Jean Bretonnière: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Cette sacrée gamine

1956 | Komedie, Musical, Romantiek

Frankrijk 1956. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Brigitte Bardot, Jean Bretonnière, Raymond Bussières, Françoise Fabian en Mischa Auer.

Goedhumeurfilmer Boisrond (1921-2002) was de man voor het lichtverteerbare mopje buurtbioscoopverstrooiing, waarvan akte in zijn met Roger Vadim geschreven regiedebuut. Toenmalige brunette Bardot speelt een kruidje-roer-me-niet dat door haar vader tijdelijk bij de zanger van zijn nachtclub in bewaring wordt gegeven. Vermakelijke cinenostalgie, dit in Eastmancolor en 'Scope gedraaide niemendalletje, met BB speels dansend door droomvignetten in variétéstijl. Het tweetal Michel Serrault/Jean Poiret, indertijd vermaard als sketchduo in de Parijse cabarets, verschijnt als inspecteurs. Opkikkersoundtrack en Françoise Fabian-bijrol gratis meegeleverd.

C'est arrivé à Aden

1956 | Komedie

Frankrijk 1956. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Dany Robin, André Luguet, Jean Bretonnière, Jacques Dacqmine en Elina Labourdette.

Een Frans theatergezelschap blijft tijdens een wereldtournee stagneren in de haven van een Victoriaans-Britse kolonie. Hun aanwezigheid en de wens om op te treden brengt de kolonialisten tot morele verontwaardiging maar de vedette verovert een woestijnprins die een politiek verdrag komt tekenen. In deze vlotte en (soms al te) uitbundig geacteerde komedie worden weinig overtuigende, maar wel vermakelijke, Engelse karikaturen door Franse acteurs neergezet. Robin speelt een charmante hoofdrol.

Sous le ciel de Paris

1950 | Drama

Frankrijk 1950. Drama van Julien Duvivier. Met o.a. Brigitte Auber, René Blancard, Jean Bretonnière, Jean Brochard en Pierre Destailles.

Deze op de geluidsband door François Perier aan elkaar gebabbelde episodenfilm toont individuele Parijzenaars van alle leeftijden en maatschappelijke stand in hun kleine en grotere drama's met goede en slechte afloop. Een soepel gemaakte film over flarden stadsleven, die boeit door een voortdurende wisseling van toon, hoewel sommige scènes - zoals een suggestief verfilmde hartoperatie - onevenredig veel aandacht krijgen. Sfeervol gefotografeerd Parijs blijkt op den duur - en tegen de strekking in - toch onvoldoende bindmiddel tussen al die verschillende levens.