Agathe Vannier: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Paris vu par...20 ans après

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Bernard Dubois, Philippe Garrel, Frédéric Mitterrand, Vincent Nordon en Philippe Venault. Met o.a. Agathe Vannier, Julien Dubois, Daniel Mesguich, Christine Boisson en Jean-Pierre Léaud.

Een herhaling van wat al gedaan werd in 1964 met PARIS, VU PAR... Het resultaat is wisselvallig. Het onderwerp dat Akerman koos voor J'ai faim, j'ai froid is onbetekenend. Nordons Paris-Plage is behoorlijk banaal. Venault geeft een bijzondere visie op euthanasie in Canal Saint-Martin. Wat betreft Dubois, hij slaagt erin de interesse te wekken, maar weet niet helemaal te overtuigen met Place Clichy. Mitterand maakte het pessimistische en provocerende Rue du Bac, maar al deze regisseurs vallen in het niet naast het talent van Garrel die ons in zijn Rue Fontaine een blik gunt in zijn gekwelde, obsessieve en zeer persoonlijke wereld.

Ave Maria

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Jacques Richard. Met o.a. Anna Karina, Féodor Atkine, Isabelle Pasco, Pascale Ogier en Dora Doll.

Het verhaal draait om een zeer jonge meisje, Ursula, dat zich verzet tegen een fanatieke ex-priester en zijn vrouw, die een heel dorp willen tiranniseren. Ursula biedt op perverse en godslasterende wijze weerstand tijdens een bijzonder eigenaardige duivelbezwering die tot haar dood leidt. Verrassend, gezien de Franse film tegenwoordig. De wrede dialogen uit de pen van Paul Gégauff zullen niet gauw vergeten worden. De vele overdrijvingen doen het geheel op een langdradige karikatuur lijken, maar ook niet iedereen heet Buñuel.

Aimée

1981 | Drama, Historische film

Frankrijk 1981. Drama van Joël Farges. Met o.a. Aurore Clément, Bruno Cremer, Francine Bergé, Michel Pilorgé en Marie Pillet.

De handeling voltrekt zich in 1930, temidden van de verschrikkingen van de Chinese oorlog en de problemen van februari 1934. Repercussies vanwege hun gedrag bleven voor verschillende personen niet uit. De filmer heeft zijn belangstelling voor de geschiedenis al eens eerder kunnen uiten, toen echter op het terrein van de documentaire. Ondanks uitstekende en ambitieuze bedoelingen, mislukt hij in het fictieve genre, want zijn film is kil, ontoegankelijk, abstract en duister en doet uiteindelijk onder meer aan Alain Resnais en Marguerite Duras denken. Jammer, want hij heeft onmiskenbaar een talent voor vormgeven.

J'ai voulu rire comme les autres

1979 | Biografie, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1979. Biografie van Bernard Dubois. Met o.a. Julien Dubois, Agathe Vannier, Alexandre Ulysse en Bernard Dubois.

Een experimentele poëtisch-biografische film waarin de cineast via de dromen van zijn zoontje zijn leven reconstrueert. Is even irritant als het klinkt.

Le Rouge de Chine

1977 | Experimenteel

Frankrijk 1977. Experimenteel van Jacques Richard. Met o.a. Agathe Vannier, Jacques Richard, Bojena Horachkova, Bernard Dubois en Herb Colombus.

Een narcistische, pretentieuze, onvoorstelbaar vervelende en totaal overbodige experimentele film waarin vijf personages 80 minuten lang wandelen door verlaten straten, ruïnes, kastelen en glooiende hellingen, terwijl op de klankband de meest bizarre en niets ter zake doende geluiden te horen zijn. De verwarde geesten die dit soort onsamenhangende kletskoek op celluloid willen zetten en een en ander vervolgens als Kunst aan de man proberen te brengen smeken erom met pek en veren te worden behandeld en een diep ravijn ingedreven te worden. Niet echt humanitair, accoord, maar bijzonder efficiënt.