Jacques Jouanneau: cast.
Er zijn 31 films gevonden.

Room service

1992 | Komedie

Frankrijk 1992. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Michel Serrault, Michel Galabru, Renée Saint-Cyr, Jacques Jouanneau en Daniel Prévost.

Onbenullige klucht - al honderd keer eerder vertoond - over bakker Galabru die miljonair wordt door de lotto en een hebzuchtige adellijke familie onder aanvoering van Saint-Cyr, die een slachtoffer zoeken om hun vervallende bezit weer op te vijzelen. Daartussen beweegt zich oplichter Serrault, die meent alle domoren een oor aan te kunnen naaien. De karakterspelers werken lekker langs elkaar heen, maar wie erop uit is zijn verstand op nul te zetten, merkt het niet. Scenario van Albert Kantof en regisseur Lautner. Achter de camera stond Yves Rodallec.

Triplex

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Patrick Chesnais, Cécile Pallas, François-Eric Gendron, Jacques François en Jacques Jouanneau.

Een zeer eerlijke advocate (ze doet haar werk pas drie maanden en weet dus nog niet hoe de vork in de steel zit!) verdedigt een geniale maar helaas failliete ingenieur en wordt daarbij geholpen door een jonge ambitieuze advocaat van vuile zaakjes. Ze slaagt erin vrijspraak te krijgen voor haar cli[KA3]ent, terwijl haar mannelijke collega enorm in de problemen komt. Een onschuldige satire op de onderwereld met een aantal oppervlakkige personages. Na in de jaren 1960-70 het komische genre van de Franse film vernieuwd te hebben (LES TONTONS FLINGUEURS) is Lautner op zijn lauweren gaan rusten. We moeten echter wel toegeven dat zijn systeem altijd op de seconde af werkt en dat zijn films nooit saai zijn omdat er geen onderbrekingen in zitten. Scenario van Didier Van Cauwelaert. Camerawerk van Yves Rodallec.

Les clés du paradis

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Gérard Jugnot, Pierre Arditi, Philippine Leroy-Beaulieu, Fanny Cottençon en François Perrot.

Bekend schrijver Arditi zit zonder inspiratie en vrouwen. Hij moet daarentegen hoge alimentaties betalen. Van arren moede gaat hij zijn sullige broer Cavaillac in Bretagne bezoeken. Die is leraar Frans en woont in een huis dat aan Arditi toebehoort. Al jarenlang belazert Arditi zijn broer door met diens kort gekapte kindvrouwtje tussen de lakens de duiken. De uitgebluste auteur stelt zijn broer voor om radicaal van plaats te wisselen: beroep, vrouw(en), huis etc. Zo gezegd zo gedaan en het te verwachten resultaat blijft zeker niet uit: Cavaillac krijgt groot succes als literator en Arditi's problemen worden steeds groter. Een muffe film, waaraan alleen de zeelucht van de Bretonse kust verfrissend is. Kijkbuisvoer, waarbij je niet naar de logica moet zoeken. Alexandre Jardin schreef het scenario, waarvoor regisseur Philippe De Broca ook op de credits vermeld staat en Jean-Marie Le Menier, deed de fotografie, waarschijnlijk het enige pluspunt van de film.

Lily et Lily

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jacques Jouanneau, Francis Lemaire, Yvan Varco en Henri Lambert.

De adaptatie van een boulevardkomedie van het produktieve duo Barillet en Grédy, opgebouwd rond het thema van een totaal niet op elkaar lijkende tweeling, zowel op het maatschappelijke vlak als qua karakter, met als gevolg een reeks voor het meerendeel voorspelbare en weinig verrassende misverstanden. Ondoordachte grappen, en het feit dat de dienstdoende slaaf de regie van Pierre Mondy nogal gewoontjes verfilmde, zorgt ervoor dat het allemaal erg lang duurt.

Anthelme Collet

1990 | Avonturenfilm, Historische film, Komedie

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Jean-Paul Carrère. Met o.a. Bernard Crommbe, Elisabeth Huppert, Jacques Jouanneau, Jacques Rispal en Jacques Monod.

Anthelme Collet, een niet-adelijke onderluitenant in het leger van Napoleon, bemerkt dat de adellijke titel veel voordelen biedt. Vanaf dat moment laat hij zich doorgaan voor de zoon van de markies van Collet en leidt het leven van een avonturier, met alle voor- en nadelen vandien. Een ietwat langdradig scenario en de lengte is sowieso aan de overdreven kant. Daarentegen een goede tijdsreconstructie dankzij het knappe gebruik van natuurlijke decors. Pure ontspanning.

Lily et Lily

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Pierre Mondy. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jacques Jouanneau, Francis Lemaire, Yvan Varco en Henri Lambert.

De actie voltrekt zich in het Hollywood in de jaren 1930-1940 in het wereldje van de grote sterren. Een bijzonderheid is dat Maillan de twee hoofdrollen kreeg aangeboden: die van bewierookte ster die een zenuwinzinking nabij is en die van (uiteraard) haar tweelingzus, een puriteinse verpleegster, die afreist naar de grote villa aan Sunset Boulevard. Naar een stuk van de produktieve leveranciers van boulevardkomedies, Barillet en Grédy. Al die Franssprekende lieden maken het er niet geloofwaardiger op. Veel te lang, star, vlak geregisseerd en vooral om Maillan, die bruisend en gekunsteld spel niet uit elkaar kan houden, kan de kijker niet heen.

Le Cow-boy

1984 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1984. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Aldo Maccione, Renée Saint-Cyr, Michel Beaune, Michel Peyrelon en Corinne Lorrain.

César Cappucino, een politie-inspecteur uit Nice die zowel onhandig als incompetent blijkt te zijn, krijgt te maken met drugshandelaren in de Chinese wijk van Parijs. Na diverse zotte verwikkelingen zet hij de bende buitenspel. Het onderwerp is aardig, maar het scenario en de dialogen van Georges Wolinski zijn zwak, de personages zijn stereotypen, Maccione maakt zichzelf keer op keer bespottelijk, en bovendien is het komische element nogal lomp.

Le Retour des Bidasses en folie

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Vocoret. Met o.a. Les Charlots, Luis Rego, Paulette Dubost, Jacques Jouanneau en Roger Carel.

Verscheidene krachttoeren van soldaten gedurende de Duitse bezetting. Hartverscheurend. De films in deze reeks, geregisseerd door Claude Zizi, waren al niet zo geniaal maar deze is uitgebroed door zwakkeren van geest ten behoeve van hun hopeloze soortgenoten.

Celles qu'on a pas eues

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Michel Aumont, Michel Galabru, Daniel Ceccaldi, Bernard Menez en Jacques François.

Een episodenfilm waarin zes treinpassagiers zich hun catastrofaal afgelopen ervaringen in de liefde herinneren. Thomas probeert zich na zijn ironisch-intieme observaties van familie-wel-en-wee te vernieuwen met dit gevarieerde zesluik, waarvan de sketches zowel romantiek als fantastische horror en zwarte humor bevatten. De film is niet in elk onderdeel even geslaagd, maar de bruuske wisselingen in toon - er zijn zelfs overgangen van kleur naar zwart-wit - geven de film een eigen karakter, waarbij sommige acteurs detoneren door leukdoenerij.

Nous maigrirons ensemble

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Michel Vocoret. Met o.a. Peter Ustinov, Bernadette Lafont, Catherine Alric, Sylvie Joly en Jacques Jouanneau.

Een filmregisseur van 120 kilo krijgt van zijn producent te horen dat hij moet afvallen omdat het risico voor zijn gezondheid zijn filmprojecten onverzekerbaar maakt. Aangemoedigd door zijn vrouw volgt hij een serie van vermageringsdiëten en - oefeningen tot hij een meisje ontmoet met een voorkeur voor dikkerds. Het uiterst magere scenario over zwaarlijvigheid bereikt alleen de beoogde satire bij seances van Weight Watchers. De vruchteloze inzet van Ustinov en Lafont om iets van hun rollen te maken wordt ronduit gênant.

Le cavaleur

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Jean Rochefort, Catherine Alric, Nicole Garcia, Annie Girardot en Lucienne Legrand.

Edouard Choiseul (Rochefort), een pianovirtuoos, is een onverbeterlijke Don Juan die altijd oprecht maar kortstondig verliefd wordt. Een ontmoeting met de aantrekkelijke Muriel (Alric), die de kleindochter van een oude vlam blijkt te zijn, maakt hem het verstrijken der jaren bewust. De beste film van De Broca in tien jaar heeft ironische en melancholieke observaties die het scenario boven zichzelf uittillen. Een opmerkelijke rol van Garcia als de berustende echtgenote Marie-France die weet dat de rokkenjager toch altijd in het gezin zal terugkeren. Het scenario is van Michel Audiard en regisseur De Broca. Het camerawerk is van Jean-Paul Schwartz. Eastmancolor, Mono.

Les bidasses au pensionnat

1978 | Komedie, Drama

Frankrijk 1978. Komedie van Michel Vocoret. Met o.a. Jean-Marc Thibault, Jacques Jouanneau, Jacques Chazot, Sylvain Green en Corinne Corson.

Povere klucht waarin een stel heetgebakerde soldaten vanuit hun kazerne een tunnel proberen te graven naar een nabijgelegen meisjesinternaat. Wie dit leuk vindt, kan daar maar beter niet mee te koop lopen.

La Vie Parisienne

1977 | Muziek

Frankrijk 1977. Muziek van Christian-Jaque. Met o.a. Bernard Alane, Evelyne Buyle, Martine Sarcey, Dany Saval en Jean-Pierre Darras.

La Belle Epogue in Parijs. Terwijl het uitgaansleven in het teken staat van de Cancan besluit een door een prostitueé bedrogen jongeman een rijke dame het hof te gaan maken. De beroemde operette kreeg van de hoogbejaarde regisseur een weinig bruisende vormgeving, die echter nog altijd gunstig afsteekt bij een gemiddelde tv-registratie zodat het effect op de beeldbuis beter zal zijn dan in de bioscoop.

René la Canne

1976 | Misdaad, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van Francis Girod. Met o.a. Gérard Depardieu, Sylvia Kristel, Michel Piccoli, Stefano Patrizi en Jean Carmet.

Een politieman slaagt er niet in een behendige oplichter te arresteren, tot beiden tijdens de oorlog in een Duits werkkamp worden geplaatst, vriendschap sluiten en ontsnappen met behulp van de vriendin van de gangster. Na de bevrijding zet ieder zijn oorspronkelijke loopbaan weer voort, maar de speurder kan de oude band niet vergeten. De film maakt de herinneringen van inspecteur Borniche tot een kluchtige schelmenkomedie, en weet de juiste toon niet te treffen zodat de zwarte grappen onnodig smakeloos werken terwijl de vrolijke inzet van de acteurs krampachtig werkt. Kristel toont in een minder extreme rol komedie-aanleg. Luxueuze aankleding en kleureffecten lijken de aandacht van de regisseur te hebben opgeëist ten koste van het scenario.

La Grande Nouba

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Christian Caza. Met o.a. Jacques Dufilho, Rosy Varte, Sim, Marion Game en Jacques Jouanneau.

Een vice-admiraal tevens burggraaf en zijn gemalin krijgen op weg naar de verloving van hun dochter te maken met ernstig oponthoud. Stukje bij beetje worden zij meegesleurd in ongelooflijke avonturen, wat hen echter niet belet uiteindelijk op de maaltijd van de verloving te arriveren. Een reeks onsamenhangende sketches met domme, gezochte en demagogische grappen. Christian Caza staat voor Michel Ardan. Ook bekend als DEUX GREVISTES EN FOLIE.

Deux grandes filles dans un pyjama

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Philippe Nicaud, Jacques Jouanneau, Micheline Presle, Michel Galabru en Marcha Grant.

De afwezigheid van hun vrouwen geeft de echtgenoten de kans om in Parijs aan de rol te gaan met buitenlandse toeristes. Door zijn onhandigheid realiseert een van hen niet wat zijn slippertje veroorzaakt, maar de onverwachte terugkeer van zijn vrouw verandert de zaak, en ze gaat zich wreken op de vriend die van alles de schuld was. Deze filmversie van de afgetrapte boulevardklucht laat de te versieren toeristes wat vaker uit de kleren gaan, maar blijft verder doorzichtig theatraal. De acteurs doen rumoerig hun best, maar alleen Presle is soms echt leuk als de temperamentvolle echtgenote.

Deux Grandes Filles Dans Un Pyama

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacques Jouanneau en Philippe Nicaud.

De afwezigheid van hun vrouwen geeft de echtgenoten de kans om in Parijs aan de rol te gaan met buitenlandse toeristes. Door zijn onhandigheid realiseert een van hen niet wat zijn slippertje veroorzaakt, maar de onverwachte terugkeer van zijn vrouw verandert de zaak, en ze gaat zich wreken op de vriend die van alles de schuld was. Deze filmversie van de afgetrapte boulevardklucht laat de te versieren toeristes wat vaker uit de kleren gaan, maar blijft verder doorzichtig theatraal. De acteurs doen rumoerig hun best, maar alleen Presle is soms echt leuk als de temperamentvolle echtgenote.

Par ici la monnaie

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Richard Balducci. Met o.a. Robert Castel, Nathalie Courval, Michel Galabru, Ginette Garcin en Henri Guybet.

In een met afbraak bedreigde woning in een voorstad wonen kruimeldieven samen, die van hun buit nauwelijks kunnen rondkomen, tot de vrouw van hun aanvoerder bij de politie in dienst treedt en een grote coup voor hen mogelijk maakt: de installatie van een nep-tol op de autobaan. De scenario-schrijver van de GENDARME-films is als regisseur (nog) minder vindingrijk dan als auteur en het ensemble in plaats van één dragende hoofdrol biedt de acteurs geen speelruimte om er op eigen kracht nog wat van te maken.

Le permis de conduire

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis Velle, Pascale Roberts, Jacques Jouanneau, Maurice Biraud en Sandra Julien.

Een bewoner van een voorstad maakt promotie naar een Parijs' hoofdkwartier en moet leren autorijden. Tot hij zijn rijbewijs heeft moet hij een appartement in het centrum huren. Zijn doordeweekse vrijgezellenbestaan leidt tot ongezochte slippertjes, maar de ergste complicaties komen door zijn onhandigheid achter het stuur. De komische mogelijkheden van het scenario zijn binnen een halfuur opgebruikt, zodat het voor de rest voorspelbare herhalingen zijn. De acteurs spelen met animo en niet al te vet. Deze film over de auto als het symbool van potentie ontstond overigens tijdens de olie-crisis.

Les Pétroleuses

1971 | Western

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1971. Western van Christian-Jaque. Met o.a. Michael J. Pollard, Micheline Presle, Patty Sheppard, Emma Cohen en France Dougnac.

Een bende van vijf zusters en een bende van vier broers met hun zuster aan het hoofd bestrijden elkaar in New Mexico om een olie-concessie. Het idee van een western-parodie met mooie actrices in de hoofdrollen strandt op de amechtige regie. Cardinale overtuigt in haar kordate dynamiek veel meer dan Bardot. Scenario van Guy Casaril, Clément Bidole en Daniel Boulanger naar een verhaal van Marie-Ange Anies en Jean Nemours.

Les Novices

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk 1970. Komedie van Guy Casaril. Met o.a. Brigitte Bardot, Annie Girardot, Lucien Barjon, Jean Carmet en Jacques Duby.

Een jonge non vlucht uit het klooster en komt onder de hoede van een prostituée die haar inwijdt in haar vak. Na moeilijkheden met de politie duiken beiden onder in het klooster. Een reeks WAT ZIEN IK-achtige grappen moet extra pikant worden gemaakt door het novitiaat van Bardot, maar de charme en het talent van de actrices zijn totaal verspild aan de platte flauwiteiten. Het scenario is van Casaril en Paul Gegauff.

Les Gros malins

1968 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1968. Komedie van Raymond Leboursier. Met o.a. Jacques Jouanneau, Tina Buranzo, Francis Blanche, Michel Galabru en Jean Carmet.

Na het gebruik van slaappillen droomt een slager de juiste uitslag van de paardenrennen en wint zo bij het gokken. Zijn geheim lekt uit en iedereen wil zijn pillen bemachtigen. Franse klucht, waarbij de regisseur meende dat het voldoende was om in het genre gespecialiseerde acteurs hun uitbundige gang te laten gaan. Omdat hij vergat een scenario voor hen te schrijven, resulteert zijn veronderstelling in een ergerlijke vergissing.

Les Pieds Nickelés

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Jean-Claude Chambon. Met o.a. Charles Denner, Jean Rochefort, Michel Galabru, Micheline Presle en Francis Blanche.

Oplichterstrio faalt in al hun ondernemingen, maar slaagt er wel in om uit handen van de politiecommissaris te blijven. Tijdens het festival van Cannes geven ze zich uit voor Bulgaarse filmproducenten die een superspektakel gaan opzetten. Deze film van debutant - Philippe de Broca keek toe - mist de stijl en specifieke humor van de beroemde oude stripverhalen van Forton, maar de drie hoofdrollen spelen met vermakelijke verve.

Judex

1963 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1963. Misdaad van Georges Franju. Met o.a. Channing Pollock, Francine Bergé, Edith Scob, Michel Vitold en Jacques Jouanneau.

Een corrupte bankier wordt door Judex (Pollock) gesommeerd om een fortuin aan zijn slachtoffers terug te betalen. Hij ensceneert zijn eigen dood om de schuld op Judex te schuiven, die het complot en alle geraffineerde medeplichtigen toch ontmaskert en de onschuldige bankiersdochter behoedt voor uithuwelijking. Een nagenoeg geslaagde reconstructie van de naïviteit en ongebreidelde fantasie van de serie-films van Louis Feuillade. De humor komt niet van de parodie, maar juist van de volkomen serieuze aanpak. De acteurs zijn nogal zwak, op Bergé na als het zich steeds veranderende misdadig brein. Het scenario is van Jacques Champreux en Francis Lacassin. Achter de camera stond Marcel Fradetal.

Le Caporal épinglé

1962 | Oorlogsfilm, Komedie, Drama

Frankrijk 1962. Oorlogsfilm van Jean Renoir. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Claude Brasseur, O.E. Hasse, Claude Rich en Jacques Jouanneau.

Een van de laatste films uit het oeuvre van de Franse veelfilmer Jean Renoir (zoon van de bekende schilder) is deze gelaagde tragikomische oorlogsfilm in zwart-wit. Een groepje Franse soldaten wordt tijdens de Arbeitseinsatz aan het begin van WO II gevangengenomen en aan het werk gezet in daarvoor bedoelde kampen. Een van de gevangenen (mooi gespeeld door Frans acteericoon Jean-Pierre Cassel) onderneemt meerdere pogingen te ontsnappen. Een zowel erg komische als droevige vertelling, over kameraadschap in het leger, klassenverschil tussen soldaten en de absurditeiten van oorlog. Tikkeltje traag misschien voor moderne kijkers, maar wie geduld heeft wacht een bevredigende kijkervaring met prachtig slot. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Jacques Perret.

Les Distractions

1960 | Misdaad, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1960. Misdaad van Jacques Dupont. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Alexandra Stewart, Claude Brasseur, Sylva Koscina en Eva Damien.

Een persfotograaf ontdekt dat een voortvluchtige autodief zijn oude dienstmakker is. Hij bezorgt hem een schuilplaats, maar terwijl de fotograaf de ontsnappingsmogelijkheden naar Spanje onderzoekt, denkt de misdadiger in de steek te zijn gelaten en raakt in paniek. Deze onhandige debuutfilm met een warrig scenario lonkt - niet alleen door de aanwezigheid van Belmondo - te duidelijk naar A BOUT DE SOUFFLE en blijft daar nòg duidelijker ver bij achter. Alleen curieus om de bezetting in jongere jaren.

Suivez-moi, jeune homme

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Dany Robin, Daniel Gélin, Noël Roquevert, Michel Galabru en Georges Chamarat.

Een ijdele magnaat kan zich niet voorstellen dat een aantrekkelijke jongedame niets van zijn avances wil weten en schakelt een detective in om uit te vinden of hij soms een rivaal heeft. Uiteraard wordt de detective zelf verliefd. Een weinig oorspronkelijke, maar vlot gemaakte komedie die dankbaar gebruik maakt van de charme van de hoofdrolspelers en van de locaties van Cannes.

Bobosse

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Etienne Périer. Met o.a. François Périer, Micheline Presle, Elizsabeth Manet, Jacques Jouanneau en Armanda Navarre.

Een acteur die een stuk speelt over een man die het vertrek van zijn echtgenote filosofisch incasseert, wordt privé met dezelfde situatie geconfronteerd, bedrinkt zich en wil het toneel niet meer op. In de kleedkamer vertelt zijn teruggekeerde vrouw hem een doorzichtige leugen die hij al te graag wil geloven. Deze filmversie voegt aan het spitse toneelstuk van André Roussin niets eigens toe, maar registreert de briljante rol van Périer die er in het theater ook succes mee had. Acteur en debuterende regisseur zijn geen familie.

Le Coin tranquille

1957 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1957. Komedie van Robert Vernay. Met o.a. Dany Robin, Louis Velle, Marie Daëms, Jacques Jouanneau en Noël Roquevert.

Onverwacht onweer tijdens een kampeervakantie noodzaakt twee bevriende echtparen om gescheiden de nacht door te brengen met wisseling van partner. Ondanks de beste voornemens laat de komst van voortvluchtige gangsters, die één van de koppels gijzelen, toch de liefde de kop opsteken. Deze weinig oorspronkelijke boulevard-klucht kreeg een toegewijdere verfilming dan gewoonlijk, en er wordt met aanstekelijk plezier geacteerd.

L' Amour est en jeu

1957 | Komedie

Frankrijk 1957. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Robert Lamoureux, Annie Girardot, Yves Noël, Jacques Jouanneau en Pierre Doris.

Na tien jaar huwelijk heeft vrouw definitief genoeg van de grillige boh[KA1]emien-allure van haar man en vraagt scheiding aan. Hun zoontje weigert zich echter bij die situatie neer te leggen. Verrassing destijds was dat film het onderwerp als komedie aanpakte en niet als smartlap. Ironie van scenario (van ex-actrice Odette Joyeux) is zeker in zijdelingse grappen nu nauwelijks nog oorspronkelijk, maar behoudt frisheid dank zij hoofdrollen waarbij de ijdelheid van de charmeur van Lamoureux hier heel functioneel is. Kleine Yves Noël onderscheidt zich met een spontane natuurlijkheid van de meeste filmkinderen.

Comme un cheveu sur la soupe

1957 | Komedie, Drama

Frankrijk 1957. Komedie van Maurice Régamey en Maurice Regamey. Met o.a. Louis de Funès, Noëlle Adam, Jacques Jouanneau, Robert Manuel en Christian Méry.

Een berooide componist geeft een gangster de opdracht hem te doden. Bij een eigen zelfmoordpoging redt hij een succesloos zangeresje en de publiciteit daarover brengt beiden roem. De 'killer' houdt echter nog aan zijn opdracht vast. Zoals later zo vaak worden de komische talenten van De Funès in deze vroege hoofdrol vleugellam gemaakt door een luie regie. Het verhaal dook later weer op in IK BEN JOEP MELOEN.