Eric Savin: cast.
Er zijn 33 films gevonden.

Mon cher petit village

2015 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 2015. Drama van Gabriel Le Bomin. Met o.a. Laurent Stocker, Katja Riemann, Eric Savin, Claude Gensac en Philippe Duquesne.

De Parijse ingenieur Antoine Degas reist naar het gehucht Saint-Lassou in de Limousin om 'even' het akkoord over een opslagbunker voor radioactief afval te sluiten. Van een kouwe kermis: de veronderstelde makke burgervader blijkt de standvastige, van origine Duitse burgermoeder-bioboerin Anna Lagrange, allerminst van zinnens om haar eco-idealen te verraden. Anna's verzet contra de troepdump splijt echter de dorpsgemeenschap en zet haar huwelijk onder druk. Geactualiseerde en gefeminiseerde Asterix-tegen-de-Romeinen-thematiek herinnert sterk aan Bill Forsyths prachtige Local Hero uit 1983, maar ontbeert de poëtische tragikomedie.

Les heures souterraines

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Philippe Harel. Met o.a. Marie-Sophie Ferdane, Mehdi Nebbou, Eric Savin en Aurélia Petit.

Marketingmedewerkster Mathilde, weduwe met drie kinderen, lijdt onder de schofterige vernederingen van haar chef. Spoedarts Thibault ziet iedere dag het verborgen leed achter Parijse deuren, en breekt bedroefd met zijn liefdeloze vriendin. Verschillende werelden, dezelfde grotestadseenzaamheid, een minuscule kans dat M en T elkaar ooit zullen ontmoeten. Eclecticus Harel (Le vélo de Ghislain Lambert, Extension du domaine de la lutte) treft in deze Arte-productie de sombere toon van Delphine de Vigans roman. Ferdane en Nebbou zijn geweldig en de ouderwetse voice-over verleent het geheel een cineliteraire kwaliteit.

Rouge sang

2014 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 2014. Thriller van Xavier Durringer. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Bernard Le Coq, Micha Lescot, Eric Savin en François Duval.

Vanwege haar 'autoriteitsprobleem' is rechercheur Alma Schneider van Parijs overgeplaatst naar de Bretonse havenstad Brest. Daar raakt ze geobsedeerd door een macabere vondst: de voet van een vrouw. Wanneer dankzij de assistentie van patholoog-anatoom César Istria het lijk wordt opgegraven waar het lichaamsdeel bij zou moeten horen, blijkt dat echter van een man. Oud-theatermaker en acteur Durringer tekent hier voor een bovengemiddelde telepolicier met treffend geschreven en gespeelde personages. De Finistère-locaties, onkarakterisiek voor tv-producties ook in grootopnames vastgelegd, geven het geheel een melancholieke sfeer.

Lady Bar 2

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Xavier Durringer. Met o.a. Eric Savin, Bruno López en Dao Paratee.

Jean heeft moeite zijn leven weer op te pakken na zijn scheiding. Om hem af te leiden besluit zijn vriend Polo hem mee te nemen op vakantie naar Thailand. In Bangkok zijn er genoeg manieren om liefde te vinden. Jean is echter terughoudend als het gaat om betalen voor seks. Op een avond ontmoet hij echter een mooie Thaise vrouw en brengt de nacht met haar door.

Répercussions

2008 |

Frankrijk 2008. Caroline Huppert. Met o.a. Eric Savin, Sarah Grappin en Bruno Slagmulder.

Jean heeft moeite zijn leven weer op te pakken na zijn scheiding. Om hem af te leiden besluit zijn vriend Polo hem mee te nemen op vakantie naar Thailand. In Bangkok zijn er genoeg manieren om liefde te vinden. Jean is echter terughoudend als het gaat om betalen voor seks. Op een avond ontmoet hij echter een mooie Thaise vrouw en brengt de nacht met haar door.

Lady Bar

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Xavier Durringer. Met o.a. Eric Savin, Bruno López, Dao Paratee en Jean-Pierre Léonardini.

Onder Westerlingen is de illusie wijdverbreid dat in de Oriënt geluk, sereniteit en liefde voor het oprapen liggen. Op die premisse baseerde Durringer zijn dramatische komedie over Jean en Polo, die na hun terugkeer van hun eerste Thailand-trip slechts één doel voor ogen staat: terug naar dat zonnige paradijs in Azië. De vaker flauwe dan gekruide tv-film Lady Bar, die oogt als een digitaal geschoten, bewegende ansichtkaart, volgt de Oostgangers op hun pad naar de verhoopte zelfverwezenlijking. Regisseur Durringer (Parijs, 1963) is een handschriftloze genrehopper, van knokfilm tot drama overal inzetbaar.

L'ennemi intime

2007 | Drama, Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk 2007. Drama van Florent-Emilio Siri. Met o.a. Benoît Magimel, Albert Dupontel, Aurélien Recoing, Marc Barbé en Eric Savin.

Kabylië, Algerije, juni 1959. De Onafhankelijkheidsoorlog wordt op brute en barbaarse manier uitgevochten tussen de Franse bezetters en de rebellen van het Algerijnse bevrijdingsfront. Luitenant Terrien is een idealistische Fransman die de leiding krijgt over een peloton soldaten. Principieel is hij tegen onnodig geweld en daardoor komt hij al snel in conflict met sergeant Dougnac.

Je déteste les enfants des autres

2007 | Komedie

Frankrijk 2007. Komedie van Anne Fassio. Met o.a. Élodie Bouchez, Valérie Benguigui, Axelle Laffont, Anne Fassio en Lionel Abelanski.

Kabylië, Algerije, juni 1959. De Onafhankelijkheidsoorlog wordt op brute en barbaarse manier uitgevochten tussen de Franse bezetters en de rebellen van het Algerijnse bevrijdingsfront. Luitenant Terrien is een idealistische Fransman die de leiding krijgt over een peloton soldaten. Principieel is hij tegen onnodig geweld en daardoor komt hij al snel in conflict met sergeant Dougnac.

Up to You

2006 | Komedie, Drama

Frankrijk 2006. Komedie van Xavier Durringer. Met o.a. Eric Savin, Bruno López, Dao Paratee en Bongkoj Khongmalai.

In Up to You onderzoekt regisseur Durringer - net als in veel van zijn toneelstukken en andere films - het pad van een individu, de vriendschappen die hij aangaat en de inzichten die hij opdoet. Na Chok-Dee (2005) laat Durringer zijn hoofdpersonage opnieuw naar Thailand reizen. Jean (Savin) treurt nog steeds om het vertrek van zijn vrouw, twee jaar geleden. Zijn vriend Polo (López) sleurt hem mee naar Thailand, zogenaamd voor een golfvakantie. Polo blijkt een fervent sekstoerist, maar Jean wil niks weten van betaalde seks. Jean valt op lokale schoonheid Pat (Paratee). De gevoelens lijken wederzijds. Of heeft Pat een verborgen agenda?

Moitié-moitié

2004 | Komedie, Drama

Frankrijk 2004. Komedie van Laurent Firode. Met o.a. Roland Magdane, Valérie Mairesse, Eric Savin en Valérie Kaprisky.

Al jaren ijveren Franse regeringen voor meer maatschappelijke gelijkheid tussen mannen en vrouwen. In de praktijk blijken de goede idealistische bedenksels vaak als gummiballen op ingesleten mannencultuurtjes te stuiten. Moitié-moitié ('Half-om-half') tackelt het onderwerp met humor: een burgemeester met bepaald achterhaalde ideeën over man-vrouwverhoudingen wordt gedwongen om nieuwe gelijkheidsregels te implementeren. De dames in zijn omgeving hebben echter al lang schoon genoeg van hem. Ironisch genoeg heeft deze middenmoter onder de tv-komedies een bijrol van Kaprisky, Frans sekssymbool uit de jaren tachtig (La femme publique, Breathless).

À la folie... pas du tout

2002 | Romantiek, Thriller, Mysterie, Drama

Frankrijk 2002. Romantiek van Laetitia Colombani. Met o.a. Audrey Tautou, Samuel Le Bihan, Isabelle Carré, Sophie Guillemin en Clément Sibony.

Deze romantische thriller kwam een jaar na Tautou's doorbraak als het lieftallige feetje Amélie. Die context geeft haar hoofdrol een interessante dimensie: Angélique, een kunstacademiestudente die een moeizame affaire heeft met een getrouwde arts, lijkt in eerste instantie al net zo'n zonnig typje. Het is echter zeer de vraag of die waarneming klopt. Debuterend regisseur/scenarist Colombani speelt een onderhoudend spel met verwachtingen en conventies, maar zodra de clou duidelijk is, wordt het originele uitgangspunt al gauw wat geforceerd.

Aux quatre coins du monde: Les oreilles sur le dos

2002 |

Frankrijk 2002. Xavier Durringer. Met o.a. Eric Savin, Gérald Laroche en Béatrice Dalle.

Deze romantische thriller kwam een jaar na Tautou's doorbraak als het lieftallige feetje Amélie. Die context geeft haar hoofdrol een interessante dimensie: Angélique, een kunstacademiestudente die een moeizame affaire heeft met een getrouwde arts, lijkt in eerste instantie al net zo'n zonnig typje. Het is echter zeer de vraag of die waarneming klopt. Debuterend regisseur/scenarist Colombani speelt een onderhoudend spel met verwachtingen en conventies, maar zodra de clou duidelijk is, wordt het originele uitgangspunt al gauw wat geforceerd.

Squash

2001 | Korte film

Frankrijk 2001. Korte film van Lionel Bailliu. Met o.a. Eric Savin en Malcolm Conrath.

Deze romantische thriller kwam een jaar na Tautou's doorbraak als het lieftallige feetje Amélie. Die context geeft haar hoofdrol een interessante dimensie: Angélique, een kunstacademiestudente die een moeizame affaire heeft met een getrouwde arts, lijkt in eerste instantie al net zo'n zonnig typje. Het is echter zeer de vraag of die waarneming klopt. Debuterend regisseur/scenarist Colombani speelt een onderhoudend spel met verwachtingen en conventies, maar zodra de clou duidelijk is, wordt het originele uitgangspunt al gauw wat geforceerd.

La maitresse en maillot de bain

2001 | Drama

Frankrijk 2001. Drama van Lyèce Boukhitine. Met o.a. Franck Gourlat, Eric Savin en Zinedine Soualem.

Deze romantische thriller kwam een jaar na Tautou's doorbraak als het lieftallige feetje Amélie. Die context geeft haar hoofdrol een interessante dimensie: Angélique, een kunstacademiestudente die een moeizame affaire heeft met een getrouwde arts, lijkt in eerste instantie al net zo'n zonnig typje. Het is echter zeer de vraag of die waarneming klopt. Debuterend regisseur/scenarist Colombani speelt een onderhoudend spel met verwachtingen en conventies, maar zodra de clou duidelijk is, wordt het originele uitgangspunt al gauw wat geforceerd.

Le battement d'ailes du papillon

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Laurent Firode. Met o.a. Audrey Tautou, Faudel, Eric Feldman, Eric Savin en Lysiane Meis.

Deze romantische thriller kwam een jaar na Tautou's doorbraak als het lieftallige feetje Amélie. Die context geeft haar hoofdrol een interessante dimensie: Angélique, een kunstacademiestudente die een moeizame affaire heeft met een getrouwde arts, lijkt in eerste instantie al net zo'n zonnig typje. Het is echter zeer de vraag of die waarneming klopt. Debuterend regisseur/scenarist Colombani speelt een onderhoudend spel met verwachtingen en conventies, maar zodra de clou duidelijk is, wordt het originele uitgangspunt al gauw wat geforceerd.

Le Libertin

2000 | Komedie, Historische film

Frankrijk 2000. Komedie van Gabriel Aghion. Met o.a. Vincent Perez, Fanny Ardant, Michel Serrault, Josiane Balasko en Arielle Dombasle.

Ten tijde van de Verlichting in de 18de eeuw wil Denis Diderot (Perez) zijn encyclopedie uitbrengen. De Franse koning probeert de publicatie tegen te houden, maar Diderot wordt gesteund door de baron d`Holbach (Lalande) en zijn frivole gemalin (Balasko), die hem en zijn vrouw (Lepine) en dochter Angelique (Giocante) op hun kasteel onderdak bieden en in de ondergrondse kapel een zetterij en drukpersen hebben staan. Als de kunstenares Madame Therbouche (Ardant) komt om Diderots portret te schilderen - ze had Voltaire al gedaan - is hij aan haar verkocht en heeft hij de allergrootste moeite om een artikel over het begrip moraal voor de encyclopedie te schrijven. Wie van fraai uitgedoste Franse kostuumkluchten houdt, kan zich vermaken, vooral met de eetpartijen, seks, het gefilosofeer, en nog meer seks. Voor liefhebbers niet te versmaden, alleen de technomuziek van Bruno Coulais is dissonant en zal lang niet naar ieders smaak zijn.

Presque rien

1999 | Familiefilm, Romantiek, Drama

Frankrijk 1999. Familiefilm van Sébastien Lifshitz. Met o.a. Stéphane Rideau, Marie Matheron, Dominique Reymond, Laetitia Legrix en Nils Ohlund.

Pretentieus, half gelukt drama over een achttienjarige jongen die tijdens een zomervakantie verliefd wordt op de wafelbakker. Lifshitz doet zijn best om van homoseksualiteit geen item te maken, maar raakt toch verstrikt in clichés over onbegrip en zeurende familieleden.

Les terres froides

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Sébastien Lifshitz. Met o.a. Yasmine Belmadi, Bernard Verley, Sébastien Charles, Valérie Donzelli en Florence Giorgetti.

In opdracht van tv-zender Arte lieten enkele filmmakers zich inspireren door de politieke en maatschappelijk verschuivingen die Frankrijk de laatste twintig jaar hebben vormgegeven. In het verhaal van schrijver-regisseur Lifshitz (1968) - die een jaar eerder met Les corps ouverts zijn speelfilmdebuut had gemaakt en later internationaal succes zou hebben met Presque rien - komt de jonge Djamel (Belmadi) in een fabriek in Grenoble terecht. Daar komt hij al gauw in de problemen. (IdH/VPRO Gids)

Joséphine, ange gardien : Une santé d'enfer

1999 | Komedie, Fantasy

België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Henri Helman. Met o.a. Mimie Mathy, Elisabeth Vitali, Eva Mazauric, Gabrielle Forest en Yvon Back.

In opdracht van tv-zender Arte lieten enkele filmmakers zich inspireren door de politieke en maatschappelijk verschuivingen die Frankrijk de laatste twintig jaar hebben vormgegeven. In het verhaal van schrijver-regisseur Lifshitz (1968) - die een jaar eerder met Les corps ouverts zijn speelfilmdebuut had gemaakt en later internationaal succes zou hebben met Presque rien - komt de jonge Djamel (Belmadi) in een fabriek in Grenoble terecht. Daar komt hij al gauw in de problemen. (IdH/VPRO Gids)

Quai N[KA15]o 1 : Jeu de massacre

1998 | Misdaad

België​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, François-Régis Marchasson en Ann-Gisel Glass.

In opdracht van tv-zender Arte lieten enkele filmmakers zich inspireren door de politieke en maatschappelijk verschuivingen die Frankrijk de laatste twintig jaar hebben vormgegeven. In het verhaal van schrijver-regisseur Lifshitz (1968) - die een jaar eerder met Les corps ouverts zijn speelfilmdebuut had gemaakt en later internationaal succes zou hebben met Presque rien - komt de jonge Djamel (Belmadi) in een fabriek in Grenoble terecht. Daar komt hij al gauw in de problemen. (IdH/VPRO Gids)

Bonne résistance à la douleur

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Pierre-Erwan Guillaume. Met o.a. Jalil Lespéry, Eric Savin, Zimsky, Alain Rimoux en Blandine Pélissier.

In opdracht van tv-zender Arte lieten enkele filmmakers zich inspireren door de politieke en maatschappelijk verschuivingen die Frankrijk de laatste twintig jaar hebben vormgegeven. In het verhaal van schrijver-regisseur Lifshitz (1968) - die een jaar eerder met Les corps ouverts zijn speelfilmdebuut had gemaakt en later internationaal succes zou hebben met Presque rien - komt de jonge Djamel (Belmadi) in een fabriek in Grenoble terecht. Daar komt hij al gauw in de problemen. (IdH/VPRO Gids)

J'ai horreur de l'amour

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Laurence Ferreira Barbosa. Met o.a. Jeanne Balibar, Jean-Quentin Châtelain, Laurent Lucas, Bruno Lochet en Alexandra London.

In opdracht van tv-zender Arte lieten enkele filmmakers zich inspireren door de politieke en maatschappelijk verschuivingen die Frankrijk de laatste twintig jaar hebben vormgegeven. In het verhaal van schrijver-regisseur Lifshitz (1968) - die een jaar eerder met Les corps ouverts zijn speelfilmdebuut had gemaakt en later internationaal succes zou hebben met Presque rien - komt de jonge Djamel (Belmadi) in een fabriek in Grenoble terecht. Daar komt hij al gauw in de problemen. (IdH/VPRO Gids)

La famille Sapajou

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Elisabeth Rappeneau en Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Robin Renucci, Marie Trintignant, Michel Aumont, Barbara Schulz en Fanny Valette.

In opdracht van tv-zender Arte lieten enkele filmmakers zich inspireren door de politieke en maatschappelijk verschuivingen die Frankrijk de laatste twintig jaar hebben vormgegeven. In het verhaal van schrijver-regisseur Lifshitz (1968) - die een jaar eerder met Les corps ouverts zijn speelfilmdebuut had gemaakt en later internationaal succes zou hebben met Presque rien - komt de jonge Djamel (Belmadi) in een fabriek in Grenoble terecht. Daar komt hij al gauw in de problemen. (IdH/VPRO Gids)

Terres gelées

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Maurice Frydland. Met o.a. Henri Virlogeux, Aladin Reibel, Catherine Wilkening, Véronique Silver en Florence Giorgetti.

Bij een schermutseling tijdens een wegopstropping komt de jonge boer Arnaud Combarieux (Reibel) de mooie Olinka (Wilkening) ter hulp. Het kan natuurlijk niet uitblijven: de twee worden verliefd op elkaar. Probleem is echter dat Olinka in de stad opgegroeid is en dat minitel en computers haar meer zeggen dan koeien en graan. Arnauds moeder Paulette (Giorgetti) is niet erg ingenomen met deze vreemde eend in de bijt. Ze vreest dat deze het hoofd van haar zoon op hol zal doen slaan en dat deze het boerenleven vaarwel zal zeggen. Een weinig interessant Frans boerendrama dat vooral de nostalgische zielen die willen terugkeren naar de periode van kar en paard zal aanspreken. Wie wat met zijn tijd meegaat heeft weinig boodschap aan deze verdediging van de oude waarden. De acteurs geloofden duidelijk ook niet in wat ze moesten brengen en acteren vooral op automatische piloot. Serge Bercanau baseerde zijn scenario op de roman van Georges Coulonges. Prentkaartenfotografie van Jean Monsigny.

Pour une vie ou deux

1995 | Romantiek

Frankrijk 1995. Romantiek van Marc Angelo. Met o.a. Lambert Wilson, Judith Godrèche, Raoul Billerey, Christian Vadim en Luc Thuillier.

De schatrijke chemische ingenieur No[KA3]el Gr[KA1]egorio (Wilson) staat op het punt te trouwen met de mooie Andr[KA1]ea (Broustal). Op weg naar zijn kantoor rijdt hij Mila (Godr[KA2]eche) omver die met haar moto boodschappen doet voor een fotograaf. Ze is niet gewond maar kan een gunstige financi[KA3]ele regeling treffen met No[KA3]el. De foto`s die ze moest wegbrengen zijn echter hopeloos verloren en ze krijgt de bons van haar baas. Weer een zware slag voor het meisje dat juist een einde heeft gemaakt aan haar relatie met G[KA1]erard (Thuillier). Deze wil echter het voogdijschap over hun zesjarig dochtertje Betty (Serre) en grijpt elke gelegenheid te baat om haar in discrediet te brengen. Ten einde raad vraagt Mila de hulp van Noël. Gérard, die haar schuilplaats ontdekt heeft, ontvoert Betty en vlucht met de auto van Noël. Een ontspannende farce die weinig om het lijf heeft en bovendien erg voorspelbaar is. Het puike spel van Wilson en Godrèche maakt de film wel aantrekkelijk, evenals het ontwapenende acteertalent van de kleine Serre. Niets om voor thuis te blijven, maar als je niets anders te doen hebt best vermakelijk. Philippe Setbon, Claude Lerist en Léon Noël baseerden hun scenario op een origineel verhaal van Georges Desmouceaux en Yvan Lopez Garcia. Fotografie is van Jacques Boumendil. Stereo.

Navarro : Fort Navarro

1994 | Misdaad, Familiefilm

Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Nicolas Ribowski. Met o.a. Roger Hanin, Jacques Martial, Christian Rauth, Daniel Rialet en Jean-Claude Caron.

Commissaris Navarro (Hanin) is het nieuwe jaar goed begonnen. Met hulp van ex-collega slaagt hij erin beruchte oplichter Sarkis (gespeeld door bekende Franse chansonnier Gilbert B[KA1]ecaud, onherkenbaar gemaakt) te arresteren. Maar Sarkis` zonen zinnen op wraak en maken plannen om hun vader uit zijn cel te bevrijden. Borelli (Caron), aan de drank verslaafde ex-smeris en vriend van Navarro, doet geslaagde entree in door Tito, Frédérique en Sandra Topin geschreven episode, die opvalt door vrij gewelddadige beelden. Bécaud weet te overtuigen als peetvader der peetvaders die terugkeert uit zijn verbanning in Uruguay. Tito Topin bedacht het personage van Navarro. Aflevering van het seizoen, nummer van 104.

La nage indienne

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Xavier Durringer. Met o.a. Karin Viard, Gerald Laroche, Antoine Chappey, Eric Savin en Sherif Scouri.

Twee kameraden, Max (laroche) en Lockeed (Chappey) gaan met de aantrekkelijke Clara (Viard) van de hoofdstad naar de Alpen in het Z.O., waar een vriend in een botenhuis aan het meer van Annecy werkt, om hun geluk te beproeven. Clara is een stripper die in een peepshow werkte, Max is een stabiele persoonlijkheid en Lockeed is opvliegend van aard. Regisseur Durringer is van huis uit theaterregisseur en de schrijver van toneelstukken, die voor deze film zelf zijn scenario schreef naar zijn eigen roman. Het is een toneelmatige karakterstudie over een ménage à trois, waarin veel gepraat wordt. De spelpresaties zijn heel behoorlijk. Het camerawerk is van Laurent Macheul. De titel slaat op een zwemslag, maar ook op het gebruiken van je koppie om iets te bereiken. Pieker er maar eens over of u de film wilt gaan bekijken...

L'île aux mômes

1994 | Drama, Avonturenfilm, Familiefilm

Frankrijk 1994. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Christophe Malavoy, Philippine Leroy-Beaulieu, Jérémie Semonin, Raoul Billerey en Dimitri Rougeul.

Op de terugweg van een vakantieverblijf in Bretagne kiezen drie kinderen het hazepad. Uitgeput en uitgehongerd verschuilen zij zich in het schip van beeldhouwer Eric (Malavoy). Als hij de verstekelingen vindt, is zijn eerste impuls hen bij de gendarmerie af te zetten. Maar ze kunnen niet meteen terug naar het vasteland en hij gaat zich aan het trio hechten. Eric besluit het drietal nog maar te laten blijven op zijn eilandje in de golf van Morbihan. Intussen zoekt Florence (Leroy-Beaulieu), de begeleidster van de kinderen, naar het drietal. Zou er nog iets moois opbloeien tussen haar en Eric? Een verhaaltje, dat te mooi is om waar te zijn, en dat zich afspeelt tegen fraaie, natuurlijke decors. De film werd in 1992 gedraaid maar werd pas twee jaar later voor het eerst uitgezonden. Het scenario is van Gina Biutti, Bernard Granger, Adder Isker en Caroline Huppert. Het camerawerk is van Robert Alazraki.

Emmène-moi

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Michel Spinosa. Met o.a. Karin Viard, Antoine Basler, Inès De Medeiros, Didier Benureau en Eric Savin.

Sophie (Viard) is teruggekeerd van weggeweest: ze heeft haar man in de steek gelaten en werkt nu in hetzelfde hotel, waar ook haar ex-minnaar Vincent (Basler) een baantje heeft. Hij vond tijdens haar afwezigheid troost op de brede schouder van een vriend. Nu wil Sophie hem weer in haar tentakels nemen. In het hotel werkt ook Anna (De Medeiros), die uit Roemeni[KA3]e komt en diep ongelukkig is, waardoor ze te diep in het glaasje kijkt - Vincent ziet met lede ogen toe hoe ze zich kapot maakt. De debuutfilm van Spinosa wordt gekweld door het zwakke scenario dat hij samen met Gilles Bourdos schreef; het is veel te praterig en bevat een nodeloze subplot (Anna) die nergens toe leidt. Direct na het vlotte begin is de film te cursorisch, waardoor de verveling zou kunnen toeslaan. Het flitsende spel en de radde tong van de aantrekkelijke Viard, goed ondersteund door Basler onder Spinosa's inventieve regie slaagt er echter in het nodige te compenseren voor de gemotiveerde kijker. Het camerawerk van Antoine Roch doet de rest, dat op het filmfestival van Locarno bekroond werd met een speciale, technische prijs.

Le poids du corps

1993 | Drama, Sportfilm

Frankrijk 1993. Drama van Christine François. Met o.a. Gérard Desarthe, Karen Oubraham, Gérard Dauzat, Eric Savin en Marie-Claude Musso.

Oubraham wordt opgezweept door haar vader, Desarthe, die haar koste wat het kost wil zien als kunstschaatskampioen. Hij is blind voor de opofferingen die het meisje zich getroost, zoals dertig uur zware training per week. Ze bereidt zich voor op het juniorenkampioenschap, maar hoe dichter dit in de buurt komt, hoe minder gemotiveerd ze wordt. Ze wordt zwaarder en minder lenig. Gedeeltelijk autobiografische film, waarin François laat zien hoe gevaarlijk de droom kan zijn van een vader die het fysieke en psychische lijden van zijn dochter niet wil zien. Tevens schetst ze een wrang beeld van de wereld van de topsport. Het scenario schreef ze samen met Pierre Guillaume. Matthieu Poirot Delpech bracht het in beeld.

Julie Lescaut : Police des viols

1993 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy en Alexis Desseaux.

De verkrachter-met-het-zwarte-masker slaat voor de vierde maal toe. Deze keer is het slachtoffer een collega van Julie Lescaut (Genest). De vrouwelijke commissaris bijt zich in het onderzoek vast, hoewel haar baas Leturc (Amstutz) haar de zaak wil ontnemen omdat ze er emotioneel teveel bij betrokken zou zijn. De keuze valt op een jonge inspectrice, Isabelle (Denicourt), een arrogante jonge vrouw die flater na flater slaat. Tussen haar en Lescaut botert het helemaal niet. Verder ondekt Lescaut dat zij een spion van de IGPN is die door Pergaud (Babilee) gestuurd is om een oogje in het zeil te houden op de mannelijke leden van het corps. Doordeweekse politiefilm met wat spanning, maar met een voorspelbaar plot, geschreven door Alexis Lecaye. Zoals steeds heeft Lescaut het moeilijk om zichzelf te blijven naast haar mannelijke collega's. Fotografie van Charlie Gaëta.

Julie Lescaut

1991 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1991. Misdaad van Caroline Huppert en Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Angier, Blanchette Brunoy, Eric Prat en Mouss Diouf.

Genest (Julie Lescaut) wordt eindelijk bevorderd tot commissaris van politie in een voorstad, waar veel fabrieken staan en dat voornamelijk bewoond wordt door migranten. Nog voordat ze aan de mensen heeft kunnen wennen, krijgt ze een belangrijke zaak in de schoot geworpen: de ontvoering van een kind. Omdat ze zelf moeder is, is ze vastbesloten de zaak op te lossen. Routineuze politiefilm die echter opvalt omdat hij aandacht besteedt aan de moeilijkheden die de politie ondervindt in een wijk met verschillende culturen. Erg veel schokkends heeft het scenario van Alexis Lecaye en Michèle Letellier, naar een roman van Lecaye niet te bieden. Film uit blik voor massaconsumptie, gefotografeerd door Jean Monsigny.

Imogène dégaine

1991 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Louba Guertchikoff en Pierre Maguelon.

Speciale agente Imog[KA2]ene (Lavanant) wordt aangesteld als lijfwacht van de prins van Baharastrah (Carcos), wiens vader vermoord werd door de sadistische terrorist Lulu le Balafr[KA1]e (Touratier). Deze laatste wil zijn werk nu voltooien door ook de prins te likwideren. Maar dan heeft hij buiten Imogène gerekend. Wie dacht dat deze idiote spionage-serie haar dieptepunt al lang bereikt had, heeft ongetwijfeld deze aflevering nog niet gezien. Domme agenten moeten het opnemen tegen nog dommere moordenaars. Lavanant wist ongetwijfeld niet dat ze zo slecht kon acteren als in deze episode en de andere acteurs doen hun best om haar de loef af te steken. Tijdverspilling, zelfs voor een commerciële zender. Het scenario werd cliché per cliché aan elkaar genaaid door Daniel Goldenberg. Achter de camera werd plaatsgenomen door Jean Monsigny. Het meest huiveringwekkende is het besef dat de reeks hierna nog werd verdergezet.