Henri-Jacques Huet: cast.
Er zijn 18 films gevonden.

Dressage

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Pierre B. Reinhard. Met o.a. Véronique Caranzaro, Cornelia Wilms, Patrick Guillemin, Henri-Jacques Huet en Sylvie Novak.

Een ongeloofwaardig scenario over twee jonge ontvangsters van belastingen die kinderen van rijke extreem-rechtse politici inwijden in zeer perverse pleziertjes en zo de reputatie van de vaders ru[KA3]ineren. Het idee is interessant (de waarden van de reactionaire bourgeoisie vernietigen door seksuele afwijkingen) maar dit wordt snel verlaten ten voordele van een paar striptease-scènes die overigens zeer onschuldig en op een vermoeiende, slappe manier en zonder overtuiging verfilmd zijn.

Les Malheurs d'Octavie

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Roland Urban. Met o.a. Roger Carel, Jacqueline Jefford, Jacques Monod, Florence Blot en Jacques Legras.

Potsierlijke verwikkelingen rond spionage en geheim-agenten van de ambassade van de Volksrepubliek Goulachistan in Frankrijk. Een dergelijk thema had een geschikte basis kunnen zijn voor een goede komedie maar alles valt in het water, de regie is slecht, de clichés stapelen zich op en de grappen zijn niet bepaald subtiel. Een erbarmelijk produkt.

Madame Claude 2

1981 | Erotiek, Drama

Frankrijk 1981. Erotiek van François Mimet en Francois Mimet. Met o.a. Alexandra Stewart, Bernard Fresson, Kim Harlow, Dirke Altevogt en Lena Karlsson.

De callgirls van Madame Claude worden overal ter wereld uitgezonden waar zich maar rijke en machtige client[KA2]ele bevindt. Een nieuwsgierige journalist en een dreigend schandaal binnen de Franse regering brengen het voortbestaan van de onderneming in gevaar en zelfs het leven van Madame zelf, maar uiteindelijk worden alle onthullingen in de doofpot gestopt. Deze officieuze [KL]remake[KLE] (niet zozeer een vervolg) van de eerdere succesfilm is een wezenloos prentenboek, dat de 'girls' minder in actie dan wel in 'pikante' poses laat zien. De thrillerelementen zijn zo mogelijk nog spanningslozer en de acteurs doen niet eens moeite hun desinteresse te verbergen.

Beau-père

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Patrick Dewaere, Ariel Besse, Maurice Ronet, Nathalie Baye en Geneviève Mnich.

Na het verongelukken van zijn vriendin blijft een barpianist achter met de 14-jarige dochter van zijn vriendin, die hem verkiest boven haar echte vader, omdat ze hem - op grond van zijn relatie met haar moeder - de aangewezen man vindt om haar in de liefde in te wijden. Ondanks afweer en aarzelingen blijkt hij niet bestand tegen haar logica, tot zijn verliefdheid op een collega-musicienne de situatie ogenschijnlijk weer normaliseert. Deze psychologische komedie wordt door het gevoelige acteren van Dewaere en het natuurlijke spel van de jeugdige Besse, boven het niveau van enkel scabreuze situaties uitgetild, waarbij Blier zijn briljante scenario vorm geeft door een werkzame afstandelijkheid.

Je vais craquer

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van François Leterrier en François Letterier. Met o.a. Christian Clavier, Nathalie Baye, Maureen Kerwin, Marc Porel en Anémone.

Een geslaagde marketing-specialist en huisvader heeft literaire ambities die worden aangewakkerd door een ontmoeting met een oude vriend die inmiddels filmacteur is. Hij stort zich gretig in het artistieke 'wereldje', maar incasseert de ene afgang na de andere, terwijl er van zijn roman ook niets terecht komt. Cartoonist Gérard Lauzier die kunstluizen en salonrevolutionairen tot doelwit kiest, bedacht het effectief, venijnig scenario dat meer aansluit bij de Italiaanse dan bij de Franse satire-traditie. De regie is al te vlak, maar niet storend, ook niet voor het animo van de acteurs.

Extérieur, nuit

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Jacques Bral. Met o.a. Christine Boisson, André Dussollier, Gérard Lanvin, Jean-Pierre Sentier en Henri-Jacques Huet.

Drie dolende zielen in nachtelijk Parijs. Léo (Lanvin) is een jazzmusicus zonder geld die bij zijn vriend Bony (Dussollier) intrekt, een schrijver met gebrek aan inspiratie die het financieel minstens even zwaar heeft. Op een avond ontmoet Léo taxichauffeuse Cora (Boisson) met wie hij een liefdesrelatie begint die het leven van alle drie zal veranderen. Scenarist-regisseur Bral zorgt voor een mooie sfeer in de donkere straten van de lichtstad en maakt daarvoor goed gebruik van de jazzy score van Karl-Heinz Schäfer.

New Generation

1978 | Drama, Muziek

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Pierre Lowf Le Goff. Met o.a. Jeff Manzetti, Eric Rawson, Lolly Serres, Henri-Jacques Huet en Fernand Legros.

Lolly, een meisje dat het koste wat kost wil maken in de showbusiness, laat haar vriend Jeff in de steek om in Parijs haar geluk te gaan beproeven. Ze wordt misbruikt door een impresario maar zal, herenigd met Jeff, toch een vedette worden. Maar het leven van een vedette is harder dan Lolly dacht, en ze krijgt een depressie. Een ridicule Franse kruising tussen SATURDAY NIGHT FEVER en REBEL WITHOUT A CAUSE, zonder de minste filmische verbeelding in elkaar geflanst en met de dramatische uitwerking van een natte theedoek.

Peur sur la ville

1975 | Misdaad, Actiefilm, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1975. Misdaad van Henri Verneuil. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Charles Denner, Lea Massari, Adalberto Maria Merli en Rosy Varte.

In Parijs is een seriemoordenaar actief die het op vrouwen heeft voorzien. Inspecteur Jean Letellier bijt zich vast in de zaak. En hoe. Het verhaal mag weinig verrassends te bieden hebben, regisseur Verneuil zorgt voor stevig vermaak met fraai actiewerk. Belmondo, op dat moment een zeer populaire ster, liet zich erop voorstaan zijn stunts zelf te doen, en die zijn spectaculair. De acteur klautert over het dak van Galeries Lafayette, springt door glazen daken, hangt aan balkonhekjes en komt terecht in een achtervolging bovenop een rijdende metro. Heerlijke film.

César et Rosalie

1972 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1972. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Yves Montand, Sami Frey, Umberto Orsini en Bernard LeCocq.

Romy Schneider speelt een sterke vrouw, die niet kan kiezen tussen twee mannen, ook niet wíl kiezen, en liever beiden verlaat, of - vanuit de optiek van de mannen - min of meer ongewild wordt buitengesloten. De mannen in kwestie worden na een periode van rivaliteit vette maatjes. Dus wat heb je als vrouw dan nog bij die twee te zoeken? Romy Schneider en Yves Montand waren na de opnames van César et Rosalie dik tevreden. Ze konden zichzelf kwijt in het verhaal, moesten vooral zichzelf spelen en werden daarbij krachtig gecoacht door acteursregisseur pur sang Sautet.

Le viager

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Michel Galabru, Jean-Pierre Barras, Rosy Varte en Claude Brasseur.

Een familie koopt het huis van een bejaarde tegen lijfrente in de veronderstelling dat hij binnen enkele jaren gestorven zal zijn. In plaats daarvan gaat het met iedereen vervolgens economisch steeds slechter, terwijl de oude baas steeds vitaler wordt. Een simpel gegeven werd met rake situatiehumor en leuke spelprestaties een pittige komedie waaraan Asterix- auteur René Goscinny ook meeschreef. Een fraaie rol van Serrault als uitgekookte grijsaard, ondanks de weinig overtuigende bejaardengrime. Het scenario is van regisseur Tchernia en René Goscinny. Het camerawerk is van Jean Tournier.

Slogan

1969 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1969. Drama van Pierre Grimblat. Met o.a. Serge Gainsbourg, Jane Birkin, Andréa Parisy, Daniel Gélin en Henri-Jacques Huet.

Een getrouwde reclamefilmer wordt verliefd op een jonge Britse en wil een autobiografische speelfilm over hun liefde maken. Al spoedig ontdekt hij echter de trouweloze aard van zijn vlam en hij troost zich met alle prijzen voor zijn commercials. Deze satire op reclame-film-wereld is de achtergrond voor een weinig onderhoudende love story die Birkin in de Franse cinema en bij tegenspeler Gainsbourg introduceerde. Hoewel de werkelijkheid de fictie volgde maakt dat hun samenspel niet overtuigender.

Le Corps de Diane

1968 | Drama

Frankrijk​/​​Tsjechoslowakije 1968. Drama van Jean-Louis Richard. Met o.a. Jeanne Moreau, Charles Denner, Elizabeth Wiener, Joëlle Latour en Henri-Jacques Huet.

Architect leert in Praag theaterdecoratrice kennen op wie hij verliefd wordt. Na hun huwelijk ontwikkelt hij ziekelijke jaloezie waarvoor zij ook wel aanleiding geeft. Moreau - geregisseerd door ex-echtgenoot - en Denner doen hun best, maar rollen en scenario zijn erg zwak geschreven.

OSS 117 se déchaîne

1962 | Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1962. Actiefilm van André Hunebelle. Met o.a. Kerwin Mathews, Irina Demich, Nadine Sanders, Henri-Jacques Huet en Roger Dutoit.

Gangsters hebben zich meester gemaakt van een militaire uitvinding waarmee de beweging van duikboten is te registreren. De verovering of sabotage van het apparaat mislukt, tot OSS 117 in actie komt. Het succes van de James Bond-serie inspireerde de Fransen tot een eigen reeks naar de romans van Jean Bruce, met een Hollywood B-acteur in de hoofdrol voor de export. De avonturen zijn met een geroutineerde vaart in beeld gebracht, maar de knipoog of fantasie om een aantal nadrukkelijke harde scènes te relativeren ontbreekt.

Jusqu'à plus soif

1962 | Drama

Frankrijk 1962. Drama van Maurice Labro. Met o.a. Juliette Mayniel, Pierre Michael, Bernadette Lafont, Henri-Jacques Huet en René Dary.

Een nieuwe dorpsonderwijzeres in Normandië maakt zich onmogelijk door haar verwantschap met een inspecteur die clandestiene drankstokerij in die streek bestrijdt. Als ze merkt dat ook haar leerlingen hun koffie met een 'drupje' aanlengen, komt ze in actie, maar wordt als tegenmaatregel tegen haar wil dronken gevoerd. Het economisch belang van de wijnindustrie maakte alcoholisme voor de Franse film een taboe-onderwerp. De moed van de keuze van het onderwerp wordt teniet gedaan door de al te gezochte uitwerking van het verhaal. Goed spel.

Et Satan conduit le bal

1962 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1962. Drama van Grisha Dabat. Met o.a. Françoise Brion, Catherine Deneuve, Bernadette Lafont, Jacques Perrin en Henri-Jacques Huet.

De prille liefde van een jong stel dreigt verziekt te worden door het cynisme en de partnerwisseling van libertijnse, andere paren in de filmwereld. Door Roger Vadim geschreven en geproduceerde film moest Deneuve lanceren als 'nieuwe Bardot', maar ondanks de aan ET DIEU CREA LA FEMME ontleende identieke ontkledingsscènes en situaties blijft Deneuve nergens tegenover het raffinement van Brion en de spontaniteit van Lafont in overigens net zo wezenloze rollen. De debutant Dabat kon met het holle scenario geen kant meer op en heeft nooit meer een film gemaakt.

Conduite à gauche

1961 | Komedie, Drama

Frankrijk 1961. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Dany Robin, Marcel Amont, Henri-Jacques Huet, Guy Tréjean en Noël Roquevert.

Als een vrouw haar man wil verlaten, krijgt ze een ernstig auto-ongeval. In het ziekenhuis herinnert de echtgenoot zich zijn slippertje en haar tegenmanoeuvre met zijn zakenpartner die hiertoe geleid hebben. Deze magere en soms overmatig sentimentele komedie heeft zó weinig plot dat een aantal droomscènes de film op lengte moeten brengen. Hoewel deze overbodig zijn leveren ze nog de aardigste momenten op. Robin en zanger Amont geven hun rollen meer charme dan die verdienen.

À bout de souffle

1960 | Misdaad, Romantiek, Film noir, Experimenteel, Thriller, Drama

Frankrijk 1960. Misdaad van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean Seberg, Jean-Paul Belmondo, Henri-Jacques Huet, Jean-Pierre Melville en Liliane Robin.

De destijds 26-jarige Belmondo is een nonchalant koelbloedige autodief die Parijs onveilig maakt en intussen een relatie aangaat met de amorele Patricia (Seberg). Beelden van een vluchtende Belmondo - waggelend, struikelend, gewond en met z'n arm op de rug - levert een onvergetelijke scène op. En er zijn er meer. Godards debuutfilm, zo ongeveer de opmaat van de nouvelle vague, liet decennia later nog volop zijn invloed gelden. Jim McBride maakte in 1983 een (zwakke) Amerikaanse variant, nu met Richard Gere en Valérie Kaprisky in de hoofdrollen.

Le petit soldat

1960 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1960. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Michel Subor, Anna Karina, Henri-Jacques Huet, Paul Beauvais en László Szabó.

Een jonge geheim-agent werkt tijdens de Algerijnse oorlog voor FLN in Gen[KA2]eve en krijgt opdracht een radiocommentator te doden. Een aarzeling laadt de verdenking van verraad op hem en hij wordt gemarteld. Als een bekentenis uitblijft, wordt zijn vriendin (die ook voor FLN blijkt te werken) eveneens gemarteld en sterft. De klinische martelscènes werden door de politieke censuur aangegrepen om vertoning van de film tegen te houden. Bij de jaren vertraagde première was de actualiteit verloren gegaan van deze tweede Godard-film die ook formeel en dramatisch niet tot zijn beste behoort. Debuut van Karina tegenover de al te onzekere hoofdrol van Subor.