Christophe Rossignon: cast en productie.
Er zijn 24 films gevonden.

Un autre monde

2021 | Drama

Frankrijk 2021. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Vincent Lindon, Sandrine Kiberlain, Anthony Bajon, Marie Drucker en Guillaume Draux.

Na La loi du marché (2015) en En guerre (2018) is dit de derde – en voorlopig beste – speelfilm die regisseur Brizé met acteur Lindon maakte over de keerzijden van de vrije markt. Lindon, subliem als altijd, speelt een manager in een multinational die tien procent van zijn personeel moet ontslaan, puur omdat de aandeelhouders meer winst eisen. Akelig overtuigend toont de film hoe grote bedrijven systemen creëren waarin welwillende werknemers kunnen worden verpletterd. Knap hoe zo’n abstract gegeven zo menselijk en meeslepend wordt uitgewerkt.

Délicieux

2021 | Drama

Frankrijk​/​​België 2021. Drama van Éric Besnard. Met o.a. Grégory Gadebois, Isabelle Carré, Guillaume de Tonquédec en Christian Bouillette.

In 1789, aan de vooravond van de Franse Revolutie, wordt een norse topkok (Gadebois) op staande voet ontslagen nadat hij de gasten van zijn adellijke baas een onorthodox hapje heeft voorgeschoteld. Verslagen besluit hij dan maar een bescheiden herberg te gaan beheren op het platteland. Tot een mysterieuze dame (Carré) hem inspireert om het ambitieuzer aan te pakken. Deze culinaire feelgoodfilm heeft een eenvoudig verhaal, maar zit vol schilderachtige plaatjes en personages met wie je makkelijk meeleeft. En niet onbelangrijk in dit genre: de opgevoerde delicatessen wekken de eetlust prima op.

Au nom de la terre

2019 | Drama

Frankrijk​/​​België 2019. Drama van Edouard Bergeon. Met o.a. Guillaume Canet, Veerle Baetens, Anthony Bajon, Rufus en Samir Guesmi.

Drama over de invloed van de globalisering en commercialisering van landbouw op een Franse boer en zijn gezin. We zien zowel de pracht en het geluk van het plattelandsbestaan als de onderlinge competitie, het dorpse geroddel en de tol die leningen, plofkippen en dumpprijzen eisen ‘omdat de mensen goedkoop willen.’ Een tot debat uitnodigende, bitterzoete ode aan het moderne boerenbestaan. Geregisseerd door een boerenzoon, gebaseerd op het verhaal van zijn vader. Over hoe de opkomst van de boer als ondernemer leidde tot het faillissement van de boer als mens.

Dans les forêts de Sibérie

2016 | Drama

Frankrijk 2016. Drama van Safy Nebbou. Met o.a. Evgeniy Sidikhin en Raphaël Personnaz.

In 2010 leefde avonturier-globetrotter Sylvain Tesson een half jaar solo in een blokhut aan het Baikalmeer. Het literaire verslag daarvan, Dans les forêts de Sibérie, werd bekroond met de Prix Médicis. Voor het filmscenario raadde Tesson regisseur Nebbou aan om zich niet aan het introspectieve man-in-een-hutje-verhaal te houden. En zo duikt er, voor de cinedramatiek, een Russische voortvluchtige op in de verfilming. Daarin heeft de imposante Siberische natuur de hoofdrol. Onder de bijrolspelers zijn mensen die Tesson tijdens zijn retraite ontmoette. Helaas is Ibrahim Maaloufs muziek stoorzender in de stiltecoulisse.

La loi du marché

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Vincent Lindon, Karine de Mirbeck, Matthieu Schaller, Yves Ory en Xavier Mathieu.

Hoe ver gaat de 51-jarige Thierry (Lindon) om met zijn vrouw en gehandicapte zoon te overleven in een recessie? Op die 500 euro per maand die hij als werkloze krijgt, gaat dat niet lukken. Dus draait hij noodgedwongen mee in de mallemolen van arbeidsbureaus, bijscholingscursussen en budgethulpverlening, waar hij met een strak gezicht de dagelijkse vernederingen slikt. Het is verre van een sexy onderwerp, maar Brizé laat overtuigend zien dat er misschien best tegen windmolens te vechten valt. Veelvuldig bekroond, Lindon kreeg voor zijn spel een Palm en een César, Brizé werd voor beide prijzen genomineerd.

Le combat ordinaire

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Laurent Tuel. Met o.a. Nicolas Duvauchelle, Maud Wyler, Ludovic Berthillot, André Wilms en Olivier Perrier.

Ingetogen drama, een haar voorbij de grens van de realiteit, rond vroegoude oorlogsfotograaf Marco (Duvauchelle) in de Dordogne, de streek van zijn jeugdherinneringen. Dikwijls overmand door depressie en trauma zoekt hij naar zingeving in eenvoud, met zijn kat, dierenartsvriendin, en een fotografieproject waarbij hij de dokwerkers van een naburige haven portretteert (Port de Lorient). Le combat ordinaire is een stripboekverfilming van de gelijknamige vierdelige serie (2003-2008) van gevierd stripauteur Manu Larcenet, waarbij filmmaker Laurent Tuel heel knap de onbestemde aard van de hoofdpersoon intact liet, ten gunste van de vrije beleving - het leidmotief - van de toeschouwer.

Maintenant ou jamais

2014 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2014. Misdaad van Serge Frydman. Met o.a. Leïla Bekhti, Nicolas Duvauchelle, Arthur Dupont en Léo Lorléac'h.

Wanneer de echtgenoot van Juliette werkloos wordt, dreigt het gelukkige gezin hun droomhuis kwijt te raken, en ze is de wanhoop nabij. De achternaam van de jonge vrouw, nu, luidt Lesage oftewel 'le sage'; de wijze of de brave. Dit krijgt een ironische bijklank wanneer Juliette de kleincrimineel Manuel, die eerder haar tas heeft gejat, in een misdaad betrekt die de geldzorgen moet wegtoveren. En dan vonkt er ook nog iets. Spannend nu-of-nooit-verhaal vraagt enige coulance inzake plausibiliteit. Maar regisseur Frydman weet: het is verdraaid moeilijk om je ogen van de beeldschone, zinnelijke Bekhti af te houden.

Tango libre

2012 | Drama

België​/​​Frankrijk​/​​Luxemburg 2012. Drama van Frédéric Fonteyne. Met o.a. François Damiens, Sergi López, Jan Hammenecker, Christophe Rossignon en Anne Paulicevich.

De degelijke, wat verlegen cipier J.C. (Damiens) danst tijdens tangoles graag met Alice (Paulicevich). Dan komt hij erachter dat ze een liefdesgeschiedenis heeft met twee gevangenen die hij dagelijks bewaakt, zware jongens Fernand (López) en Dominic (Hammenecker). Actrice en coscenariste Paulicevich creëerde in dit lichtvoetige drama een mooie rol voor zichzelf als de vrouw die tussen verschillende mannen zit. Het script zwalkt enigszins, maar de goede cast zorgt voor mooie momenten, waaronder sensuele tangotaferelen - soms met louter mannen.

Welcome

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Philippe Lioret. Met o.a. Vincent Lindon, Firat Ayverdi, Audrey Dana, Thierry Godard en Olivier Rabourdin.

De jonge Koerd Bilal komt na een lange reis aan in Calais, vanwaar hij denkt over te steken naar Engeland. Hij wil naar Londen, waar zijn vriendinnetje woont. Een eerste poging mislukt en is bijna zijn dood. Dan besluit hij het zwemmend te proberen. Hij krijgt hulp van een lokale zwemleraar. Regisseur Lioret bracht, voorafgaand aan de opnames, acht maanden door in een verzamelplaats voor vluchtelingen in Calais en was daar getuige van het onbarmhartige optreden van de Franse overheid. Hij wilde daarom de mensen achter de nieuwsfeiten laten zien.

Azur et Asmar

2006 | Animatie, Familiefilm

Frankrijk​/​​Spanje​/​​België​/​​Italië 2006. Animatie van Michel Ocelot.

Azur en Asmar groeien op als broers, al heeft de een blauwe ogen en de ander een donkere huid. Eenmaal volwassen willen ze allebei dezelfde fee bevrijden om met haar te trouwen. De Franse animator Michel Ocelot schreef een sprookje dat niet had misstaan in de vertellingen van Duizend-en-een-nacht, met een actuele moraal over vooroordelen en gelijkwaardigheid. Ocelot, bekend van de Kirikou-films, nam stelling tegen het wij-zij-gevoel dat zeker in de Franse buitenwijken uiterst actueel was. De animaties zijn zo mooi dat je bijna vergeet dat de spanningsboog soms wat inzakt.

Joyeux Noël

2005 | Oorlogsfilm, Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​België​/​​Roemenië 2005. Oorlogsfilm van Christian Carion. Met o.a. Diane Kruger, Guillaume Canet, Gary Lewis, Daniel Brühl en Lucas Belvaux.

Zonder dat de legeraanvoerders er weet van hadden, leidde op kerstavond 1914 een feestje in de Duitse loopgraven tot een staakt-het-vuren tussen Franse, Schotse en Duitse soldaten. In het niemandsland tussen de voorste loopgraven vierden de mannen gezellig kerstfeest. Ze delen champagne, sigaretten en chocolade, tonen foto's van hun geliefden en kinderen, en proberen met handen en voeten tot een gesprek te komen. Heikele dilemma's worden vermeden - over plichtsbesef, gewetensnood en hoogverraad gaat het niet in deze wat geforceerde feelgoodfilm. Joyeux Noël was de Franse inzending voor de Oscar voor beste niet-Engelstalige film.

L'équipier

2004 | Drama, Romantiek

Frankrijk 2004. Drama van Philippe Lioret. Met o.a. Philippe Torreton, Grégori Derangère, Sandrine Bonnaire en Anne Consigny.

Meeslepende raamvertelling waarin Camille (Anne Consigny), voor even teruggekeerd naar haar Bretonse geboorte-eiland Ouessant om het familiehuis te verkopen, een geheim ontdekt. In 1963 vormden haar vader, vuurtorenwachter Yvon Le Guen, moeder en conservenfabrieksarbeidster Mabé en de jonge co-vuurtorenwachter Antoine het middelpunt van een verzwegen geschiedenis. Algerije-veteraan Antoine is als vastelander allesbehalve welkom in het dorp, dat hem zijn toegewezen post op de Jument-vuurtoren misgunt. In stilte vonkt het echter tussen de buitenstaander en Mabé. Geweldige stormscènes, met Torreton op zijn intense best als de stuurse maar integere Yvon.

Jeux d'enfants

2003 | Romantiek, Drama

Frankrijk​/​​België 2003. Romantiek van Yann Samuell. Met o.a. Guillaume Canet, Marion Cotillard, Thibault Verhaeghe, Joséphine Lebas-Joly en Élodie Navarre.

Jonge kinderen zijn Julien en Sophie nog als ze een band smeden in slechte tijden. Julien heeft zojuist een muziekdoosje gekregen van zijn stervende moeder. Dit doosje geven Julien en Sophie jarenlang aan elkaar door elke keer als de een de ander voor een uitdaging stelt. Terwijl de uitdagingen steeds grimmiger worden krijgt de kijker alsmaar geen antwoord op de vraag wat deze mensen in hemelsnaam bezielt. Jeux d'enfants is typische cinema du look: de camera zwiert als een penseel van een bezeten kunstenaar over het doek, kleuren knallen ons tegemoet en geen filmtechniek wordt onbenut gelaten - schitterend, maar schijnbaar pointeloos.

Irréversible

2002 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 2002. Drama van Gaspar Noé. Met o.a. Monica Bellucci, Vincent Cassel, Albert Dupontel, Jo Prestia en Philippe Nahon.

Toenmalige echtelieden Monica Bellucci en Vincent Cassel spelen een tragisch stel in Gaspard Noés misdaaddrama. Berucht, vanwege een ruim tien minuten durende verkrachtingsscène, met dan ook nog beelden van een hoofd dat in close-up wordt verbrijzeld. En dat allemaal gemonteerd in omgekeerde Memento-volgorde, met de openingsscène als het einde van het naargeestige verhaal. Bellucci is het slachtoffer, Cassel de wreker, en Dupontel completeert de driehoek als Bellucci’s ex en Cassels vriend. Gezaghebbende moraalschets, waarin het uiterste wordt gevraagd van makers en toeschouwers.

Une hirondelle a fait le printemps

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Christian Carion. Met o.a. Michel Serrault, Mathilde Seigner, Jean-Paul Roussillon, Frédéric Pierrot en Marc Berman.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

À la verticale de l'été

2000 | Drama

Vietnam​/​​Frankrijk 2000. Drama van Tran Anh Hung. Met o.a. Tran Nu Yên-Kê, Nguyen Nhu Quynh, Le Khanh, Ngo Quang Hai en Chu Hung.

Mathilde besluit een boerderij buiten Parijs over te nemen, waar de eigenaar nog woont. Omdat ze uit de grote stad komt mogen de mensen uit de buurt haar niet zo. Ook moet ze proberen om te gaan met de oude eigenaar van de boerderij.

Mua he chieu thang dung

2000 | Drama

Vietnam​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 2000. Drama van Tran Anh Hung. Met o.a. Tran Manh Cuong, Chu Hung, Quang Hai Ngo, Le Khanh en Tran Nu Yên-Khê.

Na Saigon in een Parijse studio te hebben nagebouwd voor l'Odeur de la papaye verte (1993) en die stad werkelijk te hebben getoond in Cyclo (1995), situeert de Vietnamese regisseur Tran, die al als kind naar Frankrijk emigreerde, zijn derde film in Hanoi. Een stad waar in tegenstelling tot het drukke Saigon volgens de maker rust en harmonie heerst. Die atmosfeer weerspiegelt zich in het ogenschijnlijk kalme leven van drie zussen, die elkaar regelmatig treffen om te praten, lachen en samen te koken. De twee oudsten zijn getrouwd, de jongste woont samen met haar broer. In alle rust brengt regisseur Tran steeds meer barstjes in het schone oppervlak aan het licht: noch het huwelijk van de zussen noch dat van hun ouders is zo fraai als het lijkt. Geen hevige confrontaties of rappe aktie, wel poëtische, oogstrelende observaties van mensen die proberen vast te houden aan harmonie.

Extension Du Domaine De La Lutte

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk 1999. Drama van Philippe Harel. Met o.a. Philippe Harel, José Garcia, Catherine Mouchet, Cécile Reigher en Marie-Charlotte Leclaire.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

Assassin(s)

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Mathieu Kassovitz. Met o.a. Michel Serrault, Marc Berman, Robert Gendreu, Mathieu Kassovitz en Danièle Lebrun.

Literaire zwarte komedie, gebaseerd op het gelijknamige boek van romancier Michel Houellebecq ('Elementaire deeltjes') die het draaiboek schreef met regisseur/scenarist Philippe Harel. Rijk gevuld met filosofische teksten over oa de aanschaf van een bed, de ontoegankelijkheid van vrouwen, vreemde luchtjes in huis en de weemoed van feestdagen: de moderne maatschappij in een notendop. Philippe Harel speelt zelf de hoofdpersoon, steevast door de verteller aangeduid als 'Onze Held'. Onze Held is een kettingrokende misantropische IT-er die, zoals hij zelf Maupassant aanhaalt, 'los staat van de wereld' maar zichzelf normaal acht 'tot zo'n 80%'. Hij is alleen, verdient 25x minimumloon, maakt georganiseerde groepsreisjes en heeft al twee jaar geen seks. Collega Tisserand (José Garcia) is zo mogelijk nog alleenstaander. Het toeval wil dat de twee door het bureau worden gekoppeld om softwarecursussen te geven in de provincie. Alwaar Onze Held pas goed op stoom komt. 'Je bent verweesd door de tienerliefdes die je nooit hebt gekend. Net als de vrije markt creëert vrije seks een klasse van paupers.' Verlossing uitgesloten. Extension du domaine de la lutte (in de context te vertalen als 'verlenging van het strijdperk') grossiert in treffende teksten en subtiele plotwisselingen.

Anna Oz

1996 | Horror, Thriller, Drama

Italië​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1996. Horror van Eric Rochant. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Emmanuelle Devos, Grégori Derangère, Sami Bouajila en Jean-Michel Fête.

Anna is een vrouw die in Parijs woont, maar droomt dat ze een jonge vrouw in Venetië is. Wanneer ze door de politie wordt opgehaald om te getuigen voor een misdaad die ze heeft gezien, begint haar leven in elkaar te storten. Ze kan zich namelijk niets meer herinneren van deze gebeurtenis. Zal haar alter-ego, de vrouw in Venetië, er iets mee te maken hebben?

La haine

1995 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1995. Misdaad van Mathieu Kassovitz. Met o.a. Vincent Cassel, Hubert Koundé, Saïd Taghmaoui, Abdel Ahmed Ghili en François Levantal.

Deze tweede film van regisseur/scenarist Kassovitz (als acteur bekend uit oa Amélie en Munich) speelt zich af in de Banlieu Parisien, de grauwe voorstad van de lichtstad, waar de politie keihard optreedt tegen de voortdurende dreiging van oproer en vandalisme. Hier zwerven drie vrienden doelloos over straat, de een Joods, de ander zwart, de derde Noord-Afrikaans. We volgen het stel tijdens een broeierige dag die onvermijdelijk uitmondt in agressie. Kassovitz geeft in inventieve, meeslepende zwart-witopnamen een prangend beeld van zijn tijd. Bekroond in Cannes voor de beste regie.

Cyclo

1995 | Misdaad, Drama

Vietnam​/​​Frankrijk​/​​Hongkong SAR van China 1995. Misdaad van Tran Anh Hung. Met o.a. Le Van Loc, Nguyen Nhu Quynh en Tony Leung Chiu Wai.

Een jonge fietstaxichauffeur in Ho Chi Minhstad (gespeeld door de van de straat geplukte Van Loc, die dit beroep daadwerkelijk uitoefende) wordt op een dag bestolen van zijn vervoermiddel. Zijn baas eist dat hij de fietstaxi vergoedt. Geld heeft hij niet, dus sluit hij zich aan bij een bende onder leiding van de charismatische leider 'Poet' (Leung). Regisseur Anh Hung (L'odeur de la papaya verte) maakte een Vietnamees meesterwerkje met hallucinogene trekjes. Uitstekend acteerwerk van de zeer naturelle Van Loc en natuurlijk van het Aziatische acteerkanon Leung (Chung King Express, In the Mood for Love).

Métisse

1993 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​België 1993. Komedie van Mathieu Kassovitz. Met o.a. Julie Mauduech, Mathieu Kassovitz, Hubert Koundé, Vincent Cassel en Tadek Lokcinski.

Voordat hij doorbrak met de agressieve banlieue-culthit La haine, scoorde Kassovitz al serieuze recensentenpunten met deze eigentijdse relatiekomedie waarin alle raciale stereotypen zijn omgedraaid. Christelijke halfbloed ('métisse') Lola is zwanger, maar weigert vooralsnog aan haar twee vriendjes te onthullen wie van hen de dader, pardon, vader is. Is het de zwarte moslim en diplomatenzoon Jamal (Koundé) of de joodse en hiphoppende fietskoerier Félix (Kassovitz)? Geforceerde intrige levert een vooral verbaal drukke film op, die het multiculti-harmoniemodel uitstraalt waarmee destijds in Frankrijk de anti-Le Pen-fractie aan de haal ging.

Mui du du Xanh

1993 | Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Vietnam 1993. Drama van Tran Anh Hung. Met o.a. Nguyen Anh Hoa, Truong Thi Loc, Lu Man San, Tran Nu Yen-Khe en Thi Loc Truong.

Het boerenmeisje Muì wordt in de jaren ´50 als dienstertje te werk gesteld bij een welvarende Vietnamese familie. Haar aankomst en eerste belevenissen worden traag en poëtisch in beeld gebracht: ze krijgt kookles, er wordt gegeten en gemusiceerd. In de eerste 20 minuten passeert er eigenlijk maar één 'dramatisch' moment, als de vrouw des huizes opmerkt dat dochtertje Tô 'even oud zou zijn geweest als Muì nu'. Intussen zijn we de deur niet uit geweest. Misschien een metafoor voor het 'huisarrest' dat de pater familias, die boete wil doen voor de dood van Tô, zich vrijwillig heeft opgelegd. Een dichtregel die aan het slot wordt voorgelezen, lijkt van toepassing op de hele film: 'Als er een werkwoord is dat harmonieus bewegen betekent, moet dat hier gebruikt worden'. In Cannes met de Gouden Camera bekroond filmdebuut van bootvluchteling Hung werd geheel opgenomen in een Franse studio.