Erik King

Shake, Rattle & Roll

Verenigde Staten 1999. Muziek van Mike Robe. Met o.a. Bonnie Somerville, Brad Hawkins, Samaria Graham, Travis Fine en Kai Lennox.

An Alan Smithee Film: Burn Hollywood Burn

Verenigde Staten 1998. Komedie van Alan Smithee. Met o.a. Eric Idle, Ryan O'Neal, Coolio, Sylvester Stallone en Whoopi Goldberg.

Sinds 1955 wordt de naam Alan Smithee op de creditlijst genoteerd als de regisseur om wat voor reden dan ook weigert zijn naam aan de film te verbinden. In de satire An Alan Smithee Film: Burn Hollywood Burn speelt Idle een debuterend regisseur die inhoudelijke ingrepen van de producer (goeie rol van O'Neal) onaanvaardbaar vindt. Maar zijn naam is ongelukkigerwijs écht Alan Smithee, dus wat nu? Ondanks het briljante uitgangspunt en de interne kritieken met vele cameo's wordt deze film nooit echt grappig. Waarschijnlijk heeft dat met de overdreven stijl van scenarist Joe Eszterhas (Showgirls, Basic Instinct) te maken. Men zegt dat regisseur Arthur Hiller door conflicten met Eszterhas zijn naam heeft gewist voor Alan Smithee. O ironie of O pr-machine?

Kindred: The Embraced

Verenigde Staten 1996. Misdaad van Peter Medak. Met o.a. C.Thomas Howell, Stacy Haiduk, Brian Thompson, Mark Frankel en Patrick Bauchau.

Sinds 1955 wordt de naam Alan Smithee op de creditlijst genoteerd als de regisseur om wat voor reden dan ook weigert zijn naam aan de film te verbinden. In de satire An Alan Smithee Film: Burn Hollywood Burn speelt Idle een debuterend regisseur die inhoudelijke ingrepen van de producer (goeie rol van O'Neal) onaanvaardbaar vindt. Maar zijn naam is ongelukkigerwijs écht Alan Smithee, dus wat nu? Ondanks het briljante uitgangspunt en de interne kritieken met vele cameo's wordt deze film nooit echt grappig. Waarschijnlijk heeft dat met de overdreven stijl van scenarist Joe Eszterhas (Showgirls, Basic Instinct) te maken. Men zegt dat regisseur Arthur Hiller door conflicten met Eszterhas zijn naam heeft gewist voor Alan Smithee. O ironie of O pr-machine?

The Invaders

Verenigde Staten 1995. Sciencefiction van Paul Shapiro. Met o.a. Scott Bakula, Richard Thomas, DeLane Matthews, Terence Knox en Ralou Trujillo.

Nolan wordt geholpen door diens lieftallige verloofde Dr. Ellen Garza. Roy Thinnes die in de oorspronkelijke tv-serie zat, heeft een kleine rol als (de oorspronkelijke) David Vincent, die nog altijd jacht maakt op de aliens voordat hij verdwijnt.

Stay Tuned

Verenigde Staten 1992. Komedie van Peter Hyams. Met o.a. John Ritter, Pam Dawber, Jeffrey Jones, Heather McComb en David Tom.

Roy (Ritter) is zo'n couch potato dat hij een geweldig aanbod voor kabeltv accepteert voordat hij zich realiseert dat hij daarmee een pact met de Duivel sluit. Hij en zijn vrouw Helen (Dawber) worden hun televisie ingezogen en zullen daar de 666 beschikbare zenders moeten zien te overleven. Vrolijke satire op de (alomaanwezigheid) van televisie is best vermakelijk. De kinderen van de twee proberen ze te redden uit programma's als I Love Lucifer en Three Men and Rosemary's Baby. Het latere Pleasantville had een vergelijkbaar verhaal.

Missing Persons

Verenigde Staten 1990. Misdaad van Gary Sherman. Met o.a. Daniel J. Travanti, Frederick Weller, Erik King, Jorjan Fox en Juan Ramirez.

Pilootfilm van de gelijknamige tv-serie over een vijfkoppig team van de politie: Travanti, Weller, King, Fox en Ramirez. Ze houden zich bezig met mensen die vermist worden. In deze onderhoudende, maar clichématige aflevering moeten ze een heleboel verdwenen personen opsporen: een jong Pools meisje dat door een gestoord slachtoffer van de nazi's gegijzeld wordt, een studente die door haar misdadige verloofde blijkt te zijn koud gemaakt, een bejaarde vrouw wier auto gestolen is, terwijl zij in de kofferruimte zit opgesloten en een overspelige echtgenoot, die bij nationale garde is. Flink wat werk aan de winkel, maar wel heel oppervlakkig.

Casualties of War

Verenigde Staten 1989. Oorlogsfilm van Brian De Palma. Met o.a. Michael J. Fox, Sean Penn, Don Harvey, John Leguizamo en John C. Reilly.

Weinig genuanceerd, maar knap vormgegeven oorlogsdrama over Amerikaanse soldaten die een Vietnamees meisje ontvoeren en verkrachten. Aan het eind van de oorlog staat 'all American boy' Fox - de enige die niet aan de 'oorlogsmisdaad' heeft meegedaan - voor een moreel dilemma: moet hij de sergeant (Penn) die hem het leven redde, aangeven of kan hij er beter het zwijgen toe doen. Vietnamveteraan David Rabe baseerde zijn scenario op een artikel uit The New Yorker van Daniel Lang dat later in boekvorm uitgegeven werd. Camerawerk van Stephen H. Burum.