Enrico Olivieri: cast en muziek.
Er zijn 3 films gevonden.

La maschera del demonio

1960 | Horror, Mysterie

Noorwegen​/​​Italië 1960. Horror van Mario Bava. Met o.a. Barbara Steele, John Richardson, Ivo Garrani, Andrea Checchi en Arturo Dominici.

Een door de inquisitie geexecuteerde heks wordt na twee eeuwen door een bloeddruppel op haar kist weer tot leven gewekt en doodt haar nazaten. Een jonge geleerde redt echter de dochter (die sprekend op de heks lijkt) uit die familie en dorpelingen verbreken de vloek door de heks op de brandstapel te brengen. Deze film naar een griezelverhaal van Gogol werd een klassieker in het horrorgenre door de uitzonderlijk suggestieve kwaliteit van de fotografie - Bava die hiermee zijn regiedebuut maakte was zelf cameraman - en de fascinerende dubbelrol van Steele die hiermee een cultus-idool werd. Actrice en regisseur zouden deze kwaliteit zelden meer evenaren.

I Colpevoli

1957 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1957. Drama van Turi Vasile. Met o.a. Isa Miranda, Carlo Ninchi, Etchika Choureau, Sandro Ninchi en Vittorio De Sica.

De veronachtzaamde zoon van een onbuigzame rechter vervalt uit protest tot criminaliteit en schiet bij een overval per ongeluk iemand neer. De vader spant zich in om de schuld op anderen af te schuiven, maar de jongen wordt veroordeeld en de vader moet zijn functie neerleggen. De overbekende thematiek van ontspoorde jongeren en falende opvoeders krijgt geen enkele oorspronkelijkheid mee, maar er wordt goed geacteerd, vooral door Miranda als de ook al verwaarloosde echtgenote.

La donna del fiume

1954 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1954. Drama van Mario Soldati. Met o.a. Sophia Loren, Gérard Oury, Rik Battaglia, Lise Bourdin en Enrico Olivieri.

Een meisje wordt verleid door een smokkelaar en geeft hem aan bij de politie, ondanks het feit dat ze een kind van hem verwacht. Als hij later uit de gevangenis wordt ontslagen, is het zoontje plotseling verdwenen. Lorens eerste grote sterrol kreeg achter de camera`s medewerking van velen die later een eigen reputatie zouden verwerven (Pasolini schreef de dialoog). Een aanvankelijk sfeervol, broeierig melodrama ontspoort tegen het einde met veel louterende droefenis die de ster nog niet overtuigend weet te acteren.