Fernanda Montenegro

Rio, I Love You

Brazilië​/​​Verenigde Staten 2014. Komedie van Guillermo Arriaga, Stephan Elliott, Im Sang-soo, Nadine Labaki en Fernando Meirelles. Met o.a. Basil Hoffman, Emily Mortimer, Rodrigo Santoro, Nadine Labaki en Harvey Keitel.

Casa de areia

Brazilië 2005. Drama van Andrucha Waddington. Met o.a. Fernanda Torres, Fernanda Montenegro, Ruy Guerra en Enrique Díaz.

Drama met ingebouwde zandloper van epische proporties. Waddington en scenariste Elena Soarez vertellen hoe, van 1910-1969, drie generaties vrouwen overleven in de desolate duinwoestenij van Maranhão in Noord-Brazilië. De ontzagwekkende coulisse contrasteert én versmelt met het familiedrama en het verstrijken van de decennia. Een maansverduistering, het vijandige klimaat, het alomtegenwoordige zand als perpetuum mobile: in dit 'huis' is de mens nietig. Fantastische widescreenfotografie van Ricardo Della Rosa. Actrices Montenegro en Torres, in het echte leven moeder en dochter, spelen hun (drie)dubbelrollen met overgave.

The Other Side of the Street

Brazilië​/​​Frankrijk 2004. Thriller van Marcos Bernstein. Met o.a. Milene Pizarro, Raul Cortez, Fernanda Montenegro en Laura Cardoso.

Montenegro met haar grote donkere ogen, viel in 1998 internationaal op met haar mooie hoofdrol in Central do Brasil. In het regiedebuut van Bernstein, scenarist van die eerdere film, speelt zij Regina, een gepensioneerde, gescheiden vrouw die haar dagen vult met het bespioneren van haar buurtgenoten. Met een verrekijker meent ze op een dag een moord te ontdekken. De voormalige politieman Camargo, is volgens haar schuldig aan de dood van zijn vrouw. De overeenkomsten met Hitchcocks Rear Window zijn tot hier evident, maar het verhaal gaat verder wanneer Camargo zijn overbuurvrouw mee uit vraagt. Het verhaal zwalkt wat onbeslist heen en weer tussen romance en thriller, maar Montenegro en Cortez zijn prachtig samen. Opmerkelijk is een liefdesscène tussen de acteurs, beiden over de zeventig. Dat zie je niet vaak, onterecht, zo laat hun intensiteit zien.

O Outro Lado Da Rua

Brazilië​/​​Frankrijk 2004. Misdaad van Marcos Bernstein. Met o.a. Fernanda Montenegro, Raul Cortez, Laura Cardoso, Luis Percy en Caio Ramos.

Montenegro met haar grote donkere ogen, viel in 1998 internationaal op met haar mooie hoofdrol in Central do Brasil. In het regiedebuut van Bernstein, scenarist van die eerdere film, speelt zij Regina, een gepensioneerde, gescheiden vrouw die haar dagen vult met het bespioneren van haar buurtgenoten. Met een verrekijker meent ze op een dag een moord te ontdekken. De voormalige politieman Camargo, is volgens haar schuldig aan de dood van zijn vrouw. De overeenkomsten met Hitchcocks Rear Window zijn tot hier evident, maar het verhaal gaat verder wanneer Camargo zijn overbuurvrouw mee uit vraagt. Het verhaal zwalkt wat onbeslist heen en weer tussen romance en thriller, maar Montenegro en Cortez zijn prachtig samen. Opmerkelijk is een liefdesscène tussen de acteurs, beiden over de zeventig. Dat zie je niet vaak, onterecht, zo laat hun intensiteit zien.

O Auto da Compadecida

Brazilië 2001. Komedie van Guel Arraes. Met o.a. Selton Mello, Luis Melo, Mauricio Gonçalves, Fernanda Montenegro en Matheus Nachtergaele.

In Brazilië was deze theaterbewerking, gebaseerd op folkloristische vertellingen, een enorm succes. João en Chicó zijn twee handige jongens die met list en bedrog aan hun armzalige bestaan proberen te ontsnappen. Wanneer João omkomt moet hij zich in het hiernamaals verantwoorden. In deze vrolijke, geestige avonturenfilm valt vooral de in eigen land geliefde Matheus Nachtergaele (Belgische voorouders) op. Oplettende kijkers kennen hem van Cidade de Deus en van het aandoenlijke drama Central do Brasil. De hoofdrolspeelster uit die film, de voor een Oscar genomineerde Fernanda Montenegro, speelt hier de Heilige Maagd die João probeert te overtuigen van zijn goede intenties.

Central do Brasil

Brazilië​/​​Frankrijk 1998. Drama van Walter Salles. Met o.a. Fernanda Montenegro, Vinícius de Oliveira, Marília Pêra, Soia Lira en Othon Bastos.

In zijn openingsbeelden schildert voormalig documentairemaker Salles effectief de ieder-voor-zich wereld waarin zijn verhaal zich afspeelt: rond een trein die zojuist het station van Rio de Janeiro is binnen gekomen ontstaat een adembenemende chaos. In het station schrijft Dora (Montenegro) brieven in opdracht van analfabeten. Maar ze posten doet ze niet. Op een dag wordt ze geconfronteerd met het harde bestaan van de 9-jarige Josué (De Oliveira), die juist zijn moeder heeft verloren en op zoek wil naar zijn vader. Mooi spel van zowel de Braziliaanse tv-vedette Montenegro, die werd genomineerd voor een Oscar, als de jonge, ontwapenende De Oliveira.

A hora da estrela

Brazilië 1985. Drama van Suzana Amaral. Met o.a. Marcelia Cartaxo, Jose Dumont, Tamara Taxman en Fernanda Montenegro.

Het verhaal van een naïef maagdelijk plattelandsmeisje, dat deel wil uitmaken van het stadsleven. Eerste speelfilm van deze duidelijk feministische en weinig originele regisseuse. Middelmatig.

Eles não usam black-tie

Brazilië 1981. Drama van Leon Hirszman. Met o.a. Fernanda Montenegro, Carlos Alberto Ricelli, Gianfrancesco Guarnieri en Bete Mendes.

Sterk, diep-menselijk drama dat een scherp beeld geeft van het alom zich voordoende, kennelijk nooit uit te bannen generatieconflict. Een strijd in een gezin staat centraal en hun sterk afwijkende opvattingen komen goed uit de verf. Ricelli, die we hier zien debuteren in heel opmerkelijke spel-scènes, speelt een jongeman die probeert te kiezen tussen zijn koppige vader, die altijd probeert alles en iedereen bij elkaar te houden en zijn eigen ideeën over wat wel en niet eerlijk is. Bovendien wil hij zelf een gezin stichten. Het verhaal komt wat plotseling tot een einde, maar het is een prima drama, wat velen zal aanspreken. Een verfilmd toneelstuk naar het werk van Gianfrancesco Guarnieri.

A falecida

Brazilië 1965. Drama van León Hirszman. Met o.a. Fernanda Montenegro, Ivá Candido, Paulo Gracindo en Nelson Xavier.

De relatie van een stel begint in zijn voegen te kraken door hun geborneerdheid: hij houdt overdreven veel van voetbal en zij is zo bang voor de dood dat ze, geobsedeerd door het idee van een luxe begrafenis, geleidelijk in extreme vormen van de mystiek verzeild raakt, waardoor ze haar eigen ondergang bewerkstelligt.