Cyril Haouzi: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Les Alsaciens ou les deux Mathilde

1995 | Historische film

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Historische film van Michel Favart. Met o.a. Cécile Bois, Aurore Clément, Jean-Pierre Miquel, Sebastian Koch en Julien Lambroschini.

Vierdelige Frans-Duitse familiekroniek over de geschiedenis van een geslacht in de Elzas. In het eerste deel (1870-1894) huwt Mathilde (Bois), de enige dochter van baron Eug[KA2]ene-Victor Kempf (Miquel), graaf Charles du Tour (Coltelloni). Hun geluk is van korte duur want de Frans-Duitse oorlog breekt uit en de graaf sneuvelt op `het veld van eer`. De Elzas maakt voortaan deel uit van het Duitse keizerrijk, maar Mathilde houdt koppig vast aan haar Franse nationaliteit. Tot haar grote ergernis worden Straatsburg en de rest van de Elzas daarop steeds meer in de Duitse invloedssfeer getrokken. Twintig jaar later wordt de zoon van Mathilde, Louis de La Tour (Lambroschini), die rechten studeert in `klein Berlijn` (Straatsburg) verliefd op Frederike (Wanka), de dochter van een Pruisische generaal. Mathilde is de wanhoop nabij. In het tweede deel (1904-1919) trouwt Louis toch met de Duitse Frederike en gaat over naar het Duitse kamp. Zijn twee kinderen worden echter een schoolvoorbeeld van de gemengde gevoelens in de regio: de ene, Edouard (Tavel), studeert technische wetenschappen en kiest resoluut voor de Franse nationaliteit; de andere, Karl (Paul), studeert rechten in Heidelberg en wordt Duitser. Dan breekt WO I uit en staan Frankrijk en Duitsland tegenover elkaar. In 1918 triomfeert Mathilde want Frankrijk heeft gewonnen. Karl is gesneuveld en Mathilde verzoent zich met de vader van Frederike. In het derde deel (1927-1940) huwt Edouard met de mooie Alexandra Rheinhardt (Aymerie) en neemt de leiding van de zaak over. De Elzassers zijn niet te spreken over de tegen Duitsland gerichte maatregelen die Frankrijk neemt. Een beschermeling van Mathilde, Albert Laugel (Rossigneux) geeft de aanzet tot de oprichting van de Heimatbund, maar spoedig infiltreren pro-Duitse elementen in de organisatie, die spoedig daarop wordt opgeheven. Onderwijl bereidt het nazisme de machtsovername in Duitsland voor. In de vierde en slotaflevering (1943-1953) woedt WO II in alle hevigheid. Laugel is commandant in het verzet geworden. Zijn ex-vrouw Katel (Resca) blijkt een gezante van De Gaulle te zijn. De oorlog verdeelt de Elzas weer in twee kampen en de tragische gebeurtenissen volgen elkaar in snel tempo op. Families en familieleden staan weer tegenover elkaar. Gigantische miniserie, geschreven door Henri de Turenne en Michel Deutsch (met 124 acteurs en 2.500 figuranten, gedraaid in 107 dagen) schetst, soms wat te snel, een eeuw van de geschiedenis van de Elzas, een gebied waarvan de inwoners voor dilemma's kwamen te staan omdat het vier keer van nationaliteit veranderde. Passies, liefde, vaderlandsliefde, politiek en familiale drama's wisselen elkaar af. Gefotografeerd door Michaël Epp. Formaat 16/9.

Les cinq dernières minutes : Meurtre à l'université

1994 | Misdaad

Frankrijk 1994. Misdaad van Jean-Marc Seban. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Féodor Atkine, Isabelle Carré en Marianne Epin.

Een bekende etnologe, het hoofd van de researchafdeling van de universiteit van Parijs VIII, maakt een dodelijke val van vijftien meter. Moord of zelfmoord? Commissaris Massard (Santini) twijfelt sterk aan een ongeval en de autopsie stelt hem in het gelijk. In het lichaam van het slachtoffer worden sporen aangetroffen van een zeldzaam verdovend middel, dat slechts in een paar Afrikaanse gebieden voorkomt. Massard en zijn assistent (Hoden) staan weer eens voor een moeilijk geval. Diverse onverwachte wendingen zorgen voor een spannende aflevering van de in Frankrijk zeer populaire serie. Het scenario is van Martin Djidou en Pierre Pauquet. Voor regisseur Seban, van huis uit maker van documentaires, was dit zijn speelfilmdebuut met een avondvullende tv-film, opgenomen op locatie in de universiteit met studenten als figuranten. Het camerawerk is van Luc Hervé. Aflevering nummer 73 van 81. Mono.