Carlos Roffé (1943-2005): cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Un mundo menos peor

2004 | Drama

Argentinië 2004. Drama van Alejandro Agresti. Met o.a. Mónica Galán, Carlos Roffé, Julieta Cardinali, Agustina Noya en Rodrigo Noya.

Na twintig jaar niets van hem gehoord te hebben ontdekt de Argentijnse Isabel (Galán) dat haar man Cholo (Roffé) een teruggetrokken bestaan leidt in een dorpje bij de zee. Met haar twee dochters reist ze af naar het gehucht, maar ze worden bepaald niet met open armen ontvangen. Cholo werd tijdens zijn gevangenschap door de militaire junta vernederd en gemarteld en wilde naderhand alles vergeten, zelfs zijn huwelijk. De Argentijn Agresti, ooit in Nederland gelauwerde maker van Valentin (2002), poogde een beeld te schetsen van de verscheurde cultuur in zijn vaderland, maar maakte een gelikt, plakkerig en stroperig drama.

Animalada

2000 |

2000. Sergio Bizzio. Met o.a. Christina Banegas, Carlos Roffé en Carolina Fal.

Na twintig jaar niets van hem gehoord te hebben ontdekt de Argentijnse Isabel (Galán) dat haar man Cholo (Roffé) een teruggetrokken bestaan leidt in een dorpje bij de zee. Met haar twee dochters reist ze af naar het gehucht, maar ze worden bepaald niet met open armen ontvangen. Cholo werd tijdens zijn gevangenschap door de militaire junta vernederd en gemarteld en wilde naderhand alles vergeten, zelfs zijn huwelijk. De Argentijn Agresti, ooit in Nederland gelauwerde maker van Valentin (2002), poogde een beeld te schetsen van de verscheurde cultuur in zijn vaderland, maar maakte een gelikt, plakkerig en stroperig drama.

El viento se llevó lo qué

1998 | Komedie, Experimenteel, Fantasy, Drama

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Argentinië​/​​Nederland 1998. Komedie van Alejandro Agresti. Met o.a. Vera Fogwill, Ángela Molina, Fabián Vena, Jean Rochefort en Ulises Dumont.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad

La cruz

1997 | Komedie

Argentinië 1997. Komedie van Alejandro Agresti. Met o.a. Norman Briski, Mirta Busnelli, Carlos Roffé, Laura Melillo en Silvana Silvari.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad

Eva Perón

1996 | Drama, Biografie

Argentinië 1996. Drama van Juan Carlos Desanzo. Met o.a. Esther Goris, Victor Laplace, Cristina Banegas, Pepe Novoa en Irma Córdoba.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad

Buenos Aires Vice Versa

1996 | Drama

Argentinië​/​​Nederland 1996. Drama van Alejandro Agresti. Met o.a. Vera Fogwill, Fernán Mirás, Mirta Busnelli, Nicolas Pauls en Carlos Roffé.

Het is 1972. Soledad is één van de drie vrouwelijke taxichauffeuses in Buenos Aires. Wanneer ze voor de zoveelste keer door een klant wordt lastiggevallen verlaat ze de stad en haar saaie leven. Met pech strandt ze tenslotte in een troosteloos stadje aan het einde van de wereld in Patagonië. Kranten, radio en televisie zijn er niet. Het enige amusement -en contact met de buitenwereld- vormt de plaatselijke bioscoop, waar filmkopieën worden vertoond die (na talloze vertoningen elders) beschadigd, verknipt, verminkt en incompleet zijn. Het gevolg is dat de bewoners al generaties lang deze wanorde als de werkelijkheid ervaren. Ze spreken, handelen en denken zonder enige vorm van logica, net zoals de mensen in de film. Soledad verblijft in het hotel van Dona Mirta en wordt verliefd op Pedro, de plaatselijke filmcriticus, wiens kritieken uiteraard ook net zo verknipt zijn als de films. Voor de bewoners is Edgar Wexley de beroemdste en meest geliefde acteur in de geschiedenis. De originele films waarin hij speelt zijn verschrikkelijk, maar door alle verdwenen stukken uit de kopieën en de niet bedoelde schnitts, zijn het ware meesterwerken geworden. De geliefde acteur wordt uitgenodigd in de kleine stad

El acto en cuestión

1993 | Fantasy, Biografie

Nederland​/​​Paraguay 1993. Fantasy van Alejandro Agresti. Met o.a. Carlos Roffé, Lorenzo Quinteros, Sergio Poves Campos, Mirtha Busnelli en Natalia Alonso Casale.

Naar een boek van Agresti, opgedragen aan en het verhaal over de magiër Miguel Quiroga, die een toverformule ontdekt waarmee hij voorwerpen en mensen kan laten verdwijnen. Hij woont in een drukbewoond flatgebouw in Buenos Aires en boekt algauw overal succes met zijn verdwijntruc. Hij wordt er ondertussen wel paranoïde van omdat hij vreest dat zijn formule gestolen zou worden. Bij een van zijn optredens laat hij een jongetje verdwijnen, maar slaagt er niet meer in het knaapje te laten terugkeren. En dat allemaal terwijl zijn toverboek in een grote oplage van de persen rolt en hij van plagiaat beschuldigd wordt. Spaans gesproken en opnamen gedraaid in Bulgarije, Tsjechië, Italië, Duitsland, België en Nederland. Wil een momentopname zijn van de politieke en culturele situatie in Europa na de ineenstorting van het communisme in 1990 maar zoals wel meer bij Agresti valt er weinig opwinding te beleven aan het gemekker en de trage, vaak ondoorgrondelijke symbolische beelden, hoewel keurig in zwart-wit gefotografeerd door Nestor Sanz.

El Acto en Cuestion

1993 |

1993. Alejandro Agresti. Met o.a. Nathalie Alonso Casale, Mirta Busnelli, Lorenzo Quinteros, Sergio Poves Campos en Carlos Roffé.

Naar een boek van Agresti, opgedragen aan en het verhaal over de magiër Miguel Quiroga, die een toverformule ontdekt waarmee hij voorwerpen en mensen kan laten verdwijnen. Hij woont in een drukbewoond flatgebouw in Buenos Aires en boekt algauw overal succes met zijn verdwijntruc. Hij wordt er ondertussen wel paranoïde van omdat hij vreest dat zijn formule gestolen zou worden. Bij een van zijn optredens laat hij een jongetje verdwijnen, maar slaagt er niet meer in het knaapje te laten terugkeren. En dat allemaal terwijl zijn toverboek in een grote oplage van de persen rolt en hij van plagiaat beschuldigd wordt. Spaans gesproken en opnamen gedraaid in Bulgarije, Tsjechië, Italië, Duitsland, België en Nederland. Wil een momentopname zijn van de politieke en culturele situatie in Europa na de ineenstorting van het communisme in 1990 maar zoals wel meer bij Agresti valt er weinig opwinding te beleven aan het gemekker en de trage, vaak ondoorgrondelijke symbolische beelden, hoewel keurig in zwart-wit gefotografeerd door Nestor Sanz.

Boda Secreta

1989 | Drama

Nederland​/​​Argentinië​/​​Canada 1989. Drama van Alejandro Agresti. Met o.a. Tito Haas, Mirtha Busnelli, Sergio Poves, Nathan Pinzon en Floria Bloise.

Als gevolg van de vuile dictatuur in Argentini[KA3]e is een man verdwenen. Hij duikt na dertien jaar weer op en gaat op zoek naar zijn geliefde van weleer. Als hij haar gevonden heeft, blijken zij van elkaar vervreemd te zijn. Men ziet in hem niets anders dan een linkse revolutionair. Hij doodt een priester die hem chanteert waardoor hij tenslotte weer door de politie wordt opgepakt. Spaans gesproken (hoewel er ook een Engelse versie bestaat) in Argentinië gedraaide film veroorzaakte vooral heisa in Nederland waar hij de belangrijkste Gouden Kalf anno 1989 won als de Beste 'Nederlandse' speelfilm - vanwege het vaderlandschap van de coproducenten Kees Kasander en Denis Wigman. Soms ontroerend, meestal expressief, steeds onconventioneel. Derde speelfilm van de door Nederland geadopteerde Agresti, na EL HOMBRE QUE GANO LA RAZON en EL AMOR ES UNA MUJER GORDA.

El amor es una mujer gorda

1987 | Experimenteel

Nederland​/​​Argentinië 1987. Experimenteel van Alejandro Agresti. Met o.a. Elio Marchi, Sergio Poves Campos, Carlos Roffé, Sergio Poves Campos en Tito Haas.

Een Argentijnse journalist krijgt de opdracht een artikel te maken over een Amerikaanse filmploeg die een documentaire aan het maken is. Hij wordt boos als hij ziet hoe oneerlijk de filmers te werk gaan. Hij slaat aan het zwerven, op zoek naar zijn verdwenen vriendin. Agresti doet een poging de apathische houding van zijn landgenoten in de jaren tachtig te verbeelden. Het is een interessante film, hoewel de boodschap enigszins verloren gaat door de vormgeving waarmee Agresti een eresaluut brengt aan Orson Welles, een van zijn favorieten. Ook bekend als LOVE IS A FAT WOMAN.