Eric Adjani: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

N'oublie pas ton père au vestiaire

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Jean Lefebvre, Manuel Gélin, Eric Adjani, Patricia Elig en Denise Grey.

De zoon van een fluitist zakt voor zijn eindexamen, omdat hij zoveel van popmuziek houdt. Hij gaat na een conflict met zijn vader op zichzelf wonen. Na een reeks van belevenissen wordt hij verliefd op een kunststudente en verzoent zich met zijn ouders. Generatieconflict-komedies zijn een nieuw Frans succes, waarvan dit wel een z[KA1]e[KA1]er muf voorbeeld is, met als strekking dat jongeren even hun wilde haren moeten verliezen om daarna des te gedwee[KA3]er tot de normen terug te keren. Flauwe quasi- grapjes over quasi-modieusheden. (Gélin is de zoon van Daniel Adjani, de broer van Isabelle).

Don Giovanni

1979 | Muziek

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1979. Muziek van Joseph Losey. Met o.a. Ruggero Raimondo, José van Dam, Kiri Te Kanawa, Edda Moser en Teresa Berganza.

Ambitieuze verfilming van de opera van Mozart kreeg van Losey een interessante, maar door kenners aangevochten, dramatische interpretatie en blijft toch een verbasterde onderneming. De solisten doen hun uitvoering op de geluidsband in `playback` onder leiding van dirigent Lorin Maazel. Doch het egale geluidsniveau botst met hun afstand tot de camera en de meesten hebben een ontoereikend acteervermogen en noch de leeftijd, noch het voorkomen voor hun rollen (met Raimondi in titelrol als positieve uitzondering). Om lange aria's niet te statisch te maken, leggen ze ondertussen eindeloze en doelloze wandelingen af door schitterende Venetiaanse locaties. De muzikale topbezetting is de voornaamste attractie.

Les Petits câlins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Dominique Laffin, Caroline Cartier, Josiane Balasko, Roger Mirmont en Claire Maurier.

Terwijl haar flatgenotes hun brood verdienen op de vlooienmarkt, leeft Sophie op kosten van haar ouders en brengt haar tijd door met het versieren van jongemannen voor één nacht. Sommigen schrikken terug omdat het initiatief hun ontnomen wordt, maar één van hen weigert zich als wegwerpartikel te laten gebruiken en zet koppig door tot een wat permanentere relatie. Deze aardige omkering van de conventionele man-vrouw omgangsvormen wordt topzwaar gemaakt met onnodige, flauwe grappen. Laffin is een ontdekking, maar de regie laat haar aan haar lot over zodat haar ontwapenende glimlach gaat irriteren.