Christian Chevreuse: regie en cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Rembrandt

1999 | Biografie, Historische film, Drama

Nederland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1999. Biografie van Charles Matton. Met o.a. Klaus Maria Brandauer, Romane Bohringer, Jean Rochefort, Johanna ter Steege en Caroline van Houten.

Rembrandt Harmensz van Rijn (Brandauer) leefde van 1609 tot 1669. Hij stierf in grote armoede nadat hij in 1656 insolvent verklaard was. Hij heeft vrijwel tot zijn dood kunnen doorwerken en heeft meer dan zevenhonderd schilderijen, w.o. een honderdtal zelfportretten, driehonderd etsen en 1.600 tekeningen nagelaten. Hij kwam als 21-jarige van Leiden naar Amsterdam en werd algauw een geliefd kunstenaar die veel opdrachten kreeg, waardoor hij rijk werd. Hij trouwde in 1634 met Saskia van Uylenborch (Johanna ter Steege) en ze kregen drie kinderen, waarvan alleen Titus overleefde (Titus werd achtereenvolgens gespeeld door Hanna ter Steege, Jules Matton en L[KA1]eonard Matton). In 1642 overlijdt Saskia en Rembrandt kan niet hertrouwen - doet hij dit wel dan verliest hij het fortuin dat Saskia hem heeft nagelaten. Hij leeft samen met dienstmaagd Geertje Dircx (Van Houten), hetgeen hem in het Calvinistische Holland niet in dank wordt afgenomen. In 1645 hertrouwt hij toch met Hendrickje Stoffels (Romane Bohringer). Het stel krijgt een dochter maar dan beginnen de problemen met de machtige burgerij, die Rembrandts opdrachtgevers zijn. Ze willen meer inspraak in de door hun betaalde schilderijen en Rembrandt wenst het tegendeel en gaat -zeker voor die tijd - steeds vrijer werken. Tenslotte verraadt Jan Six ([KA1]Ecoffey) hem, zodat Rembrandt nog maar nauwelijks opdrachten krijgt (De familie Six bezit sedert die tijd menig zeventiende-eeuws kunstwerk en vormen een onaangename clan, die vierhonderd jaar later geen haar beter is en nog altijd evenveel moeite heeft om woord te houden). Het scenario van Sylvie Meyer (die in werkelijkheid Matton heet) en regisseur Matton is heel schools en nekt voor een groot deel de film. Anderzijds zijn de beelden van het camerawerk van Pierre Dupouey zeer geslaagd, temeer omdat regisseur Matton van huis uit schilder en beeldhouwer is. Brandauer is grandioos, en Johanna ter Steege laat in haar korte rol zien dat ze een goede actrice is, maar de film heeft meer aan zijn uiterlijk dan aan zijn innerlijk gedaan, waardoor het een kille bedoeling is gebleven. In 1936 draaide Alexander Korda met Charles Laughton ook een biopic en hij kampte met vergelijkbare problemen: Rembrandt was te complex voor een film van minder dan anderhalf uur en de talentvolle Laughton slaagde er niet in een bezielende Rembrandt op het doek te zetten; ook toen werden kosten nog moeite gespaard om Rembrandts spel met licht en donker in een film te vangen. Matton heeft te veel een familie-onderonsje gebouwd, zelfs de enigszins overheersende muziek is van zijn zoon Nicolas. De buitenopnames werden grotendeels in Duitsland gedraaid! De definitieve film moet nog gemaakt worden.

[KA4]Ca glisse au pays des merveilles

1978 | Erotiek

Frankrijk 1978. Erotiek van Christian Chevreuse. Met o.a. Michel David, Perette Souplex, Pierre Doris, Christian Chevreuse en Dany Daniel.

Rechttoe rechtaan hermontage van de film LES PETITS DESSOUS DES GRANDS ENSEMBLES (1975), waaruit enkele scènes zijn overgenomen die hier en daar met een beetje hardporno zijn gelardeerd. Het resultaat is nog steeds even onbeduidend. Dezelfde rolbezetting als in de vorige film.

Les petits dessous des grands ensembles

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Christian Chevreuse. Met o.a. Michel David, Perette Souplex, Pierre Doris, Christian Chevreuse en Dany Daniel.

Softpornofilm waarin het samenwonen in een deftig flatgebouw in een Parijse voorstad verkondigd wordt. Een mozaïek van lukraak gemonteerde sketches. De regie is knoeiwerk. Gespeend van elk belang.

Les Voyeurs

1975 | Erotiek

Zweden​/​​Frankrijk 1975. Erotiek van Calvin Floyd. Met o.a. Jean-Jacques Lapeyronnie, Christian Chevreuse, Lydie Dubourg, Kristine Kellmann en Per Mattson.

Een groep jongeren strijdt en bedrijft de liefde met elkaar in volkomen naakte staat. Ze verwerpen alle taboes en verboden om de totale vrijheid van het seksuele instinct te bereiken, en doen dit alles onder de ogen van vier rijpere paren die verder geen deel hebben aan het festijn, vandaar de titel. De mooie gezichten en lichamen, evenals de onstuimigheid en zelfs bezetenheid die de acteurs tentoonspreiden, maken het min of meer gebruikelijke ontbreken van een scenario goed. Goede, bij wijze van uitzondering eens verzorgde beelden. Gaat zeer ver, zelfs nadat de film al niet bepaald ongeschonden de Franse censuur is gepasseerd. Ook bekend onder de titels VARIATIONS POUR LES COUPLES LASCIFS en LE CHEMIN DE BONHEUR.

Comment se divertir quand on est cocu mais... intelligent

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Pierre-Claude Garnier en Jean-Pierre Garnier. Met o.a. Christian Chevreuse, Cécile Carole, Samuel Zacharias, Any d' Orval en Odile Palombo.

De titel evenals de inhoud van deze film zijn gebaseerd op bepaalde grofkomische films. Onderwerp vormt een bizarre club die uitsluitend uit bedrogen echtgenoten bestaat. Om lid te worden van deze club moeten de kandidaten - in dit geval zijn het er drie - hun vrouwen een poets bakken. Een moeizame en vulgaire film met een klakkeloze montage en afzichtelijk camerawerk. Het pseudoniem van Pierre-Claude Garnier is Jean-Pierre Garnier. Ook bekend als LES MITEUSES.

Pleins feux sur un voyeur

1974 | Erotiek

Frankrijk 1974. Erotiek van Charles Lecoq (Pierre-Claude Garnier). Met o.a. Jean Luisi, Joelle Coeur, Odile Palombo, Christian Chevreuse en Bruno Fortin.

Zijn particuliere opdrachten brengen met zich mee dat de detective Bernard een groot aantal seksuele buitensporigheden moet bijwonen en filmen. Hij drinkt te veel en belandt in een crisis van dronkemanswaanzin, slaat alles stuk en wordt wakker in een psychiatrische inrichting. Zo begint de film want hij vertelt over zijn verleden. Conclusie: onbeduidend. Ook bekend als LA CRISE.

Les Secrétaires

1974 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1974. Komedie van Guy Pérol. Met o.a. Christian Marin, Nathalie Nort, Frédéric Nort, Roger Normand en Christian Chevreuse.

Treurig dit verhaal van een souteneur die zijn zes werkneemsters naar de Auvergne meeneemt ten tijde van de exodus in 1940. Laag bij de gronds (de pastoor zelf neemt deel aan de pleziertjes!) zowel wat betreft scenario (waardeloos) als regie (slap) en het erbarmelijke spel. Ook bekend als TOUCHEZ PAS MON CAPITAL en LE COMMANDO DES CHAUDS LAPINS.