor de vierde maal toe. Deze keer is het slachtoffer een collega van Julie Lescaut (Genest). De vrouwelijke commissaris bijt zich in het onderzoek vast, hoewel haar baas Leturc (Amstutz) haar de zaak wil ontnemen omdat ze er emotioneel teveel bij betrokken zou zijn. De keuze valt op een jonge inspectrice, Isabelle (Denicourt), een arrogante jonge vrouw die flater na flater slaat. Tussen haar en Lescaut botert het helemaal niet. Verder ondekt Lescaut dat zij een spion van de IGPN is die door Pergaud (Babilee) gestuurd is om een oogje in het zeil te houden op de mannelijke leden van het corps. Doordeweekse politiefilm met wat spanning, maar met een voorspelbaar plot, geschreven door Alexis Lecaye. Zoals steeds heeft Lescaut het moeilijk om zichzelf te blijven naast haar mannelijke collega's. Fotografie van Charlie Gaëta.

Julie Lescaut : La mort en rose

1993 | Misdaad

Duitsland/Zwitserland/Frankrijk 1993. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Roland Amstutz.

Tijdens een routine surveillance `s nachts wordt een agente door een auto aangereden die doorrijdt na het ongeluk. Ze wordt in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Julie Lescaut (Genest) begeeft zich op weg om de gewonde te spreken, maar die is al overleden voordat ze aankomt. De collega van het slachtoffer, Leveil (Rouve) heeft slechts de laatste twee cijfers van het nummerbord van de auto kunnen opschrijven: 61 (het nummer van het departement, Orne). In de haast opgezette wegversperringen en controles mochten niet baten. Diezelfde dag wordt een jonge Roemeense gewurgd aangetroffen in haar huis. Er is weer heel wat werk aan de winkel voor Lescaut en haar ondergeschikten. In deze sinistere moordzaak die leidt naar prostitutie op bestelling door middel van de Minitel en de handel in gestolen auto`s, krijgt de pittige commissaris met de steile rode haren een bijna volmaakte moordenaar tegenover zich. Spannend en goed gemaakt, maar met (te) weinig originele wendingen. Eric Kristy schreef het scenario, dat door Flore Thulliez in beeld gebracht werd.

Gabriel

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Mounir Dridi. Met o.a. Adama Niane, Julie-Anne Rauth, Françoise Brion, Christophe Bernard en Malek Kateb.

Niane, een zwarte jongeman, arriveert per bus in een Frans stadje aan de Atlantische kust. De jongen is tegelijkertijd geheimzinnig, ondoorgrondelijk, onschuldig en engelachtig, en hij brengt al vlug de tongen van de inwoners in beweging. Hij komt Brion opzoeken, de vrouw die hem heeft geadopteerd. Het weerzien is niet bepaald een succes. Een ogenschijnlijk zeer eenvoudige film, die bij ontleding echter bijzonder complex in elkaar blijkt te steken. Dridi's scenario is een schilderachtig palet van typisch Franse personages, gekruid met een vleugje racisme, afstandelijkheid of onverschilligheid, getekend met een aangrijpende poëzie. Zijn acteurs leveren prima werk. Achter de camera stond Pierre Boffety.

Un coeur qui bat

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Dominique Faysse, Thierry Fortineau, Jean-Marie Winling, Roland Amstutz en Chirstophe Pichon.

Een banaal thema, dat in twee woorden is samen te vatten. De liefde op het eerste gezicht tussen een vrouw en een onbekende in de Parijse metro. Ze bedrijven de liefde in een hotelkamer. Zij durft het niet te bekennen aan haar man, want ze voelt voor beiden evenveel passie. Er is gefilmd op een wijze, die niets van doen heeft met een klucht, en dat verandert de zaak. Een zeldzame zuinigheid in het gebruik van middelen om blikken, geheimen en gebaren te vangen, en de niet zozeer ontredderde als wel verwarde en gecompliceerde personages neer te zetten. Tweede film van deze cineast, die dezelfde obsessies in zijn opmerkelijke DROLE D`ENDROIT POUR UNE RENCONTRE tot uitdrukking bracht. Let op de goede decors (Carlos Conti) en de heldere beelden van Yves Angelo. Een fascinerende film, die echter ook wat lang is. Is dat te danken aan de zeer beladen dialogen, die deze filmer tot een epigoon van Eric Rohmer maken? Scenario van de regisseur en camerawerk van Yves Angelo.

Simon mène l'enquête

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Philippe Lefebvre. Met o.a. Victor Lanoux, Béatrice Agenin, Catherine Rich, Roland Amstutz en Jacques David.

Roger Goupil (Lanoux) maakt zich ongerust over de verkeerde vrienden van zijn zoon en nog meer, wanneer hij een joint in diens kamer ontdekt. Maar dat is niet nodig want genoemde zoon, Simon (Robert), probeert het alleen maar een keertje uit. Ongetwijfeld gewaagd en riskant, maar dit is geen drama en alles komt uiteindelijk weer prima op zijn pootjes terecht. Een klassiek en wat moeizaam scenario, wellicht te wijten aan de samenwerking van drie scenarioschrijvers, waaronder Victor Lanoux en Jacques Robert. Afgezien daarvan prettig om te volgen en zeer sympathieke personages. Een van de weinige tv-films die een publiek van negen tot negentig jaar zal aanstaan. Wat betreft deze film- en tv-regisseur, hij heeft al vaak bewezen dat hij een groot talent is. Dus

Sale comme un ange

1991 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1991. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Claude Brasseur, Lio, Nils Tavernier, Roland Amstutz en Claude Jean-Philippe.

Inspecteur van politie Deblache (Brasseur) is boven de vijftig, ongetrouwd en vindt vrouwen eigenlijk maar lastig. Af en toe maakt hij een nummertje met een prostitu[KA1]ee. Hij voelt zich niet fit en denkt dat hij kanker heeft, maar in feite is hij een pessimistische hyperchonder. Zijn jongere collega, de macho Th[KA1]eron (Tavernier), is net getrouwd met Barbara (Lio), maar hij gaat vreemd met iedereen en alles van het vrouwelijke geslacht dat hij op zijn weg tegenkomt. Hoewel Barbara een ijskoude is, voelt Deblache zich tot haar aangetrokken. De inspecteur heeft geen vrienden, behalve een informant, Manoni (Philippe). Langzaam maar zeker krijgt de onderwereld in de gaten wie de verklikker is en de grond wordt tamelijk heet onder de voeten van Manoni. Deblache geeft opdracht aan Th[KA1]eron om bij Manoni in te trekken, zodat hij kan afrekenen met het tuig dat het waagt op te dagen. Deblache besluit Barbara een bezoekje te gaan brengen, nu haar man afwezig is. Deblache overweldigt Barbara die aanvankelijk tegenstribbelt, maar het uiteindelijk lekker vindt en de volgende dag terugkomt om meer. Tweede speelfilm van Breillat die het vak als scenarioschrijfster leerde (uiteraard schreef ze hiervoor het scenario) met openhartige seksscènes, zonder dat het een exploitatiewerkje is geworden. Ze laat op originele wijze zien hoe mannen vrouwen kunnen misprijzen en hoe het zwakke geslacht zich laat pakken - in deze film gaat het over de verhouding tussen een rijpere man en een veel jongere vrouw. Uitstekend spel van alle hoofdrollen. Camerawerk van Laurent Dailland.

Nouvelle vague

1990 | Experimenteel, Romantiek

Zwitserland/Frankrijk 1990. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Alain Delon, Domiziana Giordano, Roland Amstutz, Laurence Côte en Jacques Dacqmine.

Een niet na te vertellen film. De locatie is een villa dicht bij de oever van het meer van Gen[KA2]eve met als hoofdpersonen Hij (Delon) en Zij (Giordano). Op de aftiteling worden de acteurs en zelfs de regisseur niet eens vermeld. De inhoud bestaat uit een stortvloed van beelden (negen cameralieden!), `klanken` (vijf bewerkers) en, natuurlijk woorden. Datgene wat te zien en te horen is overlapt elkaar gedeeltelijk. Er wordt niets verteld maar situaties worden getoond en er is van een commentaarstem gebruik gemaakt, etc. Kortom, een film die de aan zijn lot overgelaten kijker opnieuw moet samenstellen. Maar de vraag is waarvan precies. De onvoorwaardelijke bewonderaars van de 'Meester' zullen het geniaal vinden, maar anderen zullen van een anti-film spreken. Het lijkt vooral kladwerk van een talentvol iemand die zich wilde amuseren. Camerawerk van William Lubtchansky.

La belle affaire

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Pierre Arago. Met o.a. Pierre Doris, Marion Hänsel, Patrick Massieu, Roger Van Hool en Zouzou.

Bewerking van de roman [KL]Ah mon pote[KLE]. Een ternauwernood uit de gevangenis gekomen (niet al te slechte) boef ziet van zijn goede voornemens af en beraamt met drie medeplichtigen een grote slag in Zürich. Een klassiek uitgangspunt voor een film zonder verrassingen, maar knap gemaakt en nog humoristisch ook.

Hamlet

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Pierre Cavassilas. Met o.a. Gérard Desartha, Nada Stancar, Wladimir Yordanoff, Bernard Ballet en Marianne Denicourt.

De klassieke tragedie van Shakespeare opnieuw bewerkt voor met een spelregie van Patrice Ch[KA1]ereau, zelf filmregisseur. Een weelderige en persoonlijke versie waarin vrijheden lijken te zijn veroorloofd met betrekking tot het origineel. De vertaling uit het Engels is van de dichter Yves Bonnefoy en de schitterende decors zijn van Richarde Peduzzi. De camera maakt prima gebruik van de ruimte en wel zodanig dat het filmische aspect niet te kort gedaan wordt en (tenminste deels) ontsnapt aan de nadelen van 'gefilmd theater'.

La septième Dimension

1988 | Sciencefiction, Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Sciencefiction van Laurent Dussaux, Stéphan Holmes, Olivier Bourbeillon, Peter Winfield en Manuel Boursinhac. Met o.a. Ferreux, Marie-Armelle Deguy, Francis Frapat, Jean-Marie Dupuis en Michel Aumont.

Een beroemde actrice is in de jaren vijftig verdwenen. Dertig jaar later ziet een jonge bewonderaar de vroegere partner van H[KA1]el[KA2]ene, de betreffende ster, en neemt hem mee in een fantastisch avontuur in een serie films. Een origineel idee, maar aangezien elk avontuur door een andere regisseur (zes) is gemaakt, is het resultaat nogal ongelijkmatig en onsamenhangend. De film is toch de moeite waard, omdat enigen van de jonge, onbekende regisseurs veelbelovend lijken te zijn. Er zitten een aantal bijzondere scènes in.

Ronde de nuit

1983 | Misdaad, Actiefilm, Thriller

Frankrijk 1983. Misdaad van Jean-Claude Missiaen. Met o.a. Gérard Lanvin, Eddy Mitchell, Françoise Arnoul, Raymond Pellegin en Lisette Malidor.

Twee vlotte jonge politie-inspecteurs moeten de moord op een gedeputeerde oplossen, maar als ze de dader - een bizarre call- girl - gevonden hebben, wordt de zaak hun ontnomen. Ze zetten hun onderzoekingen toch voort, tot de [KA1]e[KA1]en wordt neergeschoten en de ander overgeplaatst naar de provincie. Een teleurstellende film na TIR GROUPE door een reeks van kokette filmcitaten en -hommages en opzichtig camerawerk, hetgeen allemaal absoluut niet functioneel is, gezien het al te gewone scenario (van de regisseur, Claude Veillot en Marc Perrier). Als genre-film net onderhoudend, met te conventionele rollen voor de interessante rolbezetting.

L' Allègement

1983 | Komedie

Zwitserland 1983. Komedie van Marcel Schupbach. Met o.a. Anne Caudry, Anne-Marie Blanc, Serge Avedikian, Roland Amstutz en Hanns Zischler.

Bewerking van de regisseur en Yves Yersin van een werk van Jean- Pierre Monnier. Rose-Hélène is bang dat haar hetzelfde lot te wachten staat als de voorname Flore, die verteerd werd door haar bovenmatige hartstochten. Dit moeilijke onderwerp had waarschijnlijk een prima middellange film kunnen opleveren, gezien het weinig verhalende karakter. Het produkt neigt naar mooi filmerij en is daardoor erg ongelijkmatig; het gaat allemaal zo moeizaam. Enkele tamelijk opwindende scènes blijven hangen.

Kleine Bende, De

1983 | Avonturenfilm

1983. Avonturenfilm van Michel Deville. Met o.a. François Marthouret en Roland Amstutz.

Tir groupé

1982 | Misdaad, Actiefilm

Frankrijk 1982. Misdaad van Jean-Claude Missiaen. Met o.a. Gérard Lanvin, Véronique Jannot, Michel Constantin, Mario David en Roland Blanche.

Een meisje wordt in de trein geterroriseerd en vervolgens gedood door een psychopatisch trio, waarna haar vriend onafhankelijk van, maar tegelijk met de politie de daders gaat opsporen om haar te wreken. Deze merkwaardige variant op DEATH WISH zonder de kwalijke aspecten van die film - de wrekende held zit berustend zijn gevangenisstraf uit - boeit door de oorspronkelijke afwijkingen van cliché-personages en - situaties. Tevens is er sprake van goed spel, en effectief fotografisch gebruik van vooral het nachtelijke Parijs. De als regisseur debuterende filmpublicist is beslist geen vernieuwer, maar levert wel een onderhoudend en schijnbaar geroutineerd werk. Het scenario is van Claude Veillot, die samen de regisseur diens verhaal bewerkte. Achter de camera stond Pierre William Glenn.

Parti sans laisser d'adresse

1982 | Drama

Frankrijk 1982. Drama van Jacqueline Veuve. Met o.a. Jacques Zanetti, Mista Prechac, Emmanuelle Ramu, Vania Vilers en Roland Amstutz.

Een bewerking van de novelle van Jack London. Alles speelt zich af achter de gesloten deuren van een gevangeniscel. Dit wel zeer verplichte, maar hevig beladen thema zou ongetwijfeld een uitstekende korte of middellange speelfilm hebben kunnen opleveren. De film is mislukt, want zit vol gemeenplaatsen terwijl het verleden van de gevangene met behulp van rechtlijnige, simplistische en schoolse flash-backs voorbijtrekt. De enige twee punten die hem van een totale mislukking redden zijn een goede acteerprestatie van Jacques Zanetti, evenals het ontluisterende beeld dat van het gevangenisleven wordt gegeven. Rustig, eentonig, zonder voorvallen en zonder gewelddadigheden, zoals het niet in films maar wel in werkelijkheid meestal gaat. Dat is lang niet genoeg voor een goede film.

La Petite Bande

1982 | Familiefilm, Avonturenfilm, Mysterie

Frankrijk 1982. Familiefilm van Michel Deville. Met o.a. François Marthouret, Roland Amstutz, Nathalie Bécue, Françoise Lugagne en Georges Carmier.

Deville en zijn handlanger Perrault (DOSSIER 51) hebben zich laten inspireren door een authentieke gebeurtenis uit 1979: het zeer onverstandige uitstapje van zeven heel jonge Engelsen in Frankrijk hebben zij met een hele menigte bizarre personen en wonderlijke gebeurtenissen in verband gebracht. De film is een allegorie die een veelal bekrompen houding van volwassenen benadrukt. Andere bijzonderheid: de film bevat geen enkel geluid! Slim gedaan, met als enige fout het naast elkaar plaatsen van niet bij elkaar passende beelden en het mislukken van enkele komische scènes. Ook bekend als LES PETITS ANGLAIS.

À vendre

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Christian Drillaud. Met o.a. Michel Amphoux, Roland Amstutz, Ariane Ascaride, Pierre Ascaride en Arlette Baskis.

Plattelandsschets zonder plot. In een dorp in een uithoek lopen de levens van verschillende personages langs en door elkaar heen. Het gaat om de bewoners van een afgelegen boerderij die geen winst meer oplevert (vandaar de titel), de eigenaar van de boerderij, die in het dorp woont en er 'bizarre zeden' op na zou houden, de kroeg op de hoek met zijn stamgasten, twee jonge werklozen met onbevredigde seksuele behoeften, een jonge vrouw die in een droom leeft, een andere die naar de stad wil vluchten etc. Op een dag wordt de kroegbazin vermoord, maar niemand zal ooit te weten komen wat er is gebeurd. Veelbelovend debuut van een filmmaker die het niet meezat: zijn tweede film, ITINERAIRE BIS, was maar drie dagen te zien, waarna hij niets meer maakte. Onheilspellende sfeer, naargeestige locaties en ambivalente en ondoorgrondelijke personages maken de film beklemmend en duister. Sober vormgegeven.

Un Etrange voyage

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Alain Cavalier. Met o.a. Jean Rochefort, Camille de Casabianca, Arlette Bonnard, Dominique Besnehard en Patrick Depeyrrat.

Moeder van schilder van middelbare leeftijd verschijnt niet op een logeerafspraak maar blijkt toch uit huis vertrokken te zijn. Politie vindt geen spoor, dus gaat hij haar zelf zoeken, samen met zijn studerende, politiek geëgageerde dochter. Ze volgen te voet het treintraject. De tocht wordt een wederzijdse verkenning tussen vader en dochter, waarbij de verloren gegane communicatie wordt hersteld, maar ook hun mentaliteitskloof duidelijk wordt. Boeiende en door Rochefort en dochter van de regisseur perfect gespeelde psychologische film heeft te beperkte opzet, waardoor het geheel minder indruk achterlaat dan de afzonderlijke scènes.

Sauve qui peut (la vie)

1980 | Romantiek, Drama, Experimenteel

Zwitserland/Frankrijk 1980. Romantiek van Jean-Luc Godard. Met o.a. Isabelle Huppert, Jacques Dutronc, Nathalie Baye, Roland Amstutz en Fred Personne.

Deze film heeft een muzikale structuur in vier delen, waarbij onafhankelijk van elkaar de drie hoofdpersonen worden geïntroduceerd. Volgens zijn eigen zeggen 'de tweede eerste film' van Godard blijkt na jaren van video-experimenten en politieke strijdfilms niet een nieuw begin, maar een opnieuw opvatten van eerdere thema's, procedés en collage- technieken.

Plein Sud

1980 | Avonturenfilm, Romantiek, Komedie

Frankrijk/Spanje 1980. Avonturenfilm van Luc Béraud. Met o.a. Patrick Dewaere, Clio Goldsmith, Jeanne Moreau, Guy Marchand en Jose Luis Lopez Vasquez.

Een jonge vrouw die als lokvogel in een politiek complot wordt gebruikt, verzet zich tegen verdere manipulatie en dringt zich op aan een toevallige voorbijganger. Deze blijkt een vroegtijdig ingedutte professor te zijn, wiens verlangen naar avontuur en romantiek weer opbloeit tijdens een reeks van verwarrende en verontrustende belevenissen en ontmoetingen. Amour fou wordt verbeeld in opzettelijke termen van stationslectuur met net te veel afstandelijke ironie om het escapisme daarvan echt te laten werken. Goldsmith is - hoe aantrekkelijk ook - (nog) geen actrice, waardoor haar passie voor de helft in het luchtledige blijft. Dank zij Dewaere en bizarre bijrollen onderhoudend, maar de films van hetzelfde genre uit de jaren veertig worden niet geëvenaard.

La femme flic

1979 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1979. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Miou-Miou, Jean-Marc Thibault, Leny Escudero, Jean-Pierre Kalfon en Niels Arestrup.

Een vrouwelijke politie-inspecteur, die overgeplaatst is naar een noordelijk provinciestadje ontdekt georganiseerde kinderprostitutie, waarbij notabelen en industriëlen betrokken zijn. Gebaseerd op feiten, maar vooral bijzonder omdat het dit keer een vrouw is die stuk loopt op de corruptie van hogerhand. Scenario van de regisseur en Claude Veillot.

I... comme Icare

1979 | Thriller, Misdaad, Mysterie

Frankrijk 1979. Thriller van Henri Verneuil. Met o.a. Michel Etcheverry, Yves Montand, Michel Albertini, Gabriel Cattand en Roland Amstutz.

Vlak na zijn herverkiezing wordt de president van een fictieve staat vermoord. Volgens de onderzoekscommissie was het waarschijnlijk het werk van een gekke eenling, maar een van de commissieleden, procureur-generaal Henri Volney (Montand), heeft zijn twijfels. Sterke politieke thriller, duidelijk gebaseerd op de aanslag op John F. Kennedy, refereert daarnaast aan het beroemde experiment van Milgram en aan de moord op de Chileense president Allende door de boeven van Pinochet. Genomineerd voor vijf Césars, onder andere voor de muziek van Ennio Morricone.

Fernand

1979 | Drama, Komedie

Frankrijk 1979. Drama van René Féret. Met o.a. Bernard Bloch, Jany Gastaldi, Yves Reynaud, Dominique Arden en Roland Amstutz.

Sobere, tedere film met Bloch als een naïeve, brave man die gewoon te goed is voor deze wereld en die dan ook constant door iedereen bedrogen en bestolen wordt. Een bescheiden, geslaagde produktie met een uitstekende hoofdrol van Bloch.

Les Petites fugues

1978 | Drama, Komedie

Zwitserland/Frankrijk 1978. Drama van Yves Yersin. Met o.a. Michel Robin, Fabienne Barraud, Dore de Rosa, Fred Personne en Mista Préchac.

Het personage van de Franse acteur Michel Robin lijkt best gelukkig. Hij werkt al tientallen jaren als boerenknecht, krijgt te eten en te drinken en mag zelfs op wat genegenheid rekenen van het gezin waarvoor hij werkt. Maar dan koopt hij een brommertje en ontdekt een leven voorbij de grenzen van het Zwitserse boerengehucht. Richting een motorcrosswedstrijd en (ingebeeld?) zweefvliegen. Hoogstaand drama dankzij enscenering en acteerwerk. Michel Robin, geliefd als Frankrijks opa-figuur of de ideale vader, overleed eind 2020 na het oplopen van Covid-19.

La Communion solennelle

1976 | Horror, Historische film, Komedie

Frankrijk 1976. Horror van René Ferret en René Féret. Met o.a. Myriam Boyer, Nathalie Baye, Monique Mélinand, René Ferret en Marcel Dalio.

Kroniek van drie platte-landsfamilies die een eeuw lang worden gevolgd op communie-feesten die iedereen bijeenbrengen. Vernuftig geconstrueerd scenario laat ruimte voor rake observaties en ironisch spel. Beste momenten doen aan films van Jean Renoir denken. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

L'histoire de Paul

1975 | Drama

Frankrijk 1975. Drama van René Féret. Met o.a. Paul Allio, Roland Amstutz, Pierre Ascaride, Jean Benguigui en Bernard Bloch.

Na een poging tot zelfmoord, is Paul (Allio) helemaal in zichzelf gekeerd. Hij wordt door zijn familie naar een psychiatrisch ziekenhuis gebracht, waar we zowel kennis maken met de patiënten als met hun verzorgers. Langzamerhand ontwaakt Paul uit zijn autistische toestand: hij neemt zijn medicijnen in, gaat weer eten en neemt zelfs de flensjes aan die zijn moeder hem brengt. Fictie met een overduidelijk documentair aspect. Door in zijn eerste speelfilm een dergelijke grenservaring met behulp van acteurs te herscheppen, is deze cineast bekend geworden. Een overtuigende film met een werkelijk homogene groep acteurs. Het camerawerk is van Nurith Aviv.

imdb: Zoek Roland Amstutz op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1997	Dobermann
1997	Alors voilà
1996	Pêcheur d'Islande
1996	Les arnaqueuses
1995	Ricky
1995	Le fils de Paul
1995	Julie Lescaut : Rumeurs
1995	Julie Lescaut : Recours en grâce
1995	Julie Lescaut : La fiancée assassinée
1995	Jeunesse sans dieu
1994	Nestor Burma dans l'île
1994	Les cinq dernières minutes : Meurtre à l'université
1994	Julie Lescaut : Week-End
1993	Julie Lescaut : Police des viols
1993	Julie Lescaut : La mort en rose
1993	Gabriel
1991	Un coeur qui bat
1991	Simon mène l'enquête
1991	Sale comme un ange
1990	Nouvelle vague
1989	La belle affaire
1989	Hamlet
1988	La septième Dimension
1983	Ronde de nuit
1983	L' Allègement
1983	Kleine Bende, De
1982	Tir groupé
1982	Parti sans laisser d'adresse
1982	La Petite Bande
1980	À vendre
1980	Un Etrange voyage
1980	Sauve qui peut (la vie)
1980	Plein Sud
1979	La femme flic
1979	I... comme Icare
1979	Fernand
1978	Les Petites fugues
1976	La Communion solennelle
1975	L'histoire de Paul

name

email

mijn instellingen

Dobermann

Alors voilà

Pêcheur d'Islande

Les arnaqueuses

Ricky

Le fils de Paul

Julie Lescaut : Rumeurs

Julie Lescaut : Recours en grâce

Julie Lescaut : La fiancée assassinée

Jeunesse sans dieu

Nestor Burma dans l'île

Les cinq dernières minutes : Meurtre à l'université

Julie Lescaut : Week-End

Julie Lescaut : Police des viols

Julie Lescaut : La mort en rose

Gabriel

Un coeur qui bat

Simon mène l'enquête

Sale comme un ange

Nouvelle vague

La belle affaire

Hamlet

La septième Dimension

Ronde de nuit

L' Allègement

Kleine Bende, De

Tir groupé

Parti sans laisser d'adresse

La Petite Bande

À vendre

Un Etrange voyage

Sauve qui peut (la vie)

Plein Sud

La femme flic

I... comme Icare

Fernand

Les Petites fugues

La Communion solennelle

L'histoire de Paul