Jean-Pierre Gorin: regie, cast en scenario.
Er zijn 4 films gevonden.

Ici et ailleurs

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Jean-Luc Godard, Anne-Marie Miéville en Jean-Pierre Gorin.

In 1970 startte Godard de opnamen van een film over de Palestijnen, die Jusqu'a la victoire zou gaan heten. Hij stopte ermee en hervatte het project zes jaar later, liet de Arabische geluidsband vertalen en stelde zich vragen bij de woorden en de beelden, want alle (anonieme) personages waren inmiddels dood. Het resultaat is een overtuigende kritiek op de cinema zelf, wat op zich al interessant is maar nog lang niet alles: de film is een angstwekkend en hartverscheurend werkstuk.

Tout va bien

1972 | Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1972. Drama van Jean-Luc Godard en Jean-Pierre Gorin. Met o.a. Yves Montand, Jane Fonda, Vittorio Caprioli, Pierre Oudry en Jean Pignol.

Een ooit in artistiek en sociaal opzicht geëngageerde reclamefilmer en een radiojournaliste worden tijdens de bezetting van een worstfabriek gegijzeld mèt de directeur. Die ervaring leert hun de betrekkelijkheid zien van hun positie in het leven en hun onderlinge relatie. Hoewel Godard bij monde van Montand de noodzaak van 'nieuwe inhoud in nieuwe vormen' laat bepleiten, heeft hij inhoudelijk niets nieuws te melden. In dit geval is dat geen bezwaar. Godard koos voor een vormgeving waarin hij alleen de stijlkenmerken van zijn eerdere films overdoet, waarbij de eindeloze rij-opnamen doel op zich lijken te zijn geworden. Merkwaardig is zijn pervertering van het star- system: dankzij de belangeloze medewerking van Fonda en Montand kon hij beschikken over het grootste budget van zijn carrière, maar hij houdt ze hoofdzakelijk buiten beeld of laat ze in totaalopnamen letterlijk verdwijnen in de massa.

Letter to Jane

1972 | Documentaire

Frankrijk 1972. Documentaire van Jean-Luc Godard en Jean-Pierre Gorin.

Een ooit in artistiek en sociaal opzicht geëngageerde reclamefilmer en een radiojournaliste worden tijdens de bezetting van een worstfabriek gegijzeld mèt de directeur. Die ervaring leert hun de betrekkelijkheid zien van hun positie in het leven en hun onderlinge relatie. Hoewel Godard bij monde van Montand de noodzaak van 'nieuwe inhoud in nieuwe vormen' laat bepleiten, heeft hij inhoudelijk niets nieuws te melden. In dit geval is dat geen bezwaar. Godard koos voor een vormgeving waarin hij alleen de stijlkenmerken van zijn eerdere films overdoet, waarbij de eindeloze rij-opnamen doel op zich lijken te zijn geworden. Merkwaardig is zijn pervertering van het star- system: dankzij de belangeloze medewerking van Fonda en Montand kon hij beschikken over het grootste budget van zijn carrière, maar hij houdt ze hoofdzakelijk buiten beeld of laat ze in totaalopnamen letterlijk verdwijnen in de massa.

Vladimir et Rosa

1971 | Experimenteel

Frankrijk​/​​Duitsland 1971. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Luc Godard, Anne Wiazemsky, Jean-Pierre Gorin, Juliet Berto en Ernest Menzer.

Laatste film uit Godards Dziga Vertov-tijd (sommigen zullen opgelucht ademhalen). Uitgangspunten zijn een foto van een orerende Lenin, een foto waarop hij schrijft, en een camera. Hiermee wil de filmer persoonlijke ideeën over revolutionaire theorie en praktijk ontleden. Een esthetische vormgeving gebaseerd op visuele en verbale agressie, zinsbegoocheling en schokeffecten, heel soms wat glans. en een enorm tempo, met niettemin een zeker gevoel voor humor, of een gevoel voor zekere humor. Nooit voerde Godard zijn experimenten op stijlgebied zo ver door. Overbodig te zeggen dat dit soort werk de gewone man boven de pet gaat. Wat overblijft is de vraag of het allemaal ergens op is gebaseerd of uit de lucht gegrepen. En die acteurs, spelen die wel?