Denise Chalem

Nés de la mère du monde

Frankrijk 2003. Drama van Denise Chalem. Met o.a. Irène Jacob, Marthe Villalonga, Michel Aumont, Danièle Lebrun en Jérôme Kircher.

Scènes de crimes

Frankrijk 2000. Misdaad van Frédéric Schoendoerffer. Met o.a. Charles Berling, André Dussollier, Ludovic Schoendorffer, Pierre Mottet en Eva Darlan.

De sfeer waarin Fabian (Berling) en Gomez (Dussolier) een seriemoordenaar zoeken is niet alleen morbide maar ook cynisch. Het lijkt erop dat de hele wereld pervers en duister is, dus welk heil moeten we verwachten van twee rechercheurs, die het zelf al niet zo nauw nemen met de moraal en niet eens de weg kunnen vinden? In zijn debuut zet Schoendoerffer een beklemmende atmosfeer neer, waarin Frankrijks moderne grootheden Berling (Les destinées sentimentales) en Dussolier (On connaît la chanson) zich met gemak begeven. (IdH/VPRO Gids)

Lisa

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​België 2000. Drama van Pierre Grimblat. Met o.a. Jeanne Moreau, Benoît Magimel, Marion Cotillard, Sagamore Stévenin en Michel Jonasz.

De sfeer waarin Fabian (Berling) en Gomez (Dussolier) een seriemoordenaar zoeken is niet alleen morbide maar ook cynisch. Het lijkt erop dat de hele wereld pervers en duister is, dus welk heil moeten we verwachten van twee rechercheurs, die het zelf al niet zo nauw nemen met de moraal en niet eens de weg kunnen vinden? In zijn debuut zet Schoendoerffer een beklemmende atmosfeer neer, waarin Frankrijks moderne grootheden Berling (Les destinées sentimentales) en Dussolier (On connaît la chanson) zich met gemak begeven. (IdH/VPRO Gids)

Ça commence à bien faire !

België​/​​Frankrijk 1998. Komedie van Patrick Volson. Met o.a. Marie Pacôme, Julien Guiomar, Patrick Fierry, Zinedine Soualem en Pascal Elso.

De sfeer waarin Fabian (Berling) en Gomez (Dussolier) een seriemoordenaar zoeken is niet alleen morbide maar ook cynisch. Het lijkt erop dat de hele wereld pervers en duister is, dus welk heil moeten we verwachten van twee rechercheurs, die het zelf al niet zo nauw nemen met de moraal en niet eens de weg kunnen vinden? In zijn debuut zet Schoendoerffer een beklemmende atmosfeer neer, waarin Frankrijks moderne grootheden Berling (Les destinées sentimentales) en Dussolier (On connaît la chanson) zich met gemak begeven. (IdH/VPRO Gids)

Attends-moi

Frankrijk​/​​Portugal 1996. Drama van François Luciani. Met o.a. Maria de Medeiros, Alain Bashung, Christophe Odent, Florence Viala en Catherine Ferran.

De sfeer waarin Fabian (Berling) en Gomez (Dussolier) een seriemoordenaar zoeken is niet alleen morbide maar ook cynisch. Het lijkt erop dat de hele wereld pervers en duister is, dus welk heil moeten we verwachten van twee rechercheurs, die het zelf al niet zo nauw nemen met de moraal en niet eens de weg kunnen vinden? In zijn debuut zet Schoendoerffer een beklemmende atmosfeer neer, waarin Frankrijks moderne grootheden Berling (Les destinées sentimentales) en Dussolier (On connaît la chanson) zich met gemak begeven. (IdH/VPRO Gids)

Total Eclipse

Frankrijk​/​​België​/​​Verenigd Koninkrijk 1995. Drama van Agnieszka Holland. Met o.a. Leonardo DiCaprio, David Thewlis, Romane Bohringer, Dominique Blanc en Felicie Pasotti Cabarbaye.

Arthur Rimbaud en Paul Verlaine, twee wereldberoemde dichters die een hartstochtelijke relatie hadden; daarover gaat Total eclipse. Grote nadelen van de film zijn: 1) Zo Frans als het koppel was, zo on-Frans zijn DiCaprio en Thewlis, die in het Engels te weinig gedichten reciteren; 2) ze spelen totaal onsympathieke personages waardoor 3) weinig van het drama tot kijken afdwingt behalve de beroemde dichtersnamen. Maar aan de andere kant: 1) veel mensen kijken graag naar DiCaprio, die op zich goed speelt; 2) regisseuse Holland (Europa, Europa) is duidelijk gepassioneerd over het onderwerp, wat te begrijpen is, want 3) Rimbaud was een uniek figuur. (IdH/VPRO Gids)

Éclats de famille

Frankrijk 1994. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Emmanuelle Riva, Yves Robert, Etienne Chicot en Denise Chalem.

Daar de huur steeds maar weer hoger wordt dreigt de zeventig- jarige Riva uit haar appartement gezet te worden. Er zit voor haar niets anders op dan werk te zoeken om tegemoet te komen aan de stijgende eisen van haar huisbaas. Voor een vrouw van haar leeftijd is dat zeker niet eenvoudig. Een job als kinderoppas lijkt haar best geschikt, maar de familie waar ze zich gaat aanbieden was eigenlijk op zoek naar een koppel. Geen probleem voor haar. Lichte komedie met sociale ondertoon. Het is een lust om doorwinterde acteurs aan het werk te zien als Riva en Robert, zelfs al is dit in een niet bijster sterk scenario als dit van Grousset, Stéphane Giusti en Bruno Déga, waaruit veel meer te halen was dan er in de film zit. Yves Dahan stond achter de camera.

Le fils du cordonnier

Frankrijk 1994. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Roland Blanche, Michèle Gleizer, Andrzej Seweryn, Robinson Stévenin en Marina Golovine.

Stévenin wordt in de jaren 1920 geboren als zevende kind van schoenmaker Seweryn. Als zijn vrouw weer zwanger wordt, ziet hij zich genoodzaakt het kind onder te brengen bij de nonnen, want ondanks zijn inspanningen kan hij al die monden niet voeden. Op zijn twaalfde komt de jongen terecht op de boerderij van Blanche en Gleizer, waar hij hard moet werken voor kost en inwoning. Hij is bijzonder intelligent en om hem de kans te geven te studeren, laat Seweryn een dochter in diens plaats op het land werken. Ouderwetse familiekroniek, die zich afspeelt tussen de twee wereldoorlogen in een Bretons dorpje. Bij de acteurs vallen vooral Seweryn en de kleine Stévenin op, die het uiterste weten te halen uit het veel te lange, middelmatige scenario van regisseur Baslé. Charlie Gaëta stond achter de camera. Bestaat uit drie delen.

Un, deux, trois soleil

Frankrijk 1993. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Anouk Grinberg, Myriam Boyer, Olivier Martinez, Marcello Mastroianni en Jean-Michel Noirey.

Regisseur en scenarist Bertrand Blier (Merci la vie) filmde in de straten van multiraciaal Marseille een surreële schets van het innerlijk behang van tiener Victorine (Grinberg) met wijlen Mastroianni als sympathieke vader. Grinberg haalde alles uit de kast om schijnbaar leeftijdsloos haar bevindingen met liefde, seks en dood te verbeelden. Bliers experimentele werk werd rijkelijk bekroond met vele Europese filmprijzen waaronder de Grand Prize of the European Academy in Venetië. De Algerijnse raï-goeroe Khaled kreeg een César en, eveneens in Venetië, een Gouden Osella voor zijn originele filmmuziek

Maigret et les témoins récalcitrants

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Michel Sibra. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Claude Frissung, Eric Prat, Marc Duret en Denise Chalem.

De directeur van een verouderde en niet erg rendabele koekjesfabriek wordt vermoord aangetroffen op zijn kamer in het pension van de familie Ivry. Commissaris Maigret (Cremer) wordt maar koeltjes ontvangen door Armand (Pajot), de broer van het slachtoffer. In het huis heerst een vreemde, haast irreële sfeer. Niemand houdt zich met het stoffelijke overschot bezig, iedereen houdt zijn mond en gedraagt zich verdacht defensief. Aanvankelijk wijst een en ander erop dat diefstal de oorzaak van de misdaad zou zijn. Maigret komt er uiteindelijk achter wie er belang bij had om een bijna failliete oude baas te bestelen. Naar het gelijknamige, niet eerder verfilmde boek van Georges Simenon uit 1959. Het scenario is van Christian Rullier, die ook de dialogen schreef en regisseur Sibra.

Les merisiers

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Drama van Pierre Lary. Met o.a. Annie Girardot, Françoise Christophe, Denise Chalem, Julien Cesbron en Victor Garrivier.

Kort nadat haar man bij een vliegtuigongeluk om het leven is gekomen, keert Christophe, na een jarenlang verblijf in het buitenland, samen met haar dochter Chalem en kleinzoon Cesbron terug naar het landgoed Les Merisiers. In de buurt woont verscholen in het bos, Girardot, eens de grote liefde van haar man. Tussen hen beiden ontstaat een gespannen verhouding, maar in Cesbron zien ze een soort reïncarnatie van de overleden geliefde die hen duidelijk lijkt te willen maken dat liefde sterker is dan de dood. Een ode aan de liefde gekoppeld aan een psychologisch portret van twee individualistische vrouwen, eerder oppervlakkig beschreven door Pierre Pauquet en Lary in een mierzoet scenario, naar een verhaal van Bernard Grangier. Het geheel wordt gedeeltelijk gered door de schitterende vertolkingen van Girardot en Christophe. Fotografie was in handen van Guillaume Schiffman.

Léon Morin, prêtre

Frankrijk 1991. Oorlogsfilm van Pierre Boutron. Met o.a. Nicole Garcia, Robin Renucci, Denise Chalem, Nada Strancar en Brigitte Roüan.

In de Noord-Argentijnse Paraná-delta, een labyrint van eilandjes en riviertjes, verloopt het leven traditioneel en zonder opvallende gebeurtenissen. Tussen deze wereld en het vasteland betstaat slechts één link: het passagiersschip La León. De jonge Álvaro valt in deze volstrekt geïsoleerde wereld nogal uit de toon - hij geeft weinig om zijn vissersboot, houdt van boeken en valt niet op vrouwen. Vanwege zijn homoseksualiteit heeft Álvaro veel te verduren van de ruige en onverdraagzame El Turu, schipper van La León. El Turu, die zichzelf als de leider van deze wereld beschouwt, is ervan overtuigd dat Álvaro een bedreiging vormt voor de goede zeden van de bewoners van de delta. Op steeds brutere wijze intimideert hij Álvaro

La maison vide

Frankrijk 1991. Oorlogsfilm van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Joachim Lombard, Serge Merlin, Isabelle Carré, Stanislas Carré de Malberg en Denise Chalem.

1942: de Franse provincie tijdens de bezetting. In een katholieke kostschool zweren twee jongens elkaar vriendschap en trouw. De eerste raakt zeer nauw betrokken bij een 'noodlottig ongeval' met een Duitse militair en wordt afgevoerd. Wanhopig besluit zijn vriend voortaan de gele jodenster te dragen. Hij is immers joods en wordt beschermd door de rector van het internaat. Ternauwernood wordt hij gered door een man die hem meeneemt naar een weeshuis in de Lot-streek. Zonder de roman van Claude Gutman gelezen te hebben, lijkt deze tv-produktie qua scenario een slappe kopie van AU REVOIR LES ENFANTS van Louis Malle. Het enige verschil is dat de kinderen gewoon pubers geworden zijn. Zeer zorgvuldig opgenomen en gespeeld, maar meer een uiting van toewijding dan van inspiratie. Leuke jonge acteurs.

Les jupons de la révolution - Marat

Frankrijk 1987. Historische film van Monique Annaud. Met o.a. Richard Bohringer, Marie Trintignant, François Négret, Wladimir Yordanoff en Sylvie Granotier.

De eerste aflevering van de tv-serie over de pikante kantjes van de Franse Revolutie. Historisch zijn de feiten niet altijd even juist, maar ze belichten het heel aardig, zodat het ook na de viering van de Twee Honderd Jaar nog heel genietbaar is. Deze aflevering gaat over Marat, de Jacobijnse schrijver van eenvoudige afkomst, ten tijde van de bestorming van de Bastille. Ondanks zijn radikale instelling, verloor hij nimmer oog voor de aangename kanten van het leven. Hij leefde van 1743 tot 1793. Ook bekend als MARAT.

L'homme qui amait deux femmes

Frankrijk 1983. Erotiek van Philippe Defrance. Met o.a. François Marthouret, Anna Prucnal, Denise Chalem, Louis Samier en Robin Renucci.

De liefdesavonturen van een man die op drie vrouwen tegelijk verliefd is, en niet kan en zelfs niet wil kiezen, want hij zou niet weten wie. Met alle bijbehorende moeilijkheden en tragikomische situaties, maar het loopt goed af want 'Laten we met z'n drieën een appartement delen!' Geen scenario en net zoveel dialogen als in de films van Eric Rohmer, maar met een minder constante trefzekerheid. De kijker aarzelt erover met wie van de sympathieke en zonderlinge personages zich te identificeren, die min of meer consequent zijn neergezet. Gedeeltelijk geslaagd.

Machinations

Frankrijk 1982. Thriller van Bruno Gantillon. Met o.a. Tchéky Karyo, Rüdiger Vogler, Bernard-Pierre Donnadieu en Denise Chalem.

Een hooggeleerd wetenschapper komt erachter dat zijn arbeid en scheppingen voor een multinationale onderneming militaire doeleinden dienen. Dit brengt hij naar buiten door een geruchtmakend artikel in een groot weekblad te schrijven; hij wordt ontslagen. Maar daarmee komt er geen einde aan alle ellende. Bruno Gantillon - overigens een achtenswaardig filmregisseur - heeft met een zekere gave voor vondsten een beetje om dit gegeven heen gefantaseerd, terwijl hij uitmuntende acteurs tot zijn beschikking had.

T'es grand et puis t'oublies

België​/​​Frankrijk 1981. Drama van Serge Moati. Met o.a. David Benassayag, Romain Bouteille, Elizabeth Wiener, Raymond Bussières en Denise Chalem.

Juli 1965. Het tien-jarige in Frankrijk wonende Tunesische weesjongetje Henri (Benassayag) is erg ongelukkig. Zijn zuster stuurt hem voor een maand naar een vakantiekamp. Aanvankelijk krijgt hij weinig contact met de andere kinderen. Om toch maar aanvaard te worden en beschaamd over het feit dat hij een wees is, speldt hij zijn kameraden op de mouw dat hij het zoontje is van de bekende wielrenner Raymond Poulidor. Maar mede door deze leugen zal de kloof tussen hem en de andere kinderen nog groter worden. Gevoelig drama over de angsten en zorgen van een weeskind dat zich uitgesloten voelt uit de gemeenschap. De jonge Benassayag torst op bewonderingswaardige wijze de zware hoofdrol op zijn frele schouders. De opgeroepen emoties komen levensecht over en de dialogen tussen de kinderen klinken zeer realistisch. Heel wat kinderen zullen hun eigen angst herkennen in de belevenissen van Henri. Het scenario is van regisseur Moati zelf. Achter de camera nam Girard de Battista plaats.