Pierre Maguelon: cast.
Er zijn 20 films gevonden.

Alice et Martin

1998 | Drama

Frankrijk​/​​Spanje 1998. Drama van André Téchiné. Met o.a. Juliette Binoche, Alexis Loret, Mathieu Amalric, Carmen Maura en Jean-Pierre Lorit.

Regisseur Téchiné, maker van het ondergewaardeerde meesterwerk Les roseaux sauvages, heeft de gave onvoorspelbaarheid te kunnen koppelen aan een coherent verhaal. In wat we wel een typisch Franse film mogen noemen - prachtige beeldtaal en aanvankelijk wat verwarrende tijd- en karakterduiding - zijn we getuige van de gecompliceerde verhouding tussen violiste Alice (Juliette Binoche) en gekneusde Martin (Alexis Loret). In de proloog zien we Martins trauma in wording wanneer zijn moeder hem op zijn tiende wegbrengt naar zijn echte, tirannieke, vader. Tien jaar later vlucht hij weg en via omzwervingen belandt hij in Parijs waar hij de veel oudere Alice leert kennen. Martin hunkert naar vergetelheid, Alice naar intimiteit. Téchiné heeft zijn film opgetuigd met verscheidene dramatische breekpunten en het voert te ver om zijn doorwrochte plotontwikkelingen prijs te geven. Het volstaat te zeggen dat Martin wordt verteerd door schuldgevoelens en het is aan de kijker om zich over te geven aan zijn lijdensweg. De jonggestorven Jeff Buckley verwoordt het treffend in de wonderschone soundtrack, 'why is everything so hazy, or am I just going crazy, dear.' (VM/VPRO Gids)

Une leçon particulière

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Yves Boisset. Met o.a. Roland Giraud, Clotilde Courau, Julien Rivière, Gabrielle Forest en Jean-Pol Dubois.

Regisseur Téchiné, maker van het ondergewaardeerde meesterwerk Les roseaux sauvages, heeft de gave onvoorspelbaarheid te kunnen koppelen aan een coherent verhaal. In wat we wel een typisch Franse film mogen noemen - prachtige beeldtaal en aanvankelijk wat verwarrende tijd- en karakterduiding - zijn we getuige van de gecompliceerde verhouding tussen violiste Alice (Juliette Binoche) en gekneusde Martin (Alexis Loret). In de proloog zien we Martins trauma in wording wanneer zijn moeder hem op zijn tiende wegbrengt naar zijn echte, tirannieke, vader. Tien jaar later vlucht hij weg en via omzwervingen belandt hij in Parijs waar hij de veel oudere Alice leert kennen. Martin hunkert naar vergetelheid, Alice naar intimiteit. Téchiné heeft zijn film opgetuigd met verscheidene dramatische breekpunten en het voert te ver om zijn doorwrochte plotontwikkelingen prijs te geven. Het volstaat te zeggen dat Martin wordt verteerd door schuldgevoelens en het is aan de kijker om zich over te geven aan zijn lijdensweg. De jonggestorven Jeff Buckley verwoordt het treffend in de wonderschone soundtrack, 'why is everything so hazy, or am I just going crazy, dear.' (VM/VPRO Gids)

Un mort sur le carreau

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Maurice Frydland. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Henri Marteau en Pierre Maguelon.

Op het eerste oog lijkt `jeu de boules` een rustig spel zonder problemen. In Cavaillon ligt de werkelijkheid echter anders. Daar is het spel de inzet van astronomische weddenschappen tussen grote handelaren in groente en fruit en cre[KA3]eert het een sfeer die de plaats de naam `het Las Vegas van de ballen` bezorgt. E[KA1]en van de spelers raakt volledig geru[KA3]ineerd tijdens een rampzalige partij en wordt de volgende dag op zijn kantoor gevonden met een revolver in zijn hand en een kogel in zijn hoofd. `Zelfmoord`, denkt iedereen. Het is echter weer tijd voor een onderzoek door commissaris Cabrol (Debary) en zijn trouwe collega Ménardeau. Scenario- en dialogenschrijver Claude Desailly heeft het voor dit genre tamelijk originele onderwerp bedacht. Hij houdt de spanning er prima in. De personages zijn kleurrijk en het aangename licht van de Provence verlicht deze keer onder andere een nogal duistere ziel!

La taupe

1991 |

Frankrijk 1991. Francis Joffo. Met o.a. Robert Lamoureux, Magali de Vendeuil, Pierre Maguelon, Patrick Abrial en Marie Saint-Laurent.

Een filmbewerking van een stuk van Lamoureux, en zoals gewoonlijk heeft hij zelf de hoofdrol. Als verschrikkelijk slecht filmregisseur heeft deze schrijver zich met talrijke toneelstukken beziggehouden, altijd wat er toevallig op zijn weg kwam, maar evengoed minder slecht dan zijn eigen films. Hij heeft deze keer een kranteberichtje over een spionagezaak, enkele jaren terug in Frankrijk actueel, als uitgangspunt genomen. Naar dat thema doet hij hier een moeilijk te volgen onderzoek als kolonel Archambault. Kan naar gekeken worden, maar zal zeker niet voor het nageslacht bewaard blijven.

Imogène inaugure les chrysanthèmes

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Pierre Maguelon en Eric Prat.

Zoals steeds weer krijgt speciale agente Imog[KA2]ene Le Dantec (Lavanant) haar opdracht op de meest ingenieus bedachte manier en ook ditmaal wordt ze weer afgeluisterd door enkele ongure elementen. Van Kolonel Bourelon (Alane) krijgt ze haar instructies: ze moet Bob Flambard (Guérin) opzoeken, een ex- officier van de Franse Geheime Dienst, die het vijandelijk kamp verkozen heeft. Hij is echter bereid enkele bijzonder belangrijke documenten te bezorgen, maar het is van het grootste belang dat hun ontmoeting geheim gehouden wordt. Het spreekt vanzelf dat Imogène met open ogen in de hinderlaag loopt. Na het lezen van deze korte aanloop van de film is het niet meer nodig om dit onding verder te bekijken. Hoe langer deze idiote reeks loopt hoe minder de kwaliteit. Het infantiele van het hele project is ergerlijk om aan te zien. Om in een grote bocht omheen te lopen. Wat moet doorgaan voor een scenario werd op papier gezet door Olivier Douyère. Achter de camera stond Jean Monsigny.

Imogène dégaine

1991 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Speciale agente Imog[KA2]ene (Lavanant) wordt aangesteld als lijfwacht van de prins van Baharastrah (Carcos), wiens vader vermoord werd door de sadistische terrorist Lulu le Balafr[KA1]e (Touratier). Deze laatste wil zijn werk nu voltooien door ook de prins te likwideren. Maar dan heeft hij buiten Imogène gerekend. Wie dacht dat deze idiote spionage-serie haar dieptepunt al lang bereikt had, heeft ongetwijfeld deze aflevering nog niet gezien. Domme agenten moeten het opnemen tegen nog dommere moordenaars. Lavanant wist ongetwijfeld niet dat ze zo slecht kon acteren als in deze episode en de andere acteurs doen hun best om haar de loef af te steken. Tijdverspilling, zelfs voor een commerciële zender. Het scenario werd cliché per cliché aan elkaar genaaid door Daniel Goldenberg. Achter de camera werd plaatsgenomen door Jean Monsigny. Het meest huiveringwekkende is het besef dat de reeks hierna nog werd verdergezet.

Imogène : 3615 Bise Marine

1991 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Imog[KA2]ene (Lavanant) stormt het gemeentehuis binnen om het huwelijk te verhinderen van agent Trouillet (Benguigui), op wie zij verliefd is, met een roodharige schone. Razend loopt de bruid buiten en een seconde later vinden ze haar terug met een dolk in de borst. Dit alles blijkt opgezet spel te zijn geweest om een maniak te klissen die via het computernetwerk roodharige Bretoense meisjes opzoekt om hen vervolgens te vermoorden. Imog[KA2]ene beantwoordt helemaal aan het patroon van de slachtoffers, dus stelt de Directeur (Maguelon) voor dat ze als lokaas dient. Imog[KA2]ene neemt dit aan op voorwaarde dat zij het onderzoek mag leiden. Tot verbazing van elke kijker is dit een aflevering van deze reeks die iets beter is dan de anderen. Op een bepaald moment wordt er zelfs geacteerd en is er iets van spanning te bespeuren. Zelfs Benguigui als de eeuwige Trouillet is een beetje minder onuitstaanbaar en dom. Niet dat we met hoogstaand filmwerk te maken hebben, maar het is een aflevering die kan bekeken worden. Mich[KA2]ele Letellier schreef het scenario. Fotografie is van Roland Dantigny. Soms wordt deze aflevering aangekondigd als IMOGENE 3615 BIGORNEAU (Bise Marine).

De la poudre et des balles

1990 | Misdaad, Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Desailly. Met o.a. Jean-Claude Bouillon, Jean-Paul Tribout, Pierre Maguelon, Guy Grosso en Marilù Tolo.

Het wapentransport is in 1913 een winstgevende bezigheid, met name vanwege de burgeroorlog in Ierland. De Tijgerbrigade moet aan deze gang van zaken een einde aan maken. Een reeks op elkaar lijkende avonturen met als enige doel het bieden van ontspanning. In deze opzet is de film, die een knappe tijdsreconstructie bevat, geslaagd te noemen.

Appelez-moi tonton

1990 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1990. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Dominique Rialet, Tristan Richier, Dimitri Rougeul, Olivia Capeta en Annick Alane.

Tot grote wanhoop van vader en moeder, die zo graag opa en oma waren geworden, heeft hun enige zoon voor het priesterambt gekozen. Hij hoopte echter benoemd te worden in een rustige plattelandsparochie, maar in plaats daarvan belandt hij in een explosief weeshuis, waar hij o.a. pedagoog, voetballer, bokser, beschermer van mishandelde vrouwen en `vader` van een grote familie wordt (tot grote tevredenheid van zijn ouders). Het scenario van Jean L'Hote, zelf een tv-regisseur van naam, is logisch en inventief. We treffen er alle humanistische gedachten in aan van deze auteur, die op de tv van een groot scheppend vermogen heeft blijk gegeven en die ons tijdens zijn lange carrière nog nooit heeft teleurgesteld. Prima vertolking, vooral van Rialet in de rol van de pastoor.

L'ère de la calomnie

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Victor Vicas. Met o.a. Jean-Claude Bouillon, Jean-Paul Tribout, Pierre Maguelon, François Maistre en Evelyne Dandry.

Het is oorlog tussen de `Republiek der kameraden` en de pers maar beide partijen komen nader tot elkaar in weer zo`n vreselijke flutfilm. Alleen een jonge afgevaardigde stelt zich `keihard` op, naar het voorbeeld van Robespierre (?). Het plaatsen van deze vluchtige, meer naar de gemakkelijke satire dan naar iets anders neigende film in het Parijs van 1914 was een verkeerd idee. Bovendien lijkt de van oorsprong Russische niet meer zo jonge routinier Victor Vicas (geboren in 1918) al net zo`n middelmatige carri[KA2]ere als televisiemaker op te gaan bouwen als hij al als cosmopolitisch filmmaker (1953-1961) heeft gedaan, met uitzondering van THE WAYWARD BUS. Het goede humeur van de vertolkers en de huppelmuziek redden deze film nog net van de algehele ondergang.

Mélanie sans adieu

1988 | Romantiek

Frankrijk 1988. Romantiek van Jacques Morel. Met o.a. Jacques Morel, Myriam Boyer, Pierre Maguelon, Victor Garrivier en P. Dubost.

De rechter Julien Fontanes ontmoet een ongelukkige vrouw die wanhopig op zoek is naar haar weggelopen dochter. Het slot laat zich raden. Een uitgekauwd verhaal, weinig originele regie.

Le vampire des Carpathes

1988 | Horror, Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Horror van Victor Vicas. Met o.a. Jean-Claude Bouillon, Pierre Maguelon, Jean-Paul Tribout en Féodor Atkine.

Wanneer in 1929 de stomme film aan zijn einde komt, hangt één van de angstwekkende sterren uit die tijd zich liever op dan de rest van zijn dagen in vergetelheid te moeten slijten, maar een spook dat lijkt op het monster dat die acteur twintig jaar lang gespeeld heeft, waart al spoedig 's nachts rond. Een zeer zwakke nabootsing van de klassiekers van het witte doek. Het landschap in deze film doet trouwens meer denken aan Lutjebroek dan aan de Karpaten. Deze middelmatige kosmopolitische regisseur, die geboren werd in 1918, bouwt in Frankrijk zo goed en zo kwaad als het gaat zijn carrière af met het maken van tv-produkties.

Le disparu de la chambre close

1988 | Misdaad

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​België 1988. Misdaad van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Xavier Deluc, Caroline Cellier, Jose Miguel Illera en Will Danin.

Een onderzoek van dokter Garcin naar een erg klassiek geval in de misdaadliteratuur: de moord in een afgesloten ruimte. Het scenario van Claude Desaily voegt niets nieuws aan het thema toe maar de regie is degelijk en een weerzien met de ster-acteurs van Luis Buñuel senior, zoals Fernando Rey, is altijd leuk. Kortom, het is echt jammer dat Jean Luis Buñuel in 1975 moest stoppen met filmen voor het witte doek.

Le Complot

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Victor Vicas. Met o.a. Jean-Claude Bouillon, Pierre Maguelon, Jean-Paul Tribout, Pinkas Braun en Patrice Alexandre.

Paniek op de Beurs van Parijs in 1926. Het is van belang tegen alle soorten speculanten, zoals deze Vergnol, op te treden. Hij laat er onmiddellijk na het passeren van de grens met een fortuin in ponden sterling op zak het leven bij. Aan de Tijgerbrigade (zo bijgenaamd omdat het gaat om de bijnaam van Cl[KA1]emenceau) de taak een onderzoek in te stellen. Deze productie is meer een gok met een stel achter elkaar geplaatste plaatjes afgescheiden door een veteraan (geboren in 1918).

Julien Fontanes, magistrat : Mélanie sans adieu

1988 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1988. Misdaad van Daniel Moosmann. Met o.a. Jacques Morel, Myriam Boyer, Pierre Maguelon, Victor Garrivier en Sheila O'Connor.

Een film gebaseerd op de serie Julien Fontanes, magistrat over het drama dat een ogenschijnlijk krankzinnige vrouw meemaakt. Puike verfilming aan de hand van het scenario van specialist Jean Cosmos, zelfs al heeft de ongebruikelijke regisseur Moosman net als vele anderen zijn persoonlijkheid bij de ingang van de studio moeten achterlaten, toen hij voor de televisie ging werken.

Fantômes en héritage

1988 | Mysterie, Misdaad

Duitsland​/​​Spanje​/​​Frankrijk​/​​België 1988. Mysterie van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Xavier Deluc, Caroline Cellier, Fernando Rey, Jose Miguel Illera en Will Danin.

In een Spaans spookkasteel wordt een getalenteerd en geestdriftig journalist (Deluc) verliefd op de mooie, jonge en geheimzinnige Cellier, getrouwd met Rey als een Schotse, oude, impotente lord. Voeg daarbij nog verschijningen, een kwakzalver, het mysterie van een verdwenen expeditie in een Amazone-woud, een schat, een gekke verzamelaar en je hebt de ingrediënten van een bizar verhaal en klimaat dat eigenlijk geen rationele verklaring hoeft. Voortreffelijk in beeld gebrachte en vertolkte miniserie.

Un mauvais fils

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Patrick Dewaere, Brigitte Fossey, Yves Robert, Jacques Dufilho en Claire Maurier.

Bruno Calgagni (Dewaere), een ex-drugsverslaafde, keert na jaren terug in Frankrijk, waar zijn vader (Robert) en hij elkaar de zelfmoord van de moeder verwijten. Er groeit wederzijds begrip met de al even moeizaam verlopende maatschappelijke herintegratie. De specialist in de problematiek van de bourgeois van middelbare leeftijd, Sautet, richt zich nu op jongere personages in een proletarischer milieu, maar de gevoelige aandacht voor de personages en hun omgeving plus de liefdevolle regie van de niet zo voor hun rol geschikte acteurs zijn van gelijke kwaliteit. Het scenario is van Jean-Paul Torok, regisseur Sautet en Daniel Biasini naar diens verhaal. Het camerawerk is van Jean Boffety. Mono.

Et vive la liberté

1977 | Komedie, Drama

Frankrijk 1977. Komedie van Serge Korber. Met o.a. Les Charlots, Claude Piéplu, Monique Siron, Pierre Maguelon en Georges Géret.

Les Charlots (Gérard Rinaldi, Jean Sarrus en Gérard Filipelliu) als soldaten in het vreemdelingenlegioen die als helden terugkeren uit Noord-Afrika. Ze moeten een Frans dorp verdedigen tegen andere legioensoldaten. Het buitengewoon rommelige en stierlijk vervelende scenario wordt door Korber doorgaans bedrijvig als pornoregisseur, verfilmd met de subtiliteit van een op hol geslagen bulldozer en moet het vooral hebben van mensen die struikelen en in plassen vallen en, ja hoor, gevechten met slagroomtaarten. Ellende, dus. Scenario van Jacques Lanzmann, Albert Kantof en regisseur Korber.

Coralie

1977 | Komedie

België 1977. Komedie van Jean-Jacques Péché. Met o.a. Coralie Gary, Pierre Maguelon, Francine Blistin en Anne Chappuis.

Coralie zit op een kostschool, en gaat in de kerstvakantie naar huis. Daar komt zij erachter, dat haar ouders gaan scheiden en ze neemt het heft in handen. Een kleine tragikomedie op het persoonlijke vlak, die het noch aan geloofwaardigheid, noch aan een genuanceerde beschrijving van karakters en gedragingen ontbreekt.

Comme un boomerang

1976 | Misdaad, Thriller, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van José Giovanni. Met o.a. Alain Delon, Carla Gravina, Charles Vanel, Louis Julien en Suzanne Flon.

De zoon van een ondernemer schiet onder invloed van drugs, per ongeluk een politieman neer. De pers rakelt het misdadig verleden op van zijn vader die - omdat de jongen tegen die vooroordelen kansloos lijkt - weer buiten de wet treedt om hem uit de gevangenis te bevrijden. De film gaat boeiend en treffend van start, maar het scenario - waaraan Delon meeschreef - wordt allengs steeds onwaarschijnlijker en melodramatischer zodat ook goed acteren geen overtuigingskracht geeft.