Étienne Chatiliez (1952): regie, cast en scenario.
Er zijn 6 films gevonden.

La confiance règne

2004 | Komedie

Frankrijk 2004. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Cécile de France, Vincent Lindon, Éric Berger en Jacques Boudet.

'Vertrouwen' staat niet hoog in het vaandel bij hen. Chrystèle en Christophe nemen huishoudelijke baantjes aan, lichten hun bazen op en gaan vrolijk weer verder. Een prima zorgeloos leven. Maar nu ze verliefd op elkaar raken moeten ze de betekenis van 'vertrouwen' misschien toch herzien. Matige komedie van schrijver-regisseur Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille), die en passant de kloof tussen arm en rijk onderstreept, blijft hooguit overeind door de aardige hoofdrolspelers: Lindon en de Belgische De France. De film werd opgenomen in de Elzas.

Tanguy

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. André Dussollier, Éric Berger, Hélène Duc, Aurore Clément en Jean-Paul Rouve.

Hij is achtentwintig, slim en heel vriendelijk, maar toch willen zijn ouders van hem af: Tanguy (Berger) heeft zijn ouderlijk nest in Parijs nog steeds niet verlaten en daar krijgen Edith (Azéma) en Paul (Dussolier) inmiddels behoorlijk genoeg van. Terwijl Tanguy rustig Chinees en Japans studeert broeden zijn ouders op een plan. Komedieschrijver-regisseur Étienne Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) heeft zijn acteurs goed gekozen, maar blijft wat te gretig aan de amusante premisse hangen. En passant maakt hij een vergelijking met de gangbare gezinssituaties in China.

Doggy Bag

1998 | Komedie, Drama

Frankrijk 1998. Komedie van Frédéric Comtet. Met o.a. Michèle Laroque, Didier Bourdon, Line Renaud, Étienne Chatiliez en Muriel Robin.

Hij is achtentwintig, slim en heel vriendelijk, maar toch willen zijn ouders van hem af: Tanguy (Berger) heeft zijn ouderlijk nest in Parijs nog steeds niet verlaten en daar krijgen Edith (Azéma) en Paul (Dussolier) inmiddels behoorlijk genoeg van. Terwijl Tanguy rustig Chinees en Japans studeert broeden zijn ouders op een plan. Komedieschrijver-regisseur Étienne Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) heeft zijn acteurs goed gekozen, maar blijft wat te gretig aan de amusante premisse hangen. En passant maakt hij een vergelijking met de gangbare gezinssituaties in China.

Le bonheur est dans le pré

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Michel Serrault, Eddy Mitchell, Sabine Azéma, Carmen Maura en Virginie Darmon.

Francis Bergeade, getrouwd met een verwend nest, is veelgeplaagd directeur van een semi-failliete wc-brillenfabriek waarvan de mannenhatende arbeidsters staken. Dankzij een bizarre speling van het lot piept hij ertussenuit en valt in een nieuw leven als andervrouws echtgenoot. Confuus? Allerminst: in deze heerlijke, pre-politiek correcte komedie van Chatiliez (La vie est un long fleuve tranquille) dansen logica en toeval de horlepiep. De grote Michel Serrault (1928-2007) vlamt als vanouds, geflankeerd door zijn César-bekroonde kompaan Mitchell, plus de wulpse Azéma en de Madrileense Carmen Maura.

Tatie Danielle

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Tsilla Chelton, Catherine Jacob, Isabelle Nanty, Neige Dolsky en Eric Prat.

Tweede film van de Franse cineast Étienne Chatiliez is een zwarte komedie over de oude tante Danielle (glansrol van de 71-jarige actrice Tsilla Chelton) die na de dood van haar huishoudster intrekt bij haar achterneef en zijn gezin in Parijs. Veel plezier hebben ze daar niet van de nieuwe 'logee': Danielle maakt jong en oud in haar omgeving methodisch het leven zuur. Wat moet ze anders? Lief zijn voor de kinderen? Dat boeit niet. Pas als de wanhopige familie naar Kreta afreist om even van tante af te zijn, krijgt ze haar trekken thuis.

La vie est un long fleuve tranquille

1988 | Komedie, Drama

Frankrijk 1988. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Benoît Magimel, Valérie Lalande, Daniel Gélin, Patrick Bouchitey en Denis Barbier.

In de (weinig talrijke) gelederen van satirische cineasten is het wegvallen van een Jacques Tati extra goed te merken terwijl Pierre Etaix erg weinig filmt sinds 1971. Deze debuutfilm verraadt een bijzonder temperament. De beschrijving van het dagelijks bestaan van twee families: een 'fatsoenlijk' burgergezin en een ander gezin waar de domheid en slechte smaak van afstraalt. Chatiliez en zijn co-scenariste Florence Quentin hebben naar hartelust zoveel mogelijk wrange, sarcastische en pikante sketches bij elkaar gezocht. Deze schets van de Fransen is niet erg vrolijk en niet bepaald vriendelijk, maar in elk geval kan er gelachen worden.