Yann Dedet

Yann Dedet: regie, cast en montage.
Er zijn 32 films gevonden.

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2002	Le pays du chien qui chante

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1993	François Truffaut : Portraits volés
1990	Outremer
1990	L'homme imaginé
1988	Peaux de vaches
1987	Sous le soleil de Satan
1985	Le Meilleur de la vie
1984	Laisse Béton
1975	Les lolos de Lola

Editor		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2019	Fête de Famille
2018	Continuer
2016	L'économie du couple
2010	Robert Mitchum est mort
2013	Le sens de l'humour
2013	La jalousie
2006	Le sang des fraises
2006	Lady Chatterley
2005	Free Zone
2004	Promised Land
1998	Hanuman
1997	Western
1995	En avoir (ou pas)
1994	Le fils préféré
1991	J'entends plus la guitare
1988	36 Fillette
1987	Sous le soleil de Satan
1985	Police
1983	À nos amours
1980	Loulou
1976	L'argent de poche
1975	L'histoire d'Adèle H.
1973	La nuit américaine
1972	Une belle fille comme moi

Le sang des fraises
Manuel Poirier, 2006

L'homme imaginé
Patricia Bardon, 1990

Fête de Famille

2019 | Komedie, Drama

Frankrijk/België 2019. Komedie van Cédric Kahn. Met o.a. Catherine Deneuve, Emmanuelle Bercot, Vincent Macaigne, Cédric Kahn en Luàna Bajrami.

Een familiereünie ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van de ‘mater familias’ verloopt anders dan verwacht. Andrea (Catherine Deneuve) heeft namelijk geen rekening gehouden met de komst van haar oudste dochter, Claire, die vier jaar eerder met de noorderzon is vertrokken. Ze wordt warm onthaald, maar Claire voelt zich door haar familie tekort gedaan en is vastbesloten te krijgen wat haar toekomt.

Continuer

2018 | Drama

Frankrijk/België 2018. Drama van Joachim Lafosse. Met o.a. Virginie Efira, Kacey Mottet Klein en Diego Martín.

Een van elkaar vervreemde moeder en volwassen zoon gaan op paardentrektocht in Kirgizië om nader tot elkaar te komen. Voor de oplettende kijker suggereert regisseur Lafosse een taboe dat hij niet toont. Interessant, maar dubbelhartig. Net als deze neowestern, die maar niet op haar personages en het landschap durft te vertrouwen: er gebeuren teveel bedachte dingen onderweg. En dan zijn de overgevlogen stuntpaarden ook nog misplaatst: met hun Spaanse rijschooltraining en trucs (liggen op de grond!) halen ze je voortdurend uit de film.

L'économie du couple

2016 | Drama

België/Frankrijk 2016. Drama van Joachim Lafosse. Met o.a. Bérénice Béjo, Cédric Kahn, Marthe Keller en Jade Soentjens.

Het vijftienjarige huwelijk van Marie (Bejo) en Boris (Kahn) is voorbij. Boris heeft in die tijd hun huis regelmatig opgeknapt en wil de helft van wat het nu waard is. Maar zij heeft het huis ooit gekocht en wil hem niet zo veel geven. Intelligent, opmerkzaam en herkenbaar drama, maar zo ingehouden geregisseerd en geacteerd dat echt vuurwerk uitblijft. En de kijker wordt wel heel vaak verteld dat zij uit een rijk en hij uit een arm gezin komt. Evengoed genomineerd voor onder andere vier Magrittes, zeg maar de Waalse Césars.

Robert Mitchum est mort

2010 | Drama

Frankrijk/Noorwegen/België/Polen 2010. Drama van Olivier Babinet en Fred Kihn. Met o.a. Olivier Gourmet, Pablo Nicomedes en Bakary Sangaré.

Olivier Babinet en Fred Kihn’s Robert Mitchum est mort, een roadmovie over een derderangs acteur en zijn manische manager, ademt de invloed van Jim Jarmush, David Lynch en Aki Kaurismäki. De Franse regisseurs creëren een aantal markante figuren en plaatsen die in absurde situaties en troosteloze decors. Het verhaal lijkt ervoor opgeofferd en het geheel wordt doorspekt met zelfreflexiviteit en filmreferenties. Hoewel prachtig gefilmd en goed geacteerd voelen de verschillende elementen geforceerd samengebracht en vormen ze nergens één organisch geheel.

Le sens de l'humour

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Marilyne Canto. Met o.a. Marilyne Canto, Antoine Chappey en Samson Dajczman.

Het pijnlijk waarachtige regiedebuut van Canto, de actrice met de ongewone uitstraling, is de tweede akte van haar met een César bekroonde autobiografische kortfilm Fais de beaux rêves uit 2007. Opnieuw speelt Canto de veertigster Elise, die sinds de plotselinge dood van haar echtgenoot haar tienjarige zoon Léo alleen opvoedt. Over de verhouding van de Louvre-rondleidster met Paul, een geduldige rommelmarkthandelaar die het bovendien uitstekend met Léo kan vinden, hangt echter die ene slagschaduw. Klein, uiterst subtiel juweel over verdaagd verdriet in het Parijs van de gewone mensen.

La jalousie

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Louis Garrel, Anna Mouglalis, Rebecca Convenant en Arlette Langmann.

Iedereen heeft zijn limiet in de liefde, en dat geldt voor alle soorten liefde. Van liefde voor een partner tot liefde voor een ouder. Gearriveerd regisseur Garrel verkent na Les amants réguliers (2005) opnieuw de grenzen van de liefde, met in de hoofdrol zijn zoon Louis - vaste spreekbuis sinds 1989 - als een man die kind en vrouw achterlaat vanwege een andere vrouw. Vader Garrel baseerde het script op zijn vader, die op z'n dertigste het gezin verliet. Een familieonderonsje dus, verfilmd tot een fijnbesnaard drama met dito zwart-wit nouvelle vague-camerawerk.

Le sang des fraises

2006 | Drama

Frankrijk 2006. Drama van Manuel Poirier. Met o.a. Baptiste Caillaud, Cécile Rebboah, Marion Durand en Fanny Cottençon.

Tussen zijn laatste twee mooie bioscoopfilms Chemins de traverse (2004) en La maison (2007) in draaide de Bretonse regisseur Poirier dit kleine tv-drama. Daarin wijkt het 17-jarige, vaderloze internaatkind Victor (Caillaud) voor de zomervakantie uit naar een boerderij in de Périgord om bij de aardbeienoogst te helpen. Hij kruist er het pad van de kinderloze boerenweduwe en twee leeftijdgenotes. Typische warme Poirier-observaties van klein-menselijk drama, ver weg van het grotestadsgejakker. De regisseur verloor zelf op 16-jarige leeftijd zijn vader en werkte lange tijd met achtergestelde kinderen.

Lady Chatterley

2006 | Drama, Romantiek

Frankrijk/België 2006. Drama van Pascale Ferran. Met o.a. Marina Hands, Jean-Louis Coullo'ch, Hippolyte Girardot, Hélène Alexandridis en Hélène Fillières.

Het klassieke verhaal van D.H. Lawrence - over de jonge vrouw van een invalide man die wegkwijnt in een saai huwelijk, maar helemaal opleeft als ze een knappe tuinman leert kennen - werd al meerdere malen verfilmd, met gemengd resultaat. Ferran is de eerste vrouwelijke regisseur die zich aan het verhaal waagt. Ze baseerde zich niet op de uiteindelijk gepubliceerde versie van het boek, maar vond een eerdere, minder grove en meer liefdevolle versie. Perfectioniste Ferran liet haar acteurs lang repeteren, en dat wierp vruchten af: ze kreeg een César, net als haar hoofdrolspeelster.

Free Zone

2005 | Drama

Israël/België/Frankrijk/Spanje 2005. Drama van Amos Gitai. Met o.a. Natalie Portman, Hana Laszlo, Hiam Abbass, Carmen Maura en Makram Khoury.

Het is even doorbijten aan het begin van dit Israëlische drama van de maker van bekroonde films als Kadosh en Kippur. Pas nadat we een kwartier lang onder begeleiding van intense joodse muziek naar een huilende Natalie Portman hebben gekeken, begint het verhaal over een roadtrip van drie vrouwen van verschillende generaties en culturele achtergronden. Gitai eist veel aandacht en geduld van zijn kijkers, maar maakt ontegenzeggelijk dappere artistieke en inhoudelijke keuzes. Laszlo werd in Cannes bekroond voor haar rol als oudere taxichauffeur. De film zelf werd genomineerd voor de Gouden Palm.

Promised Land

2004 | Drama

Israël/Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 2004. Drama van Amos Gitai. Met o.a. Rosamund Pike, Diana Bespechni, Hanna Schygulla, Anne Parillaud en Yussuf Abu-Warda.

'De anti-Pretty Woman', noemt de Israëlische Gitai (Kadosh) dit mensenrechtendrama, en inderdaad, zijn verbeelding van prostitutie bevat niets lichtvoetigs of glamoureus. We volgen een groep Oost-Europese vrouwen die worden verkocht aan een seksclub in Israël. Het bijzonder relevante gegeven is helaas onbeholpen verfilmd, met gekunsteld beverig camerawerk, slechte belichting en een onuitgewerkt scenario. De uitvoerig in beeld gebrachte mishandelingen krijgen hierdoor iets gratuits. Zie voor een effectievere filmstudie over moderne mensenhandel Lukas Moodyssons Lilja 4-ever.

Le pays du chien qui chante

2002 |

Frankrijk 2002. Yann Dedet. Met o.a. Dominique Piard, Gen Shimaoka en Katsuko Nakamura.

Hanuman

1998 | Avonturenfilm, Familiefilm

India/Frankrijk 1998. Avonturenfilm van Fred Fougea. Met o.a. Robert Cavanah, Tabu, Nathalie Auffret, Khalid Tyabji en Sidney Kean.

Natuurdocumentairemaker Fred Fougea liet zich door de Indiase mythe van de aapgod Hanuman inspireren voor zijn eerste fictiefilm. Hanou is een makaak die door de groepsleider verstoten wordt. Prinses-aapje Jeela accepteert Hanou wel. Aan de andere kant van de wereld bevindt zich de mens Tom (Cavanah), die een beeldje van Hanuman herkent van het archeologisch werk van zijn vader. Hij besluit naar India te gaan om illegale verkoop van dit soort artefacten tegen te gaan. Hanou zal Tom nog van pas komen. Hanuman is wellicht niet overal even krachtig in structuur, maar wel fascinerend vol passie voor natuur, mystiek en avontuur.

Western

1997 | Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk 1997. Komedie van Manuel Poirier. Met o.a. Sergi López, Sacha Bourdo, Elisabeth Vitali, Marie Matheron en Basile Siekoua.

Prettige roadmovie over de Spanjaard Paco Cazale (Sergei López), rondreizend vertegenwoordiger van een schoenenfabriek, en de Rus Nino (Sacha Bourdo) die drie weken liftend doorbrengen in Bretagne. Zonder duidelijk verhaallijn kabbelt het verhaal rustig voort met als enig houvast het vinden van een vrouw voor Nino. De gevatte en soms onwerkelijke dialogen maken de film fabelachtig en regisseur Manuel Poirier grossiert in intelligente vondsten zoals de wonderlijke ontmoeting tussen de twee protagonisten. Bekroond met de juryprijs in Cannes.

En avoir (ou pas)

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Laetitia Masson. Met o.a. Sandrine Kiberlain, Arnaud Giovaninetti, Roschdy Zem, Didier Flamand en Claire Denis.

Sympathiek filmdebuut (regie + scenario) van Laetitia Masson. In een tv-interview zei Masson over haar 'portret van de moderne Franse jeugd': Als je een baan hebt, word je op een andere manier verliefd dan wanneer je zonder werk zit; als je arm bent, reageer je vlakker dan met voldoende geld op zak. Nogal logisch dat haar hoofdpersoon de 26-jarige Alice (Sandrine Kiberlain) hevig van streek raakt als ze haar baantje in een Noord-Franse visfabriek kwijtraakt. Verhuizen (naar Lyon) biedt aanvankelijk ook geen soelaas. Haar kersverse vriend Bruno (Arnaud Giovaninetti, de Franse Johnny Depp) is 'maar arbeider', te gecompliceerd bovendien, te arm ook. 'Waarop kunnen we dan nog hopen.´ Maar het is niet allemaal treurnis bij Alice. Ze is per dag minstens 30 seconden gelukkig. Op een mensenleeftijd geeft dat geen onaardige score, stelt ze tevreden vast.

Le fils préféré

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Nicole Garcia. Met o.a. Gérard Lanvin, Jean-Marc Barr, Bernard Giraudeau, Margherita Buy en Roberto Herlitzka.

Jean-Paul (Lanvin) is gescheiden en heeft voldoende tijd om zijn oude zieke vader te bezoeken. Om uit de financiële problemen te komen, de zaken lopen slecht en hij heeft schulden bij de maffia, besluit hij een levensverzekering voor zijn vader af te sluiten. Wanneer vader verdwijnt gaat hij samen met zijn twee totaal verschillende broers naar hem op zoek. Fraai portret van een Frans-Italiaans gezin, met vaste hand geregisseerd en mooi gespeeld door de hoofdrollen. Lanvin hield er in 1995 een César voor beste acteur aan over.

François Truffaut : Portraits volés

1993 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1993. Documentaire van Serge Toubiana en Michel Pascal. Met o.a. Gérard Depardieu, Eva Truffaut, Claude Chabrol, Jean-Louis Richard en Jean Gruault.

Degelijk portret van de grote regisseur Fran[KA10]cois Truffaut (1932-1984) waarin alle aspecten van zijn talent belicht worden. Vanaf zijn jeugd, waarin hij zich voor het medium film ging interesseren tot en met de eerste stappen als assistent en scenarist. Over zijn grote doorbraak met LES 400 COUPS inclusief de apotheose van de prijsuitreiking op het Festival van Cannes en zijn grote bewondering voor Alfred Hitchcock. De film bevat zeldzame opnamen van Truffaut met de Master of Suspense. Ook het verhaal van zijn alter-ego Antoine Doinel, in de films steeds vertolkt door Jean-Pierre Léaud. Tot slot een resem fragmenten uit zijn bekendste films. Het geheel wordt van commentaar voorzien door een hele reeks bekende namen uit de Franse cinema die allen vrienden waren van - of gewerkt hebben met Truffaut. Pure hulde waardoor de film wellicht kritiekloos lijkt. Toubiana en Pascal schreven het scenario en beeldmateriaal werd bijeengeschoten door Maurice Fellous, Jean-Yves Le Mener en Michel Sourioux.

J'entends plus la guitare

1991 | Misdaad, Drama, Erotiek

Frankrijk 1991. Misdaad van Philippe Garrel. Met o.a. Yann Collette, Mireille Perrier, Brigitte Sy, Johanna ter Steege en Benoît Régent.

Gerard heeft een zekere mate van geluk teruggevonden in het gezelschap van zijn geliefde. Ze wonen een tijdje in Positano met een ander echtpaar en keren vervolgens naar Parijs terug, waar Gerard (Regent) zijn tijd doorbrengt met het bespelen van zijn gitaar, het roken van hasjiesj en het bepraten van zijn ex- vriendin, die hem heeft verlaten voor een andere man. Alle films van deze - soms experimentele - regisseur moeten het doen zonder scenario en zijn echte introspectieve röntgenopnamen van zijn personages. Deze keer wordt er een serie contemplatieve sequenties gekoppeld aan een aantal marginale individuën. Het soort film dat de een boeit en de ander irriteert, maar dat in ieder geval zeer persoonlijk te noemen is. Gebruikelijke en tamelijk onbekende maar overtuigende acteurs. Marc Cholodenko schreef mee aan de subtiele en genuanceerde dialogen.

Outremer

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Brigitte Roüan. Met o.a. Brigitte Roüan, Philippe Le Guay, Christian Rullier, Cédric-Emmanuel Kahn en Marianne Basler.

Drie jonge meisjes uit de gegoede burgerij wonen gedurende de jaren 1950-1960 in Algerije. Hun vader houdt veel van hen, ook al is hij streng. Dan duikt de charmante droomprins op, en met hem de bekende opeenvolging van leuke en minder leuke ervaringen. Niet minder dan vier bevriende scenarioschrijvers, overigens eveneens acteurs, hebben deze tamelijk onschuldige en banale film, met uitzondering van enkele tedere scènes, in elkaar geflanst. Een debuutfilm die helaas weinig bijzonders te melden heeft, met een aarzelende regie en acteursbegeleiding.

L'homme imaginé

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Patricia Bardon. Met o.a. Marie Carré, Jacques Spiesser, Hélène Bascoul, Yann Dedet en Paul Blain.

Schets van dag tot dag van de neurose van een jonge vrouw, die een even onmogelijke als ingebeelde liefdesgeschiedenis beleeft. Het gaat in feite om de confrontatie tussen werkelijkheid en droom en er vinden een aantal toevallige soms serieuze, soms minder serieuze ontmoetingen plaats. Beslist geen nieuw thema maar er is wel veel talent vereist om het geloofwaardig te doen zijn. Voor een eerste lange speelfilm heeft de cineaste veel te hoog gegrepen. Zij heeft geen vat op het thema en evenmin op de acteurs. Toch belooft het resultaat wel wat voor de toekomst. Scenario van Patricia Bardon. Camerawerk van Pascal Cauère.

Peaux de vaches

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Patricia Mazuy. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Jean-François Stévenin, Jacques Spiesser, Salomé Stévenin en Laure Duthilleul.

Na een avondje doorhalen steken twee broers de familieboerderij in brand; een oude man komt om. Alleen de oudste broer wordt veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf. Eenmaal vrij, keert hij terug naar de boerderij en treft deze groter en welvarend aan. Zijn jongere broer is gezinshoofd geworden. De film is puntsgewijs opgebouwd. Hij bevat een opeenhoping van waarheidsgetrouwe en belangwekkende kleine details over de personages en het plattelandsleven van alledag, terwijl de gebruikelijke clich[KA1]e`s achterwege zijn gebleven. Het Nauw van Calais vormt de grauwe achtergrond, knap verbeeld in een overheersende, suggestieve kleur. Een intense dramatiek kenmerkt dit temperamentvolle speelfilmdebuut. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Raoul Coutard (wordt niet genoemd op de generiek).

36 Fillette

1988 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1988. Komedie van Catherine Breillat. Met o.a. Etienne Chicot, Delphine Zentout, Jean-François Stévenin, Adrienne Bonnet en Olivier Parnière.

Filmactrice Catherine Breillat heeft zelf haar eigen roman op het witte doek gebracht, hoewel het scenario op naam van Olivier Jacquot staat. Het is volgens goed ingelichte bronnen geschreven door Roger Salloch en haar zelf zonder dat bekend wie hoeveel en wat gedaan heeft. Het gaat natuurlijk (!) om een zo getrouw mogelijke verfilming van het oorspronkelijke werk. Deze deels sarcastische deels nostalgische vertelling is ongetwijfeld grotendeels autobiografisch en is zowel bitter als zoet. Het gaat over een jong meisje van veertien jaar die de nachtclubs afloopt om er uiteindelijk slechts 'vuile streken van volwassenen' van dertig tot veertig jaar mee te maken. Komt wat onevenwichtig over met onnodige uitweidingen en herhalingen maar blijft bekoren wegens het authentieke karakter en de gevoelige en innemende stijl van filmen. De muziek is zeer gevariëerd.

Sous le soleil de Satan

1987 | Drama

Frankrijk 1987. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Gérard Depardieu, Sandrine Bonnaire, Maurice Pialat, Alain Artur en Yann Dedet.

Niet vaak was er tijdens een filmfestival van Cannes zoveel te doen over de toekenning van de Gouden Palm als in 1987, toen Maurice Pialat hem kreeg voor deze loodzware film. De regisseur maakte een obsceen gebaar naar de joelende pers en publiek toen hij de prijs in ontvangst nam. In Sous le soleil de Satan probeert een priester (Depardieu) een jonge vrouw (Bonnaire) te redden die ongetrouwd zwanger een van haar minnaars vermoordt. Een woeste verfilming van de beroemde roman van Georges Bernanos uit 1926, interessant, maar zeker niet voor iedereen.

Police

1985 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1985. Misdaad van Maurice Pialat. Met o.a. Gérard Depardieu, Sophie Marceau, Richard Anconina, Pascale Rocard en Sandrine Bonnaire.

Tijdens de opnamen van Police, het gefragmenteerde verhaal van een harde rechercheur die valt voor een meisje met dubieuze connecties, dreef Pialat (1925-2003) zijn modus operandi op de spits. Er steekt iets buitengewoon pervers in het feit dat de getergde, agressieve sfeer in deze sublieme anti-policier is terug te voeren op Pialats manipulaties, psychopesterijen en woedeuitbarstingen op en buiten de set. Police keert het verwrongen karakter van een moeilijke man naar buiten - en reflecteert tezelfdertijd het wijdverbreide onvermogen tot liefde en communicatie van mensen. De cast brilleert, de sombermooie fotografie is van Luciano Tovoli, coscenariste was Catherine Breillat.

Le Meilleur de la vie

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Renaud Victor. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Jacques Bonnaffé, Jean-Marc Bory, Jenny Clève en Julie Jézéquel.

Véronique en Adrien houden van elkaar. Véronique raakt zwanger en ze trouwen, maar na de geboorte van hun kind ontstaan er grote problemen. Een vriendin raadt Adrien aan om er alleen tussenuit te gaan in Bretagne. Hij komt daar tot de conclusie dat hij van Véronique houdt. Hij zal echter de dood vinden bij een auto-ongeluk. Dit overbodige en banale eind komt de film niet ten goede: lijkt goedkoop en geeft een melodramatisch tintje aan de film. Minder geslaagd dan CE GAMIN-LA vanwege een willekeurige accumulatie van hoogtepunten, en de overrompelende muziek.

Laisse Béton

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Serge Le Perron, Dominique Guerrier en T. Bodin. Met o.a. Julien Gangnet, Khalid Ayadi, Noëlle Ciccodicola, Youcef Rajai en Manuela Gourary.

De film speelt zich af in een armzalige wijk bij de ringweg van Parijs. Brian, dertien jaar, wordt beïnvloed door de slechte gewoonten van zijn Noordafrikaanse vrienden en steelt in grote supermarkten. Uiteindelijk wordt hij opgepakt. De politie chanteert hem en eist zijn medewerking in ruil voor de voorwaardelijke invrijheidstelling van zijn vader, die in de gevangenis zit. Hij geeft zijn Algerijnse vriend aan bij de politie. Het komt tot een gevecht tussen de beide jongens en Brian komt lelijk ten val. Dankzij zijn eigen vaardigheid en de overtuiging van de acteurs is het de producer gelukt alle clichés van een dergelijk verhaal te vermijden en er een fatsoenlijke film te maken.

À nos amours

1983 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1983. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Maurice Pialat, Evelyne Ker, Anne-Sophie Maillé en Dominique Besnehard.

Pialats in Frankrijk bejubelde en meermalen bekroonde filmsucces gaat over 'de eeuwige triestheid' in een Frans doorsnee gezin, nadat de vader zijn vrouw en twee kinderen in de steek liet. Centraal staat de vijftienjarige Suzanne (Bonnaire) die het verstikkende milieu ontvlucht en relaties aangaat met tal van vriendjes. Met een van hen trouwt ze uiteindelijk, niet omdat ze van hem houdt maar omdat die wat aardiger is dan de rest. Alleen met haar vader, gespeeld door Pialat zelf, heeft Suzanne nog een emotionele band.

Loulou

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Isabelle Huppert, Gérard Depardieu, Guy Marchand, Humbert Balsan en Christian Boucher.

'Ik zou zo nog meer films met hem maken, met de ogen dicht,' zei Isabelle Huppert na Loulou over cineast Pialat (1925-2003). Met haar hele hebben en houden was de actrice in het confronterende script van Pialat en co-scenariste Arlette Langmann gedoken. Resultaat: een hyperrealistisch psychodrama over verveelde bourgeoise Nelly die aan haar ziekelijk jaloerse wederhelft (Marchand) ontsnapt met semi-analfabete ex-bajesklant en uitvreter Loulou (Depardieu). Ongemakkelijk schurende cinema van een man voor wie het acteurtje tergen tot de modus operandi behoorde - en die daarmee vaak opmerkelijke resultaten boekte.

L'argent de poche

1976 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1976. Familiefilm van François Truffaut. Met o.a. Nicole Félix, Virginie Thévenet, Géory Desmouceaux, Laura Truffaut en Eva Truffaut.

Kaleidoscopisch overzicht van de belevenissen van een groep kinderen in dezelfde provinciestad, van zuigeling tot en met lagere-schoolleeftijd. Nadruk wordt gelegd op hun onvoorstelbare vindingrijkheid en incasseringsvermogen. Tegen modieuze tendensen in, tevens pleidooi voor het belang van schoolopleiding. Meesterstukje van kinderregie en -observatie, maar nadrukkelijke pretenties.

Les lolos de Lola

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Bernard Dubois. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claudine Vannier, Yann Dedet, Laurence Versano en Serge Marquand.

De eerste, grotendeels autobiografische speelfilm van Bernard Dubois (Léaud als Bernard Dubois en Vannier als zijn vrouw!), waarin eigenlijk de avonturen beschreven worden van COLLINOT TROUSSE-CHEMISES, die vers van het platteland verzeild raakt in het Parijs van de jaren 1970-1980. Ontspannen maar daarom ook versnipperde vertelling met sketches die niet zo goed bij elkaar aansluiten. De merkwaardige personages worden echter met veel ironie en humor afgeschilderd. Het feit dat deze rollen door vrienden worden gespeeld, heeft zowel zijn charmante als zijn zwakke kanten.

L'histoire d'Adèle H.

1975 | Drama, Biografie

Frankrijk 1975. Drama van François Truffaut. Met o.a. Isabelle Adjani, Bruce Robinson, Sylvia Marriott, Joseph Blatchley en Ivry Gitlis.

Adèle (Adjani), de dochter van de schrijver Victor Hugo, is smoorverliefd op de Britse luitenant Albert Pinson (Robinson). Hij beantwoordt haar liefde niet. Toch blijft ze hem achterna reizen, haar obsessie gaat een eigen leven leiden, zelfs als ze hem op straat niet meer herkent. Gebaseerd op de in code geschreven dagboeken van Adèle Hugo, gedragen door intens spel van de jonge Adjani in werkzaam contrast met Truffauts ascetische vormgeving. Adjani kreeg een Oscarnominatie voor haar rol en werd, net als Truffaut, genomineerd voor een César.

La nuit américaine

1973 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk/Italië 1973. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Jacqueline Bisset, Jean-Pierre Léaud, Nathalie Baye, Jean-Pierre Aumont en Valentina Cortese.

In en om de studio's van Nice probeert een filmregisseur (gespeeld door Truffaut zelf) de opnamen van een melodrama tot een goed einde te brengen, ondanks tegenslagen, de temperamenten van de internationale sterbezetting en intriges en conflicten bij de acteurs en technici. Truffaut houdt zijn liefdesverklaring aan zijn vak luchtig met anekdotes en ironische observaties. En passant geeft hij een inkijkje in het productieproces van een speelfilm. Een prachtige rol van Valentina Cortese als een oudere ster die haar tekst niet kan onthouden. Oscar voor beste buitenlandse film.

Une belle fille comme moi

1972 | Komedie, Drama

Frankrijk 1972. Komedie van François Truffaut. Met o.a. Bernadette Lafont, Claude Brasseur, Charles Denner, Guy Marchand en Philippe Léotard.

Buitenbeentje in het oeuvre van Truffaut. Lafont is een mannenverslindster die haar vader een handje heeft geholpen bij diens overlijden en die na haar verblijf in een verbeteringsgesticht op zoek gaat naar nieuwe prooien. Een jonge socioloog redt haar uit die gevangenis door haar onschuld met behulp van opnames van een amateurfilmer te bewijzen, maar belandt er zelf in door haar, terwijl zij carrière gaat maken als gevierd zangeres. Cynisch, erotisch en toch teder. De film werd bij zijn eerste release slecht onthaald, maar is sindsdien uitgegroeid tot een cult-film. Regisseur Truffaut en Jean-Loup Dabadie schreven het scenario naar de roman van Henry Farrell, getiteld Such A Gorgeous Kid Like Me. Pierre- William Glenn deed de fotografie.

imdb: Zoek Yann Dedet op IMDB

name

email

mijn instellingen