Christopher Frank (1942-1993): regie en scenario.
Er zijn 17 films gevonden.

Elles n'oublient jamais

1993 | Thriller, Drama

Frankrijk 1993. Thriller van Christopher Frank. Met o.a. Thierry Lhermitte, Maruschka Detmers, Patrick Timsit, Umberto Orsini en Hohann Martel.

Lhermitte is directeur van een firma die zich bezighoudt met de vervolging van wanbetalers. Niet bepaald een eerbiedwaardig beroep, maar alles went. Hij is gelukkig getrouwd met Detmers, en ze hebben een zoontje. Op een dag ontmoet hij de sensuele, uitdagende Farès, die hem openlijk verleidt. Lhermitte laat zich meeslepen, ook al omdat vrouw en zoontje enkele dagen weg zijn. Na een romantische nacht blijft Farès hem lastigvallen. Zelfs wanneer hij haar zegt dat hij van zijn vrouw houdt, laat ze hem niet gaan. Spannende thriller, die veel gelijkenis vertoont met FATAL ATTRACTION maar zich afspeelt in de zo vertrouwde film noir-sfeer. Frank schreef zelf het scenario. Kort na de afronding van de opnamen stierf hij. Fotografie van Bertrand Chatry. Dolby Stereo.

A Linha do horizonte

1993 | Drama, Thriller

Portugal 1993. Drama van Fernando Lopes. Met o.a. Luis Santos, Nicolau Breyner, Miguel Guilherme, Antonio Valero en Ana Padrao.

Lhermitte is directeur van een firma die zich bezighoudt met de vervolging van wanbetalers. Niet bepaald een eerbiedwaardig beroep, maar alles went. Hij is gelukkig getrouwd met Detmers, en ze hebben een zoontje. Op een dag ontmoet hij de sensuele, uitdagende Farès, die hem openlijk verleidt. Lhermitte laat zich meeslepen, ook al omdat vrouw en zoontje enkele dagen weg zijn. Na een romantische nacht blijft Farès hem lastigvallen. Zelfs wanneer hij haar zegt dat hij van zijn vrouw houdt, laat ze hem niet gaan. Spannende thriller, die veel gelijkenis vertoont met FATAL ATTRACTION maar zich afspeelt in de zo vertrouwde film noir-sfeer. Frank schreef zelf het scenario. Kort na de afronding van de opnamen stierf hij. Fotografie van Bertrand Chatry. Dolby Stereo.

La femme de l'amant

1991 | Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1991. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Nicole Garcia, Jacques Perrin, Florence Pernel, Didier Flamand en Christine Pascal.

Garcia, veertig en nog steeds aantrekkelijk, is assistente van een bekende tv-presentator. Ondanks haar drukke bezigheden besteedt ze zoveel mogelijk aandacht aan haar twintig-jarige dochter Pernel, zodat tussen beiden een hechte band bestaat. Tot op de dag dat dochterlief haar moeder bekent dat ze verliefd is op haar baas. Die is 43 en bovendien gehuwd. Een tedere liefdesfilm, die alle stellen zouden moeten zien. In zijn visuele stijl vertelt Frank, die deze keer het scenario-schrijven overliet aan Danièle Thompson, het verhaal van passie en jaloezie. Je kijkt ernaar en laat je moeiteloos meeslepen. Schitterend spel. Uitstekend camerawerk van Michael Epp.

Julie de Carneilhan

1990 | Biografie

Frankrijk 1990. Biografie van Christopher Frank. Met o.a. Caroline Cellier, Jean-Louis Trintignant, Philippe Morier-Genoud, Bruno Madinier en Anne Canovas.

Bewerking van [KA1]e[KA1]en van Colette`s romans over de ouderdom (1941), die een dubbelportret is van de schrijfster en de man met wie ze ooit getrouwd was en van wie ze nog steeds houdt. Frank is een romanschrijver/regisseur in de stijl van de jaren 1970-1980, die geenszins getracht heeft de ambigue, heldere en subtiele leefwereld van Colette filmisch te herscheppen. Hij heeft zich ermee tevreden gesteld een getrouwe bewerking te maken, die gunstig beïnvloed wordt door het uitstekende acteerwerk van Cellier en Trintignant.

Seconde, La

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Anny Duperey, Jean Rochefort, Caroline Silhol, Sébastien Frank en Françoise Seigner.

Een bewerking van de roman van Colette door de regisseur zelf. Een toegewijde, zorgvuldige maar onvoldoende afgewogen regie, zoals altijd bij Frank. De evenwichtige Fanny Farou (Duperey) is getrouwd met schrijver Farou (Rochefort). Ze brengt de vakantie door op het land in gezelschap van Jane (Sihol) die in werkelijkheid de ma[KA4]itresse van haar man is. Verder is er nog de jonge Farou (S[KA1]bastien Frank) die tot over zijn oren verliefd is op Jane, maar hij maakt uiteraard geen schijn van kans. Als de relatie tussen Jane en Fanny's man uitkomt, raakt Fanny van haar stuk. Ze bedenkt echter een intelligente oplossing zonder zich al te zeer op haar echtgenoot te wreken. In de film volgen op werkelijk emotionele momenten lege stukken. Een sterke, creatieve persoonlijkheid wordt node gemist. Niettemin maakt de opmerkelijke acteerprestatie van de drie hoofdpersonen Duperey, Sihol en Rochefort een heleboel goed.

Adieu Christine

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Caroline Silhol, Michel Didym, Sophie Aubry, Jacques Weber en Inge Offerman.

Succesauteur Christopher Frank heeft deze keer niet een van zijn eigen werken verfilmd maar een roman van G.M. Bovay. De plaats van handeling is een kuuroord tegen het eind van WO II. Christine is vijftien en zit achter de kerels aan, wat eindigt in het bed van haar moeder. Maar deze keer wordt ze echt verliefd op een jongen van 22, die gedwongen wordt zijn aandacht te verdelen over twee vrouwen. Een tamelijk beklemmende situatie, met degelijk vakmanschap verteld. Het vele gepraat maken de acteurs weer goed door een aardige prestatie te leveren.

Spirale

1987 | Film noir, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1987. Film noir van Christopher Frank. Met o.a. Richard Berry, Claire Nebout, Tchéky Karyo, Jean Bouise en Béatrice Camurat.

Een somber verhaal van een waanzinnige liefde in het licht van de C[KA4]ote d`Azur opgedist door Frank. Nogal vermoeiend voortbordurend op het klassieke (en afgezaagde) thema van de mens die meegesleept wordt in een helse spiraal. Lang zo goed niet als het gelijksoortige VERTIGO van Hitchcock. Een film die gemaakt is over een valse wereld eigen aan deze regisseur die -in zijn derde film - opnieuw bewijst dat hij een betere schrijver dan cineast is omdat het moeilijk is te geloven in de intrige en de personages, die bovendien vaag zijn.

L'année des méduses

1984 | Drama, Thriller, Romantiek

Frankrijk 1984. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Bernard Giraudeau, Valérie Kaprisky, Caroline Cellier, Jacques Perrin en Pierre Vaneck.

Christopher Frank maakte deze film naar zijn gelijknamige roman en het gaat over burgerlijke wereldje van Saint Tropez, dat bezaaid is stereotypes en zeer irritante lieden.

Femmes de personne

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Marthe Keller, Caroline Cellier, Fanny Cottençon en Philippe Léotard.

Deze tegen het damesdrama aanleunende, traditioneel opgezette film gaat over drie vrouwen, die carrière gemaakt hebben in de medische wereld. Hierdoor zijn hun relaties met mannen in het slop geraakt. Dokter Keller is gescheiden en zoekt bevrediging in 'one night stands', wat dan weer onbevredigend werkt. Met Trintignant zou ze wel willen, maar dat lukt dan weer niet. Het huwelijk van haar collega Cellier staat op een laag pitje; die hoopt echter de vonk weer te doen overslaan naar haar uitgebluste echtgenoot Chesnais door aantrekkelijke receptioniste Etienne in zijn armen te duwen. Als assistente Cottençon door haar man verlaten wordt, wil zij zelfmoord plegen. Regisseur Frank schreef het scenario voor deze dramatische film; wellicht had hij dat aan de andere kunne moeten overlaten. Het spel van de hoofdrollen is evenwel goed: ze staan hun mannetje. Camerawerk van Jean Tournier.

Le battant

1983 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1983. Misdaad van Alain Delon en Robin Davis. Met o.a. François Périer, Alain Delon, Anne Parillaud, Pierre Mondy en Andréa Ferréol.

Na negen jaar in de nor voor een gewapende juwelenroof komt Jacques Darnay vrij en zit meteen in de problemen: louche sujetten ontfermen zich graag over de verdwenen buit van destijds. Een dodelijk kat-en-muisspel begint, waarbij Darnay en passant de jonge Nathalie in de schoot geworpen krijgt. Delons tweede regie doet als ouderwets gepeperde misdaadfilm nauwelijks onder voor zijn werk met Jacques Deray. Parillaud is, ook met kleren aan, een gangsterliefje om in te bijten. 'J'aime', weemoedige titelcompositie van Christian Dorisse, wordt vertolkt door Dalida. Naar de roman van André Caroff.

Josépha

1982 | Drama, Komedie

Frankrijk 1982. Drama van Christopher Frank. Met o.a. Miou-Miou, Claude Brasseur, Bruno Cremer, Catherine Allégret en Pierre Vernier.

Een middelmatig begaafd acteursechtpaar heeft een onopvallende carrière in de provincie, tot de man met zomaar een slippertje hun liefde ondergraaft. Zij vindt nieuw geluk en stabiliteit bij een solide weduwnaar, als haar ex-partner als invaller een Shakespeare-rol krijgt. Ze helpt hem door de generale repetitie en de succesvolle première heen, maar de liefde blijkt over. De scenarioschrijver bewerkte een eigen roman voor dit filmdebuut; hij geeft een treffend kijkje achter de toneelschermen en in de typische spanningen en onzekerheden van acteurs, die extra reliëf krijgen door het nuchtere onbegrip van Crémer als de weduwnaar. Zeer goede spelregie, hoewel Brasseur als Othello onvoldoende is om zijn latere succes te rechtvaardigen. De optelsom van alle kwaliteiten leverde een film op die net te weinig ambitieus is en een effect geeft van déjà-vu.

Pour la peau d'un flic

1981 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1981. Misdaad van Alain Delon. Met o.a. Alain Delon, Anne Parillaud, Michel Auclair, Daniel Ceccaldi en Jean-Pierre Darras.

Voor zijn regiedebuut koos aartsconservatief Delon, verbazingwekkend recalcitrant, een roman van de immer strijdbare communist en genre-innovator Jean-Patrick Manchette (1945-1995). Het boek Que d'os! en de adaptatie van Delon en Christopher Frank verschillen dus enigszins. Niettemin past de solide misdaadthriller, voorzien van enkele gepeperde scènes, naadloos in de Delon-filmografie van hardgekookte noir à la française. Als geroyeerd rechercheur werkt privédetective Choucas (Delon zelf) zich met de opsporingsklus van een verdwenen blind meisje flink in de nesten. Parillaud, later fenomenaal als verliefde huurmoordenares in Nikita, is het sexy pruillipje van dienst en het Oscar Benton-nummer 'Bensonhurst blues' werd een surprisehit.

Eaux profondes

1981 | Thriller, Drama

Frankrijk 1981. Thriller van Michel Deville. Met o.a. Isabelle Huppert, Jean-Louis Trintignant, Jean-Luc Moreau, Sandrine Klajic en Éric Frey.

Trintignant zet de acteurspuntjes op de i in een ambigue rol die hem op het lijf is geschreven. Als parfumeur op het eiland Jersey speelt hij een pervers spelletje leven-of-dood-Stratego met zijn nymfomane echtgenote (Huppert): zij mag kerels mee naar huis nemen, maar als eentje ervan hem niet bevalt, verhuist hij naar het hiernamaals. Hoe lang blijft het bij speels verwoorde dreigementen? Behalve Trintignant is ook regisseur Deville duidelijk als een vis in het water met deze verfijnde, van scherpe dialoog voorziene adaptatie van Patricia Highsmiths roman 'Deep Water'. Als elegant gefotografeerde huis clos op een eiland dubbel claustrofobisch.

3 hommes à abattre

1980 | Actiefilm, Thriller, Misdaad

Frankrijk 1980. Actiefilm van Jacques Deray. Met o.a. Alain Delon, Dalila Di Lazzaro, Pierre Dux, Michel Auclair en Pascale Roberts.

's Avonds onderweg naar een hoogniveaupartijtje bevrijdt beroepspokeraar Michel Gerfaut een zwaargewonde man uit een auto en levert hem af bij het dichtstbijzijnde hospitaal. Vanaf dat moment is hij schietschijf. Bewerking in Delon-Deray-stijl van Le petit bleu du côte ouest (Série Noire nummer 1714 uit 1976) van querulant noir-communist Jean-Patrick Manchette kijkt niet op een executie meer of minder. Di Lazzaro is seks op benen, Dux hoogst amusant-vilein als kattenverzotte groot-entrepreneur die over lijken gaat. Enerverende achtervolgingsscène op de Parijse Périférique, voorhamerslotakte, Claude Bolling-muziek. Gemaakt door kerels, voor kerels.

La dérobade

1979 | Drama, Romantiek, Erotiek

Frankrijk 1979. Drama van Daniel Duval. Met o.a. Miou-Miou, Maria Schneider, Daniel Duval, Niels Arestrup en Brigitte Ariel.

Marie (Miou-Miou) prostitueert zich voor haar geliefde die bij andere pooiers in de schuld staat, zodat ze zich vrij moet kopen. Hoewel de film authentiek is, heeft hij de voorspelbaarheid en clichés van de trottoirmelodrama's uit de jaren 1950-60. De regie van Duval valt na zijn vorige persoonlijke films tegen, zijn acteren als de souteneur Gégé is beter. Miou-Miou is bewonderenswaardig als de onderworpen vrouw, die wanhopig aan haar bestaan tracht te ontkomen. Schneider is Maloup, Marie's vriendin bij wie ze haar hart uitstort.

L'important c'est d'aimer

1975 | Romantiek, Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1975. Romantiek van Andrzej Zulawski. Met o.a. Romy Schneider, Fabio Testi, Jacques Dutronc, Klaus Kinski en Claude Dauphin.

Nadine Chevalier (Schneider), een middelmatige actrice, slaagt er niet in om van haar dode geliefde overtuigend afscheid te nemen in haar rollen. Servais Mont (Testi), een fotograaf die verliefd is op haar, verstrikt zich in de onderwereld om haar carriere kansen te geven, maar het wordt zowel de ondergang van haar impotente echtgenoot Jacques (Dutronc) als van hemzelf, waardoor de vrouw tot tweemaal toe een afscheidsscène in haar privéleven moet 'acteren'. De eigenzinnige barokke regie maakt van de nogal gelikte roman La muit Américaine van Cristopher Frank, een morsige, verwarrende nachtwereld vol verscheurde emoties, met uitzonderlijk intens acteren van Schneider, Dutronc en Kinski als de schizofrene homoseksuele Shakespeare-acteur Karl-Heinz Zimmer.

Le mouton enragé

1974 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1974. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Romy Schneider, Jean-Louis Trintignant, Jean-Pierre Cassel, Jane Birkin en Henri Garcin.

Romy Schneider speelt in deze satirische komedie de uitdagende minnares van een 'man zonder eigenschappen' (Trintignant), een verlegen bankbediende die als marionet van zijn vriend & kwade genius (Cassel) carrière weet te maken en vrouwen leert veroveren. Le mouton enragé heeft een sterbezetting in soms verrassend tegendraadse rollen, maar het accent op vooral de pikante en dramatische verwikkelingen maakt de sociaal-politieke toespelingen nogal gratuit. 'Ze is de meest erotische vrouw die ik ken,' stelt Trintignant vast. Off-screen zei Schneider daarover: 'Ik weet dat ik mooi ben, ik kan het me permitteren me naakt te laten zien. En ik vind het leuk, daarom doe ik het.'