Claude Makovski: regie, cast, scenario en productie.
Er zijn 6 films gevonden.

Honorin et l'enfant prodigue

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Michel Galabru, Yolande Folliot, Roger Carel, Franck Dubosc en Rosine Cadoret.

Het dorpje Sainte-Apolline in de Provence, begin jaren 1930. Borotra, een jong meisje dat even gewiekst is als mooi, komt naar het dorpje toe, en staat erop burgemeester Galabru te spreken. Onomwonden deelt ze hem mee dat het zeer wel mogelijk is dat hij haar vader is. Ongeveer twee weken geleden ontdekte ze dat de man bij wie ze opgroeide niet haar natuurlijke vader was. Na onderzoek kwam ze tot de conclusie dat haar moeder, ten tijde van haar conceptie, een relatie had met Galabru. Een lach en een traan liggen, zoals het spreekwoord zegt, niet ver uit elkaar. Dat wisten scenaristen Chapot en Nelly Kaplan maar al te goed en ze bouwden daar omheen een verhaal dat alle garanties biedt voor het losweken van beide emoties en daarbij gingen ze geen enkele cliché uit de weg. Alledaagse soap van de goedkoopste soort in nostalgisch-wazige beelden gehuld door Michel Carré.

Polly West est de retour

1993 | Komedie

Frankrijk 1993. Komedie van Jean Chapot. Met o.a. Line Renaud, Michel Galabru, Roger Carel, Jacques Serres en Terence Ford.

Sainte Apollino, een klein Provin[KA10]caals dorpje in 1930. De komst van de beroemde Amerikaanse actrice Polly West (Renaud) verstoort de rust van het dorpje. Het is duidelijk niet per toeval dat ze hier is en iedereen speculeert over de reden. Haar biecht brengt dorpspastoor Carel uit zijn evenwicht. Waarom vestigt deze dame zich in dit verloren gat? Weet Burgemeester Honorin (Galabru) hier meer van? Na MOUETTE en HONORIN ET LA LORELEI is dit de derde film in een reeks rond Honorin, plattelandsburgemeester tussen de twee wereldoorlogen. Een plezierige film, aangenaam om te volgen, mede dank zij de uitstekende vertolkingen van Galabru en Renaud, maar met een zwak scenario van Chapot en Nelly Kaplan, dat de grappen reeds lang op voorhand doet aanvoelen. Michel Carré stond achter de camera.

Plaisir d'amour

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Pierre Arditi, Françoise Fabian, Dominique Blanc, Cécile Sanz de Alba en Heinz Bennent.

De schrijver van kasteelromannetjes, Guillaume de Burlador (Arditi) - Willy voor intimi - wordt aangeworven als de huisleraar van de dertien-jarige Flo. Ze woont op het paradijselijke eiland Anatha. Als Willy aankomt, wordt hij ontvangen door drie aantrekkelijke, goedgeklede en wel verzorgde vrouwen van uiteenlopende leeftijd: Do (Fabian), een ouder familielid, Flo`s moeder Clo (Blanc) en haar zuster Jo (Sanz de Alba). Het kind zou opgehouden zijn in Spanje, maar in werkelijkheid bestaat ze niet. Alles wat de drie vrouwen van Willy willen, is dat hij regelmatig met hen tussen de lakens glijdt voor een stevige portie seks. Ze proberen Willy met allerlei trucs en geneugten te verleiden, maar hij is een echte romanticus en heeft een totaal andere voorstelling over de liefde. Ook de mythe dat Flo wél bestaat, houden ze in stand met listen en verzinsels totdat Willy hen ervan beschuldigt dat ze Flo gevangen houden. Dan bekennen ze dat ze haar als lokaas hebben voorgehouden. Regisseuse Kaplan heeft gezorgd voor een vlot tempo en ze laat de kijker van de ene grappige situatie in de andere rollen. In het scenario dat zij met Jean Chapot schreef heeft ze niet alleen allerlei hilarische toestanden gestopt, maar ook hele handige afleidingsmanoeuvres die de pret flink verhogen. Idem voor de uitstekende bijrollen van Bennent als de homoseksuele butler Raphaël of Dux als Cornelius, een grof gebekte bezoeker. Aanvankelijk een toneelklucht maar op de juiste manier voor de film bewerkt, optimaal het medium benuttend. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Pattes de velours

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Bouquet, Bernadette Lafont, Caroline Silhol en Roger Carel.

Als artsenbezoeker en bigamist leidt Paul-Emile Julien Poltergeist (!) een aangenaam leventje, maar de ellende begint wanneer zijn twee echtgenoten toevallig met elkaar kennis maken. Als één van de weinige cineasten is Nelly Kaplan in staat al het verwoestende talent dat zij op het witte doek bezit, ook op tv over te brengen, zoals in deze satirische tv-film over de tegenstrijdigheden van de seksualiteit. Het is duidelijk dat de acteurs, met Arditi in de rol van Poltergeist voorop, voor honderd procent haar vrienden en medeplichtigen zijn.

Il faut vivre dangereusement

1975 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1975. Misdaad van Claude Makovski. Met o.a. Annie Girardot, Claude Brasseur, Sydne Rome, Hans Christian Blech en Mylène Demongeot.

Een privé-detective merkt dat zijn opdracht - bewijzen verzamelen tegen een overspelige echtgenote - een dekmantel is om hem in een ander bedenkelijk zaakje te gebruiken. Een reeks moorden is het gevolg. Een ongewone misdaadfilm die ernst en parodie afwisselt, maar in beiden de juiste toon treft, goed gespeeld door Brasseur en Girardot als zijn kordate vriendin. Scenario van regisseur Makovski, Nelly Kaplan en Claude Veillot naar de roman Les suicides du printemps van Raymond Marlot.

La fiancée du pirate

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Nelly Kaplan. Met o.a. Bernadette Lafont, Georges Géret, Michel Constantin, Julien Guiomar en Jean Parédès.

Voor de bewoners van het gehucht Tellier is Marie het slaafje voor smerig werk, en seksspeelgoed wanneer het zo uitkomt. Nadat haar moeder is doodgereden weet Marie: tijd om rekeningen te vereffenen. Lafont (1938-2013) is vuurwerk als engel der wrake in deze boosaardige schets van een naargeestige gemeenschap (de dorpsnaam verwijst naar het bordeel in De Maupassants vertelling La Maison Tellier). Marie's wrakkige boshut raakt gaande de film vol met curiosa (een gekruisigde vleermuis, spaarvarkentje, Jeroen Bosch-prent, de vestzakhorloges van haar klanten). Michel Constantin speelt een aimabele reizende filmoperateur.