Monique Mélinand: cast.
Er zijn 30 films gevonden.

Les âmes fortes

2001 | Romantisch drama

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 2001. Romantisch drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Laetitia Casta, Arielle Dombasle, John Malkovich, Frédéric Diefenthal en Charles Berling.

Na de Proust-verfilming Le temps retrouvé is dit de tweede film naar een Franse klassieker van de productieve Chileense filmmaker Ruiz. Voor wie de roman van Jean Giono niet kent, is misschien de hoofdrol van supermodel Laetitia Casta het opmerkelijkste aspect aan de trage, maar sfeervolle film - ze brengt het er aardig vanaf als het jonge dienstmeisje Thérèse, die met haar vriend naar een klein dorp vlucht om een gezin te stichten. Daar komt ze al snel onder de betovering van het rijke, mysterieuze echtpaar Numance (Dombasle en een Frans sprekende Malkovich).

Jeanne la pucelle

1993 | Historische film

Frankrijk 1993. Historische film van Jacques Rivette. Met o.a. Sandrine Bonnaire, André Marcon, Philippe Morier-Genoud, Jean-Louis Richard en Bernard Sobel.

In de 14e eeuw bevindt Frankrijk zich op het dieptepunt van een crisis. Door de eindeloze oorlogen heersen in het land ellende en hongersnood. Daarbij komt de pestepidemie van 1347, die de verzwakte bevolking dreigt uit te roeien. Wanneer ook nog koning Karel IV sterft zonder een mannelijke troonopvolger, is de malaise compleet. Dan staat er uit het volk een jonge vrouw - eigenlijk nog een tiener - op die beweert het land te zullen redden. Eindeloze geschiedenisles, gebracht op de eigenzinnige manier van Rivette die vooral de feministische kant van Jeanne d`Arc (gespeeld door Bonnaire) benadrukt. Hij ontdoet haar van haar aureool van heiligheid en brengt een klein, bleek, eenvoudig, gelovig meisje ten tonele. De film werd uitgebracht in twee delen, getiteld LES BATAILLES (160m) en LES PRISONS (176m). Drastische inkorting had de film ongetwijfeld veel goeds gedaan. Scenario van Pascal Bonitzer en Christine Laurent. Fotografie van William Lubtchansky.

Vent de Galerne

1989 | Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Bernard Favre. Met o.a. Jean-François Casabonne, Charlotte Laurier, Roger Jendly, Jean-François Blanchard en Monique Mélinand.

De `ambachtelijke` cineast Bernard Favre houdt ervan de het verleden van een Franse streek te verkennen. Hij kreeg een ruim budget voor deze film. Hij beschrijft ditmaal de burgeroorlog in het departement Vend[KA1]ee, zowel de successen als de keerzijde, met inbegrip van de waargebeurde volkerenmoord op de Vendee[KA3]ers door de Rode Terreur (het schrikbewind in Frankrijk van 1793-1794). Een tot in de puntjes uitgewerkt script ondersteunt de consequent aangehouden stijl, een indringende beschrijving van de gedragsmentaliteit, de doordachte montage van Emmanuelle Thibault en de uitzonderlijk geloofwaardige personages. Deze film bevat tevens een kritische en pessimistische kanttekening bij de geschiedenis.

On a volé Charlie Spencer

1986 | Experimenteel, Avonturenfilm

Frankrijk 1986. Experimenteel van Francis Huster. Met o.a. Francis Huster, Béatrice Dalle, Isabelle Nanty, Jacques Spiesser en Jean-Pierre Aumont.

Francis Huster, verantwoordelijk voor regie, scenario en dialogen, speelt ook de hoofdrol in deze geschiedenis die kop noch staart heeft. Een onbeduidend ambtenaartje vergeet de middelmatigheid van zijn dagelijks bestaan door (letterlijk) zo dol te zijn op films dat hij werkelijkheid en fantasie door elkaar gaat halen. Zo ontstaat een film waarin wij, in willekeurige volgorde, HOTEL DU NORD, Woody Allen, de muziek voor VERTIGO van Bernard Hermann, Zulawski, Charlie Chaplin (vandaar de titel...) en nog veel meer jatwerk, verwijzingen en toespelingen aantreffen. Dat is allemaal opgevuld met van alles en nog wat. Een belachelijke, gekunstelde en onsamenhangende film.

Ils appellent c[KA10]a un accident

1981 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1981. Drama van Nathalie Delon. Met o.a. Nathalie Delon, Patrick Norbert, Gilles Segal, Jean-Pierre Bagot en Robert Benoit.

Om de dood van haar zoontje Christophe te wreken die als gevolg van nalatigheid bij een operatie is gestorven, gaat de jonge moeder Julie tot het bittere eind: zij wordt door de politie gedood. Een van de ergste melodramas van de laatste jaren, en zeer ongeloofwaardig, vooral de hold-up die Julie pleegt. Met haar eerste film hakt Nathalie Delon er met een grove bijl in. Er is ook teveel onnodige muziek.

Plurielles

1978 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Patrick Lebel. Met o.a. Christine Murillo, Jacques Denis, Monique Mélinand, Jenny Clève en Michel Amphoux.

Een monsterlijke bezinning over de positie van de vrouw in de maatschappij. Lebel wisselt scènes uit een huwelijksleven af met fragmenten uit een toneelstuk van een feministisch theatercollectief. De film bestaat uit beelden van werkende vrouwen en verbindende teksten die worden voorgelezen uit het werk van de theoreticus Friedrich Engels. Lachwekkend door zijn sacrale ernst en, uiteraard, stomvervelend.

Les moyens du bord

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Bernard Toublanc-Michel. Met o.a. Gabriel Cattand, Catriona MacColl, Olivier Destrez, Diane Stoloian en Denise Grey.

We zijn eind jaren 1930 tijdens de zomervakantie. Historicus Guillaume Le Cormier (Cattand) verblijft met zijn gezin in een groot herenhuis ergens aan de kust van Bretagne. Hij hoopt dat zijn negentienjarige zoon Ronan (Destrez) zal trouwen met Martine (Stoloian), de dochter van de adellijke buurman. Ronan droomt van een heropstanding van het keizerrijk Europa en heeft zich aangesloten bij een rechts-nationalistische organisatie. Guillaume heeft het hier moeilijk mee en vermits hij zijn zoon van zijn ongelijk wil overtuigen drijft hij een wig tussen hen in. Ondertussen maakt hij kennis met Grace (MacColl), de Amerikaanse gaste van Martine's ouders. Tussen hen beiden groeit een idylle. Bijzonder traag melodrama over de leegheid van het bestaan van de aristocratie aan de vooravond van WOII. Er wordt verschrikkelijk veel gepraat en weinig gehandeld. De langdradigheid wordt op de duur haast ondragelijk, met tijd die opgevuld wordt door toeristische standjes als een bezoek aan het huis van Victor Hugo of het eindeloos zeilen op zeeën en meren. Michel Mohrt baseerde het scenario op zijn eigen roman. Voor de fotografie tekende Jean Orjollet. Oorspronkelijk uitgezonden in twee delen.

Les Chemins de l'exil

1978 | Biografie

Verenigd Koninkrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1978. Biografie van Claude Goretta. Met o.a. François Simon, Dominique Labourier, Didier Haudepin, Roland Bertin en Michel Berto.

Na een schandaal rond de publikatie vanEmile wordt de filosoof Jean-Jacques Rousseau uit Frankrijk verbannen en brengt hij zijn oude dag door in Pruisen, Engeland en Zwitserland, waar zijn conflicten met de kerk en zijn levensstijl en concubinaat geleidelijk resulteren in achtervolgingswaan. Deze helder gemaakte, didactische film in de stijl van Rossellini's latere werk heeft een opmerkelijk oog voor detail. Het spel van Simon en Labourier, als zijn levensgezellin, is genuanceerd maar het trage tempo en het uitleggerige commentaar over Rousseau's socialistische maatschappijvisie zullen niet ieders aandacht weten vast te houden.

Eclipse sur un ancien chemin vers Compostelle

1978 | Drama, Historische film, Mysterie

Frankrijk 1978. Drama van Bernard Férie. Met o.a. Jean Martin, Martine Chevalier, Mireille Delcroix, Monique Mélinand en Bruno Pradal.

De dorpsarchivaris van een gehucht in Gascogne is geobsedeerd door een legende die vertelt dat de nederzetting werd gesticht in 1047 door ene Sainte Blanche, een bedevaarster op weg naar Compostella. Samen met een studente archeologie zal hij proberen meer te weten te komen over die Sainte Blanche en de legende. Heel in de verte schemert een interessant idee (hoe een weinig aantrekkelijke of gewoon saaie werkelijkheid in de loop van de tijd wordt vervormd tot een fraaie legende) dat echter al snel verdrinkt in het oeverloze geleuter en de algehele saaiheid die deze film kenmerken.

Va voir maman, papa travaille

1977 | Drama, Komedie

Frankrijk 1977. Drama van François Leterrier. Met o.a. Marlène Jobert, Philippe Léotard, Daniel Duval, Micheline Presle en Macha Méril.

Een romance tussen een getrouwde vrouw en gescheiden man loopt stuk, omdat haar zoontje zich opeens hevig aan zijn vader hecht. Ook haar vriendinnen worden in hun privéleven of carrière belemmerd door hun kinderen. De film een heeft onduidelijke strekking die alleen op een pleidooi voor géén kinderen lijkt neer te komen, maar houdt overwegend een lichte toon en er wordt innemend geacteerd.

La Machine

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Jean-Christophe Bouvet, Sonia Savange, Monique Mélinand, Philippe Chemin en Danielle Gain.

Een gefrustreerde jongeman zoekt enige aanhankelijkheid bij jonge meisjes, maar vermoordt vanwege haar schrikreactie een achtjarige in paniek. Hij wordt gearresteerd en verhoord door politie en psychiaters. De media storten zich ook op de zaak, en tenslotte wordt hij ter dood veroordeeld en naar het schavot gebracht. Vecchiali geeft zijn gebruikelijke, gestileerde melodrama`s op voor klinische, gedetailleerde en op feiten gebaseerde films, die effectief het Franse justiti[KA3]ele apparaat en de doodstraf bevechten, zonder veel psychologische uitdieping van de moordenaar te geven (hoe goed Bouvet die rol ook speelt, vooral in zijn onverwacht pleidooi tijdens de rechtszaak).

La Communion solennelle

1976 | Horror, Historische film, Komedie

Frankrijk 1976. Horror van René Ferret en René Féret. Met o.a. Myriam Boyer, Nathalie Baye, Monique Mélinand, René Ferret en Marcel Dalio.

Kroniek van drie platte-landsfamilies die een eeuw lang worden gevolgd op communie-feesten die iedereen bijeenbrengen. Vernuftig geconstrueerd scenario laat ruimte voor rake observaties en ironisch spel. Beste momenten doen aan films van Jean Renoir denken. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Les Mal partis

1975 | Drama

Frankrijk 1975. Drama van Jean-Baptiste Rossi. Met o.a. France Dougnac, Olivier Jallageas, Marie Dubois, Jean Gaven en Pascale Roberts.

In 1944 leert een scholier op een jezu[KA3]ietencollege een jonge ziekenhuisnon kennen, die meer geleid wordt door haar plichtsbesef dan door een echte roeping; vergeefs verzet ze zich tegen de ontluikende gevoelens ten aanzien van de jongen. Rossi ( = thrillerschrijver Sébastien Japrisot) maakte dit regiedebuut met de verfilming van een roman die hij als adolescent schreef. De film heeft een naïeve romantiek, die overtuigend wordt gemaakt in het aarzelende spel van de hoofdrollen, maar de vormgeving legt de effecten er veel te dik op. Sober geacteerde bijrollen neutraliseren hun stereotiepen.

Pas op of we slaan erop

1974 | Actiefilm, Avonturenfilm, Komedie

Italië​/​​Spanje​/​​België​/​​Zwitserland 1974. Actiefilm van Marcello Fondato. Met o.a. Terence Hill, Bud Spencer, Patty Shepard, John Sharp en Manuel de Blas.

Het licht ontvlambare duo Hill/Spencer wint in een autorace in Spanje een pompeuze strandbuggy. Lastig delen maar voordat ze eruit zijn (de klassieke Hill/Spencer bier+hotdog wedstrijd) wordt het ding vernield door mafiosi. Voldoende reden voor de vechtjassen om flink kwaad te worden en een nieuwe wagen te eisen van de Don, die wordt bijgestaan door een geniale Pleasence als geflipte Duitse adviseur. Veel te weinig op de buis, deze onvolprezen rechttoe, rechtaan spaghetti knokfilms van Terence Hill en Bud Spencer.

La gueule ouverte

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Hubert Deschamps, Monique Mélinand, Philippe Léotard, Nathalie Baye en Jacques Villeret.

Door een langdurig ziekbed van een kankerpatiënte worden de echtgenoot en de zoon geconfronteerd met hun eigen leefsituatie, die hen wanhopig doen zoeken naar hun vitaliteit, waarbij de zorg om de zieke ogenschijnlijk op de achtergrond raakt. Deze autobiografische film van de regisseur ziet af van iedere sentimentaliteit, maar benadert het sterven klinisch en de reacties van de nabestaanden met minutieuze observatie. Deze indringende film liep in de bioscoop stuk op de afweerreacties van het publiek, maar kreeg een tweede leven op de tv.

L' Evénément le plus important depuis que l'homme a marché sur la lune

1973 |

Frankrijk​/​​Italië 1973. Jacques Demy. Met o.a. Catherine Deneuve, Micheline Presle, Marcello Mastroianni, Marisa Pavan en Raymond Gérôme.

Rijleraar is getrouwd met kapster en krijgt opeens klachten die na doktersconsult zwangerschapssymptomen blijken te zijn. Hij wordt studieobject voor medische wetenschap en reclame-object voor prenatale industrie tot op moment van bevalling het alleen hysterische schijnzwangerschap blijkt. Gegeven is voor meer films gebruikt en dient vooral als aanleiding voor kleurrijke reacties van buurtbewoners en satire op gretige publiciteit, maar door triviale voorspelbaarheid blijven ook die elementen wat slap. Film lijkt op musical waaruit alle muzikale elementen zijn verwijderd.

Au bon beurre

1971 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Edouard Molinaro. Met o.a. Roger Hanin, Andréa Ferréol, Jean-Claude Dauphin, Christine Pascal en Paul Guers.

Parijse melkboer en zijn vrouw komen tijdens WO II tot welstand en aanzien door zonder politiek benul of stellingname op het juiste moment de passende stap te ondernemen: een gevluchte krijgsgevangene aangeven, met verse eieren maarschalk Pétain paaien, een Duitse soldaat tot huisvriend maken en afstoten wanneer de geallieerden oprukken, nog net vóór bevrijding een joodse onderduiker opnemen en zich bij het verzet aansluiten. Quasi gemoedelijke toon van film en acteren maken gedachteloos opportunisme des te schrijnender, hoewel verhaalopbouw en buurtbewoners ook andere kanten laten zien. In homogene rolbezetting springt Dauphin eruit als de jonge soldaat. TV-werk van Molinaro is aanzienlijk interessanter dan zijn bioscoopfilms.

Mourir d'aimer

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van André Cayatte. Met o.a. Annie Girardot, Bruno Pradal, François Simon, Monique Mélinand en Claude Cerval.

Een jonge lerares aan een lyceum en een vroegrijpe zeventienjarige leerling worden verliefd op elkaar. De ouders van de jongen laten haar arresteren wegens het verleiden van een minderjarige en hem opnemen in een psychiatrische inrichting. De film geeft van de geruchtmakende 'affaire-Gabrielle Russier' een al te zwart-wit aangezette voorstelling van zaken, maar Girardot geeft optimale overtuigingskracht aan haar personage en verwierf de definitieve sterstatus. De film werd genomineerd voor een Golden Globe.

L' Horizon

1967 | Drama

Frankrijk 1967. Drama van Jacques Rouffio. Met o.a. Jacques Perrin, Macha Méril, René Dary, Monique Mélinand en Steve Gadler.

Een zwaargewonde soldaat keert in 1917 terug naar de boerderij van zijn ouders, en hoewel het ernaar uitziet dat de oorlog afgelopen zal zijn voor hij hersteld is, wordt hij geleidelijk aan steeds depressiever. Een oorlogsweduwe op wie hij verliefd wordt, probeert hem tot haar pacifisme, waar hij geen vertrouwen in heeft, te bekeren, hoewel de voorstanders van de oorlog heel andere dan patriottistische motieven blijken te hebben. Dit boeiende debuut naar LES HONNEURS DE LA GUERRE van Georges Conchon gebruikt een historische situering om de nog altijd actuele thematiek kritisch door te lichten. Niet zo best geacteerd door Perrin, wel door zijn tegenspelers.

Rencontres

1961 | Drama, Thriller

Frankrijk 1961. Drama van Philippe Agostini. Met o.a. Michèle Morgan, Pierre Brasseur, Gabriele Ferzetti, Monique Mélinand en Jacques Morel.

Een invalide piano-virtuoos probeert zijn gokschulden te voldoen door zijn eigen verdrinking te ensceneren om zo de uitkering van zijn levensverzekering op te strijken. Hij ontdekt dat zijn vrouw hem ontrouw is en zet de verzekeringsmaatschappij op het spoor van de gelieven, maar 'herleeft' weer om de echtgenote van haar minnaar op te eisen. De chique society-thriller blijft ondanks de zorgvuldige makelij zeer aan de oppervlakte van suspense en psychologie. Hoewel het aangenaam kijken is naar de mediterrane locaties kwijten de topacteurs zich niet meer dan geroutineerd van hun taak.

Vers l'extase

1960 | Drama

Frankrijk 1960. Drama van René Wheeler. Met o.a. Pascale Petit, Gianni Esposito, Monique Mélinand, Serge Sauvion en Michel Etcheverry.

De vrouw van een Franse boer in de omgeving van Casablanca geeft haar huwelijk op, als ze de Arabische mystiek ontdekt. Ze verloochent zichzelf en gaat bij een tyranniek echtpaar werken. Na een mislukte poging om een zwanger straatmeisje van abortus te weerhouden, zoekt ze steun bij een katholieke missionaris en keert terug naar haar man. Hoewel de mystieke levenshouding voor Petit en haar toenmalige echtgenoot een persoonlijke relevantie had, geeft dit hun acteren geen enkele overtuigingskracht en blijven het scenario en de regie hol en pretentieus. De interessante locatie-opnamen bieden te weinig tegenwicht.

La mort de belle

1960 | Thriller

Frankrijk 1960. Thriller van Edouard Molinaro. Met o.a. Jean Desailly, Alexandra Stewart, Monique Mélinand, Yves Robert en Yvette Etiévant.

Een kleurloze en degelijk getrouwde Franse leraar in Zwitserland wordt als buitenstaander door zijn omgeving nauwelijks getolereerd. Als een jonge Amerikaanse logée in zijn huis wordt vermoord, is hij dan ook het onderwerp van verdachtmakingen en roddels die hem tot plotseling verzet brengen tegen al zijn gemiste kansen in het leven. Deze verfilming van een psychologische Simenon-roman - met een scenario van Jean Anouilh - is een van de beste, ook dankzij de ideale hoofdrol van Desailly. Jean-Louis Picavet hanteerde de camera.

Katia

1959 | Historische film, Romantiek

Frankrijk​/​​Duitsland 1959. Historische film van Robert Siodmak. Met o.a. Curd Jürgens, Monique Mélinand, Pierre Blanchar, Michel Bouquet en Françoise Brion.

Tsaar Alexander wordt verliefd op een jonge studente die hij eerst naar Parijs stuurt, weg uit zijn omgeving, maar na de dood van de tsarina naar Sint-Petersburg laat komen. Haar morele steun bij de door hem gewilde sociale hervormingen is niet opgewassen tegen het verzet dat hij daarmee oproept. De weinig ideale combinatie Schneider-Jürgens ondermijnt de romantische aanpak, zodat voornamelijk prachtvolle decors de aandacht vragen.

Faibles femmes

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Mylène Demongeot, Pascale Petit, Jacqueline Sassard, Alain Delon en Simone Renant.

Drie jonge vrouwen ontdekken dat een jongeman hen gelijktijdig het hof maakt en hen [KA1]o[KA1]ok nog met een vierde bedriegt. Als individuele moordpogingen uit wraak jammerlijk mislukt zijn, besluiten ze hem gezamenlijk te gijzelen. Een onderhoudende en vlot gemaakte komedie, die met animo wordt geacteerd door jonge sterren aan het begin van hun carri[KA2]ere (die hun nog zelden humoristische kansen zou bieden). Vrijwel identieke wraakfantasieën en een gijzeling doken ruim twintig jaar later, met andere motieven, op in NINE TO FIVE.

Le Sang à la tête

1956 | Drama, Avonturenfilm

Italië​/​​Frankrijk 1956. Drama van Gilles Grangier. Met o.a. Jean Gabin, Monique Mélinand, Paul Frankeur, Renée Faure en José Quaglio.

Een industrieel heeft door zijn werk zijn vrouw verwaarloosd. Zij verlaat het gezin om troost te zoeken bij een jeugdvriend. Deze heeft zich echter de wraak van een bij de douane aangegeven gangster op de hals gehaald waarvan de echtgenote hem redt, waarna het huwelijk in een wederzijds berouw hersteld wordt. Gabin in een Simenon-verfilming weet altijd te boeien, ook als de regisseur er - zoals hier - weinig van terechtbrengt. Een pluspunt is de rol van de begaafde actrice Mélinand, een van haar weinige.

La Pocharde

1952 | Drama

Frankrijk 1952. Drama van Georges Combret. Met o.a. Pierre Brasseur, Monique Mélinand, Alfred Adam, Sophie Leclair en François Patrice.

Een vrouw die door haar omgeving voor alcoholiste wordt aangezien, wordt ervan beschuldigd haar echtgenoot te hebben vergiftigd. Een aan lager wal geraakte advocaat ontdekt samen met haar aanstaande schoonzoon dat zowel de dood van de man als de dronkenschapssymptomen van de vrouw te wijten zijn aan gasvergiftiging, ontstaan door experimenten van een naburige chemicus. Als smartlap gepresenteerde who-done-it geeft de acteurs de gelegenheid om breed uit te pakken, maar enige ironie zou de film verteerbaarder hebben gemaakt.

Les Anciens de Saint-Loup

1950 | Misdaad

Frankrijk 1950. Misdaad van Georges Lampin. Met o.a. Bernard Blier, François Périer, Serge Reggiani, Odile Versois en Monique Mélinand.

Drie vrienden zien elkaar na ruim tien jaar terug op schoolreünie, als jonge vrouw wordt vermoord die nicht van directeur is, jeugdliefde van een van de vrienden en de huidige minnares van een ander die met haar zijn schulden en echtgenote had willen ontvluchten ná reünie. Onderhoudende misdaadintrige in ongewone situering, met reeks bekende acteurs in jonger jaren.

Lady Paname

1949 | Komedie, Musical

Frankrijk 1949. Komedie van Henri Jeanson. Met o.a. Louis Jouvet, Suzy Delair, Henri Guisol, Monique Mélinand en Raymond Souplex.

Een werkloze zangeres die de kans heeft gekregen in Olympia een ster te vervangen, wordt verliefd op de componist van het lied waarmee ze triomfen oogst. Deze hangt echter al te zeer aan zijn vrijgezellenstatus, waarna de hele omgeving met averechts resultaat samenspant om de gelieven tot elkaar te brengen. Scenarioschrijver Jeanson kruidt zijn dialogen met een pittig cynisme, maar voert een tamelijk vlakke regie. De bezetting met topacteurs maakt veel goed, al is Delair in de titelrol eerder vermoeiend dan aanstekelijk.

Au royaume des cieux

1949 | Drama

Frankrijk 1949. Drama van Julien Duvivier. Met o.a. Suzanne Cloutier, Serge Reggiani, Monique Mélinand, Suzy Prim en Jean Davy.

Deze ooit opzienbarende en zelfs baanbrekende film over een tehuis voor moeilijk opvoedbare meisjes en de averechts werkende strenge discipline aldaar is nu achterhaald en cliché geworden. Nog wel interessant om de vele jonge actrices die hier debuteerden.

Rouletabille joue et gagne

1947 | Avonturenfilm, Sciencefiction, Misdaad

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van Christian Chamborant. Met o.a. Marie Déa, Jean Piat, Michel Vitold, Suzanne Dehelly en Monique Mélinand.

Twee bendes bestrijden elkaar om een metaal dat de wetenschap kan veranderen (belenium) om er uiteindelijk slecht gebruik van te maken maar de detective Rouletabille achtervolgt hun gelijktijdig met de politie. Alles met de charme van die goede oude 'films' van weleer. Georges Franju zou zeker van deze film gehouden hebben. Wanda, de vriendin van Rouletabille, vertelt hoe ze er toe gekomen is professor Sadjeck te vermoorden die een gevaarlijke spion was. Zij en Rouletabille trouwen als de affaire vergeten is. De hele film is niet meer dan een grote terugblik met de charme van de voorgaande ROULETABILLE JOUE ET GAGNE. Bovendien, een zekere nostalgie, een zekere ontgoocheling van de 'serial' en een zekere aankondiging. De regisseur heeft zelfmoord gepleegd na het uitkomen in Parijs van zijn vierde en laatste film.