Eric Oosthoek: regie, scenario en productie.
Er zijn 15 films gevonden.

Kilkenny Cross

2006 | Drama

Nederland 2006. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Ariane Schluter, Mariëlle Woltring, Sjoerd Dragtsma en Marcel Hensema.

In Kilkenny Cross ontdekt een aan de 'role playing game' Magic the Gathering verslaafde puber via een paar muisklikken dat zijn leven een leugen is. Samen met zijn vriendinnetje, dat wordt gestalkt door de leraar met wie ze een relatie had, gaat hij in Ierland op zoek naar zijn verleden, in een degelijke kruising tussen een coming of age-film en een roadmovie.

Anna II

2005 | Korte film, Drama

Nederland 2005. Korte film van Maria Uitdehaag en Eric Oosthoek. Met o.a. Hans Kesting, Maike Meijer, Martha 103, Monic Hendrickx en Jochum ten Haaf.

Actrice Monic Hendrickx bracht al eens eerder het hoofd van een nukkige boer op hol (in 1998, in De Poolse bruid), en misschien dat regisseur Oosthoek haar daarom koos voor de titelrol in Telefilm Anna. Daarin is ze een mysterieuze vrouw die bij boer Stijn langs komt, een jaar nadat ze beiden bij een ernstig auto-ongeluk waren betrokken. De film balanceert op de grens van waan en werkelijkheid, maar is zo nadrukkelijk in de vormgeving (een wit uitgelicht kinderkoor zingt hemelse liederen!), dat er van verwarring of verrassing geen sprake is. En Hendrickx, met bloedrode lippen en in donkerrood gewaad, is pijnlijk miscast.

Gebroken rood

2004 | Thriller

Nederland 2004. Thriller van Eric Oosthoek. Met o.a. Hans Croiset, Kitty Courbois, Bram van der Vlugt, André van den Heuvel en Jeroen Willems.

Nederlandse telefilm over een groepje oud-verzetsstrijders dat zestig jaar na de oorlog opnieuw in actie komt om de roofmoord op een collega te wreken. De vergelding smaakt naar meer. Nederland is namelijk 'een grote puinhoop', aldus een strijdlustig besje. 'Als ik iemand te lang aankijk word ik neergestoken,' zinspeelt vriend Simon (Croiset). Hij is de man die het voortouw neemt, ondanks de wijze woorden van trawant Adrie (Van der Vlugt): 'verzet is een alibi voor eigen motieven'. Gebroken rood heeft gebreken (tempo, motivatie personages) maar de thematiek van eigenrichting door ogenschijnlijk uitgebluste ouderen is geniaal. Immers, 'fout is fout'.

Novemberlicht

2003 | Drama

Nederland 2003. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Annemarie Prins, Eva van Barneveld, Niek Pancras en Patrick Ferwerda.

Overstromingen bedreigen het Gelderse rivierengebied, maar de oude Jacoba wil haar woning niet verlaten. Ze wacht op het water, alsof dat de herinneringen aan een verloren leven kan wegspoelen. Kleindochter Fleur probeert haar oma op andere gedachten te brengen.

Saint Amour

2000 | Drama

Nederland 2000. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Antonie Kamerling, Kees Coolen, Anna Rottier, Jasperina de Jong en Pieter van der Sman.

In de reeks Nederlandse Telefilms wordt vanavond Saint Amour door de IKON uitgezonden. In een raamvertelling zien we Coolen als oudere ex-priester die door de ontmoeting met zijn vroegere collega (Damen) beelden van de kloostertijd terugkrijgt. Het is 1969. De zevenentwintigjarige Pater Louis (nu gespeeld door Kamerling) leeft in een klooster en zijn priesterschap is voor hem een roeping. Maar waarom mag hij geen intieme verhouding met een ander mens onderhouden? Door een reeks van gebeurtenissen komt Louis in opstand tegen de Katholieke Kerk. Het Stimuleringsfonds wees financiële steun aan het script van Saint Amour af omdat het 'statisch' en 'weinig dramatisch' was. Desondanks is het verfilmd, en aardig bevredigend ook. (IdH/VPRO Gids)

Dat is nooit mijn naam geweest

1999 | Drama

Nederland 1999. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Ella van Drumpt, Gees Linnebank, Guido Kisman, Alicia Lee Muller en Jeroen Spitzenberger.

Co-productie van NPS en EO hoort oorspronkelijk thuis in de veelgeprezen reeks 'Telefilms'. Dit fraai geënsceneerde adoptiedrama gaat voortvarend van start. Al in de titel zit alle misère samengebald die adoptief kind Gilles (Kisman) ervaart als hij ontdekt dat Rianne (Van Drumpt) en Freek (Linnebank) niet zijn echte ouders zijn. Hij werd als baby geadopteerd, en al meteen in de curieuze, eerste scène wordt uit de doeken gedaan hoe dat in z'n werk ging. Oosthoek regisseerde in 2001 ook nog een andere telefilm: Saint Amour, een drama over een ex-priester.

Over de liefde - Niet alles hoeft gezegd

1998 |

Nederland 1998. Eric Oosthoek. Met o.a. Christine Bijvanck, Fred van der Hilst, Hymke de Vries, Hans Dagelet en Ella van Drumpt.

Co-productie van NPS en EO hoort oorspronkelijk thuis in de veelgeprezen reeks 'Telefilms'. Dit fraai geënsceneerde adoptiedrama gaat voortvarend van start. Al in de titel zit alle misère samengebald die adoptief kind Gilles (Kisman) ervaart als hij ontdekt dat Rianne (Van Drumpt) en Freek (Linnebank) niet zijn echte ouders zijn. Hij werd als baby geadopteerd, en al meteen in de curieuze, eerste scène wordt uit de doeken gedaan hoe dat in z'n werk ging. Oosthoek regisseerde in 2001 ook nog een andere telefilm: Saint Amour, een drama over een ex-priester.

Over de liefde: Niets dan witte bloemen

1997 | Komedie, Romantiek

België 1997. Komedie van Eric Oosthoek. Met o.a. Nand Buyl, Hilde Van Mieghem, Michael Pas, Camilia Blereau en Hilde Heijnen.

Co-productie van NPS en EO hoort oorspronkelijk thuis in de veelgeprezen reeks 'Telefilms'. Dit fraai geënsceneerde adoptiedrama gaat voortvarend van start. Al in de titel zit alle misère samengebald die adoptief kind Gilles (Kisman) ervaart als hij ontdekt dat Rianne (Van Drumpt) en Freek (Linnebank) niet zijn echte ouders zijn. Hij werd als baby geadopteerd, en al meteen in de curieuze, eerste scène wordt uit de doeken gedaan hoe dat in z'n werk ging. Oosthoek regisseerde in 2001 ook nog een andere telefilm: Saint Amour, een drama over een ex-priester.

Over de liefde: Niet alles hoeft gezegd

1997 | Komedie, Romantiek

Nederland 1997. Komedie van Eric Oosthoek. Met o.a. Hans Dagelet, Ella van Drumpt, Hymke de Vries, Fred van der Hilst en Christine Bijvanck.

Co-productie van NPS en EO hoort oorspronkelijk thuis in de veelgeprezen reeks 'Telefilms'. Dit fraai geënsceneerde adoptiedrama gaat voortvarend van start. Al in de titel zit alle misère samengebald die adoptief kind Gilles (Kisman) ervaart als hij ontdekt dat Rianne (Van Drumpt) en Freek (Linnebank) niet zijn echte ouders zijn. Hij werd als baby geadopteerd, en al meteen in de curieuze, eerste scène wordt uit de doeken gedaan hoe dat in z'n werk ging. Oosthoek regisseerde in 2001 ook nog een andere telefilm: Saint Amour, een drama over een ex-priester.

Het Laatste glas melk

1995 |

Nederland 1995. Eric Oosthoek. Met o.a. Machteld Stolte, Jacob Derwig, Birgitta Vreengoor, Gees Linnebank en Dirk Zeelenberg.

Co-productie van NPS en EO hoort oorspronkelijk thuis in de veelgeprezen reeks 'Telefilms'. Dit fraai geënsceneerde adoptiedrama gaat voortvarend van start. Al in de titel zit alle misère samengebald die adoptief kind Gilles (Kisman) ervaart als hij ontdekt dat Rianne (Van Drumpt) en Freek (Linnebank) niet zijn echte ouders zijn. Hij werd als baby geadopteerd, en al meteen in de curieuze, eerste scène wordt uit de doeken gedaan hoe dat in z'n werk ging. Oosthoek regisseerde in 2001 ook nog een andere telefilm: Saint Amour, een drama over een ex-priester.

Wie aus weiter Ferne

1994 | Drama

Nederland 1994. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Willem Nijholt, Joop Admiraal, Loes Luca, Jacques Commandeur en Krijn ter Braak.

Op uitnodiging van het Concertgebouw, komt de Nederlandse dirigent en Mahler-specialist Nijholt terug naar Nederland om een eenmalige uitvoering van Mahlers Derde Symfonie te leiden. Zijn verrassing is groot als blijkt dat het Concertgebouw in de steigers staat en dat de werkzaamheden tijdens de repetities gewoon doorgaan. Bovendien is de akoestiek van de zaal verschrikkelijk slecht en is het balkon te dichtbij, zodat de posthoornsolo in het derde deel onmogelijk 'wie aus weiter Ferne' kan komen, zoals de partituur voorschrijft. Met dit detail staat of valt voor hem de hele uitvoering. Meesterlijk portret van wat een dirigent beweegt in de uitvoering van een compositie. Nijholt geeft schitterend gestalte aan deze gekwelde man, die af en toe toch ook menselijke trekjes toont, hoewel dit voor hem van ondergeschikt belang is. Zijn oplossing voor de posthoornsolo is een megalomaan juweeltje. Met medewerking van het Simfonieorkest Con Brio en posthoornsolist Jos Verspagen. Scenario van Nirav Christophe en Jacques Peeters. Aan de camera stond Tom Erisman.

Respect

1994 | Drama

Nederland 1994. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Antonie Kamerling en Willem Nijholt.

Nijholt, een bekend homoseksueel toneelschrijver, wordt geïnterviewd door de jonge homofiele HP-journalist Kamerling in de hal van een chique hotel. Nijholt, die voorbereid is op het zoveelste vraaggesprek met standaardvragen over zijn seksuele voorkeur, wordt verrast door Kamerlings innerlijke motivatie. Tijdens het gesprek blijkt gaandeweg dat Nijholt met de man met wie Kamerling samenwoonde een tijdje is vreemdgegaan. Kamerling weet dat, maar dat Nijholt het weet, maakt Kamerling pas op uit de levensvragen waarmee Nijholt hem bestookt. Nijholt heeft 95 procent van de tekst, Kamerling moet vooral luisteren en speelt teveel op de camera, een 'afwijking' die de jonge acteur overhield van zijn soapserie-ervaring Goede Tijden, Slechte Tijden. Scenario van niemand minder dan Robert Long. Camerawerk van Paul van den Bos. Tot stand gekomen met subsidie van de EU en verder gefinancieerd door TV Plus, de gezamenlijke breedbeeldzender van de verzuilde Nederlandse omroepen. Gedraaid in HD-TV.

Het Vuur

1994 |

1994. Eric Oosthoek.

Nijholt, een bekend homoseksueel toneelschrijver, wordt geïnterviewd door de jonge homofiele HP-journalist Kamerling in de hal van een chique hotel. Nijholt, die voorbereid is op het zoveelste vraaggesprek met standaardvragen over zijn seksuele voorkeur, wordt verrast door Kamerlings innerlijke motivatie. Tijdens het gesprek blijkt gaandeweg dat Nijholt met de man met wie Kamerling samenwoonde een tijdje is vreemdgegaan. Kamerling weet dat, maar dat Nijholt het weet, maakt Kamerling pas op uit de levensvragen waarmee Nijholt hem bestookt. Nijholt heeft 95 procent van de tekst, Kamerling moet vooral luisteren en speelt teveel op de camera, een 'afwijking' die de jonge acteur overhield van zijn soapserie-ervaring Goede Tijden, Slechte Tijden. Scenario van niemand minder dan Robert Long. Camerawerk van Paul van den Bos. Tot stand gekomen met subsidie van de EU en verder gefinancieerd door TV Plus, de gezamenlijke breedbeeldzender van de verzuilde Nederlandse omroepen. Gedraaid in HD-TV.

De rivier waarin ik zwom

1988 | Drama

Nederland 1988. Drama van Eric Oosthoek. Met o.a. Lineke Ryxman, Saul Reichlin, Louis Mahoney, Thom Hoffman en Peter Tuinman.

Groots opgezette Nederlandse miniserie met internationale bezetting tegen een achtergrond van de politieke situatie in Mozambique waar de Renamo met steun van het Zuidafrikaanse bewind en gruwelijke middelen de linkse regering probeerde omver te werpen. Ryxman speelt een Nederlandse verpleegster die noodgedwongen uit Mozambique moet terugkeren nadat de Renamo, aangevoerd door een blanke huurling, een streekhospitaal uitmoordde. In Nederland ontmoet zij de Mozambiquaanse schrijver NGala (Mahoney) en later ziet zuj daar de huurling. Haar dilemma sleept zich tot het eind voort: ingrijpen of de man negeren met de zekerheid dat hij in de toekomst opnieuw slachtoffers zal maken. De Vos speelt de rol van haar vermoorde vriendin, Butzelaar is haar vader-predikant, Te Selle haar zus, Tuinman werkt voor de organisatie die Ryxman naar Mozambique stuurde en Hoffman is een ex-vriend van Ryxman. Oorspronkelijk in drie delen (van de scenaristen Carel Donck, Hugo Heinen en Willem Capteyn) werd later (1992) gereduceerd tot een 97m durende tv-film.

Morgen ga ik zelf

-1 |

Nederland.

van Eric Oosthoek over zinloos geweld. Na de dood van haar man verliest Tilly, behalve haar geliefde, ook haar gevoelens van zekerheid. De angst voor zinloos geweld beïnvloedt haar dagelijks leven. De weekmarkt in het centrum van de stad wordt ingeruild voor een kleine buurtwinkel vlakbij. Haar fiets komt het schuurtje niet meer uit. Er begint zich een oncontroleerbare angst te ontwikkelen. Tilly durft in haar eentje de straat niet meer op en sluit zich op. Voor de buitenwereld verzwijgt ze haar probleem. Met name voor haar volwassen dochter en een enkele vriendin houdt ze de schijn op en doet ze of alles goed met haar gaat. Voor het leven van alledag betekent het dat er praktische problemen ontstaan die opgelost moeten worden... Na een climax in de gebeurtenissen besluit Tilly een slachtoffer van redeloos geweld bij te staan. Ze overwint daardoor uiteindelijk haar angsten en herwint daarmee haar vrijheid