Massimo Troisi: regie, cast en scenario.
Er zijn 12 films gevonden.

Il postino

1994 | Drama, Komedie, Biografie, Romantiek

Italië​/​​België​/​​Frankrijk 1994. Drama van Michael Radford. Met o.a. Massimo Troisi, Philippe Noiret, Maria Grazia Cucinotta, Linda Moretti en Anna Buonaiuto.

Poëzie is bedoeld om vrouwen te veroveren. Dat is de filosofie van Mario, de postbode op een Italiaans eilandje die iedere dag de post bezorgt bij een zojuist gearriveerde Chileense dichter in ballingschap. De dichter (Noiret) helpt hem, schoorvoetend, bij zijn pogingen het hart te winnen van Beatrice, de plaatselijke schoonheid. Warm poëtisch drama met Troisi als de schuchtere Mario die vol ontzag opkijkt tegen de intellectuele poëet, maar zelf eigenlijk veel slimmer is dan iemand (inclusief hij zelf) ooit heeft beseft. Troisi overleed een dag na de laatste opname en kreeg postuum een Oscarnominatie.

Pensavo fosse amore invece era un calesse

1991 | Romantiek, Komedie

Italië 1991. Romantiek van Massimo Troisi. Met o.a. Massimo Troisi, Francesca Neri, Angelo Orlando, Marco Messeri en Natalia Bizzi.

Troisi heeft een restaurant, Neri een boekwinkel en samen staan ze op het punt te trouwen. Maar helaas - Neri ziet in een vergeten verjaardag een reden om een einde aan de verhouding te maken. Ze wordt verliefd op de vrolijke Messeri, die meer aandacht voor haar heeft. De vertwijfelde Troisi doet alles om haar terug te krijgen. Hij gaat zelfs naar een tovenares. Tenslotte ruimt Messeri het veld en het paar komt weer bij elkaar. Bruidje Neri staat te wachten voor de kerk, maar Troisi, onzeker van zijn gevoelens, vindt dat hij nog niet rijp is voor het huwelijk. Leuk gespeeld, maar niet meer dan de zoveelste film over de moeizame man/vrouw verhouding in de moderne Italiaanse samenleving.

Il viaggio di Capitan Fracassa

1990 | Romantiek, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1990. Romantiek van Ettore Scola. Met o.a. Massimo Troisi, Ornella Mutti, Jean-François Perrier, Vincent Perez en Emmanuelle Béart.

Dit verhaal speelt zich af in het begin van de 17e eeuw en vertelt de avonturen van een beminnelijk groepje treurspelacteurs op weg naar Parijs. De hoofdpersonen zijn Serafina, Isabella, Zerbina en Pulcinella. Wanneer de groep optreedt voor een adellijk publiek, trekken de drie actrices elk de aandacht van een potenti[KA3]ele rijke beschermer. Dit zeer theatrale kostuumstuk, waarin een overvloed aan beelden wordt geserveerd, is gebaseerd op een roman van Theophile Gautier (1863). De film beweegt zich lichthartig tussen de liefde voor het theater en de liefde van het hart. Veel mooie rollen. Ook bekend als CAPTAIN FRACASSA'S JOURNEY.

Splendor

1989 | Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1989. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Massimo Troisi, Marina Vlady, Paolo Panelli en Pamela Villoresi.

Een tedere en oprechte hommage aan de bioscoop, waarin fantastisch wordt geacteerd tot in de kleinste rol. De bioscoop Splendor staat in de fictieve stad Arpino. De eigenaar (Mastroianni) is door teruglopende bezoekersaantallen gedwongen de zaak te sluiten. Vele jaren werd hij trouw bijgestaan door de operateur (Troisi) en de Franse ouvreuse (Vlady). In nostalgische terugblikken wordt hun geschiedenis getoond en tegelijkertijd het succes en de neergang van de naoorlogse cinema. Het scenario is van de regisseur. Camerawerk van Luciano Tavoli.

Che ora è

1989 | Drama, Experimenteel

Italië​/​​Frankrijk 1989. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Massimo Troisi, Lou Castel, Anne Parillaud en Renato Moretti.

Een vader (Mastroianni) brengt een dag door met zijn zoon (Troisi), die in dienst is. Vader, van geringe komaf, is een succesvol advocaat en hij wil alle waarden van de middenklasse meegeven aan zijn zoon, die zijn tegendeel is: een letterkundige die liever omgaat met vissers en boeken en die een aardje heeft naar zijn Napolitaanse moeder. Een zondag samen brengt moeilijke gesprekken, spanningen, onbegrip, totdat vader en zoon er eindelijk in slagen met elkaar te communiceren. Prachtig gespeeld door beide hoofdrollen. Scenario van regisseur en Beatrice Ravaglioli. Camerawerk van Luciano Tovoli.

Noi uomini duri

1987 | Komedie

Italië 1987. Komedie van Maurizio Ponzi. Met o.a. Enrico Montesano, Renato Pozzetto, Isabel Russinova, Alessandra Mussolini en Antonella Vitale.

Deze goede komedie, in de natuur opgenomen, heeft keurige humor en levensechte figuren. In een overlevingskamp kan men een cursus van twee weken volgen over hoe men zich zonder bagage in een tropisch regenwoud moet redden. Er valt af en toe flink te lachen wanneer een tiental cursisten van diverse pluimage in krankzinnige situaties verzeild raakt.

Le Vie del Signore sono finite

1987 | Komedie

Italië 1987. Komedie van Massimo Troisi. Met o.a. Massimo Troisi, Jo Champa, Marco Messeri, Massimo Bonetti en Enzo Cannavale.

De Italiaanse komiek Troisi regisseerde en speelde met weinig resultaat in deze film over het begin van het fascisme. Hij schreef het waardeloze draaiboek samen met Anna Pavagnano, zonder veel humor of duidelijkheid. Een kapper uit de provincie (Troisi) raakt vanaf zijn middel verlamd als zijn Franse verloofde de relatie verbreekt. Hij kan zijn benen weer gebruiken als ze bij hem terugkomt, maar niet meer als hij haar bij zijn vriend waant. Niet veel logica, zwak script, slecht camerawerk en regie.

Hotel Colonial

1987 | Avonturenfilm

Italië​/​​Verenigde Staten 1987. Avonturenfilm van Cinzia Torrini en Cinzia Th. Torrini. Met o.a. Robert Duvall, John Savage, Rachel Ward, Massimo Troisi en Anna Galiena.

Deze met Amerikaanse middelen gefinancierde co-productie met getalenteerde Amerikaanse spelers is een Italiaanse poging tot een internationale doorbraak. Savage zoekt in Colombia naar zijn vermiste broer en stuit op de machtige drugshandelaar Duvall. Talent is verspild aan dit onlogische avontuur over de verschrikkingen van de jungle, smoezelige achterafstraatjes en andere ongezellige locaties. Troisi zorgt voor wat broodnodige komische noten en Giuseppe Rotunno levert mooi camerawerk.

Non ci resta che piangere

1985 | Komedie

Italië 1985. Komedie van Roberto Benigni en Massimo Troisi. Met o.a. Massimo Troisi, Roberto Benigni en Iris Peynado.

Een onderwijzer en een conciërge moeten tijdens een storm hun auto achterlaten en schuilen in een oude herberg. Zij komen terecht in het jaar 1492 en kunnen zich na enige moeite aanpassen. Zij proberen zelfs te knoeien met de geschiedenis, door te voorkomen dat Columbus Amerika ontdekt. Een technisch middelmatige film, vooral geschikt voor een Italiaans publiek, waarin lokale humor wordt vermengd met historische figuren.

Scusate il ritardo

1982 | Komedie

Italië 1982. Komedie van Massimo Troisi. Met o.a. Massimo Troisi, Giuliana de Sio, Lello Arena, Lina Polito en Franco Acampora.

Een Napolitaanse nietsnut leeft op kosten van zijn familie, tot hij verliefd wordt op een ge[KA3]emancipeerde jonge vrouw. Zij zal hem misschien tot het inzicht brengen dat hij meer verantwoordelijkheid en minder ego[KA3]isme ten toon moet spreiden. Deze vooral op verbale (dialect-)humor steunende film van een nieuwe komiek-regisseur is als zodanig effectief - de personages praten om de leegte op te vullen - maar zal buiten Italië niet snel aanslaan, ook omdat de vormgeving wel erg sober en statisch is. Het goede spel van de voornaamste acteurs maakt de personages - over die barrières heen - herkenbaar.

No grazie il caffè mi rende nervoso

1982 | Thriller, Komedie

Italië 1982. Thriller van Lodovico Gasparini. Met o.a. Lello Arena, Massimo Troisi, Maddalena Crippa, Aldo Barbone en Christoph Bauman.

De organisatoren van het Eerste Festival van Nieuw Napels gaan achter een moordende maniak aan, die herhaaldelijk het publiek bedreigt. De politie probeert de moordenaar te grijpen, maar er ontstaan krankzinnige situaties. Er wordt best goed gespeeld, maar halverwege de film loopt het verhaal volkomen uit de hand.

Ricomincio da tre

1981 | Komedie

Italië 1981. Komedie van Massimo Troisi. Met o.a. Massimo Troisi, Fiorenza Marchegiani, Lello Arena, Lino Troisi en Renato Scarpa.

Een Napolitaan gaat voor vakantie naar Florence. Zijn ouders zien dat als emigratie. De grote stad en de mentaliteitsverschillen in het Noorden zijn voor hem onaangename verrassingen, tot een geëmancipeerd meisje door zijn stugge afweer heenbreekt. Deze komedie is het debuut van de jonge Troisi, die met opmerkelijke spontaniteit observeert en de karikaturen niet al te stevig aanzet. In deze film, gemaakt in 'vrije' vorm, staat hij zijn eigen hoofdrol soms een al te erge breedsprakigheid toe, maar het resultaat wijkt verfrissend af van de traditionele satire en de platte kluchten die de Italiaanse filmhumor bepalen.