André Valardy

La fidélité

Frankrijk 2000. Drama van Andrzej Zulawski. Met o.a. Sophie Marceau, Guillaume Canet, Pascal Greggory, Michel Subor en Magali Noël.

Le secret de Saint-Junien

Frankrijk 1997. Komedie van Christiane Spierro. Met o.a. Caroline Tresca, Luc Thuilier, Grace De Capitani, André Valardy en Brigitte Auber.

Samson le magnifique

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Charlotte Rampling, Roger Hanin, Eléonore Hirt, André Valardy en Corinne Touzet.

Zakelijk is de zestig-jarige Hanin een kei, die zich door hard werken een aanzienlijk fortuin heeft weten te verwerven. Op het amoureuze gebied heeft hij minder succes. Behalve enkele oppervlakkige relaties, genoeg om zijn ego te strelen, is hij alleen. Tot hij op een dag toevallig de aantrekkelijke Rampling ontmoet, een meisje van goeden huize, die zich bezighoudt met humanitaire hulpverlening. Zij zal zijn leven grondig veranderen. Een drama dat heel wat thema's vluchtig behandelt, van de macht van het geld, over de confrontaties van sociale klassen tot de triomf van alles overheersende liefde. Vrij letterlijk bewerkt door Bertrand Poirot-Delpech naar het toneelstuk Samson van Henry Bernstein. De film vervalt nogal vaak in het theatrale acteren. Mooi in beeld gebracht door Martial Thury.

Navarro : Le fils unique

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Roger Hanin, Christian Rauth, Daniel Rialet, Jacques Martial en Jean-Claude Caron.

Commissaris Navarro (Hanin) krijgt een delicate opdracht: hij moet een bende oprollen die vanuit Belgi[KA3]e in de dodelijke crack handelt, terwijl de grote bazen die aan de touwtjes trekken, hoog en droog in Parijs zitten. Als hij met het onderzoek bezig is, krijgt onze commissaris bezoek van een zekere Garcia (Souza) die zijn zoon Sylvain (Philippe Bas), een drugsverslaafde, als vermist opgeeft. Navarro staat verbaasd over de wanhoop van een vader die een niet al te beste relatie met zijn zoon had. Puur formulewerk, waarin menselijke gevoelens mogen domineren boven de plichten van een dienstklopper. Kijkvoer voor de Navarro-fans en genreliefhebbers die het nooit genoeg vinden. Het scenario is van Eric Prungnaud, Sylviane Corgiat en Tito Topin. Daniel Diot stond achter de camera. Formaat 16:9. Nicam Stereo.

La veuve de l'architect

Frankrijk​/​​België 1995. Komedie van Philippe Monnier. Met o.a. Michèle Morgan, Jacques François, Olivier Sitruk, Tania Gabarski en Fares Boudidit.

Het begint allemaal met een reportage op de tv. Een journalist klaagt de wantoestanden aan in de randstad en beweert dat de onlusten die er heersen, te wijten zijn aan het verval en het monsterachtige uiterlijk van de woonblokken. De welgestelde Morgan ziet de reportage in haar luxueuze appartement aan de Avenue Foch en ze is ontdaan. Haar overleden man, van wie ze nog steeds zielsveel houdt, heeft die wijk indertijd ontworpen. Tot ontsteltenis van haar butler wil ze haar steentje bijdragen om de sociale onrust in dat stadsgedeelte te kalmeren. Erg idealistische, maar nogal naïeve benadering van een probleem dat inherent is aan bijna elke moderne grote stad. Maar Morgan slaagt er toch in waardigheid te geven aan haar personage en het scenario van Jean-Luc Seigle, Catherine Hertault en Monnier wat op te waarderen. Willy Stassen stond aan de camera.

Les demoiselles de Concarneau

Frankrijk 1991. Thriller van Edouard Niermans. Met o.a. Jean-Pol Dubois, Christiane Cohendy, Dominique Frot, Béatrice Agenin en Francine Flores Garcia.

Op een avond rijdt Dubois, als de veertig-jarige eigenaar van een kleine oesterkwekerij, een meisje aan. In paniek slaat hij op de vlucht. Thuisgekomen probeert hij zijn verwarring te verbergen voor zijn zussen Cohendy en Agenin. Maar de autoritaire Cohendy merkt al gauw dat Dubois zich vreemd gedraagt. Het aangereden meisje sterft. Geplaagd door schuldgevoelens gaat Dubois Frot opzoeken, de moeder van het meisje, die in miserabele omstandigheden leeft. Naar de in 1936 gepubliceerde psychologische roman van Georges Simenon. Nooit eerder verfilmd.

En toute innocence

Frankrijk 1988. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Michel Serrault, Nathalie Baye, François Dunoyer, Suzanne Flon en Philippe Caroit.

Deze bewerking van de roman [KL]Suicide [KA2]a l`aimable[KLE] van Andr[KA1]e Lay verschaft de satiricus en moralist Jessua de gelegenheid een milieuschildering te maken van een familie uit de bourgeoisie. Het gaat om echt addergebroed, dat doet denken aan Chabrol`s DOCTEUR POPAUL. Serrault past niet in zijn rol en het scenario (van Dominique Roulet, Luc Beraud en Jessua) stagneert langdurig voordat er weer eens wat schot in komt; onherstelbare zwakke plekken in een dergelijk Hitchcock-thema.

Lévy et Goliath

België​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Richard Anconina, Michel Boujenah, Jean-Claude Brialy, Souad Amidou en Maxime Leroux.

Een vervelend vervolg op RABBI JACOB. Hoewel ook geen hoogvlieger, had die film toch op z`n minst het voordeel dat Louis De Fun[KA2]es erin meedeed, die het publiek in zijn ban weet te houden. Hier gaat het om de absurde wederwaardigheden van een jonge orthodoxe jood en een hasjiesroker uit Antwerpen. Zij vervoeren door een vergissing verdovende middelen naar Parijs, terwijl ze denken diamantslijpsel bij zich te hebben. Is nauwelijks interessant, want totaal `voorspelbaar` met inbegrip van de ergste clich[KA1]es (de politiecommissaris die een travestiet is, de verplichte homoseksuelen, de dito jeugdige rellenschoppers) en een karikaturale en erg onsympathieke beschrijving van Antwerpen, die ver van de werkelijkheid afstaat. En niet te vergeten: twee komedianten uit het Middellandse Zee- gebied spelen de hoofdrollen en moeten dus joden afkomstig uit Centraal Europa voorstellen! Scenario van de regisseur en Danièle Thompson. Camerawerk van Wladimir Ivanov.

La chèvre

Mexico​/​​Frankrijk 1981. Avonturenfilm van Francis Veber. Met o.a. Pierre Richard, Gérard Depardieu, Michel Robin, Pedro Armendáriz jr en Corynne Charbyt.

Een meisje dat altijd in zeven sloten tegelijk loopt verdwijnt tijdens haar vakantie in Mexico. Een even grote kluns bij haar vader in dienst, wordt met een detective achter haar aan gestuurd, in de hoop dat zijn pech tot opsporing zal leiden. Het oorspronkelijke scenario van Véber wordt in de uitwerking extra leuk omdat de regie de acteurs niet komisch laat spelen, maar normaal reageren binnen komische situaties. Richard is daardoor grappiger dan in jaren en vormt een verrassend geslaagd duo met Depardieu. Camerawerk van Alex Phillips.

Faut s'les faire!... Ces légionnaires

Noorwegen​/​​Frankrijk 1981. Komedie van Alain Nauroy. Met o.a. Henri Garcin, Dany Carrel, André Valardy, Jean-Claude Martin en Jacques Bouanich.

Het gebruikelijke stel idioten belandt in een kazerne van het vreemdelingenlegioen in Tunesië en ondergaat daar de meest mensonterende opdrachten, in de vage hoop daarmee andere zwakzinnigen die niets beters te doen hebben dan naar dit misbaksel te kijken aan het lachen te brengen. Zelfs dat lukt niet.

Rendez-moi ma peau

Frankrijk 1980. Komedie van Patrick Schulmann. Met o.a. Erik Colin, Bee Michelin, Jean-Luc Bideau, Alain Flick en Myriam Mezières.

Een onbekwame heks laat een tv-reparateur en een jonge bourgeoise elkaars gedaante aannemen, waarbij ze alleen hun eigen stem mogen behouden. Zij kan zonder de hulp van een goeroe- achtige meestermagi[KA3]er de situatie niet herstellen. Deze sarcastische komedie heeft te veel doelwitten (die bovendien in verregaande overdrijving te gemakkelijk gekozen zijn) om tot een evenwichtig resultaat te komen. De gedaanteverwisseling is aanleiding voor een satire op rolpatronen en resulteert in onderling beter begrip, maar de charletannerie in allerlei vakgebieden en modieuze mystiek resulteren in kinderachtige flauwiteiten, die wèl in vlot tempo worden opgedist.

Je vais craquer

Frankrijk 1980. Komedie van François Leterrier en François Letterier. Met o.a. Christian Clavier, Nathalie Baye, Maureen Kerwin, Marc Porel en Anémone.

Een geslaagde marketing-specialist en huisvader heeft literaire ambities die worden aangewakkerd door een ontmoeting met een oude vriend die inmiddels filmacteur is. Hij stort zich gretig in het artistieke 'wereldje', maar incasseert de ene afgang na de andere, terwijl er van zijn roman ook niets terecht komt. Cartoonist Gérard Lauzier die kunstluizen en salonrevolutionairen tot doelwit kiest, bedacht het effectief, venijnig scenario dat meer aansluit bij de Italiaanse dan bij de Franse satire-traditie. De regie is al te vlak, maar niet storend, ook niet voor het animo van de acteurs.

Les Charlots en délire

Frankrijk 1979. Komedie van Alain Basnier. Met o.a. Les Charlots, Henri Guybet, Charles Gérard, Sophie Deschamps en André Valardy.

De Charlots worden werkeloos en proberen een nieuwe baan te vinden. Rond dit povere idee weeft regisseur-scenarist Basnier een aantal anekdotes variërend van vulgair tot debiel waarin onze helden achtereenvolgens fakir, dirigent, taxichauffeur, gokker, gangster en ballonvaarder worden. Al de zevende film van de Charlots, en nog steeds niet om aan te zien.

Monsieur Papa

Frankrijk 1977. Komedie van Philippe Monnier. Met o.a. Claude Brasseur, Julien Reboul, Nathalie Baye, Eva Darlan en Catherine Lachens.

Voorspelbare, sentimentele komedie met Brasseur als een gescheiden man die zich samen met zijn tienjarig zoontje door het huishouden moet zien te slaan. Het ventje krijgt problemen op school en papa wordt uiteraard verliefd op de mooie lerares die komt kijken wat er scheelt. Het is allemaal niet onaardig gedaan, en iedereen is verschrikkelijk sympathiek, maar de hele film blijft voorspelbaar en melig. Scenario Jean-Pierre Poiré naar het boek van Patrick Cavin. Het camerawerk is van Edmond Sechan.

Le téléphone rose

Frankrijk 1975. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Mondy, Mireille Darc, Daniel Ceccaldi, Michael Lonsdale en Gérard Hérold.

Een Amerikaanse onderneming die een fabriek in de provincie wil opkopen tracteert de ondernemer op een uitje met een call- girl zonder dat hij dat direct doorheeft. De verwikkelingen zijn voorspelbaar in een toneelmatige film, met sympathieke acteursprestaties. Scenario van Francis Véber.

Papa les petits bateaux

Frankrijk 1972. Misdaad van Nelly Kaplan. Met o.a. Sheila White, Michel Bouquet, Sydney Chaplin, Michael Lonsdale en Judith Magre.

Een niet al te uitgeslapen groep gangsters kidnapt een miljonairsdochter, die niet alleen uitzonderlijk lastig blijkt te zijn, maar met raffinement haar ontvoerders tegen elkaar weet uit te spelen. De burleske gangsterkomedie heeft een scenario als vele andere, maar de temperamentvolle rol van de jonge Britse White en het karikaturale tegenspel van de gewoonlijk serieuzere acteurs geven er de nodige jeu aan.

Les Petits Bateaux Papa

Frankrijk 1972. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Jean Paredes, Judith Magre, André Valardy, Michael Lonsdale en Michel Bouquet.

Een niet al te uitgeslapen groep gangsters kidnapt een miljonairsdochter, die niet alleen uitzonderlijk lastig blijkt te zijn, maar met raffinement haar ontvoerders tegen elkaar weet uit te spelen. De burleske gangsterkomedie heeft een scenario als vele andere, maar de temperamentvolle rol van de jonge Britse White en het karikaturale tegenspel van de gewoonlijk serieuzere acteurs geven er de nodige jeu aan.

Ne jouez pas avec les Martiens

Frankrijk 1967. Komedie van Henri Lanoë. Met o.a. Jean Rochefort, Macha Méril, Haydée Politoff, André Valardy en Frédéric de Pasquale.

Een incompetent duo Parijse journalistenduo moet een artikel maken over de geboorte van een vijfling op een Bretons eilandje. Een door hun sarcasme geërgerde sociaal werkster verspreidt een gerucht over de landing van Marsmannetjes, waarna inderdaad wezens verschijnen van wie er één een zesling verwekt. De SF is niet meer dan een alibi voor een doorsnee-komedie over Parijzenaars en provincialen die tot voorspelbare situaties en contrasten leidt. Het aanstekelijk animo van de acteurs maakt de eenmalige regie-poging van de assistent van Philippe de Broca onderhoudend.