Tanya Lopert: cast.
Er zijn 41 films gevonden.

L'homme qu'on amait trop

2014 | Drama

Frankrijk 2014. Drama van André Téchiné. Met o.a. Guillaume Canet, Catherine Deneuve, Adèle Haenel, Jean Corso en Judith Chemla.

Het is een mysterie dat de Fransen al sinds 1977 bezighoudt: de verdwijning van Agnès Le Roux, erfgename van het roemruchte Palais de la Méditerranée-casino in Nice. Veteraan Téchiné (Les témoins) verfilmt het als een tragische familiegeschiedenis, zonder suspense of groots drama. Spaarzaam zoekt hij de lyriek op — hoogtepunt is een met de radio meezingende Deneuve — met als resultaat een film die nooit echt tot leven wil komen. Gelukkig is er Canet, die schittert als schimmige advocaat.

Cet amour-là

2001 | Biografie, Romantiek

Frankrijk 2001. Biografie van Josée Dayan. Met o.a. Jeanne Moreau, Aymeric Demarigny, Christiane Rorato, Sophie Milleron en Stanislas Sauphanor.

Het is een mysterie dat de Fransen al sinds 1977 bezighoudt: de verdwijning van Agnès Le Roux, erfgename van het roemruchte Palais de la Méditerranée-casino in Nice. Veteraan Téchiné (Les témoins) verfilmt het als een tragische familiegeschiedenis, zonder suspense of groots drama. Spaarzaam zoekt hij de lyriek op — hoogtepunt is een met de radio meezingende Deneuve — met als resultaat een film die nooit echt tot leven wil komen. Gelukkig is er Canet, die schittert als schimmige advocaat.

Anne en Corse

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Carole Giacobbi. Met o.a. Romane Bohringer, Micheline Presle, Françoise Christophel, Maurice Chevit en Tanya Lopert.

Het is een mysterie dat de Fransen al sinds 1977 bezighoudt: de verdwijning van Agnès Le Roux, erfgename van het roemruchte Palais de la Méditerranée-casino in Nice. Veteraan Téchiné (Les témoins) verfilmt het als een tragische familiegeschiedenis, zonder suspense of groots drama. Spaarzaam zoekt hij de lyriek op — hoogtepunt is een met de radio meezingende Deneuve — met als resultaat een film die nooit echt tot leven wil komen. Gelukkig is er Canet, die schittert als schimmige advocaat.

Pas d'amour sans amour

1993 |

Frankrijk 1993. Evelyne Dress. Met o.a. Patrick Chesnais, Evelyne Dress, Jean-Luc Bideau, Gérard Darmon en Aurore Clément.

Dress, die samen met Chesnais een bureau voor avontuurlijke reizen runt is in de veertig en al drie jaar gescheiden. Ze zou weleens lekker met een kerel tussen de lakens willen glijden, want daarvan is het sedert de scheiding niet meer gekomen. Chesnais heeft geen belangstelling voor haar en je moet de gouden regel van het rommelen met je klanten niet overtreden. Ze is dus veroordeeld tot vriendinnen met dito ervaringen. Saaie debuutfilm van Dress, die behalve de hoofdrol ook de regie voerde en het scenario schreef. Met uitzondering van zichzelf komt iedereen tamelijk ongeloofwaardig over. Bertrand Chantry stond achter de camera. Op een klein festival voor de feministsche film evenwel bekroond met de publieksprijs. Tot dat publiek beperkt.

Le ciel de Paris

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Michel Béna. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Marc Fourastier, Paul Blain, Evelyne Bouix en Tanya Lopert.

Goed gespeeld, maar verrassingsloos driehoeksgeval over Lucien (Blain), die verliefd wordt op Suzanne (Bonnaire), terwijl haar homoseksuele huisgenoot Marc (Fourastier) op zijn beurt verlangt naar Lucien (Blain). Aanvankelijk waren ze goede vrienden, maar het eindigt in haat en jaloezie. Scenario van Isabelle Coudrier-Kleist, Cecile Vargaftig en debuutregisseur Bena. Camerawerk van Jean-Marc Fabre.

Le retour

1990 | Romantiek

Frankrijk 1990. Romantiek van Michel Boisrond. Met o.a. Michèle Morgan, Marie-France Pisier, Daniel Gélin, Michael Lonsdale en Heinz Bennent.

Een bewerking van de roman van Danièle Thompson, een soort Barbara Cartland. Daarmee is alles wel gezegd over deze suikerzoete feuilleton, waarin de hoofdpersonen zich van Italië via Parijs naar Brazilië spoeden, want daar komt het allemaal zo'n beetje op neer. Het is spijtig om zulke grote filmacteurs in de huid van zulke stereotiepe en al even weinig consequente personages te zien kruipen, maar het is waar dat enkele bijrollen toendertijd debuutrolletjes waren, die voor de acteurs de doorbraak in het televisiewereldje betekende. Vervelend.

Wait until spring, Bandini

1989 | Drama

Italië​/​​Verenigde Staten​/​​België​/​​Frankrijk 1989. Drama van Dominique Deruddere. Met o.a. Joe Mantegna, Ornella Muti, Faye Dunaway, Michael Bacall en Sean Baca.

Een bewerking van de roman van John Fante door een Belgische regisseur, zichtbaar van zijn stuk gebracht door de veeleisendheid van een internationale co-productie en een dito acteursgezelschap. Deze tamelijk suffe vertelling over het dagelijkse leven van een Italiaanse immigrantenfamilie uit Abruzzo rond 1928 in Colorado, V.S., telt een paar goede momenten. De regie mist kracht en persoonlijkheid, hoewel de film een keurige tijdsreconstructie is. Maar het probleem is nu juist dat het bij die reconstructie blijft en dat de creativiteit ontbreekt. De film had negen coproducenten, waarvan zes Fransen. De filmmelodie is van Paolo Conte. Scenario van Dominique Deruddere. Camerawerk van Jean-François Robin.

Mary de Cork

1989 | Avonturenfilm, Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1989. Avonturenfilm van Robin Davis. Met o.a. Tanya Lopert, Bernard-Pierre Donnadieu, Gregory Porter, Jean-Pierre Malarte en Rufus.

Tragische avonturen tegen het decor van de Ierse rebellie tegen de Engelsen Groot-Brittanni[KA3]. Mary de Cork, katholiek extremiste, strijdt voor de bevrijding van haar land. Maar zij zet zich even hard tegen haar man af, een meer verdraagzaam nationalist. Van plaatsen en sfeer is op slimme wijze gebruik gemaakt maar waarom zijn in vredesnaam Franse acteurs voor de belangrijkste rollen gekozen? Zo kan de kijker geen seconde in hun zogenaamd Iers nationalisme geloven!

Doux amer

1989 | Drama, Komedie

Frankrijk 1989. Drama van Franck Apprédéris. Met o.a. Véronique Jeannot, Niels Arestrup, François Duval, Thierry Fortineau en Tanya Lopert.

Een jonge, moderne en dynamische vrouw wil slagen in het hedendaagse leven met bijbehorende hoogte- en dieptepunten. Ze is binnehuisarchitecte en in verwachting van Arestrup, maar hij wil niet met haar trouwen. Ze gaat haar eigen weg en ontmoet architect Duval, die haar voor een groot project wil. Van het een komt het ander. Het triviale, niet zo bijzondere scenario van Laurence Leiniger en de dialogen van David A. Lang, Lialiane Touati, schrijver Leiniger en regisseur Apprédéris wemelen van de clichés. Deze middelmatige produktie was door de acteurs ook niet meer te redden. Camerawerk van Jean Boffety.

Contrainte par corps

1988 | Thriller

Frankrijk 1988. Thriller van Serge Leroy. Met o.a. Marianne Basler, Vittorio Mezzogiorno, Catherine Wilkening, Tanya Lopert en Caroline Silhol.

Een jonge Française reist door een ver, vreemd land en krijgt te maken met de politieman die ze heeft afgesnauwd. Vanaf dat moment wordt haar verblijf een nachtmerrie. Ze komt zelfs in de gevangenis terecht. Naar een verhaal van Loula Ioanne, gebaseerd op ware gebeurtenissen. Leroy geeft de bijzondere feiten schematisch weer, demonstreert zijn beheersing van het visuele aspect en brengt de acteurs tot opmerkelijke prestaties.

La rencontre

1987 |

Frankrijk 1987. Edouard Molinaro. Met o.a. Michèle Morgan, Marie-France Pisier, Jeanne Moreau, Daniel Gélin en Michael Lonsdale.

Deze film maakt deel uit van de cyclus LE TIROIR SECRET, een serie films waarin dezelfde hoofdpersonen verschillende avonturen beleven. Deze keer is het plot opgebouwd rond een reis naar Rome en een autentieke Stradivarius. Het fantasieloze scenario, dat van Danièle Thompson zelf is, doet weinig degelijk aan en is over het geheel genomen tamelijk wee. Deze onderneming, waaraan Molinario met zijn vakkennis een duidelijke bijdrage levert door nog maar net te voorkomen dat er te veel toeristische plaatjes in zitten, bevat dan ook weinig belangwekkends. Afgezien van dit alles is deze onbeduidenende familiegeschiedenis ook een film waarin wij weer zes leden van de familie Morgan tegenkomen.

La petite allumeuse

1987 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1987. Komedie van Danièle Dubroux. Met o.a. Roland Giraud, Pierre Arditi, Tanya Lopert, Alice Papierski en David Léotard.

Jean-Louis is 37 jaar, leraar en directeur van het kamp waar Camille, veertien jaar, haar vakantie doorbrengt. Hij laat zich door haar verleiden. Hij wordt zo de rivaal van Samuel, een van zijn voormalige leerlingen. De vader van Camille moet tussenbeide komen. (Het zijn niet meer dan kinderen...). Van dit modieuze en makkelijke thema heeft Dubroux een oppervlakkig werkje gemaakt omdat het scenario niet voldoende is uitgebuit. Een slaperige, volkomen tamme tragi-komedie, hoewel de acteurs nog hun best doen.

L'homme aux yeux d'argent

1985 | Misdaad, Film noir, Drama

Frankrijk 1985. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Alain Souchon, Jean-Louis Trintignant, Tanya Lopert, Lambert Wilson en Wladimir Ivanovsky.

Als Thierry Berger na vijftien jaar brommen uit de bak ontslagen is, keert hij terug naar zijn geboortestreek om de buit van een bankoverval op te graven. Fanatieke smeris Mayene gaat hem schaduwen en wil zich wreken op de dood van zijn collega. Om aan het geld te komen heeft Thierry de hulp nodig van bibliothecaresse Francine. Mayene speelt ze tegen elkaar uit.

Viva la vie

1984 | Mysterie, Thriller

Frankrijk 1984. Mysterie van Claude Lelouch. Met o.a. Charlotte Rampling, Michel Piccoli, Jean-Louis Tritignant, Evelyn Bouix en Charles Aznavour.

De `estheten` hebben zich altijd kritisch getoond ten opzichte van de films van Lelouch. Ze zouden t[KA2]e recht voor z`n raap zijn en vol met kwartjesfilosofie. Eerlijk gezegd is niet alles in zijn werk verachtelijk. In deze film vertelt hij wederom een SF-verhaal om een humanitaire boodschap aan de twee (toenmalige) supermogendheden door te geven betreffende de kernbewapening. Hoezeer de meningen verdeeld mogen zijn, het verhaal is zeer goed opgebouwd met een zich op drie verschillende niveau's afspelend scenario, al is het thema inmiddels achterhaald. Men merkt dan ook pas laat dat het om een droom gaat. Scenario van regisseur Lelouch en camerawerk van Bernard Lutic.

Ni avec toi ni sans toi

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Alain Maline. Met o.a. Philippe Léotard, Evelyne Bouix, Tanya Lopert, Charles Gérard en Karim Ouldarama.

Twee bevriende echtparen, [KA1]e[KA1]en met een zoon, zijn het onderwerp van deze film. Een van de mannen raakt zijn baan kwijt, de ander niet, [KA1]e[KA1]en drinkt, de ander niet, [KA1]e[KA1]en verlaat zijn vrouw, de ander niet, een van de vrouwen schrijft haar levensverhaal (dat ook uitgegeven wordt) en de andere niet. Een opeenvolging van clichés en beuzelarijen en even melodramatisch als de boeket-reeks. De regisseur is een assistent van Claude Lelouch, en heeft kennelijk alleen diens slechte eigenschappen overgenomen. De cameraman, Joël Davids, heeft daarentegen vakkundig werk geleverd.

Storia di piera

1983 | Drama, Erotiek

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1983. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Isabelle Huppert, Hanna Schygulla, Tanya Lopert en Angelo Infanti.

Eugenia (Schygulla), de vrouw van professor Lorenzo (Mastroianni), etaleert naar de maatstaven van de Italiaanse provincie in de jaren 1950 een uitdagende seksuele vrijheidsbeleving. Wanneer ze dat niet doet, verblijft ze steeds in psychiatrische inrichtingen. Ze betrekt haar twaalf-jarige dochter Piera (Gr[KA3]uhn) in haar affaires; deze pleegt als een volwassen actrice (Huppert) incest met haar demente vader en troost haar moeder in de kliniek. Door de opmerkelijke rol van Schygulla als de moeder raakt de vraag of zij een positieve of funeste invloed op haar dochter heeft (actrice Pierra degli Esposito wier autobiografie het startpunt was) op de achtergrond. Het slotbeeld van de twee naakte vrouwen aan het strand is Ferreri's handelsmerk, meer dan dat het in dramatisch opzicht iets verduidelijkt of oplost. Het scenario is van regisseur Ferreri, Piera Degli Esposti en Dacia Maraini naar het verhaal van deze laatste twee en bovengenoemde autobiografie. Het camerawerk is van Ennio Guarnieri. Eastmancolor, Mono.

P'tit con

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Bernard Brieux, Guy Marchand, Caroline Cellier, Pierre Fayet en Souad Amidou.

Een puber verzet zich tegen zijn politiek-linkse bourgeois- ouders, maar idealiseert niettemin de bohémien-familie van een vriendje bij wie hij intrekt en waar hij de ene catastrofale ervaring na de andere opdoet, vooral op het gebied van de liefde. Deze tweede film van cartoonist/striptekenaar/schrijver Lauzier is bekwaam gemaakt, maar moet het vooral hebben van het sterke scenario van regisseur Lauzier en van de verrassend goede spelregie. Voor het genre ongewoon is dat hij zijn sympathie vooral investeert in de versmade ouders van zijn anti-held en dat hij zijn satirische pijlen doeltreffend op links én rechts mikt. Naar het stripalbum van Lauzier Souvenirs d'un jeune homme met een scenario van hemzelf. Camerawerk van Jean-Paul Schwartz.

L'ami de Vincent

1983 | Drama, Komedie

Frankrijk 1983. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jane Birkin, Fanny Cottençon en Marie Dubois.

Een als rokkenjager te boek staande trompettist van een revue-orkest wordt getroffen door een wraakactie vanwege een vroegere geliefde. Hij vraagt de met hem bevriende dirigent uit te vinden welke vrouw uit zijn verleden erachter kan zitten. De wie-is-de-dader-structuur is vooral de aanleiding voor een indirecte nadere verkenning van de relatie tussen de twee mannen, maar deze gaat niet erg diep en biedt weinig verrassingen. De gastrollen die door een aantal top-actrices worden gespeeld, bieden staaltjes van bravoure-acteren, maar nauwelijks meer dan dat. Fabian, als de stabiele dirigentenechtgenote, maakt het meest indruk.

T'empêches tout le monde de dormir!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Gérard Lauzier. Met o.a. Daniel Auteuil, Catherine Alric, Anne Jousset, Philippe Khorsand en Tanya Lopert.

Een aartsluie profiteur heeft woning noch inkomen. Hij is niet tevreden met het feit dat hij alleen maar mag logeren bij een aantrekkelijke jongedame; uiteindelijk laat zij hem in haar bed om van het gezeur af te zijn. Ook bij haar huisgenote weet hij medelijden te wekken, wat met de komst van andere bezoekers tot steeds grotere complicaties leidt. Striptekenaar Lauzier maakt zijn regiedebuut met deze verfilming van een eigen toneelstuk, dat zich eigenlijk alleen door satirisch bekeken quasi-nonformisme onderscheidt van gemiddelde boulevardkluchten. Er wordt met de nodige verve (door Auteuil méér dan nodig) geacteerd, maar de vormgeving is weinig inventief en de enkele originele grappen staan los van de context.

Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Bernard Alane, Romain Bouteille, Evelyne Buyle, Laure Duthilleul en Henri Garcin.

Voor de opname van een reclamespot van 45 seconden wordt een immens aantal figuranten, dansers en technici bijeengebracht in een filmstudio. Ze komen geleidelijk aan in opstand tegen de hondse behandeling door de sponsors. Deze doeltreffende satire op de alle perken te buiten gaande discrepantie tussen reclamefilms en 'gewone' films zou misschien alleen in de filmpraktijk betrokkenen aanspreken, als Serreau en haar medewerkerscollectief de boodschap niet met zoveel talent en uitbundigheid verpakt hadden. De moeite die ze blijkbaar hadden om een slot voor de film te vinden leidt later tot enige geforceerdheid.

Storie di ordinaria follia

1981 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1981. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Tanya Lopert, Ornella Muti en Ben Gazzara.

Voor de opname van een reclamespot van 45 seconden wordt een immens aantal figuranten, dansers en technici bijeengebracht in een filmstudio. Ze komen geleidelijk aan in opstand tegen de hondse behandeling door de sponsors. Deze doeltreffende satire op de alle perken te buiten gaande discrepantie tussen reclamefilms en 'gewone' films zou misschien alleen in de filmpraktijk betrokkenen aanspreken, als Serreau en haar medewerkerscollectief de boodschap niet met zoveel talent en uitbundigheid verpakt hadden. De moeite die ze blijkbaar hadden om een slot voor de film te vinden leidt later tot enige geforceerdheid.

Storia di ordinaria follia

1981 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1981. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Ben Gazzara, Ornella Muti, Susan Tyrrell, Tanya Lopert en Roy Brocksmith.

Een aan de zelfkant levende, alcoholische dichter wordt verliefd op een prostitu[KA1]ee die hem er bovenop probeert te helpen, maar die na zijn ergste aanval zich op de meest drastische manier van de liefde afsluit. Stof van Charles Bukowski geeft Ferreri gelegenheid om zijn thema`s in een ander milieu en decor te plaatsen (Amerikaanse West Coast), maar de literaire afkomst lijkt eerder een beperking dan een stimulans, ook in het spel van Gazzara dat geen echte eenheid van toon heeft. Niettemin een boeiende film, met een schokkend optreden van Muti. Het scenario is van regisseur Ferreri, Sergio Amidei en Anthony Foutz naar de roman van Bukowski Erection, Ejaculations, Exhibitions and General Tales of Ordinary Madness. Het camerawerk is van Tonino Delli Colli.

La Fraîcheur de l'aube

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Raymond Rouleau. Met o.a. Pierre Dux, Tanya Lopert, André Dussollier en Jean Davy.

Veeleer op karakters dan op intriges of situaties gebaseerde komedie van Herb Gardner. Een houten keet op een nog verlaten strand bij het aanbreken van de dag. De oude eigenaar heeft besloten zijn handeltje in frites, hotdogs en andere snacks opnieuw te openen omdat hij zich verveelt. Zo trekken de meest uiteenlopende personages voorbij, die soms wel en soms geen vluchtige contacten opbouwen. De film schommelt tussen nostalgie en bitterheid rondom een vage leidraad. Dux is zowel potsierlijk als aandoenlijk. (Toneel)regisseur Rouleau maakt zich er duidelijk met een jantje-van-leiden vanaf.

Le Mouton noir

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Jean-Pierre Moscardo. Met o.a. Jacques Dutronc, Brigitte Fossey, Hélène Rolles, Jean Dessilly en Marie Daëms.

Een man die zowel in de advocatuur als in zijn huwelijk mislukt is, ontvoert zijn dochtertje dat bij haar grootvader, een bankier, wordt opgevoed. Hij weet de aan de computer toevertrouwde malversaties van de bank te achterhalen, zodat hij met chantage de zorg voor zijn kind op zich kan nemen. Deze sympathieke debuutfilm is af en toe onwaarschijnlijk en op scenario-niveau onnodig melodramatisch. De brave regie laat te weinig ruimte voor goed samenspel, dat niettemin de voornaamste kwaliteit van de film is.

Once in Paris...

1978 | Romantiek

Verenigde Staten 1978. Romantiek van Frank D. Gilroy. Met o.a. Wayne Rogers, Gayle Hunnicutt, Jack Lenoir, Clement Harari en Tanya Lopert.

Gilroy produceerde, regisseerde en schreef dit charmante verhaal over een scenarioschrijver uit Hollywood die naar Parijs gaat om aan een script te werken, maar in plaats daarvan verliefd wordt. Verrukkelijke op locatie gefilmde scènes.

Providence

1977 | Drama

Verenigd Koninkrijk​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1977. Drama van Alain Resnais. Met o.a. Dirk Bogarde, John Gielgud, Ellen Burstyn, David Warner en Elaine Stritch.

Stervende literator Clive Langham (Gielgud) tracht een boek te voltooien en verwisselt bedenksels over zichzelf en zijn getrouwde kinderen met ware gebeurtenissen. Fascinerend spel van verbeelding en werkelijkheid. Het Engelse debuut van Resnais, die hierdoor het creatieve proces van het schrijversschap op het witte doek heeft willen uitbeelden. Het scenario is van David Mercer. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich.

La zizanie

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Louis de Funès, Annie Girardot, Julien Guiomar, Maurice Risch en Jacques François.

De burgemeester van een klein plaatsje is tevens de fabrikant van bestrijdingsmiddelen voor milieuvervuilende stoffen. Een grote opdracht uit Japan noodzaakt hem tot snelle uitbreiding van zijn bedrijf tot in zijn woning en de plantenkas van zijn vrouw. Ze verlaat het huis en stelt haar tegenkandidatuur bij verkiezingen. De rumoerige klucht laat de meeste mogelijkheden van het gegeven liggen en geeft alleen de bekende driftbuien van De Funès alle kansen.

Le Jeu du solitaire

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Jean-François Adam. Met o.a. Sami Frey, Alida Valli, Tanya Lopert, Romain Tagli en Emmanuel Ullmo.

Schuldgevoel over de zelfmoord van een patiënt drijft een psychiater naar zijn zoon uit een mislukt huwelijk die een verwaarloosd pleegbroertje blijkt te hebben. Die jongen vermoordt uit jaloezie zijn bevoorrechte leeftijdsgenoot, maar de zich in ieder opzicht mislukt voelende psychiater neemt de schuld op zich. Deze tweede film van de jonggestorven regisseur is opnieuw een variant op de onmogelijkheid het geluk van weleer en de jeugd te heroveren, waarbij emoties ingehouden spel en vormgeving krijgen die een beroep doen op de welwillende aandacht van de toeschouwer.

Attention les yeux!

1976 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1976. Komedie van Gérard Pirès. Met o.a. Claude Brasseur, Christine Dejoux, André Pousse, Guy Marchand en Jean-Pierre Darras.

Een idealistische jonge regisseur wordt door zijn producenten genoodzaakt om een 'artistiek verantwoorde porno-film' te maken. Het satirische kijkje in de keuken kon venijniger en in een hoger tempo, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun rollen.

Rude journée pour la reine

1973 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland 1973. Drama van René Allio. Met o.a. Simone Signoret, Jacques Debary, Orane Demazis, Olivier Perrier en Arlette Chosson.

Een werkster van middelbare leeftijd droomt uit haar arbeidsomstandigheden en gezinsleven weg in fantasieën die gevoed worden door de geïllustreerde pers en kasteelromans. Gevangenisstraf voor haar stiefzoon die een jong meisje zwanger heeft gemaakt wordt door haar ook geromantiseerd, met alle bittere gevolgen vandien. Het idee dat onontwikkelde mensen worden gesust met valse droombeelden waardoor ze hun eigen situatie gelaten accepteren, kreeg een rechtlijnige uitwerking die snel voorspelbaar wordt. Signoret kan haar eigen intelligentie niet wegspelen in deze naïeve rol, maar blijft bezienswaardig als altijd.

L' Odeur des fauves

1971 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1971. Drama van Richard Balducci. Met o.a. Maurice Ronet, Josephine Chaplin, Vittorio De Sica, Raymond Pellegrin en Francis Blanche.

Een alcoholistische journalist werkt voor een schandaalblad en heeft succes met een compromitterende foto van de dochter van een senator die een voorstander is van de rassenscheiding tussen blank en zwart, in de armen van een neger. Terwijl de politicus hem probeert te intimideren, begint hij zijn vroegere integriteit te heroveren. De film roert echter net zo wellustig in de modder als de media die de rolprent aan de kaak tracht te stellen. Veel pittoreske zelfkantfiguren. Ronet heeft alles mee voor een cynische held, maar heeft dat soort rollen veel te vaak gespeeld.

On est toujours trop bon avec les femmes

1970 | Komedie

Frankrijk 1970. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Elizabeth Wiener, Jean-Pierre Marielle, Robert Dhéry, Roger Carel en Gérard Lartigau.

Een Ierse lokettiste is net even een plasje doen als in 1916 Republikeinen het postkantoor van Dublin bezetten; ze wordt per ongeluk gegijzeld. Terwijl buiten de militair met wie ze verloofd is het beleg rond het gebouw aanvoert, is zij binnen haar gijzelaars te slim af met 'de wapens van de vrouw'. Deze merkwaardige en onevenwichtige combinatie van de surrealistische woordhumor van Raymond Queneau met de in lichte pikanterie gespecialiseerde regie van Boisrond en acteurs uit de boulevardtheatertraditie levert een vlotte, vermakelijke en nogal rumoerige film op. Bij het kijken ernaar kan men maar beter níet aan de Ierse realiteit en actualiteit denken.

Les Femmes

1969 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1969. Komedie van Jean Aurel. Met o.a. Brigitte Bardot, Maurice Ronet, Jean-Pierre Marielle, Anny Duperey en Karin Holm.

Een onverschillige romanschrijver heeft te veel en te makkelijk succes bij de vrouwen om zijn nieuwe boek te kunnen voltooien. De uitgeverij stuurt een stenotypiste mee op reis om hem zijn aandacht bij het werk te laten houden. De spontaniteit van Bardot en het cynisme van Ronet zijn op papier een aantrekkelijke combinatie, maar het scenario en de regie doen er niets mee, zodat deze film alleen tot leven komt tijdens de flash-backs over zijn avonturen met andere vrouwen.

L'américain

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Marcel Bozzuffi. Met o.a. Simone Signoret, Jean-Louis Trintignant, Marcel Bozzuffi, Jean Bouise en Françoise Fabian.

Man keert na vijftien jaar in VS terug in Rouen met bedoeling zich er opnieuw te vestigen. Alle vrienden van weleer zijn inmiddels mislukt, verburgerlijkt of verbitterd. Alleen bij moederlijke caféhoudster is het onveranderd en kan hij herinneringen aan vroeger - de Algerijnse oorlog - ophalen. Hij vertrekt zonder afscheid te nemen. Regiedebuut van acteur Bozzuffi is genuanceerd portret van generatie van veertigers die door sterke acteurs treffend wordt gespeeld. Ontbreken van echte dramatiek gaf film in bioscoop iets kabbelends, maar werkt op tv waarschijnlijk beter.

Scusi, facciamo l'amore?

1968 | Komedie, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1968. Komedie van Vittorio Caprioli. Met o.a. Pierre Clémenti, Claudine Auger, Valentina Cortese, Edwige Feuillère en Massimo Girotti.

Een aantrekkelijke wees gaat bij zijn Milanese oom wonen en ontdekt dat het gebruik van zijn charmes op welgestelde dames lucratiever is dan werken, al weet hij zo ook voordelige zakentransacties voor zijn voogd tot stand te brengen. Als hij ontdekt dat de vrouwen alleen voor hun eigen bevrediging in hem geïnteresseerd zijn verlegt hij zijn attenties naar een rijke Duitser. Acteur-regisseur Caprioli schenkt meer aandacht aan de satirische dialoog-humor dan aan het etaleren van pikanterieën. De opmerkelijke rolbezetting kan de eentonigheid niet altijd compenseren. Behalve door zijn uiterlijk is Clémenti ook door een combinatie van naïviteit en arrogant zelfbewustzijn ideaal voor de rol van gigolo.

Le diable par la queue

1968 | Komedie, Drama

Frankrijk 1968. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Yves Montand, Maria Schell, Madeleine Renaud, Jean Rochefort en Jean-Pierre Marielle.

Een berooide aristocratische familie heeft van een kasteel een hotel gemaakt waarin een Marseillaanse gangster komt logeren. De markiezin schakelt de hele familie in om hem zijn buit afhandig te maken, zonder succes, maar hij wordt verliefd op de dromerige oude vrijster en blijft met het geld op het kasteel wonen. Deze lichtvoetige en ironische komedie kreeg een ideale rolbezetting, waarbij vooral Montand en Renaud (die gewoonlijk in serieuzere rollen te zien zijn) opvallen, maar het gehele ensemble is perfect. Frans debuut van Keller. Scenario van de regisseur en Daniel Boulanger. Camerawerk van Jean Penzer.

Mise à sac

1967 | Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1967. Misdaad van Alain Cavalier. Met o.a. Michel Constantin, Franco Interlenghi, Daniel Ivernel, Irène Tunc en Paul Le Person.

Vier beroepsinbrekers laten zich door een amateur strikken die een ingenieus plan heeft voor een grootse kraak in Lyon waartoe eerst de elektriciteit moet worden uitgeschakeld. De ongebruikelijke misdaadplot - uit een roman van Richard Stark - heeft meer inhoud en karaktertekening dan gewoonlijk en is efficiënt gefilmd.

Un dollaro a testa

1966 | Western

Italië​/​​Spanje 1966. Western van Sergio Corbucci. Met o.a. Burt Reynolds, Aldo Sambrell, Tanya Lopert, Nicoletta Machiavalli en Antonio Imparato.

De leden van een bende `outlaws` wordt wordt stuk voor stuk geliquideerd door een geheimzinnige vreemdeling die het opperhoofd van een door hen uitgeroeide Navajostam is. Hij weet de dorpsbevolking ertoe te bewegen verzet tegen hen te organiseren, maar merkt bijna te laat de medeplichtigheid van een achtenswaardige notabel. Spaghetti-western vol verwikkelingen, die zich niet alleen onderscheidt door het uitblinken van de vrouwenrollen maar ook door de keuze van een Indiaan in de traditionele wrekersrol (voornamelijk om zijn acties door het aanbrengen van stamsymbool op de hoofden van de slachtoffers extra bloedige accenten te geven). Voor die rol werd Reynolds voordat hij de status had van superster uit Hollywood ge[KA3]importeerd - toen al bleek zijn gewoonte, later een traditie, van merkwaardige coiffures (pruiken) te zijn begonnen. Scenario van Dean Craig en Fernando di Leo naar een idee van Ugo Pirro. Camerawerk Silvano Ippoliti.

Un Mondo nuovo

1965 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1965. Drama van Vittorio De Sica. Met o.a. Nino Castelnuovo, Christine Delaroche, Pierre Brasseur, Françoise Brion en Isa Miranda.

Een Italiaanse fotograaf, die voor zijn inkomen afhankelijk is van zijn succes bij welgestelde oudere vrouwen, maakt een Parijse kunststudente zwanger. Hij haalt haar over tot abortus, maar ze bedenkt zich, terwijl hij intussen ook last van zijn geweten heeft gekregen. Een moralistische visie van een oudere generatie op een immorele jeugd. De Sica heft geen hoge toon van verontwaardiging aan, maar etaleert een wat trieste verwondering, die deze zedenschets niet authentieker maakt. De film is wel sympathiek, inclusief het geforceerde happy-end.

Le Vampire de Düsseldorf

1964 | Historische film, Horror

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1964. Historische film van Robert Hossein. Met o.a. Robert Hossein, Marie-France Pisier, Roger Dutoit, Paloma Valdez en Denick Pattison.

Een poging om in de Duitse filmstijl van rond 1930 een portret te maken van de vrouwenmoordenaar Peter Kürten die Fritz Lang inspireerde tot M. Als regisseur grijpt Hossein te hoog, als acteur geeft hij zijn personage tragische dimensies.

Arrivano i Titani

1962 | Avonturenfilm, Komedie

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1962. Avonturenfilm van Duccio Tessari. Met o.a. Antonella Lualdi, Pedro Armendáriz, Jacqueline Sassard, Giuliano Gemma en Gérard Séty.

Persiflage op het Italiaanse spektakel-genre door middel van een spaghetti-peplum met actie, humor en een forse korrel zout bij de Griekse mythologie. Kleuren, kostuums en decors overtreffen het spel en het verhaal dat over de goden gaat die vinden dat de tiran van Thebe, Kadmos verslagen moet worden door een jonge god. Ze sturen hem naar de Aarde, maar eenmaal daar aangeland vindt deze laatste zijn liefde voor een prinses belangrijker dan zijn opdracht. Eerste rol van Gemma. Scenario van Ennio de Concini en de regisseur. Camerawerk van Alfio Contini.